Consider the difference between Lis

Consider the difference between Listing 6-1 and Listing 6-2. Both represent the data of a
point on the Cartesian plane. And yet one exposes its implementation and the other completely
hides it.
The beautiful thing about Listing 6-2 is that there is no way you can tell whether the
implementation is in rectangular or polar coordinates. It might be neither! And yet the
interface still unmistakably represents a data structure.
But it represents more than just a data structure. The methods enforce an access
policy. You can read the individual coordinates independently, but you must set the coordinates
together as an atomic operation.
Listing 6-1, on the other hand, is very clearly implemented in rectangular coordinates,
and it forces us to manipulate those coordinates independently. This exposes implementation.
Indeed, it would expose implementation even if the variables were private and we
were using single variable getters and setters.
Hiding implementation is not just a matter of putting a layer of functions between
the variables. Hiding implementation is about abstractions! A class does not simply
push its variables out through getters and setters. Rather it exposes abstract interfaces
that allow its users to manipulate the essence of the data, without having to know its
implementation.
Consider Listing 6-3 and Listing 6-4. The first uses concrete terms to communicate
the fuel level of a vehicle, whereas the second does so with the abstraction of percentage.
In the concrete case you can be pretty sure that these are just accessors of variables. In the
abstract case you have no clue at all about the form of the data.
In both of the above cases the second option is preferable. We do not want to expose
the details of our data. Rather we want to express our data in abstract terms. This is not
merely accomplished by using interfaces and/or getters and setters. Serious thought needs
to be put into the best way to represent the data that an object contains. The worst option is
to blithely add getters and setters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิจารณาความแตกต่างระหว่างรายการ 6-1 และ 6-2 รายการ ทั้งสองแสดงข้อมูลของการจุดบนระนาบ Cartesian และยังได้ หนึ่งแสการดำเนินงานและอื่น ๆ ทั้งหมดซ่อนมันสิ่งสวยงามเกี่ยวกับรายการ 6-2 คือว่า มีวิธีที่คุณสามารถบอกได้ว่าการการดำเนินงานอยู่ในพิกัดสี่เหลี่ยม หรือขั้วโลก มันอาจจะไม่ และยังไม่ ได้นอกจากนี้อินเตอร์เฟซยังคงอายแทนโครงสร้างข้อมูลแต่มันแสดงถึงโครงสร้างข้อมูลมากกว่า วิธีการบังคับใช้การเข้าถึงนโยบาย คุณสามารถอ่านพิกัดแต่ละตัวอย่างอิสระ แต่คุณต้องตั้งค่าพิกัดร่วมกันเป็นการดำเนินการที่อะตอมรายการที่ 6-1 คง ชัดเจนใช้ในพิกัดฉากและจะบังคับให้เราจัดการพิกัดเหล่านั้นได้อย่างอิสระ นี้แสดงการใช้งานจริง มันจะแสดงการใช้งานถึงแม้ตัวแปร ส่วนตัวและเราเคยใช้ getters ตัวแปรเดี่ยวและ settersซ่อนการดำเนินการไม่ใช่เพียงเรื่องของการวางชั้นของฟังก์ชันระหว่างตัวแปร ซ่อนการดำเนินการเป็นเรื่องเกี่ยวกับ abstractions คลาสที่ไม่ไม่ใช่เพียงแค่การผลักดันของตัวแปรออกผ่าน getters และ setters แต่ exposes อินเทอร์เฟซที่เป็นนามธรรมที่ทำให้ผู้ใช้สามารถจัดการกับสาระสำคัญของข้อมูล โดยไม่ต้องรู้ว่าตนใช้งานพิจารณารายการ 6-3 และ 6-4 แสดงรายการ ครั้งแรกใช้เงื่อนไขรูปธรรมในการสื่อสารเชื้อเพลิงระดับของรถ ในขณะที่สองไม่ มีนามธรรมของเปอร์เซ็นต์ในกรณีคอนกรีต คุณสามารถมั่นใจสวยเหล่านี้เป็นเพียงอิง accessors ของตัวแปร ในบทคัดย่อกรณีที่คุณไม่มีเงื่อนงำทั้งหมดเกี่ยวกับรูปแบบของข้อมูลในทั้งสองกรณีข้างต้น ตัวเลือกที่สองเป็นที่นิยม เราไม่ต้องการเปิดเผยรายละเอียดข้อมูลของเรา แต่ เราต้องการแสดงข้อมูลของเราในแง่นามธรรม นี้ไม่ได้ทำได้ โดยใช้อินเทอร์เฟซ หรือ getters และ setters เพียง จริงจังคิดว่า ความต้องการจะวางในการแสดงข้อมูลที่ประกอบด้วยวัตถุ ตัวเลือกที่แย่ที่สุดคือฝ่ายเพิ่ม getters และ setters

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิจารณาความแตกต่างระหว่างรายชื่อและรายชื่อ 6-1 6-2 ทั้งสองแทนข้อมูลที่เป็น
จุดบนระนาบคาร์ทีเซียน และยังเป็นหนึ่ง exposes การดำเนินงานและอื่น ๆ สมบูรณ์
ซ่อนมัน.
สิ่งที่สวยงามเกี่ยวกับรายชื่อ 6-2 คือว่ามีวิธีที่คุณสามารถบอกได้ว่าไม่มี
การดำเนินการอยู่ในพิกัดสี่เหลี่ยมหรือขั้วโลก มันอาจจะมีค่า! และยัง
อินเตอร์เฟซที่ยังคงติดหูติดตาแสดงให้เห็นถึงโครงสร้างข้อมูล.
แต่มันเป็นมากกว่าเพียงแค่โครงสร้างข้อมูล วิธีการบังคับใช้การเข้าถึง
นโยบาย คุณสามารถอ่านแต่ละพิกัดอิสระ แต่คุณต้องตั้งค่าพิกัด
ร่วมกันเป็นงานอะตอม.
รายชื่อ 6-1, บนมืออื่น ๆ ที่มีการใช้งานอย่างชัดเจนในพิกัดสี่เหลี่ยม
และมันบังคับให้เราจัดการกับพิกัดเหล่านั้นเป็นอิสระ การดำเนินการนี้ exposes.
แท้จริงมันจะเปิดเผยการดำเนินงานแม้ว่าตัวแปรที่เป็นส่วนตัวและเรา
ได้ใช้ getters ตัวแปรเดียวและ setters.
ซ่อนการดำเนินการไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของการวางชั้นของฟังก์ชั่นระหว่าง
ตัวแปร ซ่อนตัวอยู่ในการดำเนินการเป็นเรื่องเกี่ยวกับแนวคิด! ชั้นไม่เพียง
ผลักดันตัวแปรออกผ่าน getters และ setters แต่มันหมายความว่าอินเตอร์เฟซที่เป็นนามธรรม
ที่ช่วยให้ผู้ใช้ในการจัดการกับสาระสำคัญของข้อมูลโดยไม่ต้องรู้ว่า
การดำเนินการ.
พิจารณารายชื่อและรายชื่อ 6-3 6-4 ครั้งแรกที่ใช้คำที่เป็นรูปธรรมในการสื่อสาร
ระดับน้ำมันเชื้อเพลิงของยานพาหนะในขณะที่สองไม่ได้กับสิ่งที่เป็นนามธรรมของร้อยละ.
ในกรณีที่เป็นรูปธรรมที่คุณสามารถสวยแน่ใจว่าเหล่านี้เป็นเพียง accessors ของตัวแปร ใน
กรณีที่เป็นนามธรรมคุณมีเงื่อนงำที่เกี่ยวกับรูปแบบของข้อมูลได้.
ในทั้งสองกรณีข้างต้นตัวเลือกที่สองเป็นที่นิยม เราไม่ต้องการที่จะเปิดเผย
รายละเอียดของข้อมูลของเรา แต่เราต้องการที่จะแสดงข้อมูลของเราในแง่นามธรรม นี้จะไม่
ประสบความสำเร็จเพียงโดยใช้อินเตอร์เฟซและ / หรือ getters และ setters คิดอย่างจริงจังต้องการ
ที่จะใส่ลงไปในทางที่ดีที่สุดเพื่อเป็นตัวแทนของข้อมูลที่มีวัตถุ ตัวเลือกที่เลวร้ายที่สุดคือ
การเพิ่ม blithely getters และ setters

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิจารณาความแตกต่างระหว่างรายการและรายการ 6-2 6-1 . ทั้งแสดงข้อมูลของของจุดบนระนาบ และยังเป็นหนึ่งของการตีแผ่และอื่น ๆทั้งหมดซ่อนมันความงดงามเกี่ยวกับรายการ 6-2 นั่นก็คือ ไม่มีวิธีที่คุณสามารถบอกได้ว่าที่ใช้งานในระบบพิกัดฉากหรือขั้วโลก มันอาจจะไม่ ! และยังอินเตอร์เฟซยังติดหูติดตาเป็นโครงสร้างข้อมูลแต่มันเป็นมากกว่าเพียงแค่ข้อมูลโครงสร้าง วิธีการบังคับเข้านโยบาย คุณสามารถอ่านพิกัดแต่ละอิสระ แต่คุณจะต้องกำหนดพิกัดด้วยกัน เช่น การผ่าตัด อะตอมรายการเดี่ยว บนมืออื่น ๆที่เป็นที่ชัดเจนมากที่ใช้ในพิกัดสี่เหลี่ยมและมันบังคับให้เราต้องใช้พิกัดอิสระ นี้เปิดใช้งานจริงๆแล้วมันจะเปิดเผยการดำเนินงานแม้ว่าตัวแปรส่วนบุคคล และเราใช้ตัวแปรเดียวและ getters setters .ซ่อนการไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของการวางชั้นของการทำงานระหว่างตัวแปร ซ่อนการดำเนินงานเกี่ยวกับนามธรรม ! ชั้นไม่เพียงดันของตัวแปรออกผ่านและ getters setters . แทนที่จะตีแผ่ interfaces นามธรรมที่ช่วยให้ผู้ใช้เพื่อจัดการกับสาระสำคัญของข้อมูล โดยไม่ต้องทราบของการดําเนินงานพิจารณารายการและรายการ 6-3 6-4 . ครั้งแรกที่ใช้เงื่อนไขคอนกรีตเพื่อสื่อสารระดับเชื้อเพลิงของยานพาหนะ ส่วนที่สองจะให้กับสิ่งที่เป็นนามธรรมของข้อมูลในกรณีของคอนกรีตที่คุณสามารถแน่ใจว่าเหล่านี้เป็นเพียง accessors ของตัวแปร ในนามธรรม กรณีที่คุณไม่มีเบาะแสที่เกี่ยวกับรูปแบบของข้อมูลในทั้งสองกรณีข้างต้น ตัวเลือกที่สองเป็นที่นิยม เราไม่อยากจะเปิดเผยรายละเอียดของข้อมูลเรา แต่เราต้องการแสดงข้อมูลในแง่นามธรรม นี้ไม่ได้แค่ได้โดยใช้การเชื่อมต่อและ / หรือ getters setters และ . อย่างจริงจัง ความต้องการต้องใส่ในวิธีที่ดีที่สุดเพื่อแสดงข้อมูลที่วัตถุประกอบด้วย ตัวเลือกที่เลวร้ายที่สุดเพื่อเพิ่มและ blithely getters setters .