3.1. Optimisation of protocol for A

3.1. Optimisation of protocol for AS virus enumeration
by FCM
AS samples incubated with dispersants displayed higher virus
counts than untreated samples (Fig. 1a). The most effective
treatment, based on the largest increase in virus abundance
from its paired control, was Tween 80 (5%) and SP (10 mM);
1.52 ± 0.19
109 treated and 1.15 ± 0.12
109 control (ANOVA:
p ¼ 0.05). 8 min had a non-significant
negative effect on virus counts (ANOVA: p ¼ >0.05) (Fig. 1b).
Virus counts obtained from DNase treated samples gave
contrasting results (Fig. 2a). Samples treated with 1500U/mL
gave significantly lower counts than those in untreated samples
(1.31 ± 0.14
109 and 1.95 ± 0.05
109 respectively,
ANOVA: p ¼ 0.05) (Fig. 2a).
Thehighest viruscountwasachievedusingSGII at a dilution
of 0.5
104 (2.3 ± 0.05
109) (Fig. 2b), although countswere not
significantly higher than those obtained using SG I, SG or SG
IþII (ANOVA: p¼>0.05).Nolarge difference in GFLor SSCsingle
was detected between the three stains, thus distinguishing

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1. การเพิ่มประสิทธิภาพของโพรโทคอลสำหรับเป็นไวรัสการแจงนับโดย FCMเป็นตัวอย่างที่ได้รับการกก ด้วย dispersants แสดงไวรัสสูงจำนวนกว่าตัวอย่างไม่ผ่าน (รูปที่ 1a) ประสิทธิภาพสูงสุดรักษา ตามการเพิ่มขึ้นที่ใหญ่ที่สุดในไวรัสมากมายจากการควบคุมคู่ ถูกแต่ 80 (5%) และ SP (10 mM);1.52 ± 0.19 109 ได้รับการรักษาและควบคุม 1.15 ± 0.12 109 (ANOVA:p ¼ < 0.05)Sonication มีผลไม่มีนัยสำคัญทางสถิติในสี่เปรียบเทียบแพร์ไวส์ (1, 2, 3 และ 5 นาที) กับ unsonicatedตัวอย่าง (ANOVA: p ¼ > 0.05) 8 นาทีมีไม่สำคัญลบผลการตรวจนับไวรัส (ANOVA: p ¼ > 0.05) (รูปที่ 1b)ให้นับจำนวนไวรัสที่ได้จากตัวอย่าง DNase ถือว่าผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน (รูป 2a) ตัวอย่างรักษา ด้วย 1500U/mLให้นับจำนวนที่ต่ำกว่าในตัวอย่างไม่ผ่าน(1.31 ± 0.14 109 และ 1.95 ± 0.05 109 ตามลำดับANOVA: p ¼ < 0.05), การลดเปอร์เซ็นต์ของ 32.7% ขณะที่ตัวอย่างรักษา ด้วย 1.5 u / mL แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกับที่มีในตัวอย่างไม่ผ่าน (± 1.92 0.1 109 และ1.95 ± 0.05 109 ตามลำดับ ANOVA: p ¼ > 0.05) (รูป 2a)ViruscountwasachievedusingSGII Thehighest ในการเจือจางที่ 0.5 4 10 (2.3 ± 0.05 109) (รูปที่ 2b), แม้ว่า countswere ไม่อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าผู้ใช้จำนวนฉัน จำนวนหรือจำนวนIþII (ANOVA: p¼ > 0.05) ความแตกต่าง Nolarge GFLor SSCsingleตรวจพบระหว่างคราบสาม การแยกดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 การเพิ่มประสิทธิภาพของโปรโตคอลสำหรับการแจงนับไวรัส
โดย FCM
ที่กลุ่มตัวอย่างบ่มกับสารช่วยกระจายตัวแสดงไวรัสสูงขึ้น
นับกว่ากลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการรักษา (รูป. 1A) มีประสิทธิภาพมากที่สุด
การรักษาขึ้นอยู่กับการเพิ่มขึ้นมากที่สุดในความอุดมสมบูรณ์ไวรัส
จากการควบคุมของการจับคู่ของมันเป็น Tween 80 (5%) และ SP (10 มิลลิเมตร);
1.52 ± 0.19? 109 ได้รับการรักษาและ 1.15 ± 0.12? การควบคุม 109 (ANOVA:
P ¼ <. 0.05)
Sonication มีผลอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติในสี่ของ
การเปรียบเทียบคู่ (1, 2, 3 และ 5 นาที) กับ unsonicated
ตัวอย่าง (ANOVA: P ¼> 0.05) 8 นาทีมีความสำคัญไม่ใช่
ผลกระทบเชิงลบในข้อหาไวรัส (ANOVA: P ¼> 0.05). (Fig. 1B)
นับไวรัสที่ได้รับจาก DNase ตัวอย่างได้รับการรักษาให้
ตัดกันผล (Fig. 2A) ตัวอย่างรับการรักษาด้วย 1500U / mL
ให้นับนัยสำคัญต่ำกว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการรักษา
(1.31 ± 0.14 109 1.95 และ 0.05 ± 109 ตามลำดับ?
ANOVA: P ¼ <0.05) ลดลงร้อยละ 32.7% ในขณะที่
กลุ่มตัวอย่างรับการรักษาด้วย 1.5U / มิลลิลิตรพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
ผู้ที่อยู่ในกลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการรักษา (1.92 ± 0.1 109 และ?
1.95 ± 0.05 109 ตามลำดับ ANOVA: P ¼> 0.05). (Fig. 2A)
Thehighest viruscountwasachievedusingSGII ที่เจือจาง
? 0.5 10 4 ( 2.3 ± 0.05 109) (รูปที่ 2b) แม้ว่า countswere ไม่.
สูงกว่าผู้ที่ได้รับใช้ฉัน SG, SG SG หรืออย่างมีนัยสำคัญ
IþII (ANOVA: p¼> 0.05) ความแตกต่างใน .Nolarge GFLor SSCsingle
ถูกตรวจพบระหว่างสามคราบที่แตกต่างกันดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . เพิ่มประสิทธิภาพของโปรโตคอลสำหรับการแจงนับไวรัสโดย FCMเป็นสารช่วยกระจายตัวสูงตัวอย่างแยกแสดงไวรัสนับกว่าตัวอย่างดิบ ( รูปที่ 1A ) มีประสิทธิภาพมากที่สุดการรักษา ขึ้นอยู่กับการเพิ่มขึ้นที่ใหญ่ที่สุดในความอุดมสมบูรณ์ ไวรัสจากการจับคู่การควบคุมคือ Tween 80 ( ร้อยละ 5 ) และ SP ( 10 มม. )1.52 ± 0.19 109 ปฏิบัติและควบคุม 1.15 ± 0.12 109 ( ANOVA :¼ P < 0.05 )sonication ไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ใน สี่การเปรียบเทียบคู่ ( 1 , 2 , 3 และ 5 นาที ) กับ unsonicatedตัวอย่าง ( ANOVA : P ¼ > 0.05 ) 8 นาทีมีไม่แตกต่างกันผลกระทบต่อนับไวรัส ( ANOVA : P ¼ > 0.05 ) ( รูปที่ 1A )ไวรัสนับได้จากการตรวจหา ADNase ตัวอย่างให้ตัดผล ( รูปที่ 2A ) ตัวอย่าง การรักษาด้วย 1500u / มิลลิลิตรให้มีค่าลดลงในตัวอย่างดิบ( 1.31 ± 0.14 และ 1.95 ± 0.05 109 ตามลำดับโดย : P ¼ < 0.05 ) เปอร์เซ็นต์การลดลงของ 32.7 % ในขณะที่ตัวอย่าง การรักษาด้วย 1.5u/ml ไม่พบความแตกต่างที่อยู่ในตัวอย่างดิบ ( 1.92 ± 0.1 และ1.95 ± 0.05 109 ตามลำดับ ( P > 0.05 ) ¼ : ( รูปที่ 2A )viruscountwasachievedusingsgii ที่เจือจางมากที่สุด0.5 104 ( 2.3 ± 0.05 109 ) ( รูปที่ 2B ) แม้ว่า countswere ไม่สูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการใช้ SG SG SG หรือฉันผมþ II ( ANOVA : P ¼ > 0.05 ) ความแตกต่าง nolarge ใน gflor sscsingleที่ตรวจพบระหว่างสามคราบนั้นแยก