The implications of deficit theory

The implications of deficit theory reach far beyond individual bias. If we convince ourselves that poverty results not from gross inequities (in which we might be complicit) but from poor people's own deficiencies, we are much less likely to support authentic antipoverty policy and programs.

Further, if we believe, however wrongly, that poor people don't value education, then we dodge any responsibility to redress the gross education inequities with which they contend.

This application of deficit theory establishes the idea of what Gans (1995) calls the undeserving poor—a segment of our society that simply does not deserve a fair shake.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบของการขาดทฤษฎีถึงไกลเกินละอคติ หากเราโน้มน้าวตัวเองผลลัพธ์ที่ยากจนไม่ได้มา จากความไม่รวม (ซึ่งเราอาจคคือ) แต่ จากข้อบกพร่องของคนยากจนของตัวเอง เราได้มีโอกาสน้อยมากที่จะสนับสนุนนโยบาย antipoverty แท้และโปรแกรม ต่อไป ถ้าเราเชื่อ ผิดอย่างไรก็ตาม ว่า คนยากจนที่ไม่ค่าศึกษา แล้วเราหลบชอบกลับความไม่ศึกษาขั้นต้นที่ที่พวกเขาต่อสู้กัน โปรแกรมนี้ของขาดทฤษฎีสร้างความคิดของ Gans (1995) เรียกว่ายากจน undeserving — ส่วนหนึ่งของสังคมก็ไม่สมควรได้รับการสั่นไหวแฟร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหมายของทฤษฎีการขาดดุลถึงไกลเกินอคติของแต่ละบุคคล ถ้าเราโน้มน้าวตัวเองว่าผลความยากจนไม่ได้มาจากความไม่เท่าเทียมขั้นต้น (ซึ่งเราอาจจะซับซ้อน) แต่จากข้อบกพร่องของคนยากจนของตัวเองเรามีโอกาสน้อยมากที่จะสนับสนุนนโยบาย antipoverty แท้และโปรแกรม.

นอกจากนี้หากเราเชื่อ แต่ผิดที่ไม่ดี คนที่ไม่เห็นคุณค่าของการศึกษาแล้วเราหลบความรับผิดชอบใด ๆ ที่จะแก้ไขไม่เท่าเทียมการศึกษาขั้นต้นกับที่พวกเขาต่อสู้.

ประยุกต์ใช้ทฤษฎีการขาดดุลนี้กำหนดความคิดของสิ่ง Gans (1995) เรียกว่าไม่สมควรยากจนส่วนของสังคมของเราที่เพียงไม่ ไม่สมควรได้รับสั่นยุติธรรม