『So the life of eating soya beans a

『So the life of eating soya beans and Guinea fowls has ended, huh? …』 (Fritz)

There were many villagers lamenting over this.

But somehow the guys from the original settlement lowered their shoulders caressing them in relief.

Compared to Kurt-sama becoming the successor I guess there were various difficulties, huh?

However, before that, something similar had happened to the fifth son-sama called Erich-sama as well.

And then it was the second time the peddler group had arrived since Wendelin-sama left the village.

As there was no merchant store in this territory, everyone rushed and gathered.

Although the prices were slightly expensive, everybody thirsted to buy rare articles with their money. Because of that they diligently scrutinized before purchase.

But even then first off it was necessary to buy salt required for keeping the body going.

“Everyone, today I brought the printed newspaper extra from Breitburg.” (Peddler)

I heard it was something that was distributed just before the peddler group departed.

Reading it right away after receiving it, there was an article about Wendelin-sama’s legendary ancient dragon extermination.

Even if we were in a rural area, we were still able to read and write to a minimal extent.

That was because the priest-sama who could drop dead now at any time, taught us at the church.

Even so, it was only the common letters of hiragana and katakana. Kanji was too difficult after all.

“Wendelin-sama? That lazy person?”

“Do you believe in such rumors? It was the fellows from the original settlement who came and talked about it!”

“They tried to butter up to Kurt in order to gain favorable treatment.”

Also, in this poor territory something like favorable treatment didn’t amount to much.

In the first place, if they were really given favorable treatment, it would be suspicious.

Living in the village where the Lord’s residence was located, they are the native-born.

Only the pride of that was sufficient enough for them, I believe.

“By selling the raw materials of the defeated ancient dragon, he was able to procure a large amount of money. He received the an amazing medal called the Twin Dragon medal and he was appointed as Associate Baron, huh?”

“He isn’t a lazy person at all, now is he!”

Certainly, I never heard a lazy person defeating a dragon.

Furthermore, you wouldn’t think such an unbelievable great man to originate from such rural area.

Or rather, why did the Lord let go of such an esteemed person?

Seeing the newspaper extra, everyone seemed to think that.

On the other hand, it is unlikely that this newspaper extra will be very amusing to those guys.

The fellows from the original settlement, that is.

Also, although Klaus-sama also saw it, it was eerie that it didn’t break his smile.

Indeed, it was as Jürgen-sama had said.

“However, this is …” (Jürgen)

Jürgen-sama’s facial expression didn’t reveal at what conclusion he had arrived.

“Jürgen-sama?”

“In a few years it is very likely that there will be large changes in this remote place. As a result, will it turn out well or badly?” (Jürgen)

And then, after three months the peddler group arrived for the third time this year. Wendelin-sama became a baron after defeating two dragons. Once again he obtained a large amount of money. The news about his engagement to the granddaughter of some important person called cardinal or such was brought in.

“I am glad. This territory will become wealthy!”

“Banzai to Wendelin-sama, I guess.”

Even though the people were innocently pleased, I wondered, is that really the case?

I didn’t believe that this story would turn out well just like that when I looked at Jürgen-sama’s expression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

『So ชีวิตของการรับประทานถั่วเหลืองและนกได้สิ้นสุดลง ฮะ ...』 (Fritz)มีชาวบ้านเสียใจมากกว่า นี้แต่อย่างใด ครับจากเดิมลดลงไหล่การเชยชมพวกเขาในการบรรเทาเมื่อเทียบกับเป็น ทายาทซา Kurt เดาว่า มีปัญหาต่าง ๆ ฮะอย่างไรก็ตาม ก่อนที่ คล้ายอะไรมาลูกชายห้าที่เรียกว่าซาริชด้วยแล้ว ก็เป็นครั้งที่สองมาถึงกลุ่ม peddler เนื่อง Wendelin มาออกหมู่บ้าน มีไม่มีร้านค้าในดินแดนนี้ ทุกคนรีบวิ่ง และรวบรวมแม้ว่าจะราคาแพง ทุกคน thirsted เป็นบทความที่หายาก มีเงินซื้อ เพราะการที่ พวกเขาอย่างขยันขันแข็งผ่านก่อนซื้อแต่แม้ แล้วก่อนปิดก็จำเป็นต้องซื้อเกลือที่จำเป็นสำหรับการรักษาร่างกายไป"ทุกคน วันนี้ฉันนำหนังสือพิมพ์เพิ่มเติมจาก Breitburg นี้" (Peddler)ผมได้ยินมันเป็นสิ่งที่กระจายก่อนกลุ่ม peddler ออกอ่านทันทีหลังจากที่ได้รับ มีบทความเกี่ยวกับงานสำนัก Wendelin-ซาตำนานมังกรโบราณถ้าเราอยู่ในพื้นที่ชนบท เราไม่ยังคงสามารถอ่าน และเขียนในระดับน้อยที่สุดนั่นเป็น เพราะพระสงฆ์มาที่สามารถวางตายตอนนี้ตลอดเวลา สอนเราที่โบสถ์ดังนั้นแม้ มันเป็นเพียงตัวอักษรทั่วไปของฮิระงะนะและคะทะคะนะ คันจิไม่ยากหลังจากทั้งหมด"ซา Wendelin วนบุคคลนั้น""คุณเชื่อในข่าวลือดังกล่าวหรือไม่ ได้เพื่อนจากการชำระต้นฉบับที่ได้มา และพูดคุยเกี่ยวกับมัน""พวกเขาพยายามเนยถึง Kurt เพื่อรับการรักษาที่ดี"ยัง ในดินแดนนี้จน เหมือนฝายไม่ได้เงินมากมายในสถานที่แรก ถ้าพวกเขาจริง ๆ ได้รับการรักษาที่ดี มันก็จะน่าสงสัยอาศัยอยู่ในหมู่บ้านซึ่งเป็นที่อยู่พำนักของพระเจ้า จะ native-bornผมเชื่อว่าเพียงความภาคภูมิใจที่ถูกพอที่เพียงพอสำหรับพวกเขา"ขายวัตถุดิบของมังกรโบราณแพ้ เขาจึงสามารถจัดหาเงินเป็นจำนวนมาก เขาได้รับตัวเหรียญตื่นตาตื่นใจเรียกว่าเหรียญมังกรคู่ และเขาถูกแต่งตั้งเป็นเชื่อมโยงบารอน ฮะ? ""เขาไม่เป็นคนขี้เกียจเลย ตอนนี้เขา"แน่นอน ฉันไม่เคยได้ยินคนขี้เกียจเอาชนะมังกรนอกจากนี้ คุณจะไม่คิดเช่นไม่น่าเชื่อคนที่ดีมาจากชนบทเช่นหรือมากกว่า ทำไมไม่พระเจ้าปล่อยให้ไปของเจ้าดังกล่าวทุกคนเห็นหนังสือพิมพ์พิเศษ ดูเหมือนว่าบนมืออื่น ๆ ไม่น่าว่า หนังสือพิมพ์นี้พิเศษจะสนุกมากไปคนเหล่าเพื่อนจากเดิม ที่ยัง แม้ว่าซา Klaus ยังเห็นมัน มันก็น่าขนลุกที่มันไม่ได้ทำลายรอยยิ้มของเขาจริง มันเป็น Jürgen ซาได้กล่าวว่า"อย่างไรก็ตาม นี่คือ..." (Jürgen)Jürgen-sama’s facial expression didn’t reveal at what conclusion he had arrived.“Jürgen-sama?”“In a few years it is very likely that there will be large changes in this remote place. As a result, will it turn out well or badly?” (Jürgen)And then, after three months the peddler group arrived for the third time this year. Wendelin-sama became a baron after defeating two dragons. Once again he obtained a large amount of money. The news about his engagement to the granddaughter of some important person called cardinal or such was brought in.“I am glad. This territory will become wealthy!”“Banzai to Wendelin-sama, I guess.”Even though the people were innocently pleased, I wondered, is that really the case?I didn’t believe that this story would turn out well just like that when I looked at Jürgen-sama’s expression.