Joseph Henry (December 17, 1797 – M

Joseph Henry (December 17, 1797 – May 13, 1878) was an American scientist who served as the first Secretary of the Smithsonian Institution, as well as a founding member of the National Institute for the Promotion of Science, a precursor of the Smithsonian Institution.[1] He was highly regarded during his lifetime. While building electromagnets, Henry discovered the electromagnetic phenomenon of self-inductance. He also discovered mutual inductance independently of Michael Faraday, (1791-1867), though Faraday was the first to make the discovery and publish his results.[2][3][4] Henry developed the electromagnet into a practical device. He invented a precursor to the electric doorbell (specifically a bell that could be rung at a distance via an electric wire, 1831)[5] and electric relay (1835).[6] The SI unit of inductance, the henry, is named in his honor. Henry's work on the electromagnetic relay was the basis of the practical electrical telegraph, invented by Samuel F. B. Morse and Sir Charles Wheatstone, separately.appointed an assistant engineer for the survey of the State road being constructed between the Hudson River and Lake Erie. From then on, he was inspired to a career in either civil or mechanical engineering.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โจเซฟเฮนรี (17 ธันวาคม ค.ศ. 1797 – 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1878) ได้มีนักวิทยาศาสตร์อเมริกันที่เสิร์ฟเป็นเลขาธิการสถาบันสมิธโซเนียนแรก เป็นสมาชิกก่อตั้งสถาบันแห่งชาติส่งเสริมวิทยาศาสตร์ สารตั้งต้นของสถาบันสมิธโซเนียน[1] สูงเขาถูกถือว่าช่วงชีวิตของเขา ในขณะที่สร้าง electromagnets เฮนรี่พบปรากฏการณ์ทางแม่เหล็กไฟฟ้าของ self-inductance เขายังพบ inductance และเป็นอิสระจากฟาราเดย์ Michael, (ค.ศ. 1791-ค.ศ. 1867), แม้ว่าฟาราเดย์เป็นคนแรกค้นพบ และเผยแพร่ผลของเขา[2][3][4] เฮนรีพัฒนา electromagnet ที่เป็นอุปกรณ์การปฏิบัติ เขาคิดค้นสารตั้งต้นกับกริ่งบ้านไฟฟ้า (เฉพาะเบลล์ที่จะรุ่งในระยะผ่านลวดไฟฟ้า 1831) [5] และรีเลย์ไฟฟ้า (ปีค.ศ. 1835)[6] SI หน่วย inductance เฮนรี่ ชื่อในเกียรติของเขา พื้นฐานของโทรเลขไฟฟ้าปฏิบัติ คิดค้นโดยเซอร์ชาร์ลวีตสโตน separately.appointed วิศวกรผู้ช่วยสำหรับการสำรวจถนนรัฐถูกสร้างระหว่างแม่น้ำฮัดสันและทะเลสาบอิรีมอร์ส Samuel F. B. ของเฮนรี่ทำงานรีเลย์แม่เหล็กไฟฟ้าได้ จากนั้น เขาได้แรงบันดาลใจเพื่องานวิศวกรรมโยธา หรือเครื่องกล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โจเซฟเฮนรี่ (17 ธันวาคม 1797 - 13 พฤษภาคม 1878) เป็นนักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกันที่ทำหน้าที่เป็นเลขาธิการคนแรกของสถ​​าบัน Smithsonian เช่นเดียวกับการเป็นสมาชิกของสถ​​าบันแห่งชาติเพื่อการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ผู้นำของสถ​​าบันมิ ธ โซเนียน . [1] เขาได้รับการยกย่องในช่วงชีวิตของเขา ในขณะที่อาคารกระจิ๋วหลิวเฮนรี่ค้นพบปรากฏการณ์แม่เหล็กไฟฟ้าเหนี่ยวนำของตนเอง นอกจากนี้เขายังค้นพบเหนี่ยวนำร่วมกันเป็นอิสระจากไมเคิลฟาราเดย์ (1791-1867) แม้ว่าฟาราเดย์เป็นคนแรกที่ทำให้การค้นพบและเผยแพร่ผลของเขา. [2] [3] [4] เฮนรี่ที่พัฒนาแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นอุปกรณ์การปฏิบัติ เขาคิดค้นปูชนียบุคคลที่ออดไฟฟ้า (เฉพาะระฆังที่อาจจะรุ่งในระยะไกลผ่านทางสายไฟ, 1831) [5] และรีเลย์ไฟฟ้า (1835). [6] หน่วย SI ของเหนี่ยวนำเฮนรี่เป็นชื่อ เป็นเกียรติแก่เขา การทำงานของเฮนรี่ในการถ่ายทอดแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นพื้นฐานของการปฏิบัติโทรเลขไฟฟ้าการประดิษฐ์คิดค้นโดยซามูเอล FB มอร์สและเซอร์ชาร์ลส์วี, separately.appointed ผู้ช่วยวิศวกรสำรวจของถนนรัฐถูกสร้างขึ้นระหว่างแม่น้ำฮัดสันและทะเลสาบอีรี จากนั้นเขาได้รับแรงบันดาลใจในการประกอบอาชีพทั้งในงานวิศวกรรมโยธาหรือกล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โจเซฟเฮนรี ( 17 ธันวาคม 1797 – 13 พฤษภาคม 1878 ) เป็นชาวอเมริกัน นักวิทยาศาสตร์ผู้ทำหน้าที่เป็นเลขานุการแรกของสถาบันสมิธโซเนียน รวมทั้งเป็นผู้ก่อตั้งสถาบันส่งเสริมวิทยาศาสตร์แห่งชาติ ซึ่งเป็นสารตั้งต้นของสถาบันสมิธโซเนียน . [ 1 ] เขาเป็นอย่างสูงในช่วงชีวิตของเขา ในขณะที่แม่เหล็กไฟฟ้าอาคารเฮนรี่ค้นพบปรากฏการณ์แม่เหล็กไฟฟ้าการเหนี่ยวนำตัวเอง นอกจากนี้เขายังค้นพบการเหนี่ยวนำซึ่งกันและกันอย่างเป็นอิสระของไมเคิล ฟาราเดย์ ( 1791-1867 ) แม้ว่า ฟาราเดย์เป็นครั้งแรกที่จะทำให้การค้นพบและเผยแพร่ผลของเขา [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] เฮนรี่พัฒนาแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นอุปกรณ์ในการปฏิบัติเขาคิดค้นสารตั้งต้นกริ่งไฟฟ้า ( เฉพาะกระดิ่งที่อาจจะดังขึ้นที่ระยะทางผ่านทางสายไฟ อุปกรณ์ ) [ 5 ] และไฟฟ้ารีเลย์ ( 1835 ) [ 6 ] SI หน่วยของตัวเหนี่ยวนำ เฮนรี่ เป็นชื่อในเกียรติของเขา เฮนรี่ทำงานรีเลย์แม่เหล็กไฟฟ้า คือพื้นฐานของโทรเลขไฟฟ้าจริง คิดค้นโดยซามูเอล เอฟ. บี. มอร์สและเซอร์ชาร์ลวีทสโตนแยกกันอยู่ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยวิศวกรสำรวจสภาพถนนที่ถูกสร้างขึ้นระหว่าง ฮัดสัน และทะเลสาบอีรี จากนั้น เขาได้แรงบันดาลใจในอาชีพทั้งในทางแพ่งหรือวิศวกรรมเครื่องกล