Extraction and measurement of carbo

Extraction and measurement of carbohydrate concentrations Freeze-dried root tissue (50 mg) was extracted for 5 min at 80ºC in 6 ml of 80% (v/v) ethanol, with repeated vortexing, centrifuged at 1,400 x g (10 min at 20ºC), and the pellet was re-extracted in 6 ml of 80% (v/v) ethanol at room temperature. After another round of centrifugation, the supernatants were combined and the pellet was frozen at -30ºC. The ethanol was removed from the supernatant by centrifugal evaporation (Jouan RC 10.22; Thermo Electron Corporation GmbH, Dreieich, Germany) and the residue was made up to 20 ml with distilled water. Sugar (sucrose, glucose, and fructose) concentrations in each extract were determined enzymatically, as described by Gomez et al. (2007), except that the assay volume was scaled-up in order to use a spectrophotometer (Philips Unicam PU8700;Thermo Electron Corporation GmbH) instead of using a microplate reader (Gomez et al.,2007). To determine MOS concentrations, 500 µl of each extract (as above) was mixed with 500 µl of 0.1 M acetate buffer (pH 5.0) and incubated for 1 h at 50ºC with 7.5 Units of amyloglucosidase from Aspergillus niger (Merck AG,Darmstadt,Germany).The enzyme reaction was stopped in a boiling water bath and the reaction mixture was centrifuged at 6,600  g (10 min at 20ºC). Total glucose concentrations in each supernatant were
determined enzymatically, as described above. The concentration of free glucose in each extract was determined from an incubation without added amyloglucosidase. Free glucose values subtracted from total glucose values gave the concentrations of MOS [expressed in glucose equivalents g–1 dry weight (DW)]. Total sugar concentrations were the sum of the glucose, fructose, sucrose, and MOS concentrations, and were expressed in mg g–1 DW. The methods of Rasmussen and Henry (1990) and Smith and Zeeman (2006) were used to determine starch concentrations. After thawing, the ethanol-extracted pellet (see above) was suspended in 2.5 ml of 0.1 M acetate buffer (pH 5.0), then 40 µl of
-amylase from Bacillus licheniformis (SIGMA-Aldrich, Taufkirchen, Germany) was added and incubated for 6 min in a boiling water bath, interrupted by vigorous vortexing. After 3 min of equilibration to room temperature, 30 Units of amyloglucosidase from A. niger (Merck AG) were added and the mixture was incubated for 30 min at 50ºC in a water bath.The mixture was then made up to 100 ml with purified water,centrifuged (1,400  g for 10 min at 20ºC), and 100 µl of the supernatant was used to determine the glucose concentration, as described by Rasmussen and Henry (1990).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสกัดและการวัดความเข้มข้นของคาร์โบไฮเดรตที่ถูกแยกเนื้อเยื่อรากแห้ง (50 มิลลิกรัม) สำหรับเอทานอล 80% (v/v) กับ vortexing ซ้ำ จากที่ 1,400 x g (10 นาทีที่ 20 ºc), และเม็ด 5 นาทีที่ 80ºC ใน 6 ml ถูกแยกอีกใน 6 ml ของเอทานอล 80% (v/v) ที่อุณหภูมิห้อง หลังจากที่ครั้งหนึ่งหมุนเหวี่ยง supernatants ถูกรวม และเม็ดถูกแช่แข็งที่ - 30ºC นอลถูกเอาออกจาก supernatant ที่ โดยแรงเหวี่ยงระเหย (Jouan RC 10.22 เทอร์โมอิเล็กตรอนคอร์ปอเรชั่น GmbH, Dreieich เยอรมนี) และสารตกค้างถึง 20 มิลลิลิตร ด้วยน้ำกลั่น น้ำตาลทราย (ซูโครส กลูโคส และฟรักโทส) ความเข้มข้นในแต่ละแยกกำหนด enzymatically ตามที่อธิบายไว้โดยโกเมซ et al. (2007), ยกเว้นว่าทดสอบระดับเสียงถูกปรับขึ้นเพื่อที่จะใช้สเปค (Philips Unicam PU8700 เทอร์โมอิเล็กตรอนคอร์ปอเรชั่น GmbH) แทนที่จะใช้อ่าน microplate (โกเมซ et al. 2007) เพื่อตรวจสอบความเข้มข้นของ MOS, 500 µl ของสารสกัดแต่ละ (ตามด้านบน) ถูกผสมกับ µl 500 ของ 0.1 M acetate บัฟเฟอร์ (pH 5.0) และรับการกก 1 ชั่วโมงที่ 50 ºc มี 7.5 หน่วย amyloglucosidase จากไนเจอร์ Aspergillus (Merck AG ดาร์มสตัดท์ เยอรมนี) หยุดปฏิกิริยาเอนไซม์ในอ่างน้ำเดือด และส่วนผสมของปฏิกิริยาได้จากที่ 6,600 กรัม (10 นาทีที่ 20 ºc) มีความเข้มข้นกลูโคสรวมใน supernatant แต่ละกำหนด enzymatically ตามที่อธิบายไว้ข้างต้น พิจารณาความเข้มข้นของกลูโคสฟรีในแต่ละแยกจากการบ่มโดยการเพิ่ม amyloglucosidase หักออกจากค่ากลูโคสรวมค่ากลูโคสฟรีให้ความเข้มข้นของ MOS [แสดงเป็นกลูโคสเทียบเท่า g-1 น้ำหนักแห้ง (DW)] ความเข้มข้นของน้ำตาลรวมผลรวมของกลูโคส ฟรักโทส ซูโครส และความเข้มข้นของ MOS และถูกแสดงในมก. g-1 DW วิธีการของรัสมุส และเฮนรี่ (1990) และสมิธ และ Zeeman (2006) ถูกใช้เพื่อกำหนดความเข้มข้นของแป้ง หลังจากละลาย เม็ดสกัดเอทานอล (ดูข้างต้น) ถูกระงับใน 2.5 มล.ของ 0.1 M acetate บัฟเฟอร์ (pH 5.0), แล้ว 40 µl ของ - อะไมเลสจาก Bacillus licheniformis (SIGMA Aldrich, Taufkirchen เยอรมนี) เพิ่ม และรับการกก 6 นาทีในอ่างน้ำเดือด โดย vortexing แข็งแรง หลังจาก 3 นาที equilibration อุณหภูมิห้อง เพิ่ม 30 หน่วย amyloglucosidase จากไนเจอร์ A. (Merck AG) และส่วนผสม incubated 30 นาทีที่ 50 ºc ในอ่างน้ำ ส่วนผสมแล้วทำถึง 100 มิลลิลิตรกับน้ำบริสุทธิ์ ผลิตภัณฑ์ (1,400 กรัมสำหรับ 10 นาทีที่ 20 ºc), และ 100 µl ของ supernatant ถูกใช้เพื่อกำหนดความเข้มข้นกลูโคส ตามที่อธิบายไว้ โดยขนตูดและเฮนรี่ (1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสกัดและการวัดความเข้มข้นของคาร์โบไฮเดรตแห้งเนื้อเยื่อราก (50 mg) ถูกสกัดเป็นเวลา 5 นาทีที่80ºC 6 มล. 80% (v / v) เอทานอลกับ vortexing ซ้ำหมุนเหวี่ยงที่ 1,400 XG (10 นาทีที่อุณหภูมิ 20 องศาเซลเซียส) และเม็ดเป็นอีกครั้งที่สกัด 6 มล. 80% (v / v) เอทานอลที่อุณหภูมิห้อง หลังจากรอบของการหมุนเหวี่ยงอีก supernatants ถูกรวมกันและเม็ดที่ถูกแช่แข็งที่-30ºC เอทานอลถูกลบออกจากสารละลายโดยการระเหยแรงเหวี่ยง (Jouan RC 10.22; เทอร์โมอิเลคตรอนคอร์ปอเรชั่น GmbH, Dreieich, เยอรมนี) และสารตกค้างที่ถูกสร้างขึ้นถึง 20 มล. ด้วยน้ำกลั่น น้ำตาล (น้ำตาลซูโครสกลูโคสและฟรุกโตส) ความเข้มข้นในแต่ละสารสกัดเอนไซม์ได้รับการพิจารณาตามที่อธิบายไว้โดยโกเมซ, et al (2007) ยกเว้นว่าปริมาณการทดสอบเป็นสัดส่วนขึ้นเพื่อใช้ spectrophotometer (ฟิลิปส์ Unicam PU8700; เทอร์โมอิเลคตรอนคอร์ปอเรชั่น GmbH) (. โกเมซ, et al, 2007) แทนการใช้เครื่องอ่าน microplate เพื่อตรวจสอบความเข้มข้น MOS 500 ไมโครลิตรของแต่ละสารสกัด (ข้างต้น) ผสมกับ 500 ไมโครลิตร 0.1 M บัฟเฟอร์อะซิเตท (pH 5.0) และบ่มเป็นเวลา 1 ชั่วโมงที่ 50 ° C 7.5 หน่วย amyloglucosidase จากเชื้อรา Aspergillus ไนเจอร์ (เมอร์คเอจีประเทศเยอรมนี ) ปฏิกิริยาเอนไซม์ได้โดยง่ายก็หยุดในอ่างน้ำเดือดและผสมปฏิกิริยาถูกหมุนเหวี่ยงที่ 6,600? G (10 นาทีที่อุณหภูมิ 20 องศาเซลเซียส) ความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสรวมในแต่ละใสถูก
กำหนดเอนไซม์ตามที่อธิบายไว้ข้างต้น ความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสฟรีในแต่ละสารสกัดถูกกำหนดจากการบ่มโดยไม่ต้องเพิ่ม amyloglucosidase ค่ากลูโคสฟรีหักออกจากค่ากลูโคสรวมให้ความเข้มข้นของ MOS [การแสดงออกในกลูโคสเทียบเท่า G-1 น้ำหนักแห้ง (DW)] ความเข้มข้นของน้ำตาลทั้งหมดเป็นผลรวมของน้ำตาลกลูโคสฟรุกโตสซูโครสและความเข้มข้นของ MOS และถูกแสดงในมก. G-1 ใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ วิธีการของรัสมุสและเฮนรี่ (1990) และสมิ ธ และ Zeeman (2006) ถูกนำมาใช้ในการกำหนดความเข้มข้นของแป้ง หลังจากละลายเม็ดเอทานอลที่สกัด (ดูด้านบน) ถูกระงับใน 2.5 มล. 0.1 M อะซิเตตบัฟเฟอร์ (pH 5.0) แล้ว 40 ไมโครลิตรของ? -amylase จาก Bacillus licheniformis (Sigma-Aldrich, Taufkirchen, เยอรมนี) ถูกบันทึกและบ่มเป็นเวลา 6 นาทีในอ่างน้ำเดือดขัดจังหวะโดย vortexing แข็งแรง หลังจาก 3 นาทีของการปรับสมดุลที่อุณหภูมิห้อง 30 หน่วย amyloglucosidase จากเอไนเจอร์ (เมอร์คเอจี) ได้รับการเพิ่มและส่วนผสมที่ถูกบ่มเป็นเวลา 30 นาทีที่ 50 ° C ในส่วนผสมน้ำ bath.The ถูกสร้างขึ้นมาแล้วถึง 100 มล. กับน้ำบริสุทธิ์ , หมุนเหวี่ยง (1,400? กรัมเป็นเวลา 10 นาทีที่อุณหภูมิ 20 องศาเซลเซียส) และ 100 ไมโครลิตรของสารละลายที่ใช้ในการตรวจสอบความเข้มข้นของกลูโคสตามที่อธิบายไว้โดยกรัสมุสและเฮนรี่ (1990)