(Kourkoutas et al., 2004). Addition

(Kourkoutas et al., 2004). Additionally, the immobilisation of active
microorganisms does not limit their growth, which leads to accumulation of biomass within the carrier matrix and results in
improved fermentation efficiency (Rebroš et al., 2005). On the
other hand, the immobilisation to PVA gel is an aerobic process
due to the air-drying step of the gel in the laminar airflow cabinet
(Stloukal et al., 2007), which is highly critical for anaerobic
microorganisms.
Thus far, LentiKats

immobilisation has been used for several
immobilised cell processes using various microorganisms including microaerophilic bacteria (Bacillus coagulans)(Rosenberg et al.,
2005), strictly anaerobic bacteria (Clostridium butyricum)
(Wittlich et al., 1999), facultative anaerobic bacteria (Zymomonas
mobilis)(Rebroš et al., 2005), and other bacteria (Oenococcus oeni)
(Durieux et al., 2000).
For immobilisation of the strictly anaerobic bacteriaC. acetobutylicum were used two different strategies due to possible
inhibition of cell vitality by oxygen in the airflow cabinet, as
mentioned earlier. However, the ability ofClostridiumsp. to form
spores was significant factor for both strategies. The first one was
based on immobilisation of spores, formed by artificially induced
sporogenesis (verified by microscopy), and occurred via cell suspension heat shock (50C, 15 min) and intensive air flow through
the suspension (15 min). The second strategy was based on
immobilisation of vegetative cells without direct induction of
sporogenesis. After the first screenings, no perceivable differences
in vitality and amount of formed spores were observed. It led to
the discovery of spontaneous sporogenesis, most likely induced
by heat changes during the biomass treatment process when
the biomass was exposed to low temperature (4C) for several
minutes during the centrifugation step and afterward was
blended into glutinous gel at 40C. The number of formed spores
used for immobilisation was specified at 10,274 spores per gram
of dry cell weight (Section2.4). These findings led to the conclusion regarding redundancy of induced sporogenesis, and this
operation was omitted in future immobilisation of C.
acetobutylicum.
Following the instructions in original protocol for immobilisation (Stloukal et al., 2007) the amount of biomass used for immobilization from recommended range 0.6–0.7 g dry cell weight
(0.66 g used) per 1 L of PVA gel was found out as insufficient. This
conclusion was reached after application of PVA particles with
immobilised C. acetobutylicumto the batch process. Only slight
growth was detected. After the 12-h lag phase, processes were
often contaminated, apparently byLactobacillussp., indicated by
high concentrations of lactic acid in the medium (data not shown)
(Knoshaug and Zhang, 2009).
To overcome this problem, further optimisations were performed based at first on the biomass amount used for immobilisation increasing from 0.66 to 1.65 g of dry cell weight per 1 L of PVA
gel. This was a significant change of LentiKats

preparation
because this method is based on immobilisation of low amounts
of biomass, which gradually grows through the pores of the carrier
after several propagation processes (Rebroš et al., 2005). It was
expected that the high concentration of biomass would increase
the amount of immobilised spores, which are able to germinate.
The second important change in the fermentation protocol was
the inoculation of the first batch fermentation with immobilised
cells, by free-cell extract (5% v/v). Free-cell microorganisms in
the exponential growth phase are highly metabolically active and
added to immobilised cells may create the appropriate conditions
for spore germination in the medium (i.e., optimal concentration
of acids, gas composition, etc.). After several repeated batch fermentations, the gradual improvement of fermentation parameters
(e.g., volumetric productivity, product yields, etc.) as described in
further experiments was observed.
3.3. Repeated batch fermentation with immobilised cells
Immobilised cells ofC. acetobutylicumwere used in 21 repeated
batch fermentations. After the inoculation, the first three fermentations were affected, as evident from no solvent production, and
the acidification phase of metabolism was dominant. The increase
of butanol productivity was observed between the fourth and
ninth fermentations (Fig. 1), and butanol productivity stabilised
after the 10th fermentation at 0.57 ± 0.05 g/L/h. The average
solvent productivity for maintained fermentations was 0.77 ± 0.13
g/L/h. This value is 5.5 times higher compared with the free-cell
batch fermentation (0.14 g/L/h). A reduction of fermentation duration from 27.8 h (free-cell system) to 3.26 ± 0.34 h (immobilised
cells) was also observed.
The highest level of productivity was reached during the 12th
repeated batch fermentation (Fig. 2). The concentration of glucose
decreased from 18.1–0.8 g/L after 3.83 h, and higher butanol levels
were reached (2.23 g/L), with a 0.14-g/g yield and 0.58-g/L/h productivity. At the beginning of the 12th fermentation, the organic
acids acetic acid (3.46 g/L) and butyric acid (1.43 g/L) were also
present. Presence of acetic acid is mainly caused by use of ammonium acetate in the medium preparation (Section2.2) and also by

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(Kourkoutas et al., 2004) นอกจากนี้ immobilisation ใช้งานอยู่จุลินทรีย์จำกัดการเจริญเติบโตของตน ซึ่งนำไปสู่การสะสมของชีวมวลภายในเมตริกซ์ผู้ขนส่งและผลหมักปรับปรุงประสิทธิภาพ (Rebroš et al., 2005) ในการมืออื่น ๆ immobilisation การเจล PVA เป็นกระบวนการเต้นแอโรบิกเนื่องจากขั้นตอนการ air-drying ของเจลในการไหลของอากาศ laminar ที่ตู้(Stloukal et al., 2007), ซึ่งมีความสำคัญอย่างมากสำหรับไม่ใช้ออกซิเจนจุลินทรีย์ฉะนี้ LentiKatsมีการใช้ immobilisation หลายimmobilised เซลล์กระบวนการใช้จุลินทรีย์ต่าง ๆ รวมทั้งแบคทีเรีย microaerophilic (คัด coagulans) (Rosenberg et al.,2005), แบคทีเรียไม่ใช้ออกซิเจนอย่างเคร่งครัด (เชื้อ Clostridium butyricum)(Wittlich et al., 1999), แบคทีเรียไม่ใช้ออกซิเจน facultative (Zymomonasmobilis) (Rebroš et al., 2005), และแบคทีเรียอื่น ๆ (Oenococcus oeni)(Durieux et al., 2000)สำหรับ immobilisation ของ bacteriaC ไม่ใช้ออกซิเจนอย่างเคร่งครัด acetobutylicum ได้ใช้กลยุทธ์แตกต่างกันสองเนื่องจากเป็นไปได้ยับยั้งเซลล์พลังโดยออกซิเจนในการไหลเวียนของอากาศ คณะรัฐมนตรีเป็นกล่าวถึงก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ofClostridiumsp ความสามารถในการ แบบฟอร์มเพาะเฟิร์นเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับทั้ง ทีแรกตาม immobilisation เพาะเฟิร์น ก่อตั้งขึ้นโดยเหนี่ยวนำให้เหือดsporogenesis (ตรวจสอบ โดย microscopy), และระงับความร้อนถัง (50 C, 15 นาที) และเร่งรัดอากาศไหลผ่านระงับ (15 นาที) เป็นไปตามกลยุทธ์ที่สองimmobilisation เซลล์ผักเรื้อรังโดยไม่มีการเหนี่ยวนำโดยตรงของsporogenesis หลังจากฉากแรก ไม่มีความแตกต่าง perceivableจำนวนเพาะเฟิร์นที่มีรูปแบบและพลังที่สังเกต มันนำไปสู่การค้นพบของ sporogenesis ขาด อาจทำให้เกิดจากการเปลี่ยนแปลงความร้อนในระหว่างการรักษาแบบชีวมวลดำเนินการเมื่อชีวมวลได้สัมผัสกับอุณหภูมิต่ำ (4 C) การระหว่างขั้นตอนการ centrifugation และภายหลังได้ผสมผสานเป็นเจเหนียวที่ 40 เซลเซียส จำนวนเพาะเฟิร์นที่มีรูปแบบใช้สำหรับระบุ immobilisation ที่เพาะเฟิร์น 10,274 ต่อกรัมน้ำหนักเซลล์แห้ง (Section2.4) ผลการวิจัยเหล่านี้นำไปสู่ข้อสรุปเกี่ยวกับความซ้ำซ้อนของการเหนี่ยวนำให้ sporogenesis และนี้การดำเนินงานถูกละเว้นใน immobilisation ในอนาคตของซีacetobutylicumตามคำแนะนำในโพรโทคอเดิมสำหรับ immobilisation (Stloukal et al., 2007) จำนวนของชีวมวลที่ใช้สำหรับตรึงโปจากช่วงแนะนำ 0.6 – 0.7 g แห้งน้ำหนักเซลล์(g 0.66 ที่ใช้) ต่อ 1 L ของ PVA เจลพบออกเป็นพอ นี้สรุปแล้วหลังจากใช้ PVA อนุภาคด้วยimmobilised C. acetobutylicumto กระบวนการชุดงาน เล็กน้อยเท่านั้นพบเจริญเติบโต หลังจากระยะ 12 h ความล่าช้า มีกระบวนมักจะปนเปื้อน เห็นได้ชัด byLactobacillussp ระบุความเข้มข้นสูงของกรดในกลาง (ข้อมูลไม่แสดง)(Knoshaug และเตียว 2009)เพื่อเอาชนะปัญหานี้ เพิ่มเติม optimisations ดำเนินตามที่แรกยอดชีวมวลที่ใช้สำหรับ immobilisation เพิ่มจาก 0.66 การ 1.65 g ของน้ำหนักเซลล์แห้งต่อ 1 L ของ PVAเจ นี้เป็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญของ LentiKatsเตรียมสอบเนื่องจากวิธีนี้ขึ้นอยู่กับ immobilisation ยอดเงินต่ำสุดของชีวมวล ซึ่งค่อย ๆ ขยายผ่านรูขุมขนของผู้ขนส่งหลังจากกระบวนการเผยแพร่หลาย (Rebroš et al., 2005) มันเป็นคาดว่า จะเพิ่มความเข้มข้นสูงของชีวมวลจำนวนเพาะเฟิร์น immobilised ซึ่งสามารถ germinateมีการเปลี่ยนแปลงสำคัญสองโพรโทคอหมักimmobilised inoculation ของหมักชุดแรกด้วยเซลล์ เซลล์อิสระโดยแยก (5% v/v) จุลินทรีย์เซลล์อิสระในระยะเรขาอยู่สูง metabolically และเพิ่มเซลล์ immobilised อาจสร้างเงื่อนไขที่เหมาะสมสำหรับการงอกของสปอร์ในสื่อ (เช่น สุดเข้มข้นกรด ก๊าซองค์ประกอบ ฯลฯ) หลังจากหลายซ้ำชุดหมักแหนม ปรับปรุงสมดุลของพารามิเตอร์หมัก(เช่น volumetric ผลผลิต ผลผลิตผลิตภัณฑ์ ฯลฯ) ตามที่อธิบายไว้ในเพิ่มเติม ทดลองถูกดำเนินการ3.3 การซ้ำชุดหมักเซลล์ immobilisedImmobilised สนเซลล์ acetobutylicumwere ที่ใช้ในการทำซ้ำ 21หมักแหนมชุด หลัง inoculation หมักแหนมสามอันดับแรกได้รับผลกระทบ เป็นที่เห็นได้ชัดจากการผลิตไม่มีตัวทำละลาย และเฟสยูของหลักได้ การเพิ่มขึ้นของบิวทานอ ประสิทธิภาพถูกสังเกตระหว่างสี่ และเก้าหมักแหนม (Fig. 1), และผลผลิตบิวทานอเสถียรภาพหลังจากหมัก 10 ที่ 0.57 ± 0.05 g/L/h ค่าเฉลี่ยผลิตตัวทำละลายสำหรับหมักแหนมยังคงอยู่ 0.77 ± 0.13g/L/h ค่านี้คือ 5.5 ครั้งสูงกว่าเมื่อเทียบกับฟรีเซลล์ชุดหมัก (0.14 g/L/h) ลดระยะเวลาหมักจาก 27.8 h (เซลล์ฟรีระบบ) กับ 3.26 ± 0.34 h (immobilisedเซลล์) นอกจากนี้ยังมีสังเกตถึงระดับสูงสุดของผลผลิตในช่วงวันที่สิบสองหมักชุดซ้ำ (Fig. 2) ความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสลดลงจาก 18.1 – 0.8 g/L 3.83 h และบิวทานอระดับสูงได้ถึง (2.23 g/L), กับ 0.14-g/g 0.58-g/L/h และผลผลิตผลผลิต ต้นหมัก 12 การเกษตรอินทรีย์กรดน้ำส้มกรด (3.46 g/L) และกรด butyric (1.43 g/L) ก็ยังปัจจุบัน เกิดของกรดน้ำส้ม โดยใช้แอมโมเนีย acetate เตรียมปานกลาง (Section2.2) และโดยส่วนใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(Kourkoutas et al., 2004) นอกจากนี้การใช้งานของตรึง
จุลินทรีย์ที่ไม่ได้ จำกัด การเจริญเติบโตของพวกเขาซึ่งจะนำไปสู่การสะสมของชีวมวลภายในเมทริกซ์ผู้ให้บริการและผลใน
การปรับปรุงประสิทธิภาพการหมัก (Rebroš et al., 2005) บน
มืออื่น ๆ ที่จะตรึงเจล PVA เป็นกระบวนการแอโรบิก
เนื่องจากขั้นตอนที่อากาศแห้งของเจลในตู้ไหลเวียนของอากาศราบเรียบ
(Stloukal et al., 2007) ซึ่งเป็นอย่างมากที่สำคัญสำหรับการไม่ใช้ออกซิเจน
จุลินทรีย์.
ป่านนี้ LentiKats
?
ตรึงถูกนำมาใช้เป็นเวลาหลาย
กระบวนการตรึงเซลล์โดยใช้จุลินทรีย์ต่าง ๆ รวมทั้งแบคทีเรีย microaerophilic (Bacillus coagulans) (โรเซน et al.,
2005), แบคทีเรียอย่างเคร่งครัด (Clostridium butyricum)
(Wittlich et al., 1999), แบคทีเรียออกซิเจน (Zymomonas
mobilis) (Rebroš et al., 2005) และแบคทีเรียอื่น ๆ (Oenococcus oeni)
(Durieux et al., 2000).
สำหรับการหยุดการเคลื่อนของ bacteriaC แบบไม่ใช้ออกซิเจนอย่างเคร่งครัด acetobutylicum ถูกนำมาใช้สองกลยุทธ์ที่แตกต่างกันเนื่องจากการที่เป็นไปได้
ของพลังยับยั้งเซลล์โดยออกซิเจนในตู้ไหลเวียนของอากาศที่เป็น
ที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตามความสามารถ ofClostridiumsp ในรูปแบบ
สปอร์เป็นปัจจัยที่สำคัญสำหรับกลยุทธ์ทั้งสอง คนแรกที่ถูก
ตรึงอยู่บนพื้นฐานของสปอร์ที่เกิดจากการเหนี่ยวนำให้เกิดเทียม
sporogenesis (ตรวจสอบโดยใช้กล้องจุลทรรศน์) และที่เกิดขึ้นผ่านทางช็อกความร้อนเซลล์แขวนลอย (50 องศาเซลเซียส, 15 นาที) และการไหลของอากาศอย่างเข้มข้นผ่าน
ระงับ (15 นาที) กลยุทธ์ที่สองก็ขึ้นอยู่กับ
การหยุดการเคลื่อนของเซลล์พืชโดยไม่ต้องเหนี่ยวนำโดยตรงของ
sporogenesis หลังจากการฉายครั้งแรกที่ไม่มีความแตกต่างรับรู้
ในความมีชีวิตชีวาและปริมาณของสปอร์ที่เกิดขึ้นถูกตั้งข้อสังเกต มันจะนำไปสู่
​​การค้นพบของ sporogenesis ธรรมชาติ, เหนี่ยวนำให้เกิดแนวโน้มมากที่สุด
จากการเปลี่ยนแปลงความร้อนในระหว่างขั้นตอนการรักษาชีวมวลเมื่อ
ชีวมวลได้สัมผัสกับอุณหภูมิต่ำ (4 องศาเซลเซียส) เป็นเวลาหลาย
นาทีในช่วงขั้นตอนการหมุนเหวี่ยงและหลังจากนั้นได้รับการ
ผสมลงในเจลข้าวเหนียวที่ 40? C. จำนวนของสปอร์รูปแบบ
ที่ใช้ในการตรึงระบุที่ 10,274 สปอร์ต่อกรัม
ของน้ำหนักเซลล์แห้ง (Section2.4) การค้นพบนี้จะนำไปสู่ข้อสรุปเกี่ยวกับการซ้ำซ้อนของ sporogenesis เหนี่ยวนำนี้และ
การดำเนินงานที่ถูกมองข้ามในการหยุดการเคลื่อนอนาคตของ C.
acetobutylicum.
ปฏิบัติตามคำแนะนำในโปรโตคอลเดิมตรึง (Stloukal et al., 2007) ปริมาณของชีวมวลที่ใช้สำหรับการตรึงแนะนำจาก ช่วง 0.6-0.7 กรัมน้ำหนักเซลล์แห้ง
(0.66 กรัมใช้) ต่อ 1 ลิตรเจล PVA ก็พบว่าออกมาเป็นไม่เพียงพอ นี้
สรุปก็มาถึงหลังจากที่แอพลิเคชันของอนุภาค PVA กับ
ตรึง C. acetobutylicumto กระบวนการ batch เพียงเล็กน้อย
การเจริญเติบโตที่ตรวจพบ หลังจาก 12 ชั่วโมงขั้นตอนล่าช้ากระบวนการที่ถูก
ปนเปื้อนมักจะเห็นได้ชัด byLactobacillussp. ระบุโดย
ความเข้มข้นสูงของกรดแลคติกในระดับปานกลาง (ไม่ได้แสดงข้อมูล)
(Knoshaug และ Zhang, 2009).
ที่จะเอาชนะปัญหานี้ optimisations เพิ่มเติมได้ดำเนินการตาม ในตอนแรกกับปริมาณชีวมวลที่ใช้ในการตรึงเพิ่มขึ้น 0.66-1.65 กรัมของน้ำหนักเซลล์แห้งต่อ 1 ลิตรของ PVA
เจล นี่คือการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญของ LentiKats
?
เตรียม
เพราะวิธีนี้จะขึ้นอยู่กับการหยุดการเคลื่อนของจำนวนเงินที่ต่ำ
ของชีวมวลซึ่งค่อย ๆ เติบโตผ่านรูขุมขนของผู้ให้บริการ
หลังการหลายขั้นตอนการขยายพันธุ์ (Rebroš et al., 2005) มันได้รับการ
คาดหวังว่าความเข้มข้นสูงของชีวมวลจะเพิ่ม
ปริมาณของสปอร์ตรึงซึ่งสามารถที่จะงอก.
การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สองในโปรโตคอลการหมักคือ
การฉีดวัคซีนของการหมักชุดแรกที่มีการตรึง
เซลล์จากสารสกัดจากฟรีเซลล์ (5 % v / v) จุลินทรีย์ฟรีเซลล์ใน
ระยะการเจริญเติบโตเป็นอย่างสูงที่ใช้งานและเมตาบอลิ
เพิ่มไปยังเซลล์ตรึงอาจสร้างสภาวะที่เหมาะสม
สำหรับการงอกของสปอร์ในสื่อ (เช่นความเข้มข้นที่เหมาะสม
ของกรดองค์ประกอบก๊าซ ฯลฯ ) หลังจากหลายซ้ำหมักชุดการปรับปรุงอย่างค่อยเป็นค่อยไปของพารามิเตอร์การหมัก
(เช่นการผลิตปริมาตรผลผลิตสินค้า ฯลฯ ) ตามที่อธิบายไว้ใน
การทดลองต่อไปก็สังเกตเห็น.
3.3 หมักแบบซ้ำกับเซลล์ตรึง
Immobilised เซลล์ OFC acetobutylicumwere ใช้ใน 21 ซ้ำ
หมักชุด หลังจากการฉีดวัคซีนครั้งแรกสามหมักได้รับผลกระทบเช่นเดียวกับที่เห็นได้ชัดจากการที่ไม่มีการผลิตตัวทำละลายและ
ขั้นตอนของการเผาผลาญกรดเป็นที่โดดเด่น การเพิ่มขึ้น
ของการผลิตบิวทานอสังเกตเห็นระหว่างที่สี่และ
หมักเก้า (รูปที่. 1) และการผลิตบิวทานอเสถียรภาพ
หลังจากการหมัก 10 ที่ 0.57 ± 0.05 กรัม / ลิตร / ชั่วโมง เฉลี่ย
การผลิตตัวทำละลายสำหรับหมักบำรุงรักษาเป็น 0.77 ± 0.13
กรัม / ลิตร / ชั่วโมง ค่านี้เป็น 5.5 เท่าสูงกว่าเมื่อเทียบกับฟรีเซลล์
หมัก (0.14 กรัม / ลิตร / h) การลดลงของระยะเวลาการหมักจาก 27.8 ชั่วโมง (ระบบฟรีมือถือ) เพื่อ 3.26 ± 0.34 ชั่วโมง (ตรึง
เซลล์) นอกจากนี้ยังพบ.
ระดับสูงสุดของการผลิตก็มาถึงในช่วงวันที่ 12
หมักแบบซ้ำ (รูปที่ 2). ความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคส
ลดลง 18.1-0.8 กรัม / ลิตรหลังจาก 3.83 ชั่วโมงและระดับบิวทานอที่สูงขึ้น
ก็มาถึง (2.23 กรัม / ลิตร) กับ 0.14 g / g ผลผลิตและ 0.58 กรัม / ลิตร / ชั่วโมงการผลิต ที่จุดเริ่มต้นของการหมัก 12, อินทรีย์
กรดกรดอะซิติก (3.46 กรัม / ลิตร) และกรดบิวทิริก (1.43 กรัม / ลิตร) ก็มี
ในปัจจุบัน การแสดงตนของกรดอะซิติกเป็นส่วนใหญ่เกิดจากการใช้แอมโมเนียมอะซิเตทในการเตรียมกลาง (Section2.2) และโดย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( kourkoutas et al . , 2004 ) นอกจากนี้ immobilisation งาน
จุลินทรีย์ไม่ จำกัด การเจริญเติบโตของพวกเขา ซึ่งจะนำไปสู่การสะสมมวลชีวภาพภายในพาหะเมทริกซ์และผลในประสิทธิภาพที่ดีขึ้น ( หมัก
เรโบรš et al . , 2005 ) บน
มืออื่น ๆ , immobilisation กับ PVA เจลเป็นกระบวนการแอโรบิก
เนื่องจากอากาศแห้ง ขั้นตอนของเจลในการไหลเวียนของอากาศในตู้
( stloukal et al . , 2007 ) ซึ่งมีการใช้จุลินทรีย์
.
ป่านนี้ lentikats

 immobilisation ได้ถูกใช้สำหรับหลาย
ตรึงเซลล์กระบวนการโดยใช้จุลินทรีย์ต่าง ๆ รวมทั้งไมโครแอโรฟิลิกแบคทีเรีย ( ติก ) ( Rosenberg et al . ,
2005 ) อย่างเคร่งครัดแอโรบิคแบคทีเรีย ( Clostridium butyricum )
( วิทท์ลิค et al . , 1999 ) อย ( anaerobic แบคทีเรีย Zymomonas
mobilis ) ( เรโบรš et al . , 2005 ) และแบคทีเรียอื่น ๆ ( oenococcus oeni )
( durieux et al . , 2000 ) .
สำหรับ immobilisation ของ bacteriac อย่างเคร่งครัดแบบไม่ใช้ออกซิเจน acetobutylicum ใช้สองกลยุทธ์ที่แตกต่างจากการได้รับพลังของออกซิเจนในเซลล์ด้วย

ให้คณะรัฐมนตรี ตามที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ความสามารถใน ofclostridiumsp . เพื่อสร้างสปอร์เป็นปัจจัย
ทั้งกลยุทธ์แรกหนึ่งคือ
ตาม immobilisation สปอร์เกิดจากเทียมขึ้น
sporogenesis ( ตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์ ) และเกิดขึ้นผ่านทางมือถือช็อกความร้อนระงับ ( 50  C , 15 นาที ) และอัตราการไหลของอากาศผ่านเข้มข้น
ระงับ ( 15 นาที ) กลยุทธ์ที่สองคือตาม
immobilisation ของพืชเซลล์โดยตรงโดยไม่ต้องเหนี่ยว
sporogenesis . หลังจากรอบแรกไม่ perceivable ความแตกต่าง
ในพลังและปริมาณสปอร์ที่เกิดขึ้นพบว่า มันทำให้การค้นพบของธรรมชาติ

sporogenesis ส่วนใหญ่มีแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงความร้อนในระหว่างกระบวนการบำบัดเมื่อ
ชีวมวลชีวมวลคือสัมผัสกับอุณหภูมิต่ำ ( 4  C เป็นเวลาหลายนาที ระหว่างขั้นตอนการปั่น

ข้าวเหนียวและภายหลังถูกผสมในเจลที่ 40  C . จำนวนสร้างสปอร์
ใช้สำหรับ immobilisation ที่ระบุใน 10274 สปอร์ต่อกรัมน้ำหนักเซลล์แห้ง (
section2.4 ) การค้นพบนี้นำไปสู่ข้อสรุปเกี่ยวกับความซ้ำซ้อนของการ sporogenesis และการผ่าตัด
ถูกละเว้นใน immobilisation ในอนาคตของ acetobutylicum C .
.
ตามคําแนะนําในพิธีสารฉบับ immobilisation ( stloukal et al . ,2007 ) ของปริมาณที่ใช้สำหรับการตรึงจาก 0.6 0.7 g
( แนะนำช่วงเซลล์ ( 0.66 กรัมน้ำหนักแห้งต่อลิตรใช้ ) ของพอลิไวนิลแอลกอฮอล์เจล พบว่าเป็นไม่เพียงพอ ข้อสรุปนี้
มาถึงภายหลังจากการใช้ PVA อนุภาคด้วย
. acetobutylicumto ตรึงกระบวนการแบทช์ เพียงเล็กน้อย
การเจริญเติบโตพบว่า หลังจาก 12-h lag phase ) คือ
มักจะปนเปื้อน ,เห็นได้ชัดว่า bylactobacillussp , แสดงโดย
ความเข้มข้นสูงของกรดแลกติกในสื่อ ( ข้อมูลไม่แสดง )
( knoshaug และจาง , 2009 ) .
เพื่อเอาชนะปัญหานี้ optimisations เพิ่มเติมตามจำนวนที่แรกในชีวมวลที่ปริมาณที่ใช้สำหรับ immobilisation เพิ่มขึ้นจาก 0.66 ถึง 1.65 กรัมน้ำหนักแห้งต่อลิตรของพีวีเซลล์
เจล นี้คือการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญของ lentikats


 เตรียมเพราะวิธีนี้จะขึ้นอยู่กับ immobilisation ของปริมาณต่ำ
ชีวมวลซึ่งค่อยๆเติบโตผ่านรูของผู้ให้บริการ
หลังจากหลายแบบกระบวนการ ( เรโบรš et al . , 2005 ) มันคือ
คาดว่าปริมาณของชีวมวลจะเพิ่มขึ้น
ปริมาณตรึงสปอร์ซึ่งสามารถงอก .
เปลี่ยนสำคัญที่สองในการหมักคือ
โปรโตคอลวัคซีนของการหมักแบบแรกด้วยสารสกัดจากเซลล์โดยเซลล์ตรึง
, ฟรี ( 5 % v / v ) ฟรีเซลล์จุลินทรีย์ในขั้นตอนการเจริญเติบโตเป็นอย่างสูง

เพิ่ม metabolically ปราดเปรียวและตรึงเซลล์อาจสร้างเงื่อนไขที่เหมาะสมสำหรับการสร้างสปอร์งอก
ในสื่อ ( เช่น ความเข้มข้นของกรดที่เหมาะสม
ก๊าซองค์ประกอบ ฯลฯ )หลังจากหลายๆชุด fermentations การปรับปรุงค่อยเป็นค่อยไปของการหมักพารามิเตอร์
( เช่นโดยประสิทธิภาพ ผลิตภัณฑ์ , ผลผลิต , ฯลฯ ) ตามที่อธิบายไว้ในการทดลองเพิ่มเติมพบว่า

. . . ซ้ำกับการหมักแบบตรึงเซลล์
ตรึงเซลล์แจก . acetobutylicumwere ใช้ใน 21 ซ้ำ
ชุด fermentations . หลังการฉีดวัคซีน ,3 fermentations แรกได้รับผลกระทบ เห็นได้จากไม่มีการผลิตตัวทำละลายและกรด
เฟสการเผาผลาญก็เด่น การเพิ่มขึ้นของผลผลิตพบว่าบิวทานอล

fermentations ระหว่าง 4 และ 9 ( รูปที่ 1 ) และบิวทานอลผลผลิตความเสถียร
หลังจากหมัก 10 ที่ 0.57 ± 0.05 กรัม / ลิตร / ชั่วโมงเฉลี่ย
ตัวทำละลายการผลิตสำหรับรักษา fermentations คือ 077 ± 0.13
g / l / h ค่า 5.5 เท่าสูงกว่าเมื่อเทียบกับฟรีเซลล์
ชุดหมัก ( 0.14 กรัม / ลิตร / ชั่วโมง ) การลดระยะเวลาการหมักจาก 27.8 H ( ระบบมือถือฟรี ) จำนวน± 0.34 H (
ตรึงเซลล์ ) คือ 1 .
ระดับสูงสุดของการผลิตได้ถึงในระหว่าง 12
ซ้ำการหมักแบบ ( รูปที่ 2 ) ความเข้มข้นของกลูโคส
ลดลงจาก 18.1 – 0.8 กรัม / ลิตรหลัง 383 H และสูงกว่าบิวทานอลระดับ
) ถึง ( 2.23 กรัม / ลิตร ) กับผลผลิต 0.14-g/g 0.58-g/l/h และผลผลิต จุดเริ่มต้นของการหมัก 12 , กรดอินทรีย์
กรดน้ำส้ม ( 3.46 กรัม / ลิตร ) และ butyric acid ( 1.43 กรัม / ลิตร ) ยัง
ปัจจุบัน การแสดงตนของกรดส่วนใหญ่เกิดจากการใช้แอมโมเนียมอะซิเตทในการเตรียมตัว ( section2.2 ) และยังโดย