- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Astronomy with new nucleiAbstract I
Astronomy with new nuclei
Abstract
I present scientific impressions of the workshop ‘Astronomy with Radioactivities’. After a review of the origins of this series of conferences, highlights of this workshop are selected. The theme, ‘new nuclei’, is suggested as an organizing principle for this series of workshops. Six observational domains that drive these themes are recapitulated. 2002 Published by Elsevier Science B.V.
Keywords : Nucleosynthesis; Stars; Supernovae; Novae; Interstellar medium; Interstellar dust; Gamma-rays; Meteorites; Intstrumentation
1. The radioactive galaxy
Following the 1996 Conference ‘The Radioactive Galaxy’ at Clemson University, Dieter Hartmann, Roland Diehl and I discussed the advisability of holding a series of such workshops. The emerging glow of the galactic disk in the 1.809 MeV line from 26Al was the star of that initial workshop. This second Ringberg Workshop ‘Astronomy with Radioactivities’ shows that remains true; it is still the star. Stefan Plueschke’s analysis of massive star associations, past and present, in the Cygnus region glimpsed the future of radioactive studies of star formation complexes. Inventory of the stellar content of the region, accompanied by Monte Carlo simula- tions of the initial mass function, yields a measure of past supernova activity that has probably occurred there. Star formation is seen not as the popping of popcorn, some here and some there all over the frying pan, so much as a series of massive starforming regions, each of which may be capable of delivering perhaps 100 supernovae over a 10 Myr period. These may be likened to large thunderstorm
weather patterns on earth, which exist at only a few places at any time but which integrated over time and location provide most of the earth’s rainfall. The
stunning COMPTEL maps of this radioactivity reveal the past million years of such galactic weather. This patchiness was the hardest lesson for me to accept, because it contradicted my original prejudice that the 26Al would be smooth because star formation happens (I imagined) everywhere during any Myr period. Roland Diehl’s own exciting presentation of 26Al from the Orion supernovae of the past Myr was another highlight of this Ringberg meeting, seeming to reveal 26Al in the long hot supernova bubble that extends from the Orion clouds almost to the solar neighborhood. I believe that all aspects of interstellar radioactivity, of extinct radioactivities, of supernova mixing and chemical evolution of the galaxy, all are forever changed by these CGRO observations. And as the Compton spacecraft rests wetly in ‘Davey Jones’ locker’ at the bottom of the sea, we take pride in its many contributions to astrophysics.
The public seems to sense this significance, not only because COMPTEL presented an ‘image’ of the disk at 1.809 MeV but also because of a vague
perception that this patchy image somehow reveals the infection of the galaxy with new nuclei. A television event just this month illustrates this very well. I was interviewed for hours by Japan Public Television for their forthcoming 50-min special on nucleosynthesis, and my task as pundit was to help the public understand how gamma-ray-line astronomy adds new and decisive knowledge of nucleosynthesis. Once the interviewers had viewed the 26Al image on my monitor, I was powerless to interest them in the direct observations of 56Co and 57Co in SN1987A, observations that I had in some sense predicted and pursued during my career, and that had shown for the first time that supernovae do indeed synthesize our new nuclei. When you see this TV special you will judge whether I was able to help with the burning question of the 26Al map. I soothed my personal disappointment at not talking of my own work with the realization that a 50-min special of this kind is itself a great event for all of us.
‘The Radioactive Galaxy’ was a title too broad for these workshops, as virtually every aspect of galactic physics falls somewhere under such a broad umbrella. Thus for the 1999 Ringberg Workshop the title ‘Astronomy with Radioactivities’ was introduced to emphasize the observational aspect. We envision gamma-ray-line astronomy united with the radioactive concentrations that exist within presolar grains and with the concentrations of now decayed radioactivities that existed within a molecular cloud core that was poised to suddenly become the solar system. I would suggest, for purposes of our thinking only, that the title that vividly unites our themes would be ‘Astronomy with New Nuclei’, although I prefer the present title for a banner under which we may rally.
2. Preserved new nuclei
Short-lived radioactivities sought by gamma-ray astronomers are demonstrably ‘new nuclei’, the aspect of their prediction that excited scientists from the beginning. But all of the nuclei within a supernova grain may be ‘new’. Reflect on these briefly in that regard.
Each STARDUST particle constitutes an astronomical observation. If the presolar grain is the ‘film’, the secondary-ion mass spectrometry (SIMS) is the developer. Each grain, condensed 7+-2 Ga ago, recorded the isotopic composition of some parcel of matter that was cooling as it departed from the star within which it had been contained. Imagine the excitement of astronomers at a ‘telescope’ that could peer into matter leaving stars and measure the isotopic composition of the elements to an accuracy of one part per thousand, far more accurately than any actual telescope can achieve. This would revolutionize stellar physics, nucleosynthesis and the abundance evolution of the galaxy. And indeed, the presolar grains are doing that. But there is a problem; we do not know what star each grain represents a sample of. They are recovered from the meteorites with no label identifying their donor star. Unlike our foods, they contain no bar code and list of ingredients. The nature of the donor star must be inferred from the message within the grain itself, as developed with complex microcharacterization techniques and by SIMS. We also do not know the extent to which the stellar parcels were mixtures of several distinct portions of the pre-mass-loss donor star. These questions must be reckoned with the aid of hindsight, hindsight guided by deeper theoretical understanding.
Included among these isotopic ratios in STARDUST are radioactivities that were alive when each grain condensed, and therefore alive in the donor star
as well, but which now are recorded by the excesses of their daughter nuclides in the grain. These include 22 Na, 26 Al, 41 Ca, 44 Ti, and perhaps 49 V, each predicted by myself 26 years ago (Clayton, 1975) to bethe markers of SUNOCONs condensed within the expanding supernova interiors of unknown supernovae that exploded before the Earth’s later birth in some inconspicuous molecular cloud core. Each of
these were ‘new nuclei’ at the time the grain condensed. And the initial ratio 44Ti / 48Ti=0.1 marks not only the 44Ti nuclei as ‘new’ but also by inference all of the Ti atoms in the 44Ti-bearing SUNOCON. The 28Si-rich silicon of the type-X SiC was surely set by the O-burning reactions within the supernova or presupernova, marking the silicon also as ‘new nuclei’. Indeed, the X grains record a macroscopic collection of ‘new nuclei’ caught in the first chemical bondings of their young lives, in stark contrast to atoms on earth who brag of promiscuous chemical bondings with millions of past partners.
Peter Hoppe has reminded us here that the ratio 26Al/27Al tends to be near 0.001 in the ‘mainstream SiC’ grains but hundreds of times greater in their supernova brothers, ‘type-X SiC’. These and similar extinct radioactivities within the initial presolar grains do several things: prove that these grains are indeed presolar STARDUST; help identify the donor star; and set unanticipated numerical challenges to the production rates of each radioactivity within stars. In a sweeping and forceful paper Sachiko Amari told of candidate grains from nova explosions (see also Clayton and Hoyle, 1976) in which the neon is isotopically pure 22Ne!—surely derived from 22Na decay. Gamma-ray astronomers have hoped for 27 years (Clayton and Hoyle, 1974) to witness the 1.275 MeV line emitted following 22Na decay within nova ejecta. The great hope has been to thereby document the nova as a thermonuclear event of demonstrable properties, as Margarita Hernanz reviewed theoretically and as Anatoli Iyudin speculated upon from the COMPTEL data near the galactic center. Are we now to see that the thermonuclear nature of those events is demonstrated by isotopic ratios involving not only ‘new 22Na’ but also ‘new 13C’, ‘new 15N’, and ‘new 30Si’ that Amari finds in her presolar grain SIMS observations? Her case for this was a highlight of this workshop.
A distinctly different observation is that of the extinct radioactivities found in calcium-aluminum-rich inclusions (CAI) extracted from carbonaceous meteorites. These rocks were forged in the early solar accretion disk by processes still poorly understood. But the chemical correlations between the daughter nuclides and the abundances of the parent elements seem to identify these as all having been alive in the solar molecular cloud at its time of collapse.
3. Mixing new nuclei into ISM and stars
Imagine again the excitement of astronomers if they have built a telescope (presumably a gammaray-line telescope) that can peer into the cores of molecular clouds to record with 1% accuracy the concentrations of ten short-lived constituents of the interstellar medium. These nuclei must all be ‘new’ nuclei, unlike the stable isotopes within the cloud, some of which date back to the first epochs of the evolution of the galaxy. This would revolutionize knowledge of recent supernova activity near the cloud and knowledge of the processes that admix those radioactivities into the cloud cores. But there is a p
Abstract
I present scientific impressions of the workshop ‘Astronomy with Radioactivities’. After a review of the origins of this series of conferences, highlights of this workshop are selected. The theme, ‘new nuclei’, is suggested as an organizing principle for this series of workshops. Six observational domains that drive these themes are recapitulated. 2002 Published by Elsevier Science B.V.
Keywords : Nucleosynthesis; Stars; Supernovae; Novae; Interstellar medium; Interstellar dust; Gamma-rays; Meteorites; Intstrumentation
1. The radioactive galaxy
Following the 1996 Conference ‘The Radioactive Galaxy’ at Clemson University, Dieter Hartmann, Roland Diehl and I discussed the advisability of holding a series of such workshops. The emerging glow of the galactic disk in the 1.809 MeV line from 26Al was the star of that initial workshop. This second Ringberg Workshop ‘Astronomy with Radioactivities’ shows that remains true; it is still the star. Stefan Plueschke’s analysis of massive star associations, past and present, in the Cygnus region glimpsed the future of radioactive studies of star formation complexes. Inventory of the stellar content of the region, accompanied by Monte Carlo simula- tions of the initial mass function, yields a measure of past supernova activity that has probably occurred there. Star formation is seen not as the popping of popcorn, some here and some there all over the frying pan, so much as a series of massive starforming regions, each of which may be capable of delivering perhaps 100 supernovae over a 10 Myr period. These may be likened to large thunderstorm
weather patterns on earth, which exist at only a few places at any time but which integrated over time and location provide most of the earth’s rainfall. The
stunning COMPTEL maps of this radioactivity reveal the past million years of such galactic weather. This patchiness was the hardest lesson for me to accept, because it contradicted my original prejudice that the 26Al would be smooth because star formation happens (I imagined) everywhere during any Myr period. Roland Diehl’s own exciting presentation of 26Al from the Orion supernovae of the past Myr was another highlight of this Ringberg meeting, seeming to reveal 26Al in the long hot supernova bubble that extends from the Orion clouds almost to the solar neighborhood. I believe that all aspects of interstellar radioactivity, of extinct radioactivities, of supernova mixing and chemical evolution of the galaxy, all are forever changed by these CGRO observations. And as the Compton spacecraft rests wetly in ‘Davey Jones’ locker’ at the bottom of the sea, we take pride in its many contributions to astrophysics.
The public seems to sense this significance, not only because COMPTEL presented an ‘image’ of the disk at 1.809 MeV but also because of a vague
perception that this patchy image somehow reveals the infection of the galaxy with new nuclei. A television event just this month illustrates this very well. I was interviewed for hours by Japan Public Television for their forthcoming 50-min special on nucleosynthesis, and my task as pundit was to help the public understand how gamma-ray-line astronomy adds new and decisive knowledge of nucleosynthesis. Once the interviewers had viewed the 26Al image on my monitor, I was powerless to interest them in the direct observations of 56Co and 57Co in SN1987A, observations that I had in some sense predicted and pursued during my career, and that had shown for the first time that supernovae do indeed synthesize our new nuclei. When you see this TV special you will judge whether I was able to help with the burning question of the 26Al map. I soothed my personal disappointment at not talking of my own work with the realization that a 50-min special of this kind is itself a great event for all of us.
‘The Radioactive Galaxy’ was a title too broad for these workshops, as virtually every aspect of galactic physics falls somewhere under such a broad umbrella. Thus for the 1999 Ringberg Workshop the title ‘Astronomy with Radioactivities’ was introduced to emphasize the observational aspect. We envision gamma-ray-line astronomy united with the radioactive concentrations that exist within presolar grains and with the concentrations of now decayed radioactivities that existed within a molecular cloud core that was poised to suddenly become the solar system. I would suggest, for purposes of our thinking only, that the title that vividly unites our themes would be ‘Astronomy with New Nuclei’, although I prefer the present title for a banner under which we may rally.
2. Preserved new nuclei
Short-lived radioactivities sought by gamma-ray astronomers are demonstrably ‘new nuclei’, the aspect of their prediction that excited scientists from the beginning. But all of the nuclei within a supernova grain may be ‘new’. Reflect on these briefly in that regard.
Each STARDUST particle constitutes an astronomical observation. If the presolar grain is the ‘film’, the secondary-ion mass spectrometry (SIMS) is the developer. Each grain, condensed 7+-2 Ga ago, recorded the isotopic composition of some parcel of matter that was cooling as it departed from the star within which it had been contained. Imagine the excitement of astronomers at a ‘telescope’ that could peer into matter leaving stars and measure the isotopic composition of the elements to an accuracy of one part per thousand, far more accurately than any actual telescope can achieve. This would revolutionize stellar physics, nucleosynthesis and the abundance evolution of the galaxy. And indeed, the presolar grains are doing that. But there is a problem; we do not know what star each grain represents a sample of. They are recovered from the meteorites with no label identifying their donor star. Unlike our foods, they contain no bar code and list of ingredients. The nature of the donor star must be inferred from the message within the grain itself, as developed with complex microcharacterization techniques and by SIMS. We also do not know the extent to which the stellar parcels were mixtures of several distinct portions of the pre-mass-loss donor star. These questions must be reckoned with the aid of hindsight, hindsight guided by deeper theoretical understanding.
Included among these isotopic ratios in STARDUST are radioactivities that were alive when each grain condensed, and therefore alive in the donor star
as well, but which now are recorded by the excesses of their daughter nuclides in the grain. These include 22 Na, 26 Al, 41 Ca, 44 Ti, and perhaps 49 V, each predicted by myself 26 years ago (Clayton, 1975) to bethe markers of SUNOCONs condensed within the expanding supernova interiors of unknown supernovae that exploded before the Earth’s later birth in some inconspicuous molecular cloud core. Each of
these were ‘new nuclei’ at the time the grain condensed. And the initial ratio 44Ti / 48Ti=0.1 marks not only the 44Ti nuclei as ‘new’ but also by inference all of the Ti atoms in the 44Ti-bearing SUNOCON. The 28Si-rich silicon of the type-X SiC was surely set by the O-burning reactions within the supernova or presupernova, marking the silicon also as ‘new nuclei’. Indeed, the X grains record a macroscopic collection of ‘new nuclei’ caught in the first chemical bondings of their young lives, in stark contrast to atoms on earth who brag of promiscuous chemical bondings with millions of past partners.
Peter Hoppe has reminded us here that the ratio 26Al/27Al tends to be near 0.001 in the ‘mainstream SiC’ grains but hundreds of times greater in their supernova brothers, ‘type-X SiC’. These and similar extinct radioactivities within the initial presolar grains do several things: prove that these grains are indeed presolar STARDUST; help identify the donor star; and set unanticipated numerical challenges to the production rates of each radioactivity within stars. In a sweeping and forceful paper Sachiko Amari told of candidate grains from nova explosions (see also Clayton and Hoyle, 1976) in which the neon is isotopically pure 22Ne!—surely derived from 22Na decay. Gamma-ray astronomers have hoped for 27 years (Clayton and Hoyle, 1974) to witness the 1.275 MeV line emitted following 22Na decay within nova ejecta. The great hope has been to thereby document the nova as a thermonuclear event of demonstrable properties, as Margarita Hernanz reviewed theoretically and as Anatoli Iyudin speculated upon from the COMPTEL data near the galactic center. Are we now to see that the thermonuclear nature of those events is demonstrated by isotopic ratios involving not only ‘new 22Na’ but also ‘new 13C’, ‘new 15N’, and ‘new 30Si’ that Amari finds in her presolar grain SIMS observations? Her case for this was a highlight of this workshop.
A distinctly different observation is that of the extinct radioactivities found in calcium-aluminum-rich inclusions (CAI) extracted from carbonaceous meteorites. These rocks were forged in the early solar accretion disk by processes still poorly understood. But the chemical correlations between the daughter nuclides and the abundances of the parent elements seem to identify these as all having been alive in the solar molecular cloud at its time of collapse.
3. Mixing new nuclei into ISM and stars
Imagine again the excitement of astronomers if they have built a telescope (presumably a gammaray-line telescope) that can peer into the cores of molecular clouds to record with 1% accuracy the concentrations of ten short-lived constituents of the interstellar medium. These nuclei must all be ‘new’ nuclei, unlike the stable isotopes within the cloud, some of which date back to the first epochs of the evolution of the galaxy. This would revolutionize knowledge of recent supernova activity near the cloud and knowledge of the processes that admix those radioactivities into the cloud cores. But there is a p
0/5000
ดาราศาสตร์กับแอลฟาใหม่บทคัดย่อ ฉันนำแสดงผลทางวิทยาศาสตร์ของการประชุมเชิงปฏิบัติการ "ดาราศาสตร์กับ Radioactivities' หลังจากการตรวจสอบของกำเนิดของชุดประชุม มีเลือกจุดเด่นของงานนี้ ชุดรูปแบบ 'ใหม่แอลฟา' จะแนะนำเป็นหลักการจัดประชุมเชิงปฏิบัติการไปนี้ โดเมนสังเกตการณ์หกที่ไดรฟ์รูปแบบเหล่านี้จะ recapitulated 2002 ที่เผยแพร่ โดยวิทยาศาสตร์ Elsevier b.vคำสำคัญ: การสังเคราะห์นิวเคลียส ดาว Supernovae Novae มวล ดวงดาวฝุ่น แกมม่า Meteorites Intstrumentation1. จักรวาลกัมมันตรังสีหลังจากปี 1996 การประชุม 'เดอะกัมมันตรังสีกาแล็กซี่' ที่ มหาวิทยาลัย Clemson, Dieter Hartmann โรแลนด์ Diehl และกล่าว advisability ยึดชุดของการอบรมดังกล่าว เรืองแสงที่เกิดขึ้นใหม่ของดิสก์กาแลคซีในบรรทัด 1.809 MeV จาก 26Al ดาวของ workshop ที่เริ่มต้นได้ นี้สอง Ringberg ประชุมเชิงปฏิบัติการ "ดาราศาสตร์กับ Radioactivities' แสดงที่ยังคงเป็นจริง ยังคงเป็นดาว Stefan Plueschke วิเคราะห์ความสัมพันธ์ของดาวขนาดใหญ่ ในอดีต และ ปัจจุบัน ภูมิภาคยาง glimpsed อนาคตของกัมมันตรังสีศึกษาก่อตัวดาวสิ่งอำนวยความสะดวก สินค้าคงคลังของเนื้อหาของดาวฤกษ์ของภูมิภาค พร้อม ด้วย simula tions Carlo มอนของฟังก์ชันมวลเริ่มต้น ทำให้การวัดกิจกรรมมหานวดาราอดีตที่อาจจะเกิดมี ก่อตัวดาวจะเห็นไม่ตรงกับ popping ของข้าวโพดคั่ว บางที่นี่และมีบางทั่วทอดแบบแพน เท่านั้นที่เป็นชุดของ starforming ใหญ่ภูมิภาค ซึ่งอาจสามารถส่งที 100 supernovae ระยะ 10 Myr เหล่านี้อาจถูก likened ให้พายุใหญ่รูปแบบสภาพอากาศบนโลก ซึ่งมีอยู่ในเฉพาะบางสถานที่ทุกเวลา แต่ที่รวมช่วงเวลาและสถานให้ส่วนใหญ่ของดินปริมาณน้ำฝน ที่สวยงาม COMPTEL แผนที่นี้ radioactivity เปิดเผยอดีตล้านปีของอากาศเช่นกาแลคซี Patchiness นี้เป็นบทที่ยากที่สุดสำหรับฉันยอมรับ เพราะมัน contradicted ฉันอคติเดิมว่า 26Al ที่จะราบรื่นเนื่องจากเกิดการก่อตัวดาว (ผมจินตนาการ) ทุกช่วงใด ๆ Myr โรแลนด์ Diehl ของตัวเองนำเสนอน่าตื่นเต้น 26Al จาก supernovae กลุ่มดาวนายพรานของ Myr อดีตมีจุดเด่นอื่นประชุม Ringberg ด้วยเฉลย 26Al ในฟองน้ำอุ่นมหานวดาราที่ขยายจากเมฆโอไรออนเกือบจะใกล้เคียงแสงอาทิตย์ ผมเชื่อว่าทุกแง่มุม ของดวงดาว radioactivity ของ radioactivities สูญ มหานวดาราผสมและวิวัฒนาการทางเคมีของจักรวาล ทุกตลอดโดยสังเกต CGRO เหล่านี้ และเป็นคอมป์ตันที่ยานอวกาศแห่ง wetly 'ตู้เก็บ 'ซีโร่ดาเวย์ Jones' ที่ด้านล่างของทะเล เราภูมิใจสรรฟิสิกส์ดาราศาสตร์เป็นจำนวนมากประชาชนน่าจะ รู้สึกถึงความสำคัญนี้ ไม่เพียงแต่เนื่องจาก COMPTEL นำเสนอ 'ภาพ' ของดิสก์ ที่ 1.809 MeV แต่เนื่อง จากความคลุมเครือรับรู้ว่า รูปนี้รำลึกเผยติดเชื้อของกาแล็กซี่กับแอลฟาใหม่อย่างใด เหตุการณ์โทรทัศน์เพียงเดือนนี้แสดงนี้ดี ผมถูกสัมภาษณ์ชั่วโมงโดยโทรทัศน์สาธารณะญี่ปุ่นพิเศษ 50 นาทีของชมรมในการสังเคราะห์นิวเคลียส และงานของฉันเป็นธุรกิจบัณฑิตย์เพื่อ ช่วยให้ประชาชนเข้าใจดาราศาสตร์วิธีแกมมาเรย์สายเพิ่มความรู้ใหม่ และเด็ดขาดของการสังเคราะห์นิวเคลียส เมื่อ interviewers ที่ได้ดูภาพ 26Al บนจอภาพของฉัน ผมใช้พวกเขาสนใจในการสังเกตโดยตรง 56Co และ 57Co ใน SN1987A ข้อสังเกตุที่ผมในบางความรู้สึกคาดการณ์ และติดตามในช่วงอาชีพของฉัน และที่ได้แสดงเป็นครั้งแรกว่า supernovae จริงสังเคราะห์แอลฟาของเราใหม่ เมื่อคุณดูทีวีนี้พิเศษที่คุณจะตัดสินว่า ผมสามารถที่จะช่วยเผาไหม้คำถามผัง 26Al ฉันเหมาะหวังส่วนตัวของฉันที่ไม่พูดของข้าพเจ้าทำงานกับการรับรู้พิเศษ 50 นาทีชนิดนี้ว่าตัวเองเป็นกิจกรรมที่ดีสำหรับเรา 'กาแล็กซี่กัมมันตรังสี' เป็นชื่อที่กว้างเกินไปสำหรับชอป เป็นแทบทุกด้านของกาแลคซีฟิสิกส์ตกอยู่ภายใต้ร่มกว้าง ดังนั้น ในปี 1999 Ringberg การประชุมเชิงปฏิบัติการเรื่อง "ดาราศาสตร์กับ Radioactivities' ถูกนำไปเน้นด้านที่สังเกตการณ์ เราวาดภาพเส้นรังสีแกมมาดาราศาสตร์สหรัฐ มีความเข้มข้นกัมมันตภาพที่มีอยู่ในธัญพืช presolar และ มีความเข้มข้นของตอนนี้ผุ radioactivities ที่อยู่ภายในเมฆโมเลกุลหลักที่ได้เตรียมพร้อมไปก็กลายเป็น ระบบสุริยะ จะแนะ ประสงค์ความคิดของเราเท่านั้น เรื่องที่น่าฟัง unites ชุดรูปแบบของเราจะได้ "ดาราศาสตร์กับแอลฟาใหม่' แต่ฉันชอบเรื่องแบนเนอร์ที่เราอาจชุมนุมอยู่2. แอลฟารักษาใหม่ Radioactivities อาชญาที่ค้นหา โดยนักดาราศาสตร์รังสีแกมมามี demonstrably 'ใหม่แอลฟา' ลักษณะของการคาดการณ์ของพวกเขาที่ตื่นเต้นนักวิทยาศาสตร์ตั้งแต่เริ่มต้น แต่ทั้งหมดของแอลฟาภายในเม็ดมหานวดาราอาจ 'ใหม่' สะท้อนด้านในสัมมาคารวะที่สั้น ๆ แต่ละอนุภาคโจโจ้ถือการสังเกตทางดาราศาสตร์ ถ้าข้าว presolar 'ฟิล์ม' การศึกษาไอออนโตรเมทรี (ซิมส์) เป็นผู้พัฒนา บีบเมล็ดข้าวแต่ละ 7 + -2 Ga ที่ผ่านมา บันทึกองค์ประกอบ isotopic ของพัสดุบางเรื่องที่ถูกความร้อนจะออกเดินทางจากดาวซึ่งมันก็ถูกอยู่ จินตนาการของดาราที่ 'กล้อง' ที่ได้เพื่อนเป็นเรื่องปล่อยดาว และวัดองค์ประกอบขององค์ประกอบเพื่อความถูกต้องของส่วนหนึ่งต่อพัน isotopic แม่นยำที่มากขึ้นกว่ากล้องโทรทรรศน์ใด ๆ จริงสามารถบรรลุ นี้จะ revolutionize ฟิสิกส์ดาวฤกษ์ การสังเคราะห์นิวเคลียส และวิวัฒนาการความอุดมสมบูรณ์ของจักรวาล และแน่นอน ธัญพืช presolar ทำที่ แต่มีปัญหา เราไม่รู้ว่าดาวใดตัวอย่างแสดงถึงแต่ละเมล็ด พวกเขาจะกู้จาก meteorites ที่ป้ายไม่ระบุดาวของผู้บริจาค ซึ่งแตกต่างจากอาหารของเรา พวกเขาประกอบด้วยบาร์โค้ดและรายการของส่วนผสมไม่ ลักษณะของดาวผู้บริจาคต้องสรุปจากข้อความภายในเมล็ดข้าวเอง ตามที่ได้รับการพัฒนา ด้วยเทคนิคที่ซับซ้อน microcharacterization และเดอะซิมส์ เรายังไม่รู้ขอบเขตที่หีบห่อของดาวฤกษ์มีส่วนผสมของหลายส่วนแตกต่างกันของดาวฤกษ์ก่อนแถบ-mass ขาดทุนผู้บริจาค คำถามเหล่านี้ต้องหมอนี่ความช่วยเหลือของ hindsight, hindsight ที่แนะนำ โดยทฤษฎีเข้าใจลึกซึ้ง มี radioactivities ที่มีชีวิตอยู่เมื่อบีบเมล็ดข้าวแต่ละ และมีชีวิตอยู่ดังนั้นดาวบริจาค อยู่ระหว่างอัตราส่วนเหล่านี้ isotopic ในโจโจ้เป็นอย่างดี แต่ซึ่งขณะนี้มีบันทึก โดย excesses ไอโซโทปของลูกสาวในเมล็ดข้าว รวมถึงนา 22 อัล 26, 41 Ca, 44 ตี้ และที 49 V ละทำนาย โดยเอง 26 ปี (เคลย์ตัน 1975) ให้ตัวแสดง bethe SUNOCONs บีบภายในภายในมหานวดาราขยาย supernovae รู้จักที่กระจายก่อนของโลกภายหลังเกิดในเมฆโมเลกุลไม่เด่นหลักบาง แต่ละเหล่านี้ถูก 'ใหม่แอลฟา' ในขณะเมล็ดที่บีบ 44Ti อัตราส่วนเริ่มต้นและ / 48Ti = 0.1 หมายไม่เพียงแต่การ 44Ti แอลฟา เป็น 'ใหม่' แต่ ด้วยข้อทั้งหมดของอะตอมตี้ใน SUNOCON 44Ti เรือง ซิลิคอน 28Si ริชของชนิด-X SiC ก็ได้ถูกตั้งค่า โดยปฏิกิริยาเขียน O ภายในซูเปอร์โนวาหรือ presupernova การทำเครื่องหมายซิลิคอนยังเป็น 'แอลฟาใหม่' แน่นอน ระเบียนธัญพืช X ชุด macroscopic ของ 'ใหม่แอลฟา' ติด bondings เคมีครั้งแรกของหนุ่มสาวพวกเขาอยู่ ความแตกต่างสิ้นเชิงกับอะตอมบนโลกที่ฝอยของ bondings เคมี promiscuous มีล้านคู่ที่ผ่านมา Hoppe ปีเตอร์ได้เตือนเรานี่อัตราส่วน 26Al/27Al มีแนวโน้มจะใกล้ 0.001 ในธัญพืช 'จอแจ SiC' แต่หลายร้อยเท่ามากกว่าในของพวกเขาพี่น้องมหานวดารา 'ชนิด-X SiC' เหล่านี้ และ radioactivities สูญเหมือนภายในเกรน presolar เริ่มต้นทำสิ่งต่าง ๆ: พิสูจน์ว่า ธัญพืชเหล่านี้เป็นโจโจ้ presolar แน่นอน ช่วยระบุดาวบริจาค และตั้งค่าสภาวะท้าทายตัวเลขอัตราการผลิตของแต่ละ radioactivity ภายในดาว ในกระดาษกวาด และพลัง อมารี Sachiko บอกของธัญพืชผู้สมัครจากระเบิดโนวาที่ (ดูเคลย์ตันและฮอยล์ 1976) ที่ซึ่งนีออนที่มีบริสุทธิ์ isotopically 22Ne ! – ย่อม ได้มาจาก 22Na ผุ นักดาราศาสตร์รังสีแกมมามีหวังปี 27 (เคลย์ตันและฮอยล์ 1974) รู้เห็นบรรทัด 1.275 MeV ออกต่อผุ 22Na ภายใน ejecta โนวา หวังดีแล้วไปทำเอกสารโน เป็นเหตุการณ์ thermonuclear แสดงให้เห็นถึงคุณสมบัติ มาร์การิต้า Hernanz ตรวจสอบตามหลักวิชา และ เป็น Anatoli Iyudin คาดตามจากข้อมูล COMPTEL ใกล้กับศูนย์กาแลกติก มีเราเห็นว่า ธรรมชาติ thermonuclear เหตุการณ์เหล่านั้นจะแสดง โดยอัตราส่วน isotopic ไม่เพียง 'ใหม่ 22Na' แต่ยัง 'ใหม่ 13C' 'ใหม่ 15N' และ 'ใหม่ 30Si' อมารีที่พบในเมล็ดของเธอ presolar ซิมส์สังเกต กรณีของเธอนี้เป็นไฮไลท์ของงานนี้ สังเกตความแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดคือที่ radioactivities สูญที่พบในตัวอุดมแคลเซียมอลูมิเนียม (ไก) สกัดจาก carbonaceous meteorites หินเหล่านี้ถูกปลอมในดิสก์ accretion แสงอาทิตย์ก่อนยังไม่ดีเข้าใจกระบวนการ แต่ความสัมพันธ์ทางเคมีระหว่าง nuclides ลูกสาวและ abundances ขององค์ประกอบหลักดูเหมือนจะ ระบุเหล่านี้เป็นทั้งหมดได้มีชีวิตอยู่ในเมฆโมเลกุลพลังงานแสงอาทิตย์เป็นเวลายุบ3. ผสมใหม่แอลฟา ISM และดาว คิดอีกความตื่นเต้นของนักดาราศาสตร์ถ้าพวกเขาได้สร้างกล้อง (สันนิษฐานว่ากล้อง gammaray สาย) ที่เพื่อนสามารถเข้าไปในแกนของเมฆโมเลกุลบันทึกความแม่นยำ 1% ความเข้มข้นของ constituents สิบช่วงสั้น ๆ ของมวลสาร แอลฟาเหล่านี้จะทั้งหมดเป็น 'ใหม่' แอลฟา ต่างจากไอโซโทปเสถียรภาพภายในเมฆ บางที่เวลากลับ epochs แรกของวิวัฒนาการของจักรวาล นี้จะ revolutionize ความรู้กิจกรรมมหานวดาราล่าสุดใกล้เมฆและความรู้ของกระบวนการที่ admix ที่ radioactivities เป็นแกนเมฆ แต่มีตัว p
การแปล กรุณารอสักครู่..
Astronomy with new nuclei
Abstract
I present scientific impressions of the workshop ‘Astronomy with Radioactivities’. After a review of the origins of this series of conferences, highlights of this workshop are selected. The theme, ‘new nuclei’, is suggested as an organizing principle for this series of workshops. Six observational domains that drive these themes are recapitulated. 2002 Published by Elsevier Science B.V.
Keywords : Nucleosynthesis; Stars; Supernovae; Novae; Interstellar medium; Interstellar dust; Gamma-rays; Meteorites; Intstrumentation
1. The radioactive galaxy
Following the 1996 Conference ‘The Radioactive Galaxy’ at Clemson University, Dieter Hartmann, Roland Diehl and I discussed the advisability of holding a series of such workshops. The emerging glow of the galactic disk in the 1.809 MeV line from 26Al was the star of that initial workshop. This second Ringberg Workshop ‘Astronomy with Radioactivities’ shows that remains true; it is still the star. Stefan Plueschke’s analysis of massive star associations, past and present, in the Cygnus region glimpsed the future of radioactive studies of star formation complexes. Inventory of the stellar content of the region, accompanied by Monte Carlo simula- tions of the initial mass function, yields a measure of past supernova activity that has probably occurred there. Star formation is seen not as the popping of popcorn, some here and some there all over the frying pan, so much as a series of massive starforming regions, each of which may be capable of delivering perhaps 100 supernovae over a 10 Myr period. These may be likened to large thunderstorm
weather patterns on earth, which exist at only a few places at any time but which integrated over time and location provide most of the earth’s rainfall. The
stunning COMPTEL maps of this radioactivity reveal the past million years of such galactic weather. This patchiness was the hardest lesson for me to accept, because it contradicted my original prejudice that the 26Al would be smooth because star formation happens (I imagined) everywhere during any Myr period. Roland Diehl’s own exciting presentation of 26Al from the Orion supernovae of the past Myr was another highlight of this Ringberg meeting, seeming to reveal 26Al in the long hot supernova bubble that extends from the Orion clouds almost to the solar neighborhood. I believe that all aspects of interstellar radioactivity, of extinct radioactivities, of supernova mixing and chemical evolution of the galaxy, all are forever changed by these CGRO observations. And as the Compton spacecraft rests wetly in ‘Davey Jones’ locker’ at the bottom of the sea, we take pride in its many contributions to astrophysics.
The public seems to sense this significance, not only because COMPTEL presented an ‘image’ of the disk at 1.809 MeV but also because of a vague
perception that this patchy image somehow reveals the infection of the galaxy with new nuclei. A television event just this month illustrates this very well. I was interviewed for hours by Japan Public Television for their forthcoming 50-min special on nucleosynthesis, and my task as pundit was to help the public understand how gamma-ray-line astronomy adds new and decisive knowledge of nucleosynthesis. Once the interviewers had viewed the 26Al image on my monitor, I was powerless to interest them in the direct observations of 56Co and 57Co in SN1987A, observations that I had in some sense predicted and pursued during my career, and that had shown for the first time that supernovae do indeed synthesize our new nuclei. When you see this TV special you will judge whether I was able to help with the burning question of the 26Al map. I soothed my personal disappointment at not talking of my own work with the realization that a 50-min special of this kind is itself a great event for all of us.
‘The Radioactive Galaxy’ was a title too broad for these workshops, as virtually every aspect of galactic physics falls somewhere under such a broad umbrella. Thus for the 1999 Ringberg Workshop the title ‘Astronomy with Radioactivities’ was introduced to emphasize the observational aspect. We envision gamma-ray-line astronomy united with the radioactive concentrations that exist within presolar grains and with the concentrations of now decayed radioactivities that existed within a molecular cloud core that was poised to suddenly become the solar system. I would suggest, for purposes of our thinking only, that the title that vividly unites our themes would be ‘Astronomy with New Nuclei’, although I prefer the present title for a banner under which we may rally.
2. Preserved new nuclei
Short-lived radioactivities sought by gamma-ray astronomers are demonstrably ‘new nuclei’, the aspect of their prediction that excited scientists from the beginning. But all of the nuclei within a supernova grain may be ‘new’. Reflect on these briefly in that regard.
Each STARDUST particle constitutes an astronomical observation. If the presolar grain is the ‘film’, the secondary-ion mass spectrometry (SIMS) is the developer. Each grain, condensed 7+-2 Ga ago, recorded the isotopic composition of some parcel of matter that was cooling as it departed from the star within which it had been contained. Imagine the excitement of astronomers at a ‘telescope’ that could peer into matter leaving stars and measure the isotopic composition of the elements to an accuracy of one part per thousand, far more accurately than any actual telescope can achieve. This would revolutionize stellar physics, nucleosynthesis and the abundance evolution of the galaxy. And indeed, the presolar grains are doing that. But there is a problem; we do not know what star each grain represents a sample of. They are recovered from the meteorites with no label identifying their donor star. Unlike our foods, they contain no bar code and list of ingredients. The nature of the donor star must be inferred from the message within the grain itself, as developed with complex microcharacterization techniques and by SIMS. We also do not know the extent to which the stellar parcels were mixtures of several distinct portions of the pre-mass-loss donor star. These questions must be reckoned with the aid of hindsight, hindsight guided by deeper theoretical understanding.
Included among these isotopic ratios in STARDUST are radioactivities that were alive when each grain condensed, and therefore alive in the donor star
as well, but which now are recorded by the excesses of their daughter nuclides in the grain. These include 22 Na, 26 Al, 41 Ca, 44 Ti, and perhaps 49 V, each predicted by myself 26 years ago (Clayton, 1975) to bethe markers of SUNOCONs condensed within the expanding supernova interiors of unknown supernovae that exploded before the Earth’s later birth in some inconspicuous molecular cloud core. Each of
these were ‘new nuclei’ at the time the grain condensed. And the initial ratio 44Ti / 48Ti=0.1 marks not only the 44Ti nuclei as ‘new’ but also by inference all of the Ti atoms in the 44Ti-bearing SUNOCON. The 28Si-rich silicon of the type-X SiC was surely set by the O-burning reactions within the supernova or presupernova, marking the silicon also as ‘new nuclei’. Indeed, the X grains record a macroscopic collection of ‘new nuclei’ caught in the first chemical bondings of their young lives, in stark contrast to atoms on earth who brag of promiscuous chemical bondings with millions of past partners.
Peter Hoppe has reminded us here that the ratio 26Al/27Al tends to be near 0.001 in the ‘mainstream SiC’ grains but hundreds of times greater in their supernova brothers, ‘type-X SiC’. These and similar extinct radioactivities within the initial presolar grains do several things: prove that these grains are indeed presolar STARDUST; help identify the donor star; and set unanticipated numerical challenges to the production rates of each radioactivity within stars. In a sweeping and forceful paper Sachiko Amari told of candidate grains from nova explosions (see also Clayton and Hoyle, 1976) in which the neon is isotopically pure 22Ne!—surely derived from 22Na decay. Gamma-ray astronomers have hoped for 27 years (Clayton and Hoyle, 1974) to witness the 1.275 MeV line emitted following 22Na decay within nova ejecta. The great hope has been to thereby document the nova as a thermonuclear event of demonstrable properties, as Margarita Hernanz reviewed theoretically and as Anatoli Iyudin speculated upon from the COMPTEL data near the galactic center. Are we now to see that the thermonuclear nature of those events is demonstrated by isotopic ratios involving not only ‘new 22Na’ but also ‘new 13C’, ‘new 15N’, and ‘new 30Si’ that Amari finds in her presolar grain SIMS observations? Her case for this was a highlight of this workshop.
A distinctly different observation is that of the extinct radioactivities found in calcium-aluminum-rich inclusions (CAI) extracted from carbonaceous meteorites. These rocks were forged in the early solar accretion disk by processes still poorly understood. But the chemical correlations between the daughter nuclides and the abundances of the parent elements seem to identify these as all having been alive in the solar molecular cloud at its time of collapse.
3. Mixing new nuclei into ISM and stars
Imagine again the excitement of astronomers if they have built a telescope (presumably a gammaray-line telescope) that can peer into the cores of molecular clouds to record with 1% accuracy the concentrations of ten short-lived constituents of the interstellar medium. These nuclei must all be ‘new’ nuclei, unlike the stable isotopes within the cloud, some of which date back to the first epochs of the evolution of the galaxy. This would revolutionize knowledge of recent supernova activity near the cloud and knowledge of the processes that admix those radioactivities into the cloud cores. But there is a p
Abstract
I present scientific impressions of the workshop ‘Astronomy with Radioactivities’. After a review of the origins of this series of conferences, highlights of this workshop are selected. The theme, ‘new nuclei’, is suggested as an organizing principle for this series of workshops. Six observational domains that drive these themes are recapitulated. 2002 Published by Elsevier Science B.V.
Keywords : Nucleosynthesis; Stars; Supernovae; Novae; Interstellar medium; Interstellar dust; Gamma-rays; Meteorites; Intstrumentation
1. The radioactive galaxy
Following the 1996 Conference ‘The Radioactive Galaxy’ at Clemson University, Dieter Hartmann, Roland Diehl and I discussed the advisability of holding a series of such workshops. The emerging glow of the galactic disk in the 1.809 MeV line from 26Al was the star of that initial workshop. This second Ringberg Workshop ‘Astronomy with Radioactivities’ shows that remains true; it is still the star. Stefan Plueschke’s analysis of massive star associations, past and present, in the Cygnus region glimpsed the future of radioactive studies of star formation complexes. Inventory of the stellar content of the region, accompanied by Monte Carlo simula- tions of the initial mass function, yields a measure of past supernova activity that has probably occurred there. Star formation is seen not as the popping of popcorn, some here and some there all over the frying pan, so much as a series of massive starforming regions, each of which may be capable of delivering perhaps 100 supernovae over a 10 Myr period. These may be likened to large thunderstorm
weather patterns on earth, which exist at only a few places at any time but which integrated over time and location provide most of the earth’s rainfall. The
stunning COMPTEL maps of this radioactivity reveal the past million years of such galactic weather. This patchiness was the hardest lesson for me to accept, because it contradicted my original prejudice that the 26Al would be smooth because star formation happens (I imagined) everywhere during any Myr period. Roland Diehl’s own exciting presentation of 26Al from the Orion supernovae of the past Myr was another highlight of this Ringberg meeting, seeming to reveal 26Al in the long hot supernova bubble that extends from the Orion clouds almost to the solar neighborhood. I believe that all aspects of interstellar radioactivity, of extinct radioactivities, of supernova mixing and chemical evolution of the galaxy, all are forever changed by these CGRO observations. And as the Compton spacecraft rests wetly in ‘Davey Jones’ locker’ at the bottom of the sea, we take pride in its many contributions to astrophysics.
The public seems to sense this significance, not only because COMPTEL presented an ‘image’ of the disk at 1.809 MeV but also because of a vague
perception that this patchy image somehow reveals the infection of the galaxy with new nuclei. A television event just this month illustrates this very well. I was interviewed for hours by Japan Public Television for their forthcoming 50-min special on nucleosynthesis, and my task as pundit was to help the public understand how gamma-ray-line astronomy adds new and decisive knowledge of nucleosynthesis. Once the interviewers had viewed the 26Al image on my monitor, I was powerless to interest them in the direct observations of 56Co and 57Co in SN1987A, observations that I had in some sense predicted and pursued during my career, and that had shown for the first time that supernovae do indeed synthesize our new nuclei. When you see this TV special you will judge whether I was able to help with the burning question of the 26Al map. I soothed my personal disappointment at not talking of my own work with the realization that a 50-min special of this kind is itself a great event for all of us.
‘The Radioactive Galaxy’ was a title too broad for these workshops, as virtually every aspect of galactic physics falls somewhere under such a broad umbrella. Thus for the 1999 Ringberg Workshop the title ‘Astronomy with Radioactivities’ was introduced to emphasize the observational aspect. We envision gamma-ray-line astronomy united with the radioactive concentrations that exist within presolar grains and with the concentrations of now decayed radioactivities that existed within a molecular cloud core that was poised to suddenly become the solar system. I would suggest, for purposes of our thinking only, that the title that vividly unites our themes would be ‘Astronomy with New Nuclei’, although I prefer the present title for a banner under which we may rally.
2. Preserved new nuclei
Short-lived radioactivities sought by gamma-ray astronomers are demonstrably ‘new nuclei’, the aspect of their prediction that excited scientists from the beginning. But all of the nuclei within a supernova grain may be ‘new’. Reflect on these briefly in that regard.
Each STARDUST particle constitutes an astronomical observation. If the presolar grain is the ‘film’, the secondary-ion mass spectrometry (SIMS) is the developer. Each grain, condensed 7+-2 Ga ago, recorded the isotopic composition of some parcel of matter that was cooling as it departed from the star within which it had been contained. Imagine the excitement of astronomers at a ‘telescope’ that could peer into matter leaving stars and measure the isotopic composition of the elements to an accuracy of one part per thousand, far more accurately than any actual telescope can achieve. This would revolutionize stellar physics, nucleosynthesis and the abundance evolution of the galaxy. And indeed, the presolar grains are doing that. But there is a problem; we do not know what star each grain represents a sample of. They are recovered from the meteorites with no label identifying their donor star. Unlike our foods, they contain no bar code and list of ingredients. The nature of the donor star must be inferred from the message within the grain itself, as developed with complex microcharacterization techniques and by SIMS. We also do not know the extent to which the stellar parcels were mixtures of several distinct portions of the pre-mass-loss donor star. These questions must be reckoned with the aid of hindsight, hindsight guided by deeper theoretical understanding.
Included among these isotopic ratios in STARDUST are radioactivities that were alive when each grain condensed, and therefore alive in the donor star
as well, but which now are recorded by the excesses of their daughter nuclides in the grain. These include 22 Na, 26 Al, 41 Ca, 44 Ti, and perhaps 49 V, each predicted by myself 26 years ago (Clayton, 1975) to bethe markers of SUNOCONs condensed within the expanding supernova interiors of unknown supernovae that exploded before the Earth’s later birth in some inconspicuous molecular cloud core. Each of
these were ‘new nuclei’ at the time the grain condensed. And the initial ratio 44Ti / 48Ti=0.1 marks not only the 44Ti nuclei as ‘new’ but also by inference all of the Ti atoms in the 44Ti-bearing SUNOCON. The 28Si-rich silicon of the type-X SiC was surely set by the O-burning reactions within the supernova or presupernova, marking the silicon also as ‘new nuclei’. Indeed, the X grains record a macroscopic collection of ‘new nuclei’ caught in the first chemical bondings of their young lives, in stark contrast to atoms on earth who brag of promiscuous chemical bondings with millions of past partners.
Peter Hoppe has reminded us here that the ratio 26Al/27Al tends to be near 0.001 in the ‘mainstream SiC’ grains but hundreds of times greater in their supernova brothers, ‘type-X SiC’. These and similar extinct radioactivities within the initial presolar grains do several things: prove that these grains are indeed presolar STARDUST; help identify the donor star; and set unanticipated numerical challenges to the production rates of each radioactivity within stars. In a sweeping and forceful paper Sachiko Amari told of candidate grains from nova explosions (see also Clayton and Hoyle, 1976) in which the neon is isotopically pure 22Ne!—surely derived from 22Na decay. Gamma-ray astronomers have hoped for 27 years (Clayton and Hoyle, 1974) to witness the 1.275 MeV line emitted following 22Na decay within nova ejecta. The great hope has been to thereby document the nova as a thermonuclear event of demonstrable properties, as Margarita Hernanz reviewed theoretically and as Anatoli Iyudin speculated upon from the COMPTEL data near the galactic center. Are we now to see that the thermonuclear nature of those events is demonstrated by isotopic ratios involving not only ‘new 22Na’ but also ‘new 13C’, ‘new 15N’, and ‘new 30Si’ that Amari finds in her presolar grain SIMS observations? Her case for this was a highlight of this workshop.
A distinctly different observation is that of the extinct radioactivities found in calcium-aluminum-rich inclusions (CAI) extracted from carbonaceous meteorites. These rocks were forged in the early solar accretion disk by processes still poorly understood. But the chemical correlations between the daughter nuclides and the abundances of the parent elements seem to identify these as all having been alive in the solar molecular cloud at its time of collapse.
3. Mixing new nuclei into ISM and stars
Imagine again the excitement of astronomers if they have built a telescope (presumably a gammaray-line telescope) that can peer into the cores of molecular clouds to record with 1% accuracy the concentrations of ten short-lived constituents of the interstellar medium. These nuclei must all be ‘new’ nuclei, unlike the stable isotopes within the cloud, some of which date back to the first epochs of the evolution of the galaxy. This would revolutionize knowledge of recent supernova activity near the cloud and knowledge of the processes that admix those radioactivities into the cloud cores. But there is a p
การแปล กรุณารอสักครู่..
ดาราศาสตร์
ผมกับใหม่ของบทคัดย่อปัจจุบันการแสดงทางวิทยาศาสตร์ของการประชุมเชิงปฏิบัติการกับ radioactivities ' ดาราศาสตร์ ' หลังจากทบทวนที่มาของชุดของการประชุมเชิงปฏิบัติการนี้เป็นไฮไลท์ของเลือก หัวข้อ , ' ของ ' ใหม่ ควรเป็นหลักการจัดระเบียบสำหรับชุดของการประชุมเชิงปฏิบัติการ หกแบบโดเมนที่ไดรฟ์รูปแบบเหล่านี้จะ recapitulated .2002 ตีพิมพ์โดยคำหลักเท่า
Elsevier Science : การสังเคราะห์นิวเคลียส ; ดารา ; ซูเปอร์โนวา ; โนวา ; มวลสารระหว่างดาว ; ฝุ่นระหว่างดวงดาว ; รังสีแกมมา ; อุกกาบาต ; intstrumentation
1 กัมมันตรังสี Galaxy
ต่อไปนี้ 1996 การประชุม ' Galaxy ' กัมมันตรังสีที่มหาวิทยาลัยเคลม Dieter Admin , โรแลนด์ เดล และกล่าวถึงการให้คำปรึกษาของถือชุดของการประชุมเชิงปฏิบัติการเกิดการเรืองแสงของดิสก์ทางช้างเผือกใน 1.809 MeV จาก 26al เป็นดาวของการประชุมเชิงปฏิบัติการครั้งแรก วินาทีนี้ ringberg ปฏิบัติการ ' ดาราศาสตร์กับ radioactivities ' แสดงที่ยังคงอยู่ มันยังเป็นดาว การวิเคราะห์ของสเตฟาน plueschke ของสมาคมดาราใหญ่ ในอดีต และ ปัจจุบัน ในเขตบริการการศึกษาของสารกัมมันตรังสี มองผ่านๆ อนาคตของดาวก่อตัว คอมเพล็กซ์สินค้าคงคลังของเนื้อหาตัวเอกของภาคพร้อมด้วย Monte Carlo ภาษาซิมูลา - tions ของฟังก์ชันมวลเริ่มต้น สามารถวัดกิจกรรมของซูเปอร์โนวาในอดีตที่อาจจะเกิดขึ้นนั้น การก่อตัวของดาวฤกษ์คือเห็นเป็น popping ข้าวโพดคั่วบางอย่างที่นี่และมีทั่วกระทะ มากเป็นชุดของภูมิภาค starforming ขนาดใหญ่แต่ละที่อาจจะสามารถส่งมอบบางที 100 ซุปเปอร์โนวาในช่วง 10 MYR . เหล่านี้อาจจะ likened เพื่อรูปแบบอากาศฝนฟ้า
ขนาดใหญ่บนโลก ซึ่งมีอยู่เพียงไม่กี่สถานที่ในเวลาใด ๆแต่ที่บูรณาการข้ามสถานที่และเวลาให้มากที่สุดในพื้นที่ของโลก
จะสวยงามแผนที่ของกัมมันตภาพรังสีนี้เปิดเผยอดีตล้านปี เช่น กาแล็คซี่ สภาพอากาศpatchiness นี้เป็นบทเรียนที่ยากที่สุดสำหรับฉันที่จะยอมรับ เพราะมันขัดแย้งกับต้นฉบับของฉันอคติว่า 26al จะราบรื่น เพราะการก่อตัวของดาวฤกษ์เกิดขึ้น ( ฉันคิด ) ไปทุกที่ ในช่วงระยะเวลาที่รองรับ . ของ Roland Diehl ของตัวเองที่น่าตื่นเต้นเสนอ 26al จาก Orion ซุปเปอร์โนวาของ myr ที่ผ่านมาเป็นอีกจุดเด่นของการประชุม ringberg นี้ที่เผย 26al ในระยะยาวร้อนระเบิดฟองที่ขยายจาก Orion เมฆเกือบถึงบ้านพลังงานแสงอาทิตย์ ผมเชื่อว่า ทุกด้านของกัมมันตภาพรังสีดวงดาวของ radioactivities สูญพันธุ์ของซูเปอร์โนวาผสมเคมีและวิวัฒนาการของดาราจักรทั้งหมดจะเปลี่ยนไปตลอดกาล โดยสังเกต cgro เหล่านี้และเป็นยานอวกาศที่วางอยู่ในคอมป์ตัน wetly เดวี่ โจนส์ ' ' ตู้ ' ที่ด้านล่างของทะเล เราภูมิใจในผลงานของหลายกับดาราศาสตร์ .
สาธารณะดูเหมือนว่าความรู้สึกอย่างนี้ เพราะไม่เพียงจะนำเสนอเป็นภาพลักษณ์ของดิสก์ที่ 1.809 MeV แต่ยังเพราะของความเข้าใจที่คลุมเครือ
ว่า ภาพนี้ก็เผยให้เห็นเป็นหย่อมการติดเชื้อของกาแล็กซี่กับนิวเคลียสใหม่เหตุการณ์โทรทัศน์เพียงเดือนนี้แสดงให้เห็นนี้เป็นอย่างดี ผมถูกสัมภาษณ์เป็นชั่วโมงโดยโทรทัศน์สาธารณะญี่ปุ่น สำหรับการเตรียมพร้อมของพวกเขา 50 นาทีพิเศษในการสังเคราะห์นิวเคลียสของดาวฤกษ์และงานของฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญจะช่วยให้ประชาชนเข้าใจว่ารังสีแกมมาดาราศาสตร์เพิ่มบรรทัดใหม่ และแน่นอนความรู้ของพืชดัดแปลงพันธุกรรม . เมื่อผู้สัมภาษณ์ได้ดูภาพ 26al บนจอภาพของฉันผมไม่มีความสนใจในการสังเกตโดยตรงและ 56co 57co ใน sn1987a สังเกตว่า ผมมีความรู้สึกบางอย่างที่คาดการณ์และติดตามในอาชีพของฉัน และนั่นเป็นครั้งแรกที่ซูเปอร์โนวาแน่นอนสังเคราะห์นิวเคลียสใหม่ของเรา เมื่อคุณเห็นโทรทัศน์พิเศษที่คุณจะตัดสินว่าผมสามารถช่วยให้กับการเขียนคำถามของแผนที่ 26al .ผมเบาใจ ความผิดหวังส่วนตัวของฉันที่ไม่พูดในงานของฉันเอง ด้วยตระหนักว่า 50 นาทีพิเศษชนิดนี้ เป็น ตัว เป็นเหตุการณ์ที่ดีสำหรับเราทุกคน .
' กัมมันตรังสี ' เป็นชื่อดาราจักรที่กว้างเกินไปสำหรับการประชุมเชิงปฏิบัติการเหล่านี้ เป็นแทบทุกด้านฟิสิกส์ของทางช้างเผือกอยู่ที่ใดที่หนึ่งอย่างร่มกว้างดังนั้น การประชุมเชิงปฏิบัติการ 1999 ringberg ชื่อ ' ดาราศาสตร์กับ radioactivities ' ถูกแนะนำให้เน้นด้านการสังเกต .เราเห็นภาพของรังสีแกมมาดาราศาสตร์แห่งบรรทัดกับสารกัมมันตรังสีเข้มข้นที่มีอยู่ภายใน presolar ธัญพืชและที่มีความเข้มข้นของตอนนี้ผุ radioactivities ที่มีอยู่ภายในเมฆโมเลกุลหลักที่ทรงตัวก็กลายเป็นระบบพลังงานแสงอาทิตย์ ผมขอแนะนำให้เพื่อวัตถุประสงค์ของการคิดของเราเท่านั้นว่าชื่อที่น่าฟัง unites ธีมของเราจะเป็น ' ดาราศาสตร์กับนิวเคลียสใหม่ ' , แม้ว่าฉันชอบชื่อปัจจุบัน สำหรับแบนเนอร์ภายใต้ซึ่งเราอาจชุมนุม
2 รักษาใหม่นิวเคลียส
สั้น radioactivities ขอโดยรังสีแกมมานักดาราศาสตร์เป็นนิวเคลียสใหม่ ' อธิบาย ' ด้านการทำนายของพวกเขาตื่นเต้นนักวิทยาศาสตร์จากจุดเริ่มต้นแต่ทั้งหมดของนิวเคลียสภายในซูเปอร์โนวาเมล็ดอาจจะใหม่ ' ' สะท้อนเหล่านี้สั้น ๆในเรื่องที่
แต่ละ Stardust อนุภาคถือเป็นการสังเกตการณ์ดาราศาสตร์ ถ้าเม็ด presolar เป็น ' ฟิล์ม ' รองไอออนมวลสาร ( ซิมส์ ) เป็นผู้พัฒนา แต่ละเม็ดย่อ 7 - 2 เกมที่ผ่านมาบันทึกองค์ประกอบของไอโซโทปของพัสดุของเรื่องที่เย็นมันออกจากดาวภายใน ซึ่งมันก็มีอยู่ จินตนาการความตื่นเต้นของนักดาราศาสตร์ที่ ' กล้องส่องทางไกล ' ที่สามารถจ้องมองดาวขึ้นไป และวัดองค์ประกอบของไอโซโทปของธาตุ เพื่อความถูกต้องของหนึ่งต่อพันมากขึ้นถูกต้องกว่ากล้องโทรทรรศน์ใด ๆ ที่เกิดขึ้นจริงสามารถบรรลุ
ผมกับใหม่ของบทคัดย่อปัจจุบันการแสดงทางวิทยาศาสตร์ของการประชุมเชิงปฏิบัติการกับ radioactivities ' ดาราศาสตร์ ' หลังจากทบทวนที่มาของชุดของการประชุมเชิงปฏิบัติการนี้เป็นไฮไลท์ของเลือก หัวข้อ , ' ของ ' ใหม่ ควรเป็นหลักการจัดระเบียบสำหรับชุดของการประชุมเชิงปฏิบัติการ หกแบบโดเมนที่ไดรฟ์รูปแบบเหล่านี้จะ recapitulated .2002 ตีพิมพ์โดยคำหลักเท่า
Elsevier Science : การสังเคราะห์นิวเคลียส ; ดารา ; ซูเปอร์โนวา ; โนวา ; มวลสารระหว่างดาว ; ฝุ่นระหว่างดวงดาว ; รังสีแกมมา ; อุกกาบาต ; intstrumentation
1 กัมมันตรังสี Galaxy
ต่อไปนี้ 1996 การประชุม ' Galaxy ' กัมมันตรังสีที่มหาวิทยาลัยเคลม Dieter Admin , โรแลนด์ เดล และกล่าวถึงการให้คำปรึกษาของถือชุดของการประชุมเชิงปฏิบัติการเกิดการเรืองแสงของดิสก์ทางช้างเผือกใน 1.809 MeV จาก 26al เป็นดาวของการประชุมเชิงปฏิบัติการครั้งแรก วินาทีนี้ ringberg ปฏิบัติการ ' ดาราศาสตร์กับ radioactivities ' แสดงที่ยังคงอยู่ มันยังเป็นดาว การวิเคราะห์ของสเตฟาน plueschke ของสมาคมดาราใหญ่ ในอดีต และ ปัจจุบัน ในเขตบริการการศึกษาของสารกัมมันตรังสี มองผ่านๆ อนาคตของดาวก่อตัว คอมเพล็กซ์สินค้าคงคลังของเนื้อหาตัวเอกของภาคพร้อมด้วย Monte Carlo ภาษาซิมูลา - tions ของฟังก์ชันมวลเริ่มต้น สามารถวัดกิจกรรมของซูเปอร์โนวาในอดีตที่อาจจะเกิดขึ้นนั้น การก่อตัวของดาวฤกษ์คือเห็นเป็น popping ข้าวโพดคั่วบางอย่างที่นี่และมีทั่วกระทะ มากเป็นชุดของภูมิภาค starforming ขนาดใหญ่แต่ละที่อาจจะสามารถส่งมอบบางที 100 ซุปเปอร์โนวาในช่วง 10 MYR . เหล่านี้อาจจะ likened เพื่อรูปแบบอากาศฝนฟ้า
ขนาดใหญ่บนโลก ซึ่งมีอยู่เพียงไม่กี่สถานที่ในเวลาใด ๆแต่ที่บูรณาการข้ามสถานที่และเวลาให้มากที่สุดในพื้นที่ของโลก
จะสวยงามแผนที่ของกัมมันตภาพรังสีนี้เปิดเผยอดีตล้านปี เช่น กาแล็คซี่ สภาพอากาศpatchiness นี้เป็นบทเรียนที่ยากที่สุดสำหรับฉันที่จะยอมรับ เพราะมันขัดแย้งกับต้นฉบับของฉันอคติว่า 26al จะราบรื่น เพราะการก่อตัวของดาวฤกษ์เกิดขึ้น ( ฉันคิด ) ไปทุกที่ ในช่วงระยะเวลาที่รองรับ . ของ Roland Diehl ของตัวเองที่น่าตื่นเต้นเสนอ 26al จาก Orion ซุปเปอร์โนวาของ myr ที่ผ่านมาเป็นอีกจุดเด่นของการประชุม ringberg นี้ที่เผย 26al ในระยะยาวร้อนระเบิดฟองที่ขยายจาก Orion เมฆเกือบถึงบ้านพลังงานแสงอาทิตย์ ผมเชื่อว่า ทุกด้านของกัมมันตภาพรังสีดวงดาวของ radioactivities สูญพันธุ์ของซูเปอร์โนวาผสมเคมีและวิวัฒนาการของดาราจักรทั้งหมดจะเปลี่ยนไปตลอดกาล โดยสังเกต cgro เหล่านี้และเป็นยานอวกาศที่วางอยู่ในคอมป์ตัน wetly เดวี่ โจนส์ ' ' ตู้ ' ที่ด้านล่างของทะเล เราภูมิใจในผลงานของหลายกับดาราศาสตร์ .
สาธารณะดูเหมือนว่าความรู้สึกอย่างนี้ เพราะไม่เพียงจะนำเสนอเป็นภาพลักษณ์ของดิสก์ที่ 1.809 MeV แต่ยังเพราะของความเข้าใจที่คลุมเครือ
ว่า ภาพนี้ก็เผยให้เห็นเป็นหย่อมการติดเชื้อของกาแล็กซี่กับนิวเคลียสใหม่เหตุการณ์โทรทัศน์เพียงเดือนนี้แสดงให้เห็นนี้เป็นอย่างดี ผมถูกสัมภาษณ์เป็นชั่วโมงโดยโทรทัศน์สาธารณะญี่ปุ่น สำหรับการเตรียมพร้อมของพวกเขา 50 นาทีพิเศษในการสังเคราะห์นิวเคลียสของดาวฤกษ์และงานของฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญจะช่วยให้ประชาชนเข้าใจว่ารังสีแกมมาดาราศาสตร์เพิ่มบรรทัดใหม่ และแน่นอนความรู้ของพืชดัดแปลงพันธุกรรม . เมื่อผู้สัมภาษณ์ได้ดูภาพ 26al บนจอภาพของฉันผมไม่มีความสนใจในการสังเกตโดยตรงและ 56co 57co ใน sn1987a สังเกตว่า ผมมีความรู้สึกบางอย่างที่คาดการณ์และติดตามในอาชีพของฉัน และนั่นเป็นครั้งแรกที่ซูเปอร์โนวาแน่นอนสังเคราะห์นิวเคลียสใหม่ของเรา เมื่อคุณเห็นโทรทัศน์พิเศษที่คุณจะตัดสินว่าผมสามารถช่วยให้กับการเขียนคำถามของแผนที่ 26al .ผมเบาใจ ความผิดหวังส่วนตัวของฉันที่ไม่พูดในงานของฉันเอง ด้วยตระหนักว่า 50 นาทีพิเศษชนิดนี้ เป็น ตัว เป็นเหตุการณ์ที่ดีสำหรับเราทุกคน .
' กัมมันตรังสี ' เป็นชื่อดาราจักรที่กว้างเกินไปสำหรับการประชุมเชิงปฏิบัติการเหล่านี้ เป็นแทบทุกด้านฟิสิกส์ของทางช้างเผือกอยู่ที่ใดที่หนึ่งอย่างร่มกว้างดังนั้น การประชุมเชิงปฏิบัติการ 1999 ringberg ชื่อ ' ดาราศาสตร์กับ radioactivities ' ถูกแนะนำให้เน้นด้านการสังเกต .เราเห็นภาพของรังสีแกมมาดาราศาสตร์แห่งบรรทัดกับสารกัมมันตรังสีเข้มข้นที่มีอยู่ภายใน presolar ธัญพืชและที่มีความเข้มข้นของตอนนี้ผุ radioactivities ที่มีอยู่ภายในเมฆโมเลกุลหลักที่ทรงตัวก็กลายเป็นระบบพลังงานแสงอาทิตย์ ผมขอแนะนำให้เพื่อวัตถุประสงค์ของการคิดของเราเท่านั้นว่าชื่อที่น่าฟัง unites ธีมของเราจะเป็น ' ดาราศาสตร์กับนิวเคลียสใหม่ ' , แม้ว่าฉันชอบชื่อปัจจุบัน สำหรับแบนเนอร์ภายใต้ซึ่งเราอาจชุมนุม
2 รักษาใหม่นิวเคลียส
สั้น radioactivities ขอโดยรังสีแกมมานักดาราศาสตร์เป็นนิวเคลียสใหม่ ' อธิบาย ' ด้านการทำนายของพวกเขาตื่นเต้นนักวิทยาศาสตร์จากจุดเริ่มต้นแต่ทั้งหมดของนิวเคลียสภายในซูเปอร์โนวาเมล็ดอาจจะใหม่ ' ' สะท้อนเหล่านี้สั้น ๆในเรื่องที่
แต่ละ Stardust อนุภาคถือเป็นการสังเกตการณ์ดาราศาสตร์ ถ้าเม็ด presolar เป็น ' ฟิล์ม ' รองไอออนมวลสาร ( ซิมส์ ) เป็นผู้พัฒนา แต่ละเม็ดย่อ 7 - 2 เกมที่ผ่านมาบันทึกองค์ประกอบของไอโซโทปของพัสดุของเรื่องที่เย็นมันออกจากดาวภายใน ซึ่งมันก็มีอยู่ จินตนาการความตื่นเต้นของนักดาราศาสตร์ที่ ' กล้องส่องทางไกล ' ที่สามารถจ้องมองดาวขึ้นไป และวัดองค์ประกอบของไอโซโทปของธาตุ เพื่อความถูกต้องของหนึ่งต่อพันมากขึ้นถูกต้องกว่ากล้องโทรทรรศน์ใด ๆ ที่เกิดขึ้นจริงสามารถบรรลุ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- But his flaw is he always say violent wh
- Oops.... My 6th sense... Other plane cra
- Aimeサービスサイトをご利用いただくために、SEGA IDの新規登録お申し込み
- NOTE BOOK THAILAND ELEPHANT MULBERRY PAP
- อย่าเศร้าไปเลย
- คุณทำให้ฉันร้องไห้
- คุณเป็นผู้ชายใช่ไหม
- what will yo do tomorrow ?
- ฉันจะดูดมัน
- 2013年08月01日SEGA IDとパスワード等の管理に関するご注意2013年
- I'm my really live
- เเละสุดท้ายนี้ทางคณะผู้จัดทำหวังอย่างยิ่
- กุ้งแช่น้ำปลา
- It is not known what Prima's fate was, b
- ฉันนอนไม่หลับ
- ฉันดีใจที่ได้ยินเสียงคุณ คุณหายไปไหน
- If the Saudis wanted to stabilize the pr
- ฉันไม่คิดว่าผู้ชายจะฟังเพลงดูหนังเกาหลี
- เช่น หุบปาก
- Tell us about yourself
- NOTE BOOK THAILAND ELEPHANT MULBERRY AND
- เราคบกัน
- เราเป็นแฟนกัน
- discount Price does not update
