the Japanese shunned meat, but with

the Japanese shunned meat, but with the modernization of Japan in the 1860s, meat-based dishes such as tonkatsu became common.Japan has an indigenous form of sweets called wagashi, which include ingredients such as red bean paste, as well as its indigenous rice wine sake.Japanese cuisine, particularly sushi, has now become popular throughout the world.On December 4, 2013 Japanese cuisine, "Washoku", was added to UNESCO's Intangible Cultural Heritage, bringing Japanese assets listed on UNESCO's "Intangible Cultural Heritage".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ญี่ปุ่นรังเกียจเนื้อ แต่ด้วยความทันสมัย​​ของญี่ปุ่นในยุค 1860, เนื้อสัตว์ที่ใช้เช่นคัตสึกลาย common.japan มีรูปแบบพื้นเมืองของขนมที่เรียกว่า Wagashi ซึ่งรวมถึงส่วนผสมเช่นถั่วแดงเป็นข้าวพื้นเมืองของ ไวน์อาหาร sake.japanese โดยเฉพาะอย่างยิ่งปลาดิบได้ตอนนี้กลายเป็นที่นิยมทั่ว world.on ธันวาคม 4, 2013 อาหารญี่ปุ่น"washoku" ถูกบันทึกอยู่ในมรดกทางวัฒนธรรมของยูเนสโกที่จับต้องไม่นำสินทรัพย์ญี่ปุ่นจดทะเบียนในยูเนสโก "มรดกทางวัฒนธรรมที่ไม่มีตัวตน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ญี่ปุ่น shunned เนื้อ แต่ ด้วยนวัตกรรมญี่ปุ่นใน 1860s อาหารที่ใช้เนื้อสัตว์เช่น tonkatsu เป็นทั่วไปแบบพื้นเมืองของขนมที่เรียกว่า wagashi ซึ่งรวมถึงวัตถุดิบเช่นถั่วแดง เช่นเดียวกับสาเกข้าวไวน์พื้นเมืองของ ญี่ปุ่นได้อาหารญี่ปุ่น ซูชิโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีตอนนี้เป็นยอดนิยมทั่วโลกบน 4 ธันวาคม 2013 อาหารญี่ปุ่น "Washoku" ถูกเพิ่มเข้าไปของยูเนสโกมีมรดกทางวัฒนธรรม การนำสินทรัพย์ที่ญี่ปุ่นอยู่ในของยูเนสโก "มีมรดกทางวัฒนธรรม"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ญี่ปุ่นที่คว่ำบาตรเนื้อแต่พร้อมด้วยการก้าวสู่ความเป็นสมัยใหม่ของญี่ปุ่นในทศวรรษที่ 1860 ที่อาหาร ประเภท ปลาเช่น tonkatsu กลายเป็นทั่วไป.ประเทศญี่ปุ่นมีรูปแบบพื้นเมืองของของหวานเรียกว่า wagashi ซึ่งรวมถึงส่วนผสมเช่นวางเมล็ดสีแดงและข้าวพื้นเมืองของไวน์เห็นแก่.อาหารญี่ปุ่นอาหารโดยเฉพาะซูชิได้กลายเป็นได้รับความนิยมตลอดทั่วทั้งโลกในวันที่ 4 ธันวาคมปี 2013 ในตอนนี้ให้บริการอาหารญี่ปุ่น" washoku "ถูกเพิ่มในทรัพย์มรดกทางวัฒนธรรมขององค์การยูเนสโกนำสินทรัพย์ญี่ปุ่นอยู่ในรายการขององค์การยูเนสโก"มรดกทางวัฒนธรรม"