Early scientists of evolution did n

Early scientists of evolution did not explain how the major changes that created new species of organisms began. The work of botanists in the 1890s first helped explain the question of evolutionary development. Hugo de Vries studied genetic families in a flower called the evening primrose. He noticed that sometimes traits would appear in new plants that were not there before. The trait could not be found anywhere in the parents of the plant. De Vries believed that it began because of a sudden change of a specific gene. Genes are biological codes for inherited traits. They are passed from parent to offspring. They determine things such as hair color, paw size, or wingspan. De Vries believed that a change of this code introduces new characteristics. In addition, these characteristics can then be passed to future offspring. He called such hereditary changes mutations
People who study genes today understand mutations as a change in the order of deoxyribonucleic acid or DNA. DNA is made up of individual units called nucleotides. These nucleotides form long spiraling chains. The location of nucleotides along the DNA chain determines the characteristics of an organism. DNA provides the genetic information for living organisms in the same way that the hard drive of a computer carries information. Just as a picture on a computer screen becomes distorted when one changes its digital coding, a mutation happens when a specific sequence of DNA is altered. Mutations may involve the removing or changing of only one or a few nucleotides. The result, however, may be very dramatic.
Many mutations are harmful and can even kill an organism. For example, if one were to randomly change a setting in the hard drive of a computer, the result to would be harmful rather than helpful. Every once in a while, however, a mutation gives an organism a certain advantage over other individuals. For example, webbed toes allow for faster swimming. Similarly, thicker coats allow for being able to live in cold temperatures. These changes help on organism live. The trait is then passed on its offspring. These offspring are more likely to survive and produce other offspring that will also live. Thus, through mutation, a species can develop characteristics that allow it to live in different environments.
Scientists believe that most mutations are caused by mistakes in the DNA replication during reproduction or development. Mutations can also be a result of exposure to things in the environment. These are called mutagens. Some mutagens occur naturally. Ultraviolet radiation from the sun, for example, can damage DNA. It does so by changing the chemical structure of nucleotides. Many organisms have evolved ways to repair the damage by removing and replacing altered nucleotides. Too much exposure to ultraviolet radiation, however, is one of the leading causes of cancer. This is particularly true of skin cancer in humans. Other forms of radiations include cosmic rays, x-rays, and the emissions of radioactive materials. They also produce mutagenic effects.
People have created other mutagens that are now in the earth's environment. Many industrial chemicals change genetic sequencing by changing the nucleotides of DNA. The first chemical mutagen discovered was mustard gas. Mustard gas was developed during World War I as a way to kill the enemy. Since then, many chemicals have been created that cause mutations. Examples include insecticides and food preservatives. Many mutations caused by chemicals lead to different kinds of cancer. These chemicals are often referred to as carcinogens. The number of these chemicals in the environment can affect the number of mutations in an organism. Many people are concerned that more chemical mutations may be a danger to humans. Despite all of the negative things that can happen with genetic mutations, they are still an important part of survival. Without mutations, species would not have the ability to adapt to new environments. Such mutations in a species are necessary for survival in earth's constantly changing environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิทยาศาสตร์เริ่มต้นของวิวัฒนาการได้อธิบายวิธีการเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สร้างสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ใหม่ การทำงานของนักพฤกษศาสตร์ในยุค 1890 ครั้งแรกช่วยอธิบายคำถามของการวิวัฒนาการพัฒนา อูเดอไวริศึกษาพันธุกรรมครอบครัวในดอกไม้ที่เรียกว่าของพริมโรส เขาสังเกตเห็นว่า บางครั้งลักษณะจะปรากฏในพืชใหม่ที่ไม่มีก่อน ลักษณะไม่พบที่ใดในปกครองของพืช เดอไวริเชื่อว่า เริ่มจากการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของยีนเฉพาะเจาะจง ยีนเป็นรหัสทางชีวภาพสำหรับการสืบทอดลักษณะ พวกเขาจะผ่านจากแม่ไปลูกหลาน พวกเขาตรวจสอบสิ่งต่าง ๆ เช่นสีผม ตีนขนาด หรือปีก เดอไวริเชื่อว่า การเปลี่ยนแปลงของรหัสนี้แนะนำลักษณะใหม่ นอกจากนี้ ลักษณะเหล่านี้สามารถแล้วผ่านให้ลูกหลานในอนาคต เขาเรียกว่าการกลายพันธุ์ทางพันธุกรรมการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว คนที่ศึกษายีนวันนี้เข้าใจกลายพันธุ์เป็นการเปลี่ยนแปลงลำดับดีเอ็นเอหรือส่วนประกอบของ ดีเอ็นเอขึ้นของแต่ละหน่วยเรียกว่านิวคลีโอไทด์ นิวคลีโอไทด์เหล่านี้แบบโซ่วนเวียนนาน ตำแหน่งที่ตั้งของนิวคลีโอไทด์ตลอดห่วงโซ่ดีเอ็นเอเป็นตัวกำหนดลักษณะของสิ่งมีชีวิต ดีเอ็นเอให้ข้อมูลทางพันธุกรรมสำหรับชีวิตแบบเดียวกับฮาร์ดไดรฟ์ของคอมพิวเตอร์ดำเนินการข้อมูล เช่นเดียวกับรูปภาพบนหน้าจอคอมพิวเตอร์จะผิดเพี้ยนเมื่อหนึ่งในการเปลี่ยนแปลงการเข้ารหัสดิจิตอล การกลายพันธุ์เกิดขึ้นเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงลำดับที่เฉพาะเจาะจงของดีเอ็นเอ การกลายพันธุ์อาจเกี่ยวข้องกับการลบหรือการเปลี่ยนแปลงของนิวคลีโอไทด์เพียงหนึ่ง หรือสองสาม ผล อย่างไรก็ตาม อาจได้น่าทึ่งมาก หลายพันธุ์ที่เป็นอันตราย และยังสามารถฆ่าสิ่งมีชีวิต ตัวอย่างเช่น หากสุ่มเปลี่ยนการตั้งค่าในฮาร์ดดิสก์ของคอมพิวเตอร์ ผลลัพธ์จะเป็นอันตราย มากกว่าเป็นประโยชน์ ทุกครั้งในขณะ อย่างไรก็ตาม การกลายพันธุ์ทำให้สิ่งมีชีวิตมีประโยชน์ที่ดีกว่าบุคคลอื่น ตัวอย่างเช่น พังผืดเท้าให้ว่ายน้ำได้เร็วขึ้น ในทำนองเดียวกัน เสื้อโค้ทหนาช่วยให้ความสามารถอยู่ในอุณหภูมิที่เย็น การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ช่วยในสิ่งมีชีวิตที่ถ่ายทอดสด ลักษณะตัวแล้วส่งผ่านบนของลูกหลาน ลูกหลานเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะอยู่รอด และผลิตลูกหลานอื่น ๆ ที่ยังอยู่ ดังนั้น ผ่านกลายพันธุ์ สายพันธุ์สามารถพัฒนาลักษณะที่อนุญาตให้อยู่ในสภาพแวดล้อมต่าง ๆ นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า กลายพันธุ์ส่วนใหญ่เกิดจากความผิดพลาดในการจำลองดีเอ็นเอในระหว่างการสร้างหรือพัฒนา กลายพันธุ์ยังสามารถเป็นผลจากการสัมผัสกับสิ่งต่าง ๆ ในสภาพแวดล้อม เหล่านี้จะเรียกว่า mutagens Mutagens บางอย่างเกิดขึ้นตามธรรมชาติ รังสีอัลตราไวโอเลตจากดวงอาทิตย์ เช่น สามารถทำลายดีเอ็นเอ มันไม่ได้ โดยการเปลี่ยนโครงสร้างทางเคมีของนิวคลีโอไทด์ สิ่งมีชีวิตมีพัฒนาวิธีการซ่อมแซมความเสียหาย โดยการลบ และแทนนิวคลีโอไทด์มีการเปลี่ยนแปลง รังสีอัลตราไวโอเลต แสงมากเกินไปอย่างไรก็ตาม เป็นหนึ่งในสาเหตุของโรคมะเร็ง นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคมะเร็งผิวหนังในมนุษย์ รังสีในรูปแบบอื่น ๆ ได้แก่รังสี รังสีเอกซ์ และปล่อยวัสดุกัมมันตรังสี นอกจากนี้พวกเขายังผลิตผล mutagenic ท่านได้สร้าง mutagens อื่น ๆ ที่ขณะนี้อยู่ในสภาพแวดล้อมของโลก สารเคมีอุตสาหกรรมเปลี่ยนลำดับพันธุกรรม โดยการเปลี่ยนนิวคลีโอไทด์ของดีเอ็นเอ แรกเคมีสารก่อกลายพันธุ์พบถูกก๊าซมัสตาร์ด ก๊าซมัสตาร์ดถูกพัฒนาขึ้นในช่วงสงครามโลกเป็นวิธีการฆ่าศัตรู ตั้งแต่นั้น สารเคมีจำนวนมากมีการสร้างที่ทำให้เกิดการกลายพันธุ์ ตัวอย่างเช่นยาฆ่าแมลงและสารกันบูดอาหาร หลายกลายพันธุ์ที่เกิดจากสารเคมีที่นำไปสู่ชนิดของโรคมะเร็ง สารเคมีเหล่านี้จะมักเรียกว่าสารก่อมะเร็ง จำนวนของสารเคมีเหล่านี้ในสภาพแวดล้อมที่มีผลต่อจำนวนการกลายพันธุ์ในสิ่งมีชีวิต หลายคนมีความกังวลว่า กลายพันธุ์ทางเคมีเพิ่มเติมอาจเป็นอันตรายต่อมนุษย์ แม้ทุกสิ่งเชิงลบที่เกิดการกลายพันธุ์ทางพันธุกรรม พวกเขาจะยังคงเป็นส่วนสำคัญของการอยู่รอด โดยไม่มีการกลายพันธุ์ สายพันธุ์จะมีความสามารถในการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ ดังกล่าวกลายพันธุ์เป็นสายพันธุ์อยู่รอดในสภาพแวดล้อมของโลกเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิทยาศาสตร์ในช่วงต้นของวิวัฒนาการไม่ได้อธิบายว่าการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สร้างสายพันธุ์ใหม่ของสิ่งมีชีวิตเริ่ม การทำงานของนักพฤกษศาสตร์ในยุค 1890 เป็นครั้งแรกที่ช่วยอธิบายคำถามของการพัฒนาวิวัฒนาการ Hugo de Vries ศึกษาทางพันธุกรรมในครอบครัวที่เรียกว่าดอกไม้สีเหลืองอ่อนช่วงเย็น เขาสังเกตเห็นว่าบางครั้งลักษณะจะปรากฏในโรงงานใหม่ที่ไม่ได้มีมาก่อน ลักษณะไม่สามารถพบได้ทุกที่ในพ่อแม่ของพืช de Vries เชื่อว่ามันเริ่มต้นเนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของยีนที่เฉพาะเจาะจง ยีนที่มีรหัสชีวภาพสำหรับกรรมพันธุ์ พวกเขาจะถูกส่งผ่านจากแม่ไปยังลูกหลาน พวกเขากำหนดสิ่งต่างๆเช่นสีผมขนาดตีนหรือนก de Vries เชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงของรหัสนี้แนะนำลักษณะใหม่ นอกจากนี้ลักษณะเหล่านี้จากนั้นจะสามารถส่งผ่านไปยังลูกหลานในอนาคต เขาเรียกว่าการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมเช่นการกลายพันธุ์
คนที่ศึกษายีนกลายพันธุ์ในวันนี้เข้าใจการเปลี่ยนแปลงในลำดับของดีเอ็นเอหรือดีเอ็นเอ ดีเอ็นเอถูกสร้างขึ้นจากแต่ละหน่วยที่เรียกว่านิวคลีโอ นิวคลีโอเหล่านี้ในรูปแบบโซ่ยาววน สถานที่ตั้งของนิวคลีโอตามห่วงโซ่ดีเอ็นเอเป็นตัวกำหนดลักษณะของสิ่งมีชีวิต ดีเอ็นเอให้ข้อมูลทางพันธุกรรมสำหรับสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในทางเดียวกันว่าฮาร์ดไดรฟ์ของคอมพิวเตอร์นำข้อมูล เช่นเดียวกับภาพบนหน้าจอคอมพิวเตอร์จะกลายเป็นบิดเบี้ยวเมื่อหนึ่งในการเปลี่ยนแปลงการเข้ารหัสดิจิตอล, การกลายพันธุ์ที่เกิดขึ้นเมื่อลำดับที่เฉพาะเจาะจงของดีเอ็นเอคือการเปลี่ยนแปลง การกลายพันธุ์ที่อาจเกี่ยวข้องกับการถอดหรือการเปลี่ยนแปลงเพียงหนึ่งหรือสองสามนิวคลีโอ ผลที่ได้ แต่อาจจะเป็นที่น่าทึ่งมาก.
กลายพันธุ์จำนวนมากเป็นอันตรายและยังสามารถฆ่าสิ่งมีชีวิต ตัวอย่างเช่นหากมีการสุ่มเปลี่ยนการตั้งค่าในฮาร์ดไดรฟ์ของคอมพิวเตอร์ผลที่ได้ไปจะเป็นอันตรายมากกว่าประโยชน์ ทุกครั้งในขณะที่ แต่การกลายพันธุ์ให้มีชีวิตความได้เปรียบบางกว่าคนอื่น ๆ ยกตัวอย่างเช่นเท้าเป็นพังผืดอนุญาตให้มีการว่ายน้ำได้เร็วขึ้น ในทำนองเดียวกัน, เสื้อหนาอนุญาตให้มีความสามารถในการมีชีวิตอยู่ในอุณหภูมิที่เย็น การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะช่วยในการมีชีวิตที่มีชีวิต ลักษณะจะผ่านไปแล้วลูกหลานของตน ลูกหลานเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะอยู่รอดและผลิตลูกหลานคนอื่น ๆ ที่ยังจะมีชีวิตอยู่ จึงผ่านการกลายพันธุ์เป็นสายพันธุ์ที่สามารถพัฒนาลักษณะที่อนุญาตให้อาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน.
นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าการกลายพันธุ์ที่เกิดจากความผิดพลาดในการคัดลอกดีเอ็นเอในช่วงการทำสำเนาหรือการพัฒนา การกลายพันธุ์ยังสามารถเป็นผลมาจากการสัมผัสกับสิ่งที่อยู่ในสภาพแวดล้อม เหล่านี้เรียกว่าสารก่อกลายพันธุ์ สารก่อกลายพันธุ์บางอย่างเกิดขึ้นตามธรรมชาติ รังสีอัลตราไวโอเลตจากดวงอาทิตย์ยกตัวอย่างเช่นสามารถทำลายดีเอ็นเอ มันไม่ได้โดยการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางเคมีของนิวคลีโอ สิ่งมีชีวิตหลายคนมีการพัฒนาวิธีการที่จะซ่อมแซมความเสียหายโดยการถอดและใส่นิวคลีโอที่มีการเปลี่ยนแปลง การเปิดรับมากเกินไปที่จะรังสีอัลตราไวโอเลต แต่เป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญของการเกิดโรคมะเร็ง นี่คือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของโรคมะเร็งผิวหนังในมนุษย์ รูปแบบอื่น ๆ รวมถึงรังสีรังสีคอสมิกรังสีเอกซ์และการปล่อยมลพิษของวัสดุกัมมันตรังสี พวกเขายังมีผลกระทบต่อการกลายพันธุ์.
คนได้สร้างสารก่อกลายพันธุ์อื่น ๆ ที่ตอนนี้อยู่ในสภาพแวดล้อมของโลก สารเคมีอุตสาหกรรมหลายคนเปลี่ยนลำดับพันธุกรรมโดยการเปลี่ยนนิวคลีโอของดีเอ็นเอ สารก่อกลายพันธุ์ของสารเคมีค้นพบครั้งแรกเป็นก๊าซพิษ ก๊าซพิษได้รับการพัฒนาในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเป็นวิธีที่จะฆ่าศัตรู ตั้งแต่นั้นมาสารเคมีจำนวนมากได้ถูกสร้างขึ้นว่าสาเหตุการกลายพันธุ์ ตัวอย่างเช่นยาฆ่าแมลงและสารกันบูดอาหาร การกลายพันธุ์จำนวนมากที่เกิดจากสารเคมีที่นำไปสู่การที่แตกต่างกันของโรคมะเร็ง สารเคมีเหล่านี้มักจะถูกเรียกว่าเป็นสารก่อมะเร็ง จำนวนสารเคมีเหล่านี้ในสภาพแวดล้อมที่จะมีผลต่อจำนวนของการกลายพันธุ์ในสิ่งมีชีวิต หลายคนมีความกังวลว่าการกลายพันธุ์ของสารเคมีมากขึ้นอาจจะเป็นอันตรายต่อมนุษย์ แม้จะมีทุกสิ่งที่เป็นลบที่จะเกิดขึ้นกับการกลายพันธุ์ทางพันธุกรรมที่พวกเขายังคงเป็นส่วนสำคัญของการอยู่รอด โดยไม่ต้องกลายพันธุ์สายพันธุ์จะไม่ได้มีความสามารถในการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ การกลายพันธุ์ดังกล่าวเป็นสายพันธุ์ที่มีความจำเป็นเพื่อความอยู่รอดในสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาของโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิทยาศาสตร์ในช่วงต้นของการวิวัฒนาการไม่ได้อธิบายวิธีการที่สำคัญการสร้างสายพันธุ์ใหม่ของสิ่งมีชีวิตเริ่มขึ้น การทำงานของนักพฤกษศาสตร์ในอังกฤษก่อนช่วยอธิบายคำถามของการพัฒนาวิวัฒนาการ ฮิวโก เดอ ฟรีส์ ศึกษาทางพันธุกรรมในครอบครัวดอกไม้เรียกว่าเย็นพริมโรส เขาสังเกตเห็นว่าบางครั้งจะปรากฏในลักษณะพืชใหม่ที่ไม่ได้มีมาก่อน ลักษณะที่ไม่พบที่ใดก็ได้ในพ่อแม่ของพืช เดอ ฟรีส์ เชื่อว่ามันเริ่มต้นเพราะการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของยีนที่เฉพาะเจาะจง ยีนที่เป็นรหัสสำหรับการสืบทอดลักษณะทางชีวภาพ . พวกเขาจะถูกส่งผ่านจากพ่อแม่สู่ลูกหลานได้ พวกเขาตรวจสอบสิ่งต่างๆเช่นสีผม อุ้งเท้าขนาดหรือด้วย . เดอ ฟรีส์ เชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงของรหัสนี้แนะนำคุณลักษณะใหม่ นอกจากนี้ ลักษณะเหล่านี้จากนั้นจะสามารถส่งต่อให้ลูกหลานในอนาคต เขาเรียก เช่น กรรมพันธุ์ การเปลี่ยนแปลงกลายพันธุ์ผู้ที่ศึกษายีนวันนี้เข้าใจการกลายพันธุ์เป็นการเปลี่ยนแปลงในลำดับของดีเอ็นเอหรือดีเอ็นเอ ดีเอ็นเอประกอบด้วยนิวคลีโอไทด์แต่ละหน่วยเรียกว่า . นิวคลีโอไทด์เหล่านี้แบบยาว spiraling โซ่ สถานที่ตั้งของนิวคลีโอไทด์ตามห่วงโซ่ดีเอ็นเอเป็นตัวกำหนดลักษณะของสิ่งมีชีวิต . ดีเอ็นเอให้ข้อมูลทางพันธุกรรมในสิ่งมีชีวิตในลักษณะเดียวกับที่ฮาร์ดไดรฟ์ของคอมพิวเตอร์ประกอบข้อมูล เช่นเดียวกับภาพบนหน้าจอคอมพิวเตอร์กลายเป็นบิดเบี้ยวเมื่อการเปลี่ยนแปลงของดิจิตอลการเข้ารหัส , การกลายพันธุ์เกิดขึ้นเมื่อลำดับเฉพาะของดีเอ็นเอ คือ การเปลี่ยนแปลง การกลายพันธุ์อาจเกี่ยวข้องกับการลบหรือเปลี่ยนแค่ไม่กี่คู่ . อย่างไรก็ดีอาจจะเร้าใจมากการกลายพันธุ์มากมายที่เป็นอันตรายและสามารถฆ่าสิ่งมีชีวิต . ตัวอย่างเช่นถ้าหนึ่งถูกสุ่มเปลี่ยนการตั้งค่าในฮาร์ดไดรฟ์ของคอมพิวเตอร์ ผลจะเป็นอันตรายมากกว่าเป็นประโยชน์ ทุกครั้งในขณะ , อย่างไรก็ตาม , การกลายพันธุ์ให้สิ่งมีชีวิตที่เป็นประโยชน์บางอย่างผ่านบุคคลอื่น ๆ ตัวอย่างเช่น ผังพืดที่เท้าช่วยให้ว่ายได้เร็วขึ้น ในหนาเคลือบให้สามารถอยู่ในอุณหภูมิเย็น การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ช่วยในชีวิตอยู่ สันดานมันผ่านไปแล้วเมื่อลูกหลานของมัน เหล่านี้ลูกหลานมีแนวโน้มที่จะอยู่รอดและผลิตอื่น ๆ ลูกหลานที่ยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้นผ่านการกลายพันธุ์เป็นชนิดที่สามารถพัฒนาคุณลักษณะที่อนุญาตให้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันนักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าการกลายพันธุ์ส่วนใหญ่จะเกิดจากข้อผิดพลาดในการจำลองตัวเองของดีเอ็นเอในระหว่างการสืบพันธุ์ หรือการพัฒนา การกลายพันธุ์ยังสามารถผลของการสัมผัสกับสิ่งต่างๆในสิ่งแวดล้อม เหล่านี้เรียกว่าต่าง บางต่างเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ รังสีอัลตราไวโอเลตจากดวงอาทิตย์ ตัวอย่างเช่น สามารถทำลายดีเอ็นเอ มันไม่ได้โดยการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางเคมีของเบส . หลายๆสิ่งมีชีวิตมีการพัฒนาวิธีการซ่อมแซมความเสียหายโดยการถอดและเปลี่ยนการเปลี่ยนแปลงนิวคลีโอไทด์ . มากเกินไป การสัมผัสกับรังสีอัลตราไวโอเลตซึ่งเป็นหนึ่งในสาเหตุของมะเร็ง นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของโรคมะเร็งผิวหนังในมนุษย์ รูปแบบอื่น ๆของรังสี ได้แก่ รังสีคอสมิก , รังสีเอกซ์ , และการปล่อยวัสดุกัมมันตรังสี พวกเขายังผลิตผลผล .คนออกแบบต่าง ๆอยู่ในสภาพแวดล้อมของโลก เคมีภัณฑ์อุตสาหกรรมหลายเปลี่ยนพันธุกรรมโดยการเปลี่ยนลำดับนิวคลีโอไทด์ของดีเอ็นเอ สารเคมีที่แรก ) ค้นพบคือก๊าซมัสตาร์ด ก๊าซมัสตาร์ดที่ถูกพัฒนาขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเป็นวิธีที่จะฆ่าศัตรู ตั้งแต่นั้นมา สารเคมีมากมายได้ถูกสร้างขึ้นที่ก่อให้เกิดการกลายพันธุ์ ตัวอย่างได้แก่แมลงและสารกันบูดในอาหาร มีการกลายพันธุ์ที่เกิดจากสารเคมีทำให้เกิดชนิดของมะเร็ง สารเคมีเหล่านี้มักจะหมายถึงเป็นสารก่อมะเร็ง หมายเลขของสารเคมีเหล่านี้ในสภาพแวดล้อมที่มีผลต่อจำนวนของการกลายพันธุ์ในสิ่งมีชีวิต . หลายคนมีความกังวลว่า การกลายพันธุ์ เคมีมากขึ้นอาจจะเป็นอันตรายกับมนุษย์ แม้จะมีทั้งหมดของสิ่งเชิงลบที่สามารถเกิดขึ้นได้กับการกลายพันธุ์ทางพันธุกรรมที่พวกเขาจะยังคงเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของการอยู่รอด โดยการกลายพันธุ์ชนิดไม่มีความสามารถในการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ เช่นการกลายพันธุ์ในชนิดที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอดในสภาพแวดล้อมของโลกที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา .