Table 4Selected best practices for

Table 4
Selected best practices for HCWM reported in scientific literature.
Topic Country Inputs Results
Management at the HCF
level
Algeria (Beghdadli et al., 2010) In a local hospital, the three-bin system was
introduced, following the WHO approach. A
hygiene and security commission was
formed, and assessed current conditions
and the needs of improvement. The bin
system was part of a three-year plan,
including education, material supply,
regular inspections, written and standard
recommendations, and injury surveillance
system.
Waste segregation was introduced, and all
performances related to waste
management were monitored for three
years. Quantitative improvements were not
reported, but several non-compliances and
injuries caused by misconduct were
identified.
Brazil (Mattoso and Schalch, 2001) Rigid plastic packaging was used for
segregation of sharps, and was located at
the point of use. It was motivated by the
scarcity of safety boxes, and their high cost.
Improvement in sharps management
without any extra cost related to special
container procurement.
Brazil (Moreira and Günther, 2013) A new approach was tested in a pilot
hospital, with the following 5 steps: (i)
diagnosis of the initial situation; (ii)
development of a medical waste
management plan; (iii) implementation of
the plan; (iv) monitoring; and (v)
evaluation of the plan. The intervention did
not require a high investment, and the plan
included only compliance with the
regulation, some changes of procedures,
training and monitoring activities.
Waste generation reduction, increase of
recycling (new recyclables including
organics were segregated), reduction of
infectious waste generation per procedure.
Compliance with national regulation largely
improved, as well as worker safety.
Iran (Askarian et al., 2010) New guidelines were introduced in a pilot
hospital, clear definitions of waste
categories were given, and a new
management system was developed. A
team was appointed to follow the project,
and a dedicated training program was put
in place. The approach was “find-organizeclarify-
understand-select-plan-do-checkact
(FOCUS-PDCA)”.
In a few months after the first activity was
implemented, waste production decreased
(from 6.67 to 5.92 kg/occupied bed/day), as
well as the percentage of waste considered
infectious (from 73% to 61%). The high
content of infectious waste was motivated
by the definition adopted by Iranian HCFs.
Saudi Arabia (Hagen et al., 2001) A hospital benefitted from both the
implementation of segregation programs
(e.g. in-service training, definition
clarification, discussion of the survey
results, supply of waste segregation
material, development of posters) and
regular audits for several years (4 surveys
from 1991 to 1999). After every survey,
recommendations were provided, and
corrective actions were undertaken.
After the first survey and consequent
corrective actions, waste production
decreased by 65%. In 8 years infectious
waste production was reduced by 70%. The
results were clearly and quantitatively
monitored, and room for improvement
identified. Findings addressed training
activities and change of procedures. Staff
safety was improved, and high-value items,
wrongly discarded, were identified.
Management at the
provincial level
Indonesia (Kühling and Pieper, 2012) Development of provincial level guidelines
and strategy to fill the national regulative
gap. Development of a network of
treatment plants: (i) one centralised plant
for the most complex waste; (ii) autoclaves
for large district HCFs; and (iii) biomassfuelled
incinerators for primary HCFs in
rural areas.
Some HCFs improved HCWM, while some
hospitals operated as collection and
treatment hubs for HCFs of the area, with
additional income to support economic
costs.
Waste treatment and
disposal of residues
Brazil (Ferreira et al., 2012) The chemical waste, both solid and liquid,
produced in a public hospital and some
primary HCFs was encapsulated: waste was
mixed with the same volume of concrete
(1:1:3 ratio of cement, aggregate, and sand
respectively), and put in a metallic drum
(diameter 100 mm, height 150 mm). The
safety of disposal in a non-hazardous waste
landfill was evaluated.
Leaching and ecotoxicity tests showed a
dramatic reduction of hazardousness, and
levels were very low considering the new
concrete blocks. 200 l drums were
suggested, and these could serve as a
disposal method for small- and middle-size
municipalities.
Greece (Anastasiadou et al., 2012) Fly and bottom ash produced by a medical
waste incineration facility (two rotary kiln
systems) was characterized, and mixed
with different ratios of cement for both
stabilization and reuse purposes. The new
material was tested for hazardousness with
leaching test, and compressive strength
test.
The heavy metals were made stable and
safe for disposal in a non-hazardous waste
landfill. Physical characteristics changed
according to the cement ratio, and the use
of either fly or bottom ash. Use of the waste
in construction works was acceptable.
However, the authors suggested further
tests about the long-term behaviour, and
according to the composition of medical
waste incinerated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาราง 4เลือกแนวทางปฏิบัติสำหรับ HCWM รายงานทางวิทยาศาสตร์วรรณคดีอินพุตประเทศหัวข้อผลจัดการที่ HCFระดับแอลจีเรีย (Beghdadli et al., 2010) ในโรงพยาบาลท้องถิ่น ระบบ 3 ช่องคือแนะนำ วิธีต่อไปนี้ Aถูกเสริมสุขอนามัยและความปลอดภัยสภาพปัจจุบันมีรูปแบบ และราคาประเมินและความต้องการของการปรับปรุง ช่องเก็บระบบเป็นส่วนหนึ่งของแผนสามปีรวมถึงการศึกษา จัดหาตรวจสอบปกติ เขียนและมาตรฐานคำแนะนำ และการเฝ้าระวังการบาดเจ็บระบบการแบ่งแยกขยะถูกนำมาใช้ และทั้งหมดสมรรถนะที่เกี่ยวข้องกับเสียจัดการได้ตรวจสอบสำหรับสามปี ไม่มีการปรับปรุงเชิงปริมาณรายงาน แต่หลายไม่-compliances และบาดเจ็บที่เกิดจากประพฤติได้ระบุบราซิล (Mattoso และ Schalch, 2001) ใช้สำหรับบรรจุภัณฑ์พลาสติกแข็งการแบ่งแยกของ sharps และตั้งอยู่ที่จุดใช้งาน มีแรงจูงใจโดยการขาดแคลนนิรภัย และต้นทุนที่สูงของพวกเขาปรับปรุงจัดการ sharpsโดยการเพิ่มต้นทุนที่เกี่ยวข้องกับส่วนลดสุดพิเศษจัดซื้อตู้คอนเทนเนอร์บราซิล (Moreira และ Günther, 2013) ทดสอบวิธีใหม่ในการนำร่องโรงพยาบาล การทำตามขั้นตอนที่ 5 ต่อไปนี้: (i)วินิจฉัยของสถานการณ์เริ่มต้น (ii)พัฒนาของเสียทางการแพทย์แผนการจัดการ (iii) ปฏิบัติแผน (iv) การตรวจสอบ และ (v)การประเมินผลของแผน แทรกแซงไม่ได้ไม่ต้องลงทุนสูง และแผนการรวมเฉพาะสอดคล้องกับการระเบียบ การเปลี่ยนแปลงบางขั้นตอนการฝึกอบรม และตรวจสอบกิจกรรมลดการสร้างขยะ เพิ่มรีไซเคิล (ใหม่ recyclables รวมทั้งอินทรีย์ได้แยก), การลดสร้างขยะติดเชื้อต่อกระบวนการปฏิบัติตามกฎระเบียบแห่งชาติส่วนใหญ่ปรับปรุง และความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงานอิหร่าน (Askarian et al., 2010) ได้การแนะนำแนวทางใหม่ในการนำร่องโรงพยาบาล คำนิยามที่ชัดเจนของเสียประเภทถูก กำหนด และใหม่มีพัฒนาระบบการจัดการ Aทีมงานถูกแต่งตั้งไปตามโครงการและย้ายโปรแกรมฝึกเฉพาะในสถานที่ วิธีการถูก "ค้นหา - organizeclarify-เข้าใจเลือกแผนโด-checkact(โฟกัส-PDCA) "ในไม่กี่เดือนหลังจากครั้งแรก เป็นกิจกรรมเสีย ดำเนินการผลิตลดลง(จาก 6.67 5.92 กิโลกรัม/ครอบครองเตียง/วัน), เป็นเป็นเปอร์เซ็นต์ของเสียที่ถือว่าดีโรคติดเชื้อ (จาก 73% เป็น 61%) สูงเนื้อหาของเสียติดเชื้อมีแรงจูงใจจากคำนิยามที่นำ โดย HCFs อิหร่านซาอุดีอาระเบีย (บริษัทฮาเก็นการ์และ al., 2001) โรงพยาบาลฟื้นทั้งสองใช้งานโปรแกรมแบ่งแยก(ให้บริการแก่เช่นฝึกอบรม นิยามชี้แจง สนทนาแบบสำรวจผล ของเสียการแบ่งแยกโปสเตอร์วัสดุ พัฒนา) และการตรวจสอบปกติ (4 สำรวจหลายปีตั้งแต่ปี 1991 ถึงปี 1999) หลังจากสำรวจทุกคำแนะนำได้ และมีดำเนินการดำเนินการแก้ไขหลังจากที่สำรวจครั้งแรกและตามมาการดำเนินการแก้ไข การผลิตเสียลดลง 65% ใน 8 ปีที่ติดเชื้อผลิตขยะถูกลด 70% ที่ผลลัพธ์ได้อย่างชัดเจน และ quantitativelyตรวจสอบ และห้องสำหรับการปรับปรุงระบุ ผลการวิจัยได้รับการจัดการฝึกอบรมกิจกรรมและกระบวนการเปลี่ยนแปลง พนักงานความปลอดภัยดีขึ้น และสูงค่าสินค้าละทิ้ง ระบุผิดจัดการในการระดับจังหวัดอินโดนีเซีย (Kühling และ Pieper, 2012) พัฒนาแนวทางระดับจังหวัดและกลยุทธ์การเติมชาติ regulativeช่องว่าง พัฒนาเครือข่ายรักษาพืช: พืช (i) หนึ่งตุลาคมสำหรับขยะที่ซับซ้อนมากที่สุด (ii) autoclavesสำหรับอำเภอขนาดใหญ่ HCFs และ biomassfuelled (iii)incinerators สำหรับ HCFs หลักในชนบทบาง HCFs ดี HCWM ในขณะที่บางโรงพยาบาลดำเนินการเป็นการรวบรวม และรักษาฮับสำหรับ HCFs ของพื้นที่ มีรายได้เพิ่มเติมเพื่อสนับสนุนเศรษฐกิจค่าใช้จ่ายบำบัดของเสีย และขายทิ้งตกค้างบราซิล (Ferreira et al., 2012) ขยะเคมี ของแข็ง และของ เหลวผลิตในโรงพยาบาลสาธารณะและบางHCFs หลักที่นึ้: ได้เสียผสมกับคอนกรีตปริมาตรเดียวกัน(1:1:3 อัตราส่วนของปูนซีเมนต์ รวม และหาดทรายตามลำดับ), และใส่ในกลองโลหะ(เส้นผ่าศูนย์กลาง 100 มม. ความสูง 150 mm) ที่ความปลอดภัยของการขายทิ้งในไม่มีอันตรายเสียฝังกลบที่ถูกประเมินละลายและ ecotoxicity ทดสอบแสดงให้เห็นว่าการลดลงอย่างมากของ hazardousness และระดับต่ำมากพิจารณาใหม่คอนกรีตบล็อก มีกลองขนาด 200 ลิตรsuggested, and these could serve as adisposal method for small- and middle-sizemunicipalities.Greece (Anastasiadou et al., 2012) Fly and bottom ash produced by a medicalwaste incineration facility (two rotary kilnsystems) was characterized, and mixedwith different ratios of cement for bothstabilization and reuse purposes. The newmaterial was tested for hazardousness withleaching test, and compressive strengthtest.The heavy metals were made stable andsafe for disposal in a non-hazardous wastelandfill. Physical characteristics changedaccording to the cement ratio, and the useof either fly or bottom ash. Use of the wastein construction works was acceptable.However, the authors suggested furthertests about the long-term behaviour, andaccording to the composition of medicalwaste incinerated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 4
ที่เลือกปฏิบัติที่ดีที่สุดสำหรับ HCWM รายงานในวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์.
หัวข้ออินพุตประเทศผล
การบริหารจัดการที่ HCF
ระดับ
แอลจีเรีย (Beghdadli et al., 2010) ในโรงพยาบาลท้องถิ่น, ระบบสามถังได้รับการ
แนะนำดังต่อไปนี้วิธีการที่องค์การอนามัยโลก
สุขอนามัยและคณะกรรมการรักษาความปลอดภัย
ที่เกิดขึ้นและการประเมินสภาพปัจจุบัน
และความต้องการของการปรับปรุง ถัง
ระบบเป็นส่วนหนึ่งของแผนสามปี
รวมทั้งการศึกษาการจัดหาวัสดุ
การตรวจสอบปกติเป็นลายลักษณ์อักษรและมาตรฐาน
คำแนะนำและการเฝ้าระวังการบาดเจ็บ
ของระบบ.
การคัดแยกของเสียได้รับการแนะนำและทุก
การแสดงที่เกี่ยวข้องกับการเสีย
การจัดการได้รับการตรวจสอบเป็นเวลาสาม
ปีที่ผ่านมา การปรับปรุงเชิงปริมาณไม่ได้รับ
รายงาน แต่หลายที่ไม่ได้ปฏิบัติและการ
บาดเจ็บที่เกิดจากการกระทำผิดที่ถูก
ระบุ.
บราซิล (Mattoso และ Schalch, 2001) บรรจุภัณฑ์พลาสติกแข็งที่ใช้สำหรับ
แยกเซียนและตั้งอยู่ที่
จุดของการใช้งาน มันเป็นแรงบันดาลใจจาก
ความขาดแคลนของกล่องความปลอดภัยและค่าใช้จ่ายสูงของพวกเขา.
ปรับปรุงในการบริหารจัดการเซียน
โดยไม่มีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการพิเศษ
การจัดซื้อภาชนะ.
บราซิล (อิและGünther 2013) วิธีการใหม่ที่ได้รับการทดสอบในห้องนักบิน
ที่โรงพยาบาลมีดังต่อไปนี้ 5 ขั้นตอน (i)
การวินิจฉัยของสถานการณ์เริ่มต้น; (ii)
การพัฒนาของเสียทางการแพทย์
แผนบริหาร (iii) การดำเนินการตาม
แผน; (iv) การตรวจสอบ; และ (จ)
การประเมินผลของแผน ไม่แทรกแซง
ไม่ต้องใช้เงินลงทุนสูงและแผน
รวมเฉพาะการปฏิบัติตาม
กฎระเบียบของการเปลี่ยนแปลงบางส่วนของขั้นตอน
การฝึกอบรมและกิจกรรมการตรวจสอบ.
ลดการสร้างขยะเพิ่มขึ้นจาก
การรีไซเคิล (รีไซเคิลใหม่ ๆ รวมถึง
สารอินทรีย์ที่ถูกแยก) การลดลงของ
การผลิตขยะติดเชื้อ ขั้นตอนต่อ.
การปฏิบัติตามกฎระเบียบของชาติส่วนใหญ่
ปรับตัวดีขึ้นเช่นเดียวกับความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงาน.
อิหร่าน (Askarian et al., 2010) แนวทางใหม่ถูกนำมาใช้ในการนำร่อง
โรงพยาบาลนิยามที่ชัดเจนของเสีย
ประเภทที่ได้รับและใหม่
ระบบการจัดการที่ได้รับการพัฒนา
ทีมงานได้รับการแต่งตั้งให้เป็นไปตามโครงการ
และโปรแกรมการฝึกอบรมที่อุทิศตนถูกวาง
ในสถานที่ วิธีการก็คือ "หา-organizeclarify-
เข้าใจเลือกแผนทำ checkact
(FOCUS-PDCA) ".
ในอีกไม่กี่เดือนหลังจากที่กิจกรรมแรกที่ได้รับ
การดำเนินการผลิตของเสียลดลง
(6.67-5.92 กิโลกรัม / ครอบครองเตียง / วัน) เช่น
เดียวกับร้อยละของเสียถือว่า
การติดเชื้อ (จาก 73% เป็น 61%) สูง
เนื้อหาของขยะติดเชื้อถูกกระตุ้น
โดยความหมายนำไปใช้โดย HCFs อิหร่าน.
ซาอุดิอารเบีย (ฮ et al., 2001) ที่โรงพยาบาลได้รับประโยชน์จากทั้งสอง
ดำเนินการของโปรแกรมการแยกจากกัน
(เช่นการฝึกอบรมในการให้บริการคำนิยาม
ชี้แจงการอภิปรายของการสำรวจ
ผลการอุปทานของการคัดแยกขยะ
วัสดุการพัฒนาของผู้โพสต์) และ
การตรวจสอบปกติเป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมา (4 สำรวจ
1991-1999) หลังจากการสำรวจทุก
คำแนะนำมีให้และ
การดำเนินการแก้ไขถูกนำไปใช้.
หลังจากการสำรวจครั้งแรกและผลเนื่องมาจาก
การดำเนินการแก้ไข, การผลิตของเสีย
ลดลง 65% ใน 8 ปีติดเชื้อ
การผลิตของเสียลดลง 70%
ผลการวิจัยเชิงปริมาณอย่างชัดเจนและมี
การตรวจสอบและการปรับปรุงห้อง
ระบุ ผลการวิจัยที่การฝึกอบรม
การจัดกิจกรรมและการเปลี่ยนแปลงของขั้นตอน เจ้าหน้าที่
ความปลอดภัยได้รับการปรับปรุงและรายการที่มีมูลค่าสูง,
ทิ้งผิดถูกระบุ.
การบริหารจัดการใน
ระดับจังหวัด
อินโดนีเซีย (Kuhling และ Pieper 2012) การพัฒนาแนวทางระดับจังหวัด
และกลยุทธ์ในการกรอกข้อมูลที่บังคับแห่งชาติ
ช่องว่าง การพัฒนาเครือข่ายของ
โรงบำบัด (i) โรงงานส่วนกลาง
สำหรับของเสียที่ซับซ้อนมากที่สุด; (ii) Autoclaves
สำหรับ HCFs อำเภอขนาดใหญ่ และ (iii) biomassfuelled
สำหรับเตาเผาขยะ HCFs หลักใน
พื้นที่ชนบท.
บาง HCFs HCWM ดีขึ้นในขณะที่บาง
โรงพยาบาลที่ดำเนินการเป็นคอลเลกชันและ
ฮับการรักษา HCFs ของพื้นที่มี
รายได้เพิ่มเติมเพื่อสนับสนุนเศรษฐกิจ
ค่าใช้จ่าย.
เสียการรักษาและการ
กำจัดของสารตกค้าง
บราซิล (Ferreira . et al, 2012) ของเสียสารเคมีทั้งของแข็งและของเหลว
ที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาลของรัฐและบาง
HCFs หลักถูกห่อหุ้ม: เสียได้รับการ
ผสมกับปริมาณเดียวกันของคอนกรีต
(1: 1: 3 อัตราส่วนของซีเมนต์รวมและหาดทราย
ตามลำดับ) และใส่ในถังโลหะ
(ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 100 มิลลิเมตรสูง 150 มิลลิเมตร)
ความปลอดภัยของการกำจัดของเสียในที่ไม่เป็นอันตราย
ฝังกลบถูกประเมิน.
การทดสอบการชะล้างพิษต่อระบบนิเวศและแสดงให้เห็นถึง
การลดลงอย่างมากของ hazardousness และ
เป็นระดับที่ต่ำมากเมื่อพิจารณาใหม่
บล็อกคอนกรีต กลอง 200 ลิตรถูก
แนะนำและสิ่งเหล่านี้สามารถใช้เป็น
วิธีการกำจัดสำหรับขนาดเล็กและขนาดกลาง
ในเขตเทศบาล.
กรีซ (Anastasiadou et al., 2012) บินและเถ้าหนักที่ผลิตโดยแพทย์
เผาขยะสิ่งอำนวยความสะดวก (สองเตาเผาแบบหมุน
ระบบ) เป็น ลักษณะและผสม
ที่มีอัตราส่วนที่แตกต่างกันของปูนซีเมนต์ทั้ง
การรักษาเสถียรภาพและนำมาใช้เพื่อจุดประสงค์ ใหม่
ได้รับการทดสอบวัสดุสำหรับ hazardousness กับ
การทดสอบการชะล้างและแรงอัด
การทดสอบ.
โลหะหนักได้ทำที่มั่นคงและ
ปลอดภัยในการกำจัดของเสียที่ไม่เป็นอันตราย
ฝังกลบ ลักษณะทางกายภาพเปลี่ยนแปลง
ตามสัดส่วนปูนซีเมนต์และการใช้
อย่างใดอย่างหนึ่งบินหรือเถ้าหนัก ใช้ของเสีย
ในงานก่อสร้างได้รับการยอมรับ.
อย่างไรก็ตามผู้เขียนแนะนำเพิ่มเติม
เกี่ยวกับการทดสอบพฤติกรรมในระยะยาวและ
ตามองค์ประกอบของแพทย์
เสียเผา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 4
เลือกปฏิบัติที่ดีที่สุดสำหรับ hcwm รายงานในวรรณคดีวิทยาศาสตร์ .
หัวข้อผลการจัดการในประเทศปัจจัยในการเกิด

) สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนแอลจีเรีย ( beghdadli et al . , 2010 ) ในโรงพยาบาลท้องถิ่น สามถัง ระบบ
แนะนำต่อไปนี้เป็นวิธีการ คณะกรรมาธิการด้านสุขอนามัยและความปลอดภัยคือ

เกิดขึ้นและประเมินสภาพปัจจุบัน
และความต้องการของโครงการ ถังขยะ
ระบบเป็นส่วนหนึ่งของแผน 3 ปี รวมทั้งจัดหาวัสดุการศึกษา

, , การตรวจสอบปกติและเขียนคำแนะนำมาตรฐาน

และระบบเฝ้าระวังการบาดเจ็บ แยก
เสียแนะนำและการแสดงทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการจัดการขยะ


ถูกสำหรับสามปี การปรับปรุงเชิงปริมาณไม่
รายงาน แต่ไม่มีการปฏิบัติตามหลายและการบาดเจ็บที่เกิดจากการถูก

ระบุ .
บราซิล ( mattoso และ schalch , 2001 ) บรรจุภัณฑ์พลาสติกแข็งใช้สำหรับ
การกระจายตัว ของชาร์ป และก็ตั้งอยู่ที่
จุดของการใช้ มันถูกกระตุ้นโดย
ความขาดแคลนของกล่องความปลอดภัยและค่าใช้จ่ายสูงของพวกเขา การพัฒนาในการจัดการค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องกับของมีคม โดยไม่จัดหาภาชนะพิเศษ
.
บราซิล ( โมไรร่าและ G ü nther 2013 ) วิธีการใหม่ได้รับการทดสอบในโรงพยาบาลนำร่อง
,ด้วย 5 ขั้นตอนต่อไปนี้ : ( i )
วินิจฉัยสถานการณ์เริ่มต้น ; ( 2 ) การพัฒนาของแผนจัดการขยะ
แพทย์ ; ( iii ) การ
แผน ; ( 4 ) การตรวจสอบ และ ( v )
ประเมินผลของแผน การทดลองทำ
ไม่ต้องลงทุนสูง และแผนรวมตาม

แต่ระเบียบเปลี่ยนแปลงบางอย่างของวิธีการ

กิจกรรมการฝึกอบรมและการตรวจสอบ .การลดของเสีย , การเพิ่ม
รีไซเคิล ( รีไซเคิลใหม่รวมทั้ง
สารอินทรีย์ถูกแยก ) , การลดมูลฝอยรุ่นต่อ

ตามขั้นตอน ระเบียบแห่งชาติส่วนใหญ่
ดีขึ้น ตลอดจนความปลอดภัยของคนงาน
อิหร่าน ( askarian et al . , 2010 ) แนวทางใหม่ที่ถูกแนะนำในโรงพยาบาลนำร่อง
นิยามชัดเจน ประเภทของขยะ

และใหม่ได้รับระบบการบริหารจัดการที่จะได้รับ เป็นทีมที่ได้รับการแต่งตั้งตาม

โดยเฉพาะโครงการและโปรแกรมการฝึกใส่
ในสถานที่ วิธี " ค้นหา organizeclarify -
เข้าใจเลือกแผนการทำ checkact

( focus-pdca ) " ในอีกไม่กี่เดือนหลังจากกิจกรรมแรก คือ การลดการผลิตของเสีย
,
( 6.67 กับ 5.92 กิโลกรัม / เตียง / วัน ไม่ว่าง ) เป็นอย่างดี เป็นเปอร์เซ็นต์ของขยะ

ถือว่าติดเชื้อ ( จาก 73 ( 61% ) เนื้อหาสูงของมูลฝอยติดเชื้อที่เป็นแรงบันดาลใจ

โดยนิยามที่รับรองโดย hcfs อิหร่าน .
ซาอุดิอาระเบีย ( Hagen et al . , 2001 ) โรงพยาบาล benefitted จากทั้ง

( เช่นการใช้งานของโปรแกรมการฝึกอบรม ความหมาย

ชี้แจง อภิปรายผลการสำรวจผลของการจัดหาขยะ
วัสดุ
โปสเตอร์ ) และการพัฒนาตรวจสอบปกติเป็นเวลาหลายปี ( 4 การสำรวจ
จากปี 1999 ) หลังจากที่ทุกการสำรวจ
ข้อเสนอแนะ คือ ให้ และ การแก้ไข การทางการศึกษา
.
หลังจากการสำรวจครั้งแรกและผลการปฏิบัติการแก้ไข

, การผลิตของเสียลดลง 65% ใน 8 ปี ติดเชื้อ
ของเสียการผลิตลดลง ร้อยละ 70

ผลอย่างชัดเจน และพิจารณา ตรวจสอบ และการปรับปรุงห้อง
ระบุผลการวิจัยระบุกิจกรรมการฝึกอบรม
และการเปลี่ยนแปลงของกระบวนการ ความปลอดภัยพนักงาน
ดีขึ้น และสินค้าที่มีมูลค่าสูง
ผิด , ละทิ้ง , ถูกระบุ การจัดการในระดับจังหวัด

( K ü hling เปอร์เซียและ 2012 ) ระดับจังหวัด แนวทางการพัฒนาและกลยุทธ์เพื่อเติมช่องว่าง

ที่กําแห่งชาติ พัฒนาเครือข่ายการรักษาพืช
( )
centralised พืชสำหรับของเสียที่ซับซ้อนมากที่สุด 2 ) autoclaves
สำหรับ hcfs ตำบลขนาดใหญ่ และ ( 3 ) biomassfuelled

hcfs เตาเผาขยะสำหรับโรงเรียนประถมศึกษาในชนบท บาง hcfs ดีขึ้น

hcwm ในขณะที่บางโรงพยาบาลที่ดำเนินการโดยคอลเลกชันและการรักษา hcfs ฮับ

ของพื้นที่ ที่มีรายได้เพิ่มเติมเพื่อสนับสนุนค่าใช้จ่ายทางเศรษฐกิจ



ขายและบำบัดของเสียที่ตกค้าง
บราซิล ( Ferreira et al . , 2012 ) สารเคมี ของเสียทั้งของแข็งและเหลว
ผลิต ในโรงพยาบาลรัฐ และหลัก hcfs ถูกห่อหุ้ม :

เสียผสมกับปริมาณเดียวกันของคอนกรีต
ส่วนรวมอัตราส่วนของซีเมนต์ มวลรวม และทราย
ตามลำดับ ) และใส่ใน
กลองโลหะ ( เส้นผ่าศูนย์กลาง 100 มิลลิเมตร ความสูง 150 มม. )
ความปลอดภัยในการกำจัดขยะอันตราย ขยะไม่

และทำการทดสอบ การทดสอบการชะละลาย ecotoxicity แสดง
การลดลงอย่างมากของ hazardousness และระดับต่ำมาก

พิจารณาใหม่คอนกรีตบล็อก 200 ลิตรกลองถูก
แนะนำและเหล่านี้สามารถใช้เป็น
วิธีกำจัดขยะขนาดเล็กและขนาดกลางเทศบาล
.
กรีซ ( anastasiadou et al . , 2012 ) บินและเถ้าก้นเตา ผลิตโดยแพทย์
การเผากากของเสียโรงงาน ( สองระบบเตาเผาแบบหมุนมีลักษณะและ

) , ผสมกับอัตราส่วนที่แตกต่างกันของซีเมนต์ทั้ง
เสถียรภาพและวัตถุประสงค์นำกลับมาใช้ วัสดุใหม่

hazardousness กับการทดสอบการทดสอบการชะละลาย และทดสอบความแข็งแรง

อัด โลหะหนัก ทำให้มีเสถียรภาพและปลอดภัยสำหรับการกำจัดใน

ไม่ใช่ของเสียอันตรายที่ฝังกลบ ลักษณะทางกายภาพเปลี่ยนแปลง
ตามอัตราส่วนซีเมนต์ และใช้
ทั้งบินหรือเถ้าก้นเตา . การใช้ของเสีย
ในงานก่อสร้างเป็นที่ยอมรับ .
แต่ผู้เขียนแนะนำการทดสอบเพิ่มเติมเกี่ยวกับพฤติกรรม

ตามระยะยาว และองค์ประกอบของของเสียทางการแพทย์
เผา