Therefore our original storehouse c

Therefore our original storehouse consciousness was pure, but it has become polluted with the accumulated consciousnesses of each of our lifetimes (= karma), which causes rebirth.

So we need to relinquish what is in our storehouse consciousness from all of our previous lives (clear all past karma) in order to be like an arhat (not generating new consciousness), and thereby reach nirvana.

When we are no longer attached to the notion that we have a self, as our consciousnesses are dependent on each other, then we have attained wisdom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น สติของเราบ้านเดิมบริสุทธิ์ แต่มันได้กลายเป็นเสีย ด้วย consciousnesses สะสมของแต่ละช่วงชีวิตของเรา (=กรรม), ซึ่งทำให้เกิดใหม่ดังนั้น เราจำเป็นต้องสละสิ่งที่อยู่ในจิตสำนึกของเราบ้านจากชีวิตก่อนหน้านี้ (ล้างทั้งอดีตกรรม) ทั้งหมดเพื่อให้เหมือนเป็นพระอรหันต์ (ไม่สร้างสำนึกใหม่), และจึงเข้าถึงนิพพานเมื่อเราไม่แนบกับแนวคิดที่ว่า เรามีตนเอง เป็น consciousnesses ของเราขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ เราได้บรรลุปัญญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นสติคลังเดิมของเราก็บริสุทธิ์ แต่มันได้กลายเป็นปนเปื้อนกับ consciousnesses สะสมของแต่ละช่วงชีวิตของเรา (= กรรม) ซึ่งเป็นสาเหตุของการเกิดใหม่. ดังนั้นเราจึงจำเป็นที่จะสละสิ่งที่อยู่ในจิตสำนึกของคลังของเราจากทั้งหมดของชีวิตของเราก่อนหน้า (ที่ชัดเจน ทุกกรรมที่ผ่านมา) ในการที่จะเหมือนอรหันต์ (ไม่ใช่การสร้างจิตสำนึกใหม่) และจึงเข้าถึงนิพพาน. เมื่อเราติดไม่ได้ที่จะคิดว่าเรามีตัวเองเป็น consciousnesses ของเราจะขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ แล้วเรามี บรรลุภูมิปัญญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น สติ คลังของเราเดิมที่บริสุทธิ์ แต่มันได้กลายเป็นมลทินกับสะสม consciousnesses ของแต่ละช่วงชีวิตของเรา ( = กรรม ) ซึ่งเป็นสาเหตุการเกิดใหม่ .

ดังนั้นเราต้องสละสิ่งที่อยู่ในจิตสำนึกคลังของเราจากทั้งหมดของชีวิตของเราที่ผ่านมา ( ล้างอดีตกรรม ) เพื่อที่จะได้เป็นพระอรหันต์ ( ไม่สร้างจิตสำนึกใหม่ ) เพื่อเข้าถึงนิพพาน .

เมื่อเราไม่ยึดติดกับความคิดที่เราได้ด้วยตนเอง เป็น consciousnesses ของเราจะขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ แล้ว เราได้บรรลุปัญญา