Historical DescriptionDatong, known

Historical Description
Datong, known as Pingcheng in ancient times, became the capital of the Northern Wei Dynasty between 398 and 494 CE, and thus the political, economic, and cultural centre of their kingdom. It kept its importance up to 523, when it was deserted following a revolt. The statues of the Yungang Grottoes were completed in sixty years (460-525 CE); this period marks the peak of development in Buddhist cave art of the Northern Wei Dynasty. When the first emperor assumed the throne, Buddhism flourished and in 460 the monk Tan Yao started the carving of the Five Caves; since then, these grottoes have become the centre of Buddhist art in North China. Between 471 and 494 the worship of Buddha was diffused among the imperial members and nobles. Thus, as many as twelve large caves and as many as 70% of the total number of the big caves were dug and Chongfu Temple was built. By 525 CE the initial project, sponsored by the court, was mostly completed, but lowranking officials and monks continued to dig more caves and carve statues. These caves number more than 200; although they are relatively small, some are of excellent quality. During the Liao Dynasty, wooden shelter structures were built in front of the caves, turning the grottoes into temple buildings, such as the Ten Famous Temples. In 1122 CE, these temples were destroyed in a war. Four-storeyed wooden-structured garrets, each with five rooms, were constructed in front of Caves 5 and 6, and three-storeyed structures with three rooms each were in front of Cave 7 in1651 CE. Since the foundation of the People's Republic of China in 1949, the major caves and the wooden structures in front of them (caves 5, 6, and 7) have all been conserved. The grottoes are protected and are open to the public.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำอธิบายทางประวัติศาสตร์ต้าถง รู้จักกันเป็น Pingcheng ในสมัยโบราณ กลายเป็น เมืองหลวงของราชวงศ์เว่ยเหนือระหว่าง CE 398 และเป็น 494 และศูนย์กลางทางการเมือง เศรษฐกิจ และวัฒนธรรมของอาณาจักรของพวกเขา มันเก็บความสำคัญถึง 523 เมื่อมันถูกร้างต่อเป็นกบฏ รูปปั้นของถ้ำผาหยุนกังเสร็จสมบูรณ์ในปีที่หก (460-525 CE); ช่วงนี้ทำเครื่องหมายสูงสุดของการพัฒนาในถ้ำพุทธศิลป์ของราชวงศ์เว่ยเหนือ เมื่อจักรพรรดิแรกสันนิษฐานบัลลังก์ พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง และใน 460 พระตาลยาวเริ่มแกะสลักของถ้ำ 5 หลังจากนั้น ถ้ำผาหยุเหล่านี้ได้กลายเป็น ศูนย์กลางของพุทธศิลป์ในประเทศจีนเหนือ ระหว่าง 471 494 บูชาพระมีแต่สมาชิกที่อิมพีเรียลและขุนนาง ดังนั้น เป็น twelve ใหญ่ถ้ำ และเป็น 70% ของจำนวนรวมของถ้ำใหญ่ถูกขุด และสร้างวัด Chongfu โดย 525 CE โครงการเริ่มต้น สนับสนุนศาล ส่วนใหญ่เสร็จสมบูรณ์ แต่ lowranking เจ้าหน้าที่และพระสงฆ์ต่อการขุดเพิ่มเติมถ้ำ และแกะสลักรูปปั้น ถ้ำเหล่านี้จำนวนกว่า 200 แม้ว่าจะค่อนข้างเล็ก ได้คุณภาพดีเยี่ยม ระหว่างราชวงศ์เหลียว โครงสร้างไม้กำบังสร้างหน้าถ้ำ เปลี่ยนถ้ำผาหยุเป็นวัดอาคาร เช่นวัดเฟมมัสสิบ ใน 1122 CE วัดเหล่านี้ถูกทำลายในสงคราม 4 storeyed ไม้โครงสร้าง garrets แต่ละห้อง 5 ได้สร้างหน้าถ้ำ 5 และ 6 และโครงสร้างสาม storeyed สามห้องอยู่หน้าถ้ำ 7 in1651 CE ตั้งแต่รากฐานของสาธารณรัฐประชาชนจีนใน 1949 ถ้ำใหญ่และโครงสร้างไม้หน้านั้น (ถ้ำ 5, 6 และ 7) มีทั้งหมดแล้วอยู่ ถ้ำผาหยุมีป้องกัน และเปิดให้ประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายประวัติศาสตร์ต้าถงที่เรียกว่าพิงในสมัยโบราณกลายเป็นเมืองหลวงของราชวงศ์เหนือ Wei ระหว่าง 398 และ 494 ซีอีและทำให้การเมืองเศรษฐกิจและวัฒนธรรมที่เป็นศูนย์กลางของอาณาจักรของพวกเขา
มันยังคงความสำคัญของมันได้ถึง 523 เมื่อมันถูกทิ้งร้างดังต่อไปนี้การก่อจลาจล รูปปั้นของ Yungang Grottoes เสร็จสมบูรณ์ในหกสิบปี (460-525 ซีอี); ช่วงเวลานี้นับเป็นจุดสูงสุดของการพัฒนาในศิลปะถ้ำพุทธเหนือ Wei ราชวงศ์ เมื่อจักรพรรดิแรกสันนิษฐานบัลลังก์พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองและพระภิกษุสงฆ์ 460 ตันยาวเริ่มแกะสลักของห้าถ้ำ; ตั้งแต่นั้นมาอุโมงค์เหล่านี้ได้กลายเป็นศูนย์กลางของพุทธศิลป์ในภาคเหนือของจีน ระหว่าง 471 และ 494 นมัสการพระพุทธรูปได้รับการกระจายในหมู่สมาชิกของจักรพรรดิและขุนนาง ดังนั้นมากที่สุดเท่าที่สิบสองถ้ำขนาดใหญ่และมากที่สุดเท่าที่ 70% ของจำนวนเสียงทั้งหมดของถ้ำขนาดใหญ่ที่ถูกขุดและ Chongfu วัดที่ถูกสร้างขึ้น โดยซีอี 525 โครงการเริ่มต้นการสนับสนุนจากศาลเป็นที่เรียบร้อยแล้วส่วนใหญ่ แต่เจ้าหน้าที่ lowranking และพระสงฆ์ยังคงขุดถ้ำมากขึ้นและรูปปั้นแกะสลัก ถ้ำเหล่านี้จำนวนกว่า 200; แม้ว่าพวกเขาจะมีขนาดค่อนข้างเล็กบางที่มีคุณภาพดี ในช่วงราชวงศ์เหลียวโครงสร้างที่พักพิงไม้ที่ถูกสร้างขึ้นในด้านหน้าของถ้ำหันอุโมงค์เข้าไปในอาคารของวัดเช่นวัดที่มีชื่อเสียงสิบ ใน 1122 CE, วัดเหล่านี้ถูกทำลายในสงคราม สี่ชั้น garrets ไม้โครงสร้างแต่ละคนมีห้าห้องถูกสร้างขึ้นในด้านหน้าของถ้ำที่ 5 และ 6 และโครงสร้างสามชั้นสามห้องแต่ละห้องอยู่ในด้านหน้าของถ้ำ 7 in1651 CE ตั้งแต่พื้นฐานของสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี 1949 ที่ถ้ำใหญ่และโครงสร้างไม้ในด้านหน้าของพวกเขา (ถ้ำ 5, 6, และ 7) ทั้งหมดได้รับการอนุรักษ์ อุโมงค์ได้รับการคุ้มครองและเปิดให้ประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์รายละเอียด
Datong , ที่รู้จักกันเป็นผิงเฉิง ในสมัยโบราณ เป็นเมืองหลวงของราชวงศ์ระหว่างเว่ยและ 494 CE , และดังนั้น การเมือง เศรษฐกิจ และศูนย์วัฒนธรรมของอาณาจักรของพวกเขา มันทำให้ความสำคัญของมันขึ้นแล้ว เมื่อมันถูกทิ้งร้างต่อไปนี้การจลาจล รูปปั้นของถ้ำผาหลงเหมินเสร็จใน 60 ปี ( 460-525 CE )ช่วงเวลานี้นับเป็นจุดสูงสุดของการพัฒนาในถ้ำพุทธศิลป์ของเว่ย ไดนาสตี้ เมื่อจักรพรรดิแรกถือว่า พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองและในคุณพระตาลยาวเริ่มแกะสลักถ้ำที่ห้า ; ตั้งแต่นั้นมา ถ้ำเหล่านี้ได้กลายเป็นศูนย์กลางของพุทธศิลป์ในภาคเหนือจีน ระหว่างและเป็นการบูชาพระพุทธเจ้าเป็นกระจายในหมู่สมาชิกของจักรพรรดิและขุนนางดังนั้น เท่าที่สิบสองถ้ำขนาดใหญ่และมากที่สุดเท่าที่ร้อยละ 70 ของจํานวนของถ้ำใหญ่อยู่ 3 chongfu และวัดถูกสร้างขึ้น 525 CE โครงการเริ่มต้น ซึ่งสนับสนุนโดยศาล ส่วนใหญ่เสร็จ แต่ lowranking ขุนนางและพระสงฆ์ยังคงขุดถ้ำและแกะสลักรูปปั้น ถ้ำเหล่านี้จำนวนกว่า 200 ; แม้ว่าพวกเขาจะค่อนข้างเล็ก มีคุณภาพดีเยี่ยมในระหว่างที่ราชวงศ์เหลียว โครงสร้างที่อยู่อาศัยไม้ถูกสร้างขึ้นในด้านหน้าของถ้ำ เปิดถ้ำเข้าไปในอาคารวัด เช่นสิบที่มีชื่อเสียงวัด ในตอนนี้ CE , วัดนี้ถูกทำลายในสงคราม สี่ชั้นไม้โครงสร้าง garrets ละ 5 ห้อง ถูกสร้างขึ้นในด้านหน้าของถ้ำที่ 5 และ 63 ชั้น 3 ห้อง แต่ละห้องมีโครงสร้างในด้านหน้าของถ้ำ 7 in1651 CE ตั้งแต่รากฐานของสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี 1949 , ถ้ำใหญ่และโครงสร้างไม้ในด้านหน้าของพวกเขา ( ถ้ำ 5 , 6 และ 7 ) ทั้งหมดได้รับการรักษา . ในถ้ำที่ได้รับความคุ้มครอง และจะเปิดให้ประชาชน