pineapple leaf fibres (Cherian et a

pineapple leaf fibres (Cherian et al., 2010), banana rachis (Zuluaga
et al., 2009), sisal (Morán, Alvarez, Cyras, & Vázquez, 2008), pea
hull fibre (Chen, Liu, Chang, Cao, & Anderson, 2009) and sugar beet
(Dinand, Chanzy, & Vignon, 1999; Dufresne, Cavaillé, & Vignon,
1997). The individualization of cellulose nanofibers from renewable
sources has gained more attention in recent years because
of their exceptional mechanical properties (high specific strength
and modulus), large specific surface area, low coefficient of thermal
expansion, high aspect ratio, environmental benefits, and low
cost (Nishino, Matsuda, & Hirao, 2004; Orts et al., 2005). Suitable
applications of cellulose nanofibers, such as reinforcement components
in flexible display panels (Iwamoto, Nakagaito, & Yano,
2007; Yano et al., 2005) and oxygen-barrier layers (Fukuzumi, Saito,
Iwata, Kumamoto, & Isogai, 2009; Syverud & Stenius, 2009), have
been proposed as well.
Several processes have been used to extract highly purified
nanofibers from cellulosic materials. These methods include
mechanical treatments, e.g., cryocrushing (Chakraborty, Sain, &
Kortschot, 2005, 2006), grinding (see Abe et al., 2007; Abe,
Nakatsubo, & Yano, 2009; Abe & Yano, 2009, 2010; Nogi, Iwamoto,
Nakagaito, & Yano, 2009 and references therein), and highpressure
homogenizing (see Herrick, Casebier, & Hamilton, 1983;
Nakagaito & Yano, 2004, 2005, 2008a, 2008b; Turbak, Snyder, &
Sandberg, 1983 and references therein); chemical treatments, e.g.,
acid hydrolysis (for example, Araki, Wada, Kuga, & Okano, 2000;
Elazzouzi-Hafraoui et al., 2007; Liu, Liu, Yao, & Wu, 2010); biological
treatments, e.g., enzyme-assisted hydrolysis (see Hayashi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เส้นใยใบสับปะรด (เชน et al., 2010), กล้วย rachis (Zuluaga
et al., 2009), ศรนารายณ์ (Morán, Alvarez, Cyras & Vázquez, 2008), ชัญ
ตัวเรือไฟเบอร์ (Chen หลิว ช้าง เกา &แอนเดอร์สัน 2009) และนทาน
(Dinand, Chanzy & Vignon, 1999 Dufresne, Cavaillé & Vignon,
1997) สร้างลักษณะเฉพาะตัวของเซลลูโลส nanofibers จากทดแทน
แหล่งได้รับความสนใจเพิ่มมากขึ้นในปีที่ผ่านมาเนื่องจาก
คุณสมบัติของเครื่องจักรกลยอดเยี่ยม (เฉพาะแรงสูง
และโมดูลัส), บริเวณพื้นผิวขนาดใหญ่ ต่ำสัมประสิทธิ์ของความร้อน
ขยาย อัตราสูง ประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อม และต่ำ
ต้นทุน (กรุณา Matsuda & Hirao, 2004 Orts et al., 2005) เหมาะ
ใช้เซลลูโลส nanofibers เช่นส่วนประกอบเสริม
ในแผงแสดงผลแบบยืดหยุ่น (Iwamoto, Nakagaito & Yano,
2007 Yano et al., 2005) และชั้นอุปสรรคออกซิเจน (Fukuzumi, Saito,
ไอวาตะ คุมาโมโตะ & Isogai, 2009 Syverud & Stenius, 2009), มี
ถูกเสนอเป็น
กระบวนการต่าง ๆ ที่ถูกนำมาใช้กลั่นบริสุทธิ์สูง
nanofibers จาก cellulosic วัสดุ วิธีการเหล่านี้รวม
รักษาเครื่องจักรกล เช่น cryocrushing (Chakraborty, Sain &
Kortschot, 2005, 2006), บด (ดูอะเบะ et al., 2007 อะเบะ,
Nakatsubo & Yano, 2009 อะเบะ& Yano ปี 2009, 2010 Nogi, Iwamoto,
Nakagaito & Yano, 2009 และอ้างอิง therein), และ highpressure
homogenizing (ดู Herrick, Casebier &แฮมิลตัน 1983;
Nakagaito & Yano, 2004, 2005, 2008a, 2008b & Turbak, Snyder
Sandberg, 1983 และอ้างอิง therein); เคมีบำบัด ไฮโตรไลซ์ e.g.,
acid (ตัวอย่าง Araki, Wada, Kuga & Okano, 2000;
Elazzouzi Hafraoui et al., 2007 หลิว หลิว ยาว & วู 2010); ชีวภาพ
รักษา เช่น ช่วยเอนไซม์ไฮโตรไลซ์ (ดูฮายาชิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เส้นใยใบสับปะรด (Cherian และคณะ. 2010), ขนนกกล้วย (Zuluaga
และคณะ. 2009), ป่านศรนารายณ์ (โมแรน Alvarez, Cyras และVázquez, 2008), ถั่ว
เส้นใยเรือ (เฉินหลิว, ช้าง, เฉาและ Anderson, 2009) และหัวบีทน้ำตาล
(Dinand, Chanzy และ Vignon, 1999; Dufresne, Cavailléและ Vignon,
1997) รายบุคคลของนาโนไฟเบอร์เซลลูโลสจากทดแทน
แหล่งที่มาได้รับความสนใจมากขึ้นในปีที่ผ่านมาเพราะ
ของคุณสมบัติของพวกเขาเป็นพิเศษกล (เฉพาะความแข็งแรงสูง
และมอดูลัส), พื้นที่ผิวขนาดใหญ่ที่เฉพาะเจาะจงต่ำค่าสัมประสิทธิ์ของความร้อน
ขยายอัตราส่วนสูงด้านประโยชน์ต่อสิ่งแวดล้อมและต่ำ
ค่าใช้จ่าย (Nishino, มัทสึดะและ Hirao 2004. Orts et al, 2005) เหมาะสม
การประยุกต์ใช้นาโนไฟเบอร์เซลลูโลสเช่นชิ้นส่วนเสริม
ในการติดตั้งจอแสดงผลที่มีความยืดหยุ่น (Iwamoto, Nakagaito และ Yano,
2007 Yano et al, 2005.) และชั้นออกซิเจนอุปสรรค (Fukuzumi ไซโตะ,
อิวาตะ, Kumamoto และ Isogai, 2009; Syverud และ Stenius, 2009) ได้
รับการเสนอชื่อเป็น
กระบวนการที่หลายคนได้รับใช้ในการสกัดบริสุทธิ์สูง
nanofibers จากวัสดุเซลลูโลส วิธีการเหล่านี้รวมถึง
การรักษากลเช่น cryocrushing (Chakraborty, Sain และ
Kortschot, 2005, 2006), บด (ดูเอ็บ et al, 2007;. เอ็บ
Nakatsubo และ Yano, 2009; อับราฮัมและ Yano, 2009, 2010; Nogi , Iwamoto,
Nakagaito และ Yano, 2009 และการอ้างอิงนั้น) และ HighPressure
ผสมยาง (ดู Herrick, Casebier และแฮมิลตัน 1983;
Nakagaito และ Yano, 2004, 2005, 2008a, 2008b; Turbak ไนเดอร์และ
บาวาเรีย 1983 และการอ้างอิง นั้น); สารเคมีเช่น
กรดไฮโดรไลซิ (เช่น Araki, ดะ, Kuga และ Okano, 2000;
Elazzouzi Hafraoui-et al, 2007;. หลิวหลิวเย้าและวู 2010); ทางชีวภาพ
การรักษาเช่น , การย่อยสลายเอนไซม์ช่วย (ดูฮายาชิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เส้นใยจากใบสับปะรด ( เชอเรียน et al . , 2010 ) , กล้วยราคิส ( zuluaga
et al . , 2009 ) , ป่าน ( MOR . kgm N อัลวาเรซ cyras &วาสเควซ , 2008 ) , ถั่ว
เรือไฟเบอร์ ( เฉินหลิวชาง , โจ & แอนเดอร์สัน , 2009 ) และน้ำตาล
( dinand chanzy & , , vignon , 1999 ; เดอเฟรน cavaill é , ,
vignon & , 1997 ) ที่ส่วนบุคคลของเซลลูโลสเส้นใยจากแหล่งพลังงานหมุนเวียน
ได้รับความสนใจมากขึ้นในปีล่าสุด เพราะ
คุณสมบัติที่พิเศษของพวกเขากล (
แรงเฉพาะสูงและโมดูลัส ) , พื้นที่ผิวจำเพาะขนาดใหญ่ สัมประสิทธิ์การขยายตัวเนื่องจากความร้อนต่ำ
สูงอัตราส่วนผลประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อม และต้นทุนต่ำ
( นิชิโนะดะ , & hirao , 2004 ; ก่อตั้ง et al . , 2005 ) การประยุกต์ใช้เหมาะ
เซลลูโลสเส้นใย เช่น การเสริมแรงชิ้นส่วน
ในแผงแสดงความยืดหยุ่น ( nakagaito อิวาโมโตะ , ,
& ยาโนะ2007 ; ยาโนะ et al . , 2005 ) และออกซิเจนกั้นชั้น ( ฟุกุซูมิ ไซโตะ
อิวาตะ , คุมาโมโตะ & อิโซไก , 2009 ; syverud & stenius , 2009 ) มีการเสนอเช่นกัน
.
กระบวนการต่าง ๆได้ถูกใช้เพื่อแยกเส้นใยจากวัสดุเซลลูโลสบริสุทธิ์สูง
. วิธีการเหล่านี้รวมถึง
กลการรักษา เช่น cryocrushing ( Chakraborty เซน& , ,
kortschot , 2005 , 2006 ) , บด ( เห็นอาเบะ et al . , 2007 ;Abe ,
nakatsubo &ยาโนะ , 2009 ; อาเบะ& ยาโนะ , 2009 , 2010 ; โนกิ , อิวาโมโตะ ,
nakagaito & ยาโนะ , 2009 อ้างอิง ) และการเติมไฮ เพร ชอร์
( เห็น Herrick casebier & , , แฮมิลตัน , 1983 ;
nakagaito & ยาโนะ , 2004 , 2005 , 2008a 2008b turbak , ; , สไนเดอร์ &
Sandberg 1983 อ้างอิง ) ; สารเคมี เช่น กรด
( ตัวอย่างเช่น อารากิ วาดะ คูกะ , &โนะ , 2000 ;
,elazzouzi hafraoui et al . , 2007 ; หลิว หลิวเย้า& Wu 2010 ) ; ชีวภาพ
รักษา เช่น เอนไซม์ช่วยย่อย ( ดู ฮายาชิ