2.2 E-Business and technology issue

2.2 E-Business and technology issues in emerging countries
Some literatures have recognized that SMEs in developing countries have a slower adoption rate compared to
other developed countries (Intrapairot and Srivihok, [29]; Molla and Licker,[30]) which is caused by environmental,
managerial and organizational constraint that made developing countries encounter greater risks than developed
countries (Molla and licker, [30]). Moreover, emerging countries often faces several issues including lack of eBusiness policies and regulation, inadequate infrastructure, trust and security (Zhao et.al, [11]; Shakir et.al,[16]). In
some developing countries, personal computer (PC) penetration has not been well distributed is also an evident of
low e-business readiness (Fleenor and Raven, [31]). For instance, Fleenor and Raven [31] revealed that PC
distribution in Philippines and Thailand is only 20PC per thousand people, whereas in Singapore is 510 PC. In some
part of Indonesia, telecommunication infrastructure is still in a poor state where there is only 0.2% of telephone line
density (Economist Intelligence Unit, [32]). This is a serious problem for emerging countries because of improper
telecommunication infrastructure and high cost Internet access and these could become the main inhibitors for
businesses to participate in e-Business (Fleenor and Raven, [31]). Furthermore, e-Business also offers a better way
of business transaction between buyers and sellers, where in emerging countries, it might become a problem due to
undeveloped online policies and regulation to control online transaction (Shakir et.al, [16]). A study on Brazilian
consumers shows that low e-commerce adoption in Brazil is caused by privacy, security and taxation concern, lack
of business laws regulation for e-commerce and poor legal protection for online purchases (Kshetri, [33]).
Furthermore, in China, trust and security is considered to be one of the dominant obstacles where RMB 5.5 billion is
loss due to violations and fraud, followed by loss of RMB 200 billion from low quality and counterfeit products
(Zhao et al., [11]). Thus, developing countries should be aware on these issues while developing and improving its
strategy for e-Business adoption in their country

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2 ประเด็นที่ E-Business และเทคโนโลยีในประเทศLiteratures บางมีรู้ว่า SMEs ในประเทศกำลังพัฒนามีอัตราการยอมรับช้าเมื่อเทียบกับประเทศพัฒนาแล้ว (Intrapairot และ Srivihok, [29]; Molla และ Licker,[30]) ที่เกิดจากสิ่งแวดล้อมข้อจำกัดขององค์กร และบริหารจัดการที่ทำให้ประเทศกำลังพัฒนาพบความเสี่ยงมากขึ้นกว่าการพัฒนาประเทศ (Molla และ licker, [30]) นอกจากนี้ เกิดใหม่ประเทศมักเผชิญหลายประเด็นรวมถึงขาดการ eBusiness นโยบาย และข้อบังคับ โครงสร้างพื้นฐานไม่เพียงพอ ความน่าเชื่อถือ และความปลอดภัย (เจียว et.al, [11]; Shakir et.al,[16]) ในประเทศกำลังพัฒนาบาง คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล (พีซี) เจาะไม่ได้ดีกระจายก็ชัดของความพร้อมในธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์ต่ำ (Fleenor และราเวน, [31]) ตัวอย่าง Fleenor และนก [31] เปิดเผยที่ PCกระจายในฟิลิปปินส์และไทยเป็น 20PC ต่อพันคน ในขณะที่สิงคโปร์เป็น 510 PC ในบางส่วนอินโดนีเซีย โครงสร้างพื้นฐานโทรคมนาคมยังเป็นสิ่งที่ดีมีเพียง 0.2% ของโทรศัพท์ความหนาแน่น (นักเศรษฐศาสตร์ข่าวกรองหน่วย, [32]) เป็นปัญหาที่รุนแรงในประเทศเนื่องจากไม่เหมาะสมโครงสร้างพื้นฐานโทรคมนาคม และอินเตอร์เน็ตค่าใช้จ่ายสูง และเหล่านี้สามารถกลายเป็น inhibitors หลักสำหรับธุรกิจจะเข้าร่วมในธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์ (Fleenor และราเวน, [31]) นอกจากนี้ อีบิสซิเนสยังมีวิธีที่ดีกว่าของธุรกรรมทางธุรกิจระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย ที่ประเทศเกิดใหม่ มันอาจเป็นปัญหาเนื่องundeveloped ออนไลน์นโยบายและข้อบังคับเพื่อควบคุมธุรกรรมออนไลน์ (Shakir et.al, [16]) การศึกษาในบราซิลแสดงผู้บริโภคที่เกิดจากความเป็นส่วนตัว ความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยและการจัดเก็บภาษี ขาดการยอมรับต่ำสุดอีคอมเมิร์ซในประเทศบราซิลของระเบียบกฎหมายธุรกิจอีคอมเมิร์ซและการคุ้มครองทางกฎหมายที่ดีสำหรับการซื้อออนไลน์ (Kshetri, [33])นอกจากนี้ ในจีน ความน่าเชื่อถือและความปลอดภัยถือว่าเป็นอุปสรรคหลักอยู่ที่ 5.5 พันล้าน RMBสูญเสียเนื่องจากการละเมิดและการทุจริต ตามชน 200 พันล้านที่สูญเสียจากคุณภาพต่ำและผลิตภัณฑ์ปลอม(เจียว et al., [11]) ดังนั้น ประเทศกำลังพัฒนาควรจะตระหนักถึงประเด็นเหล่านี้ในขณะที่การพัฒนา และปรับปรุงการกลยุทธ์สำหรับธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์การยอมรับในประเทศของตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 E-Business และปัญหาเทคโนโลยีในประเทศเกิดใหม่
วรรณกรรมบางคนได้รับการยอมรับว่าผู้ประกอบการ SMEs ในประเทศกำลังพัฒนามีอัตราการยอมรับช้าลงเมื่อเทียบกับ
ประเทศที่พัฒนาแล้วอื่น ๆ (Intrapairot และศรีวิหค [29]; Molla และกาว [30]) ซึ่งมีสาเหตุมาจาก สิ่งแวดล้อม
จำกัด การบริหารจัดการและองค์กรที่ทำให้ประเทศกำลังพัฒนาพบความเสี่ยงมากกว่าการพัฒนา
ประเทศ (Molla และ licker [30]) นอกจากนี้ประเทศเกิดใหม่มักจะเผชิญกับปัญหาต่าง ๆ รวมถึงการขาดนโยบาย eBusiness และการควบคุมโครงสร้างพื้นฐานไม่เพียงพอความไว้วางใจและการรักษาความปลอดภัย (Zhao et.al [11]; Shakir et.al [16]) ใน
บางประเทศที่กำลังพัฒนาเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล (PC) การเจาะไม่ได้รับการกระจายอย่างดีนอกจากนี้ยังเป็นที่เห็นได้ชัดของ
การเตรียมความพร้อมธุรกิจ e ต่ำ (Fleenor และกา [31]) ยกตัวอย่างเช่น Fleenor และกา [31] เปิดเผยว่าพีซี
จัดจำหน่ายในฟิลิปปินส์และไทยเป็น 20PC เพียงต่อพันคนในขณะที่สิงคโปร์เป็น 510 เครื่องคอมพิวเตอร์ ในบาง
ส่วนของอินโดนีเซียโทรคมนาคมพื้นฐานยังคงอยู่ในสภาพที่น่าสงสารที่มีเพียง 0.2% ของสายโทรศัพท์
หนาแน่น (หน่วยข่าวกรองเศรษฐศาสตร์ [32]) ปัญหานี้เป็นปัญหาร้ายแรงสำหรับประเทศเกิดใหม่เพราะไม่เหมาะสม
โครงสร้างพื้นฐานการสื่อสารโทรคมนาคมและอินเทอร์เน็ตค่าใช้จ่ายสูงและสิ่งเหล่านี้อาจจะกลายเป็นสารยับยั้งหลักสำหรับ
ธุรกิจที่จะมีส่วนร่วมในรูปแบบ e-Business (Fleenor และกา [31]) นอกจากนี้ทาง e-ธุรกิจนอกจากนี้ยังมีวิธีที่ดีกว่า
การทำธุรกรรมทางธุรกิจระหว่างผู้ซื้อและผู้ขายที่อยู่ในประเทศที่เกิดขึ้นใหม่ก็อาจจะกลายเป็นปัญหาอันเนื่องมาจาก
นโยบายออนไลน์ได้รับการพัฒนาและกฎระเบียบในการควบคุมการทำธุรกรรมออนไลน์ (Shakir et.al [16]) การศึกษาเกี่ยวกับบราซิล
แสดงให้เห็นว่าผู้บริโภคยอมรับอีคอมเมิร์ซต่ำในบราซิลมีสาเหตุมาจากความเป็นส่วนตัวการรักษาความปลอดภัยและความกังวลการจัดเก็บภาษีการขาด
ของธุรกิจระเบียบกฎหมายสำหรับอีคอมเมิร์ซและการคุ้มครองทางกฎหมายที่ไม่ดีสำหรับการซื้อสินค้าออนไลน์ (Kshetri [33]).
นอกจากนี้ ในประเทศจีนความไว้วางใจและการรักษาความปลอดภัยได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในอุปสรรคที่โดดเด่นที่ RMB 5500000000 คือ
การสูญเสียเนื่องจากมีการละเมิดและการทุจริตตามมาด้วยการสูญเสียของหยวน 200,000,000,000 จากที่มีคุณภาพต่ำและสินค้าปลอม
(Zhao et al. [11]) . ดังนั้นประเทศกำลังพัฒนาควรทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้ในขณะที่การพัฒนาและปรับปรุงของ
กลยุทธ์สำหรับการนำทาง e-ธุรกิจในประเทศของตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 ปัญหาธุรกิจและเทคโนโลยีในประเทศเกิดใหม่
วรรณกรรมได้รับการยอมรับว่า SMEs ในการพัฒนาประเทศมีอัตราการยอมรับช้าลงเมื่อเทียบกับประเทศที่พัฒนาอื่น ๆ (
intrapairot และ วิทวัส ศรีวิหค [ 29 ] ; มอลลา และลิคเกอร์ [ 30 ] ) ซึ่งเกิดจากสิ่งแวดล้อม
การบริหารและองค์กรข้อจำกัดที่ทำให้การพัฒนาประเทศเผชิญความเสี่ยงมากขึ้น มากกว่าการพัฒนา
ประเทศ ( มอลลา และลิคเกอร์ [ 30 ] ) นอกจากนี้ ประเทศเกิดใหม่มักจะใบหน้าหลายประเด็น รวมทั้งการขาดนโยบายและระเบียบ eBusiness โครงสร้างพื้นฐานไม่เพียงพอ ความน่าเชื่อถือ และความปลอดภัย ( Zhao และคณะ [ 11 ] ; ชากีรและคณะ [ 16 ] ) ในบางประเทศพัฒนา
คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล ( PC ) ได้ มีไม่ได้รับการกระจายดี เป็นประจักษ์
ความพร้อมธุรกิจต่ำ ( fleenor ราเวน [ 31 ] )ตัวอย่าง fleenor ราเวน [ 31 ] เปิดเผยว่า การกระจายคอมพิวเตอร์
ในฟิลิปปินส์และไทยเป็นเพียง 20pc ต่อพันคน ขณะที่ สิงคโปร์ คือ 510 เครื่องคอมพิวเตอร์ในบาง
ส่วนหนึ่งของอินโดนีเซีย โครงสร้างพื้นฐานโทรคมนาคม ยังอยู่ในสถานะที่ยากจนซึ่งมีเพียง 0.2% ของความหนาแน่นของเส้น
โทรศัพท์ ( Economist Intelligence Unit ( 32 ] )นี่เป็นปัญหาร้ายแรงสำหรับประเทศเกิดใหม่เพราะไม่เหมาะสม
โทรคมนาคมโครงสร้างพื้นฐานและค่าใช้จ่ายสูงการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตและเหล่านี้อาจจะกลายเป็นการหลักสำหรับธุรกิจที่จะมีส่วนร่วมในธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์ (
fleenor ราเวน [ 31 ] ) นอกจากนี้ จีนยังเสนอวิธีที่ดีกว่า
ของธุรกรรมทางธุรกิจระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย ซึ่งในประเทศเกิดใหม่มันอาจกลายเป็นปัญหาเนื่องจาก
กรมธรรม์ออนไลน์แกนและระเบียบควบคุมธุรกรรมออนไลน์ ( ชากีรและคณะ [ 16 ] ) การศึกษาแสดงให้เห็นว่าผู้บริโภคบราซิล
ต่ำ e - commerce การยอมรับในบราซิลมีสาเหตุมาจากความกังวลการรักษาความปลอดภัยและความเป็นส่วนตัว , ภาษีอากร , ขาดระเบียบ กฎหมาย ธุรกิจ อี - คอมเมิร์ซ
ของการป้องกันทางกฎหมายสำหรับการซื้อออนไลน์และยากจน ( kshetri [ 33 ] )
นอกจากนี้ ในประเทศจีนความปลอดภัยและความไว้วางใจนั้นถือเป็นหนึ่งในอุปสรรคที่ 5.5 พันล้าน RMB เด่น
ขาดทุนเนื่องจากการทุจริตการละเมิดและตามมาด้วยการสูญเสียของ RMB 200 ล้านบาทจากที่มีคุณภาพต่ำ และการปลอมผลิตภัณฑ์
( จ้าว et al . , [ 11 ] ) ดังนั้น ประเทศกำลังพัฒนาควรตระหนักในประเด็นเหล่านี้ในขณะที่การพัฒนา และปรับปรุงกลยุทธ์
รับธุรกิจในประเทศของตน