In India, second generation bioetha

In India, second generation bioethanol production is so far
confined to the usage of only few plant species such as Lantana,
Saccharum spontaneum and Eichhornia while attempts to utilize an
abundantly available weed Parthenium have been initiated only in
the last couple of years. Swati et al. [12], reviewed information on
the availability of Parthenium, its impact on human and other wild
stock and chemical composition of its biomass. They also reported
production of ethanol from Parthenium biomass using Candida
shehatae to carry out fermentation. Rana et al. [13], evaluated five
white rot fungi for their lignolytic enzyme activity with Parthenium
biomass as the sole carbon source while Pandiyan et al. [14], evaluated
28 fungal strains for their lignocellulosic activity on the
biomass of Parthenium; however, these two works did not focus on
ethanol production.
Garai and Kumar [15] studied the kinetics of xylanase enzyme
production by Aspergillus candidus and its application in saccharification
of Parthenium biomass. The maximum quantity of reducing
sugars released under the optimum pretreatment conditions of
their study was 163.28 mg/g of dry biomass. Shubhaneel et al. [16],
used dilute acid hydrolysis under moist heat conditions for pretreatment
of biomass of this weed with special reference to the
release of xylose. Ethanol production was not dealt with in these
two studies.
Singh et al. [17], using combination of acid hydrolysis and
enzymatic treatment obtained a total fermentable sugar yield of
397.7 mg/g raw biomass of Parthenium. hysterophorus and the
maximum ethanol yield from fermentation of these sugars was
202.8 mg/g. Singh et al. [18], attempted to give a mechanistic
insight into ultrasound-assisted delignification process using
biomass of this species. Their pretreatment schedule involving hot
acid hydrolysis and ultrasonication followed by enzymatic digestion
of delignified biomass resulted in a maximum sugar yield of
308.4 mg/g after 84 h that was theoretically expected, after
fermentation, to yield 0.157 g ethanol/g delignified biomass.
A much elaborate sono-hybrid process was used by Bharadwaja
et al. [19], to produce ethanol from Parthenium biomass. Acid hydrolysis,
digestion with two enzymes, use of ultrasound during
enzymatic hydrolysis, fermentation of the pentose hydrolyzate
with C. shehatae and fermentation of the enzymatic hydrolyzate
with Saccharomyces cerevisiae resulted in a total ethanol yield of
0.26 g/g raw biomass.
As early as 1977, the menace due to Parthenium reached so
alarming proportion that this was included among the world's
worst weeds [20]. The Government of India is investing huge
amounts just to control Parthenium but with little success [21]. On the other hand, if its biomass is used for ethanol production, it
could add to the development of a low cost and sustainable method
of bioethanol production. With this objective, the present work has
been undertaken to optimize the pretreatment conditions for the
production of bioethanol from the biomass of Parthenium using
three species of yeast viz., Torulaspora delbrueckii, Schizosaccharomyces
pombe and Saccharomyces cerevisiae resulting in a better
yield than that reported by Swati et al., [12]. Though the total yield
of ethanol obtained in the present work is the same as that of
Bharadwaja et al. [19], the methodology adopted here is simpler
and hence is cost effective.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอินเดีย รุ่นที่สองที่ผลิต bioethanol เป็นฉะนี้จำกัดการใช้เพียงไม่กี่โรงงานชนิดเช่นลานตากำแพงแสน spontaneum และผักในขณะที่ความพยายามที่จะใช้การมีการเริ่มมากมีวัชพืช Parthenium เท่านั้นในคู่สุดท้ายของปี สวาติร้อยเอ็ด [12], ทบทวนข้อมูลParthenium ผลกระทบต่อมนุษย์ และป่าอื่น ๆหุ้นและองค์ประกอบทางเคมีของชีวมวล พวกเขายังรายงานผลิตจากชีวมวล Parthenium ใช้แคนshehatae เพื่อดำเนินการหมัก Rana ร้อยเอ็ด [13], ประเมินห้าเชื้อราขาวเน่าสำหรับกิจกรรมของเอนไซม์ lignolytic Partheniumชีวมวลเป็นแหล่งคาร์บอนแต่เพียงผู้เดียวในขณะที่พันดิยานร้อยเอ็ด [14], ประเมินสายพันธุ์เชื้อรา 28 สำหรับกิจกรรม lignocellulosic บนการชีวมวล Parthenium อย่างไรก็ตาม เหล่านี้ทั้งสองทำงานได้ไม่เน้นการผลิตเอทานอลGarai และ Kumar [15] ศึกษาจลนพลศาสตร์ของเอนไซม์ไซลาเนสผลิต โดย Aspergillus candidus และการประยุกต์ใน saccharificationชีวมวล Parthenium ปริมาณสูงสุดของการลดน้ำตาลที่ออกภายใต้สภาพสวยงามมากกว่าที่เหมาะสมการศึกษาถูก 163.28 mg/g ของชีวมวลที่แห้ง Shubhaneel et al. [16],ใช้ dilute กรดย่อยภายใต้สภาพความร้อนชื้นสำหรับปรับสภาพชีวมวลของวัชพืชนี้ด้วยการอ้างอิงพิเศษปล่อยของสาร ผลิตเอทานอลถูกจัดการได้โดยในเหล่านี้การศึกษาสองสิงห์ร้อยเอ็ด [17], ใช้ผสมกรดสลาย และเอนไซม์บำบัดได้ผลผลิตเป็นน้ำตาล fermentable รวมชีวมวลของ Parthenium ดิบ 397.7 มิลลิกรัม/กรัม hysterophorus และได้ผลผลิตเอทานอลสูงสุดจากการหมักน้ำตาลเหล่านี้พยายามให้มีกลไก 202.8 mg/g. สิงห์ร้อยเอ็ด [18],ลึก delignification ตร้าซาวด์ช่วยกระบวนการใช้ชีวมวลของพันธุ์นี้ กำหนดการของพวกเขาสวยงามมากกว่าที่เกี่ยวข้องกับร้อนกรดย่อยและ ultrasonication ตาม ด้วยเอนไซม์ในระบบย่อยอาหารชีวมวล delignified ส่งผลให้ผลผลิตน้ำตาลสูงสุด308.4 mg/g หลังจากชม. 84 ที่ทางทฤษฎีคาดว่า หลังหมัก ให้ผลผลิตชีวมวลเอทานอ ล/g delignified 0.157 gกระบวนการโซไฮบริดสลีที่ซับซ้อนมากถูกใช้ โดย Bharadwajaร้อยเอ็ด [19], การผลิตเอทานอลจากชีวมวล Parthenium กรดย่อยย่อย ด้วยเอนไซม์สอง ใช้เครื่องอัลตราซาวด์ในช่วงเอนไซม์ย่อย หมัก pentose hydrolyzateC. shehatae และหมัก hydrolyzate เอนไซม์มี Saccharomyces cerevisiae ส่งผลให้เอทานอลรวมผลของชีวมวลดิบ 0.26 g/gเป็นช่วงต้นปี 1977 อันตรายจาก Parthenium ถึงนั้นสัดส่วนที่ว่า นี้ถูกรวมในโลกน่ากลัวเลววัชพืช [20] รัฐบาลอินเดียจะลงทุนขนาดใหญ่จำนวนเพียงควบคุม Parthenium แต่ประสบความสำเร็จน้อย [21] บนมืออื่น ๆ ถ้าใช้สำหรับการผลิตเอทานอล ชีวมวลของมันสามารถเพิ่มการพัฒนาของวิธีการต้นทุนต่ำ และมีความยั่งยืนการผลิต bioethanol วัตถุประสงค์ การทำงานปัจจุบันได้การ undertaken ปรับสภาพสวยงามมากกว่าสำหรับการผลิต bioethanol จากชีวมวล Parthenium ใช้สามสายพันธุ์ของยีสต์ viz., Torulaspora delbrueckii, Schizosaccharomycespombe และ Saccharomyces cerevisiae ในดีกว่าผลตอบแทนมากกว่าที่รายงานโดยสวาติ et al., [12] แม้ว่า ผลผลิตรวมของเอทานอลที่ได้รับในการทำงานอยู่เดียวกันกับของBharadwaja et al. [19], วิธีการนำมาใช้ที่นี่ได้ง่ายขึ้นและจึง มีต้นทุนประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประเทศอินเดีย, การผลิตเอทานอลรุ่นที่สองคือเพื่อให้ห่างไกล
ถูกคุมขังในการใช้งานเพียงไม่กี่สายพันธุ์พืชเช่น Lantana ที่
Saccharum spontaneum และ Eichhornia ในขณะที่ความพยายามที่จะใช้ประโยชน์จาก
Parthenium วัชพืชที่มีอยู่อย่างล้นเหลือได้รับการริเริ่มเฉพาะใน
คู่สุดท้ายของปีที่ผ่านมา Swati, et al [12], ข้อมูลการตรวจสอบเกี่ยวกับ
ความพร้อมของ Parthenium ที่ผลกระทบต่อมนุษย์และสัตว์ป่าอื่น ๆ ที่
สต็อกและองค์ประกอบทางเคมีของสารชีวมวลของมัน พวกเขายังมีรายงาน
การผลิตเอทานอลจากชีวมวลโดยใช้ Parthenium Candida
shehatae เพื่อดำเนินการหมัก Rana, et al [13] ประเมินห้า
เชื้อราสีขาวสำหรับกิจกรรมของเอนไซม์ของพวกเขา lignolytic กับ Parthenium
ชีวมวลเป็นแหล่งคาร์บอน แต่เพียงผู้เดียวในขณะที่ Pandiyan et al, [14] ประเมิน
28 สายพันธุ์เชื้อรากิจกรรมลิกโนเซลลูโลสของพวกเขาใน
มวลชีวภาพของ Parthenium; แต่ทั้งสองผลงานที่ไม่ได้มุ่งเน้นในการ
ผลิตเอทานอ.
Garai และมาร์ [15] การศึกษาจลนพลศาสตร์ของเอนไซม์ไซลาเนส
ผลิตโดยเชื้อ Candidus และการประยุกต์ใช้ใน saccharification
ของ Parthenium ชีวมวล ปริมาณสูงสุดของการลด
น้ำตาลออกภายใต้เงื่อนไขการปรับสภาพที่เหมาะสมในการ
ศึกษาของพวกเขาเป็น 163.28 มิลลิกรัม / กรัมของมวลชีวภาพแห้ง Shubhaneel et al, [16],
ใช้เจือจางกรดภายใต้เงื่อนไขความร้อนชื้นสำหรับการปรับสภาพ
ของมวลชีวภาพของวัชพืชนี้มีการอ้างอิงเป็นพิเศษกับ
การเปิดตัวของไซโลส ผลิตเอทานอไม่ได้จัดการกับเหล่านี้ใน
การศึกษาทั้งสอง.
ซิงห์, et al [17] โดยใช้การรวมกันของการย่อยสลายกรดและ
เอนไซม์ที่ได้รับผลผลิตน้ำตาลทั้งหมดย่อยของ
397.7 มิลลิกรัม / กรัมชีวมวลดิบ Parthenium hysterophorus และ
ผลผลิตเอทานอลสูงสุดจากการหมักของน้ำตาลเหล่านี้คือ
202.8 มิลลิกรัม / กรัม ซิงห์, et al [18] ความพยายามที่จะให้กลไก
ความเข้าใจในกระบวนการ delignification อัลตราซาวนด์ช่วยโดยใช้
ชีวมวลของสายพันธุ์นี้ ตารางเวลาการปรับสภาพของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับความร้อน
ไฮโดรไลซ์กรดและ ultrasonication ตามด้วยการย่อยของเอนไซม์
ชีวมวล delignified ส่งผลให้ผลผลิตน้ำตาลสูงสุด
308.4 มก. / g หลังจาก 84 ชั่วโมงที่คาดว่าในทางทฤษฎีหลังจาก
การหมักให้ผลผลิต 0.157 กรัมเอทานอล / g delignified ชีวมวล.
มาก กระบวนการ Sono ไฮบริดที่ซับซ้อนถูกใช้โดย Bharadwaja
et al, [19] ในการผลิตเอทานอลจาก Parthenium ชีวมวล การย่อยสลายกรด
การย่อยด้วยเอนไซม์, การใช้อัลตราซาวด์ในระหว่างการ
ย่อยโปรตีนหมักของไฮโดรไล pentose
ซี shehatae และไฮโดรไลหมักเอนไซม์
กับ Saccharomyces cerevisiae ส่งผลให้ผลผลิตเอทานอลรวมทั้งสิ้น
0.26 กรัม / กรัมชีวมวลดิบ.
เป็นช่วงต้น ปี 1977 อันตรายเนื่องจากการ Parthenium ถึงดังนั้น
สัดส่วนที่น่าตกใจที่ว่านี้ถูกรวมอยู่ในหมู่ของโลก
วัชพืชที่เลวร้ายที่สุด [20] รัฐบาลอินเดียมีการลงทุนขนาดใหญ่
จำนวนเพียงเพื่อควบคุม Parthenium แต่ด้วยความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ [21] ในทางตรงกันข้ามถ้าชีวมวลของมันจะถูกใช้สำหรับการผลิตเอทานอลก็
สามารถเพิ่มการพัฒนาของค่าใช้จ่ายที่ต่ำและวิธีการที่ยั่งยืน
ของการผลิตเอทานอล ด้วยวัตถุประสงค์นี้การทำงานในปัจจุบันได้
รับการดำเนินการเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการเงื่อนไขการปรับสภาพสำหรับ
การผลิตเอทานอลจากชีวมวลของ Parthenium โดยใช้
สามชนิดของยีสต์ ได้แก่ . Torulaspora delbrueckii, Schizosaccharomyces
pombe และ Saccharomyces cerevisiae ที่เกิดในที่ดีกว่า
อัตราผลตอบแทนกว่าที่รายงานโดย Swati et al. [12] แม้ว่าผลผลิตรวม
ของเอทานอลที่ได้รับในการทำงานในปัจจุบันเป็นเช่นเดียวกับที่
Bharadwaja et al, [19] วิธีการที่นำมาใช้ที่นี่เป็นที่เรียบง่าย
และด้วยเหตุนี้เป็นค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพ