capable of reliably taking us well

capable of reliably taking us well beyond what is presented to us by our senses.
Another approach to understanding knowledge of reality is idealism, which views reality as
dependent on or even constituted by minds. This view is more compatible than is empiricism with the
constructive nature of perception and inference, but grossly overestimates the contributions that minds
make to the world. It leaps from the insight that there is no knowledge of things without construction
of mental representations of them to the conclusion that entities are mental constructions. The
philosopher Immanuel Kant thought that he had accomplished a kind of Copernican revolution by
placing mind at the center of knowledge and reality. But idealism is actually attempting a kind of
Ptolemaic counterrevolution, as implausible as reactionary attempts to return the earth to the center of
the solar system or to deny human evolution. To develop my alternative, brain-based approach to
constructive realism, I will first discuss perception of objects and then move on to how inference
enables us to go beyond perception.
Knowing Objects
There is an old baseball story about three umpires calling balls and strikes. One says, “I call them as
I see them.” The second says, “I call them as they are.” The third insists, “They ain't nothing until I
call them.” These attitudes correspond to the philosophical positions of empiricism, realism, and
idealism. For neuroscience to support realism about objects, I need to show that the structures and
processes used by the brain enable it to represent things in the world as they are, at least
approximately.
It is tempting to think about mental representations of the world by analogy to the linguistic
representations that we use to communicate with each other in speech and writing. The philosopher
Jerry Fodor claimed that there is a language of thought with the same kinds of structures as a natural
language such as English or Chinese. Many contemporary philosophers assume that knowing is a
propositional attitude, which is a relation between a person and some kind of sentencelike entity. But
understanding minds as brains requires us to take a much broader view of representations, with
linguistic structures such as sentences serving as only one way that the brain knows the world. You do
not have to be a linguistically sophisticated adult human to have knowledge of objects. Other
language-limited animals such as rats and lizards have perceptions too, as do human infants well
before they have learned to talk. In the previous chapter, I described how we can think of brains as
functioning by using patterns of activity of firing by interconnected neurons. Now I will go into a bit
more detail about how visual perception of objects works in the brain.
When you see an object—say, a duck—light in the form of wavelike particles called photons is
reflected off the object into your eyes. At the back of your eyes, your retina has photoreceptor cells
that convert light energy into chemical signals that travel to your brain via the firing activity of cells
in the optic nerves. These signals are carried to the back of the brain where multiple areas of the
visual cortex are engaged. Cells in the area called V1 respond to basic features such as color, motion,
and orientation, while other areas contain neural populations that are specialized for more elaborate
representations, such as faces. Different neural populations interact to determine what features can be
grouped together, as when you perceive both the color of the duck and the shape of its bill. These
neural interactions can also fill in gaps in your visual information, as when you can see that the object
is a duck even though you can see only part of its bill. The brain manages to tie various features
together, so that you don't perceive separately the duck's bill, its color, and its motion, but rather you

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถได้รับเราดีเกินกว่าที่นำเสนอให้เราโดยความรู้สึกของเราวิธีอื่นความรู้ความเข้าใจของความเป็นจริงคือ idealism ซึ่งมุมมองความเป็นจริงเป็นพึ่ง ขึ้นแม้ทะลัก โดยจิตใจ มุมมองนี้จะเข้ากันกว่า empiricism ด้วยการธรรมชาติสร้างสรรค์ความรู้ข้อ แต่ grossly overestimates ผลงานที่จิตใจให้โลก มัน leaps จากเข้าใจว่า มีความรู้ในสิ่งที่ไม่มีการก่อสร้างของใช้แทนจิตใจของพวกเขาสรุปเอนทิตีใช้ก่อสร้างจิต ที่นักปราชญ์ชาติอิมมานูเอล Kant คิดว่า เขามีสำเร็จของ Copernican ปฏิวัติโดยวางใจที่ศูนย์กลางของความรู้และความเป็นจริง แต่ idealism จริงพยายามชนิดของCounterrevolution Ptolemaic ไม่น่าเชื่อว่าเป็นความพยายามในเชิงกลับโลกของระบบสุริยะ หรือปฏิเสธการวิวัฒนาการของมนุษย์ วิธีของฉันอื่น ใช้สมองในการพัฒนาสร้างสรรค์จริง ฉันจะแรกหารือรับรู้วัตถุและย้ายแล้วในวิธีข้อช่วยให้เราเกินรับรู้รู้ว่าวัตถุเรื่องเบสบอลเก่าเกี่ยวกับ umpires สามเรียกลูกและนัดหยุดงานได้ หนึ่งกล่าวว่า "ผมเรียกพวกเขาเป็นเห็นพวกเขา" ที่สองกล่าวว่า "ผมเรียกพวกเขาเป็น" ที่สามรมย์ "พวกเขา ain't อะไรจนฉันโทรไป" ทัศนคติเหล่านี้สอดคล้องกับตำแหน่งของ empiricism สมจริง ปรัชญา และidealism สำหรับประสาทการเพื่อสนับสนุนความสมจริงเกี่ยวกับวัตถุ ฉันต้องการแสดงว่าโครงสร้าง และกระบวนใช้สมองใช้แสดงสิ่งต่าง ๆ ในโลก มี น้อยประมาณจึงดึงดูดการคิดนำเสนอจิตของโลก โดยเทียบกับที่ภาษาศาสตร์แทนที่เราใช้สื่อสารกันในคำพูดและการเขียน ที่นักปราชญ์เจอร์รี่ Fodor อ้างว่า มีเป็นภาษาที่คิดกับโครงสร้างประเภทเดียวกันเป็นธรรมชาติภาษาเช่นภาษาอังกฤษหรือภาษาจีน นักปรัชญาร่วมสมัยจำนวนมากถือว่ารู้ว่าเป็นการpropositional ทัศนคติ ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและบางชนิดของเอนทิตี sentencelike แต่เข้าใจจิตใจเป็นสมองให้เรารับมากกว้างมุมมองของการนำเสนอโครงสร้างทางภาษาศาสตร์เช่นประโยคที่ให้บริการเป็นวิธีเดียวที่สมองรู้โลก คุณไม่ต้องเป็นมนุษย์ซับซ้อนมีผู้ใหญ่ให้ความรู้ในวัตถุนั้น อื่น ๆจำกัด(มหาชน)ภาษาสัตว์เช่นหนูและกิ้งก่ามีแนวเกินไป ทำทารกมนุษย์ดีก่อนที่พวกเขาได้เรียนรู้พูดคุย ในบทก่อนหน้านี้ ฉันอธิบายวิธีการที่เราสามารถคิดของสมองเป็นทำงาน โดยใช้รูปแบบของการยิงโดย neurons ที่เชื่อมต่อกัน ตอนนี้ฉันจะไปบิตรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับการรับรู้ว่าภาพของวัตถุที่ทำงานในสมองเมื่อคุณเห็นวัตถุ – พูด เป็ดซึ่งเป็นแสงในรูปแบบของอนุภาคที่เรียกว่า photons wavelikeสะท้อนจากวัตถุเข้าตา ทางตา เรตินาของคุณมีเซลล์ photoreceptorที่แปลงพลังงานแสงให้เป็นสัญญาณทางเคมีที่เที่ยวผ่านกิจกรรมยิงของเซลล์สมองของคุณในเส้นประสาทจักษุ สัญญาณเหล่านี้จะถูกนำไปด้านหลังของสมองที่หลายพื้นที่ของการภาพคอร์เทกซ์เป็นหมั้น เซลล์ในบริเวณที่เรียกว่า V1 ตอบคุณสมบัติพื้นฐานเช่นสี เคลื่อนไหวและการวาง แนว ในขณะที่พื้นที่อื่น ๆ ประกอบด้วยประชากรประสาทที่เป็นผู้เชี่ยวชาญเพิ่มเติมอย่างประณีตนำเสนอ เช่นใบหน้า ประชากรประสาทแตกต่างกันโต้ตอบเพื่อตรวจสอบว่าคุณลักษณะอะไรที่สามารถจัดกลุ่มกัน เป็นเมื่อคุณสังเกตสีของเป็ดและรูปร่างของรายการของทั้ง เหล่านี้โต้ตอบประสาทยังสามารถเติมในช่องว่างในข้อมูลภาพ เป็นเมื่อคุณสามารถดูได้ที่วัตถุเป็นเป็ดแม้ว่าคุณสามารถดูเฉพาะบางส่วนของรายการ สมองจัดการผูกคุณสมบัติต่าง ๆกัน เพื่อให้คุณไม่สังเกตแยกตั๋วของเป็ด สี และความเคลื่อนไหว แต่คุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถในการได้อย่างน่าเชื่อถือเราดีเกินกว่าสิ่งที่จะนำเสนอให้เราโดยความรู้สึกของเรา.
วิธีการที่มีความรู้ความเข้าใจของความเป็นจริงก็คือความเพ้อฝันที่มองความเป็นจริงขึ้นอยู่กับการบัญญัติหรือแม้กระทั่งจิตใจ
มุมมองนี้จะเข้ากันได้มากขึ้นกว่าที่เป็นประสบการณ์นิยมกับธรรมชาติที่สร้างสรรค์ของการรับรู้และการอนุมาน แต่ไม่มีการลด overestimates ผลงานที่จิตใจให้แก่โลก มันกระโดดจากข้อมูลเชิงลึกที่มีความรู้ในสิ่งที่โดยไม่มีการก่อสร้างของการเป็นตัวแทนจิตของพวกเขาที่จะสรุปว่าหน่วยงานที่มีการก่อสร้างทางจิต ปรัชญาจิตวิทยาคิดว่าเขาประสบความสำเร็จชนิดของโคเปอร์นิคัปฏิวัติโดยการวางจิตใจที่เป็นศูนย์กลางของความรู้และความเป็นจริง แต่ความเพ้อฝันที่เป็นจริงพยายามที่ชนิดของPtolemaic ปฏิวัติขณะที่ไม่น่าเชื่อว่าเป็นความพยายามที่จะกลับมาตอบสนองแผ่นดินศูนย์กลางของระบบสุริยจักรวาลที่จะปฏิเสธหรือวิวัฒนาการของมนุษย์ ทางเลือกในการพัฒนาวิธีการที่ใช้สมองของฉันไปที่ความสมจริงสร้างสรรค์ครั้งแรกที่ผมจะหารือเกี่ยวกับการรับรู้ของวัตถุและจากนั้นย้ายไปยังวิธีการอนุมานช่วยให้เราสามารถไปได้ไกลกว่าการรับรู้. รู้วัตถุมีเรื่องราวที่เกี่ยวกับเบสบอลเก่าสามกรรมการเรียกลูกและการนัดหยุดงานเป็น หนึ่งกล่าวว่า "ผมเรียกพวกเขาเป็นฉันเห็นพวกเขา." ที่สองกล่าวว่า "ผมเรียกพวกเขาที่พวกเขาเป็น." ที่สามยืนยันว่า "พวกเขาไม่ได้เป็นอะไรจนกว่าฉันจะเรียกพวกเขา." ทัศนคติเหล่านี้สอดคล้องกับตำแหน่งของปรัชญา ประสบการณ์นิยมความสมจริงและความเพ้อฝัน สำหรับประสาทที่จะสนับสนุนความสมจริงเกี่ยวกับวัตถุที่ฉันจำเป็นต้องแสดงให้เห็นว่าโครงสร้างและกระบวนการที่ใช้โดยสมองเปิดใช้งานเพื่อเป็นตัวแทนของสิ่งที่อยู่ในโลกที่พวกเขาเป็นอย่างน้อยประมาณ. เป็นที่ดึงดูดที่จะคิดเกี่ยวกับการแสดงทางจิตของโลกโดยการเปรียบเทียบ เพื่อภาษาการแสดงที่เราใช้ในการสื่อสารกับคนอื่นๆ ในการพูดและการเขียน นักปรัชญาเจอร์โดอ้างว่ามีภาษาของความคิดที่มีชนิดเดียวกันของโครงสร้างเป็นธรรมชาติภาษาเช่นภาษาอังกฤษหรือภาษาจีน นักปรัชญาร่วมสมัยหลายคนคิดว่ารู้ว่าเป็นทัศนคติเชิงประพจน์ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและประเภทของกิจการ sentencelike บาง แต่จิตใจของการทำความเข้าใจเป็นสมองของเราต้องใช้มุมมองที่กว้างมากของการเป็นตัวแทนที่มีโครงสร้างทางภาษาเช่นประโยคที่ทำหน้าที่เป็นเพียงวิธีหนึ่งที่ว่าสมองรู้โลก คุณไม่จำเป็นต้องเป็นมนุษย์ที่เป็นผู้ใหญ่ที่มีความซับซ้อนภาษาให้มีความรู้ของวัตถุ อื่น ๆสัตว์ภาษาที่ จำกัด เช่นหนูและสัตว์เลื้อยคลานมีการรับรู้มากเกินไปเช่นเดียวกับทารกของมนุษย์ได้ดีก่อนที่พวกเขาได้เรียนรู้ที่จะพูดคุย ในบทก่อนหน้านี้ผมอธิบายวิธีการที่เราสามารถคิดเป็นสมองทำงานโดยใช้รูปแบบของกิจกรรมการยิงโดยเซลล์ประสาทที่เชื่อมต่อกัน ตอนนี้ผมจะไปลงเล็กน้อยรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการรับรู้ภาพของวัตถุที่ทำงานในสมอง. เมื่อคุณเห็นวัตถุพูดเป็ดแสงในรูปแบบของอนุภาค wavelike ที่เรียกว่าโฟตอนจะสะท้อนออกวัตถุเข้าไปในดวงตาของคุณ ที่ด้านหลังของดวงตาของคุณ, จอประสาทตาของคุณมีเซลล์รับแสงที่แปลงพลังงานแสงเป็นสัญญาณทางเคมีที่เดินทางไปยังสมองของคุณผ่านทางกิจกรรมการยิงของเซลล์ในประสาทแก้วนำแสง สัญญาณเหล่านี้จะดำเนินไปทางด้านหลังของสมองที่หลายพื้นที่ของภาพนอกมีส่วนร่วม เซลล์ในบริเวณที่เรียกว่า V1 ตอบสนองต่อคุณสมบัติพื้นฐานเช่นสี, การเคลื่อนไหว, และการวางแนวในขณะที่พื้นที่อื่น ๆ มีประชากรประสาทที่มีเฉพาะสำหรับซับซ้อนมากขึ้นการแสดงเช่นใบหน้า ประชากรประสาทที่แตกต่างกันมีผลกระทบต่อการกำหนดสิ่งที่มีสามารถรวมกลุ่มกันเช่นเมื่อคุณรับรู้ทั้งสีของเป็ดและรูปร่างของใบเรียกเก็บเงินของตน เหล่านี้มีปฏิสัมพันธ์ประสาทยังสามารถกรอกในช่องว่างในข้อมูลภาพของคุณเมื่อคุณสามารถเห็นได้ว่าวัตถุที่เป็นเป็ดแม้ว่าคุณจะเห็นเพียงส่วนหนึ่งของการเรียกเก็บเงินของตน สมองพอที่จะผูกคุณสมบัติต่างๆเข้าด้วยกันเพื่อที่คุณจะได้รับรู้แยกบิลเป็ดสีและการเคลื่อนไหวของมัน แต่คุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามารถเชื่อถือได้พาเราดีเกินกว่าสิ่งที่จะนำเสนอให้เราโดยประสาทสัมผัสของเรา .
วิธีอื่นความเข้าใจความรู้ของความเป็นจริงเป็นจิตนิยม ซึ่งมุมมองความเป็นจริงตามที่
ขึ้นอยู่กับหรือแม้แต่ constituted โดยจิตใจ มุมมองนี้จะเข้ากันได้มากกว่าเป็นประสบการณ์นิยมที่มีธรรมชาติของการรับรู้และการอนุมาน
สร้างสรรค์ แต่ไม่ overestimates สมทบที่จิตใจ
ให้แก่โลกมันกระโดดจากข้อมูลเชิงลึกที่ไม่มีความรู้เรื่องการก่อสร้าง
ของการเป็นตัวแทนของจิต โดยไม่ให้ข้อสรุปว่าองค์กรจะสร้างจิต
นักปรัชญาอิมมานูเอิล คานท์คิดว่าเขาประสบความสำเร็จชนิดของการปฏิวัติพื้นฐานโคเปอร์นิคัสโดย
วางจิตใจที่ศูนย์ความรู้และความเป็นจริง แต่อุดมคติเป็นจริงชนิดของ
พยายามทอเลมี counterrevolution อย่างไม่น่าเชื่อพยายามนะที่จะกลับโลก ไปยังศูนย์ของ
ระบบสุริยะหรือปฏิเสธวิวัฒนาการมนุษย์ พัฒนาทางเลือกของฉัน สมองตามวิธีธรรมชาติสร้างสรรค์

ผมจะหารือเกี่ยวกับการรับรู้วัตถุและจากนั้นย้ายไปยังวิธีการอนุมาน
ช่วยให้เราสามารถไปไกลเกินกว่าการรับรู้

รู้วัตถุมีภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องราวเกี่ยวกับเบสบอลผู้ตัดสินเรียกสามลูกนัดและ หนึ่งกล่าวว่า " ฉันเรียกพวกเขาเป็น
ฉันเห็นพวกเขา . " ที่สองกล่าวว่า " ฉันเรียกเขาว่าเป็น " สามยืนยัน " พวกเขาไม่ทำอะไร จนกว่าผม
เรียกว่า " ทัศนคติเหล่านี้สอดคล้องกับตำแหน่งของปรัชญาประสบการณ์นิยม สัจนิยมและ
จิตนิยม . ประสาทเพื่อสนับสนุนสัจนิยมเกี่ยวกับวัตถุฉันต้องการที่จะแสดงให้เห็นว่าโครงสร้างและกระบวนการที่ใช้โดยสมอง
ให้มันเป็นตัวแทนของสิ่งในโลกที่พวกเขาเป็นอย่างน้อย

ประมาณ คือรุ่นที่สมควรคิดจิตเป็นตัวแทนของโลก โดยการเปรียบเทียบกับแนวทางภาษาศาสตร์
ที่เราใช้ในการติดต่อกับแต่ละอื่น ๆ ในการพูดและการเขียน นักปรัชญา
เจอร์รี่ โฟดอร์ อ้างว่ามีภาษาของความคิดที่มีชนิดเดียวกันของโครงสร้างเป็นธรรมชาติ
ภาษา เช่น ภาษาอังกฤษ หรือ ภาษาจีน นักปรัชญาร่วมสมัยหลายสมมติว่าจักเป็น
ทัศนคติเชิงประพจน์ ซึ่งความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและบางชนิดของ sentencelike นิติบุคคล แต่จิตใจและสมอง
ความเข้าใจของเราต้องใช้มุมมองที่กว้างมากของการเป็นตัวแทนด้วย
โครงสร้างภาษาเช่นประโยคที่ให้บริการเป็นเพียงหนึ่งวิธีที่สมอง รู้โลก คุณ
ไม่ต้องซับซ้อนทางภาษามนุษย์ผู้ใหญ่มีความรู้ของวัตถุ อื่น ๆ ( เช่น ภาษาสัตว์
หนูและจิ้งจกมีความคิดเห็นเหมือนกัน เช่น ทารกมนุษย์ดี
ก่อนที่พวกเขาได้เรียนรู้ที่จะพูด ในบทความก่อนหน้านี้ผมได้อธิบายวิธีการที่เราสามารถคิดสมองเป็น
ทำงานโดยการใช้รูปแบบของกิจกรรมในการยิง โดยเชื่อมต่อระหว่างเซลล์ประสาท ตอนนี้ผมจะเข้าไปนิดหน่อย
รายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการทํางานของการรับรู้ทางสายตาของวัตถุในสมอง .
เมื่อคุณเห็นวัตถุว่า มีเป็ด มีลักษณะหรือคุณสมบัติเหมือนคลื่นแสงในรูปแบบของอนุภาคที่เรียกว่าโฟตอนเป็น
สะท้อนจากวัตถุเข้าไปในดวงตาของคุณ ที่ด้านหลังของตา จอตาของคุณ
เซลล์โฟโตรีเซปเตอร์ที่แปลงพลังงานแสงเป็นสัญญาณเคมีที่เดินทางไปยังสมองของคุณผ่านกิจกรรมการยิงของเซลล์
ในประสาทตา สัญญาณเหล่านี้จะถูกนําไปด้านหลังของสมองที่หลายพื้นที่ของ
เยื่อหุ้มสมองภาพงานหมั้น เซลล์ในส่วนที่เรียกว่า V1 ตอบสนองคุณสมบัติพื้นฐานเช่นสี , การเคลื่อนไหว ,
และการวาง ,ในขณะที่พื้นที่อื่น ๆ ประกอบด้วยประชากรประสาทที่เป็นผู้เชี่ยวชาญสำหรับซับซ้อน
มากขึ้นแทน เช่น ใบหน้า กลุ่มประสาทที่แตกต่างกันโต้ตอบเพื่อตรวจสอบสิ่งที่คุณลักษณะสามารถ
จัดกลุ่มเข้าด้วยกัน เมื่อคุณรู้สึกทั้งสีของเป็ด และรูปร่างของบิลของ เหล่านี้
ประสาทปฏิสัมพันธ์สามารถกรอกข้อมูลในช่องว่างในข้อมูลภาพ ของคุณเป็น เมื่อคุณสามารถเห็นวัตถุ
เป็นเป็ดแม้ว่าคุณจะเห็นเพียงส่วนเดียวของบิลของ สมองจัดการผูก
ด้วยกันคุณลักษณะต่าง ๆ เพื่อให้คุณไม่รับรู้แยกบิล , เป็ดสีและการเคลื่อนไหวของมัน แต่คุณ