As far as intellectual functioning is concerned, some recent suggestions seem to
indicate that general cognitive functioning, perceptual (Schweizer & Koch, 2003),
visual-motor and gross-motor abilities (Rosenbaum, Carlson, & Gilmore, 2001)
are strongly linked in terms of neural substrates (e.g., the role of the cerebellum in
both cognitive and motor processing) as well as cognitive processes. In addition,
according to the literature, children with DCD are more likely than controls to show
an altered pattern of nonverbal intellectual functioning.
More than a few studies (Breen, Carlson, & Lehman, 1985; Crofoot & Bennett,
1980; Graf & Hinton, 1997) have found relationships between visual-motor integration
ability and nonverbal (performance) IQ. Moreover, children diagnosed
or at risk for DCD appeared to perform poorly compared to a control group
on performance IQ (Henderson & Hall, 1982; Lord & Hulme, 1988), even when
the groups were matched for verbal IQ (Coleman, Piek, & Livesey, 2001; Piek &
Coleman-Carman, 1995). Performance subtests employed in most studies involve
processes of motor control (i.e., block-design, object assembly, geometric design),
which are impaired in DCD children. As suggested by Coleman et al. (2001),
the poor performance on these subtests is therefore better explained in the light
of the motor components involved rather than in terms of weak nonverbal
intelligence.
เป็นที่ทำงานทางปัญญาเกี่ยวข้อง คำแนะนำล่าสุดดูเหมือนจะระบุว่า ทั่วไปรับรู้ทำงาน perceptual (Schweizer และคอ 2003),visual มอเตอร์ และ มอเตอร์รวมความสามารถ (Rosenbaum คาร์ลสัน & Gilmore, 2001)ขอเชื่อมโยงในแง่ของพื้นผิวประสาท (เช่น บทบาทของซีรีเบลลัมในประมวลผลการรับรู้ และมอเตอร์) และกระบวนการรับรู้ นอกจากนี้ตามวรรณคดี เด็ก DCD จะยิ่งกว่าตัวควบคุมเพื่อแสดงรูปแบบเปลี่ยนแปลงการทำงานทางปัญญา nonverbalการศึกษามากกว่าไม่กี่ (บรีน คาร์ลสัน & Lehman, 1985 Crofoot และเบนเนต1980 Graf และ Hinton, 1997) พบความสัมพันธ์ระหว่างมอเตอร์ visual รวมความสามารถและ nonverbal (ประสิทธิภาพ) IQ นอกจากนี้ เด็กการวินิจฉัยหรือเสี่ยง DCD ปรากฏทำงานเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมประสิทธิภาพ IQ (Henderson และฮอลล์ 1982 พระเจ้า & Hulme, 1988), แม้กลุ่มถูกจับคู่ในวาจา IQ (โคล์ เปี๊ยก & Livesey, 2001 เปี๊ยก &Coleman-Carman, 1995) เกี่ยวข้องกับ subtests ประสิทธิภาพการทำงานที่ว่าจ้างในการศึกษามากที่สุดกระบวนการของการควบคุมมอเตอร์ (เช่น การออก แบบบล็อก วัตถุประกอบ ออกแบบรูปทรงเรขาคณิต),ซึ่งมีความบกพร่องทางด้านในเด็ก DCD ที่แนะนำโดยโคล์ et al. (2001),ประสิทธิภาพต่ำกับ subtests เหล่านี้เป็นดังนั้นดีกว่าอธิบายในแสงส่วนประกอบรถยนต์เกี่ยวข้องค่อนข้างมากกว่าใน nonverbal อ่อนแอปัญญา
การแปล กรุณารอสักครู่..

เท่าที่ทำงานทางปัญญาเป็นห่วงข้อเสนอแนะที่ผ่านมาบางคนดูเหมือนจะ
แสดงให้เห็นว่าการทำงานทางปัญญาทั่วไปรับรู้ (Schweizer แอนด์คอ, 2003),
ภาพมอเตอร์และความสามารถขั้นต้นมอเตอร์ (Rosenbaum, คาร์ลสันและ Gilmore, 2001)
มีการเชื่อมโยงอย่างยิ่งใน แง่ของพื้นผิวของระบบประสาท (เช่นบทบาทของสมองใน
ทั้งองค์ความรู้และการประมวลผลมอเตอร์) เช่นเดียวกับกระบวนการทางปัญญา นอกจากนี้
ตามวรรณกรรมเด็กที่มี DCD จะมีแนวโน้มมากกว่าที่จะแสดงการควบคุม
รูปแบบการเปลี่ยนแปลงของการทำงานทางปัญญาอวัจนภาษา.
มากกว่าการศึกษาน้อย (บรีนคาร์ลสันและเลห์แมน, 1985; Crofoot และเบนเน็ตต์,
1980; กราฟและฮินตัน , 1997) ได้พบความสัมพันธ์ระหว่างการรวมภาพมอเตอร์
สามารถและอวัจนภาษา (ประสิทธิภาพ) ไอคิว นอกจากนี้เด็กที่ได้รับการวินิจฉัย
หรือมีความเสี่ยงสำหรับ DCD ปรากฏที่จะดำเนินการได้ไม่ดีเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม
ประสิทธิภาพการทำงานของไอคิว (เฮนเดอฮอลล์ & 1982; ลอร์ด & Hulme, 1988) แม้ในขณะที่
กลุ่มที่ถูกจับคู่สำหรับไอคิววาจา (โคลแมน Piek และ Livesey 2001; Piek และ
คนขับรถ-โคลแมน, 1995) ผลการดำเนินงานการทดสอบย่อยที่ใช้ในการศึกษาส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับ
กระบวนการของการควบคุมมอเตอร์ (เช่นบล็อกการออกแบบการประกอบวัตถุการออกแบบทางเรขาคณิต)
ซึ่งมีความบกพร่องในเด็ก DCD ที่แนะนำโดยโคลแมน, et al (2001),
ประสิทธิภาพที่ดีในการทดสอบย่อยเหล่านี้จึงอธิบายที่ดีกว่าในแง่
ของชิ้นส่วนยานยนต์ที่เกี่ยวข้องมากกว่าในแง่ของอวัจนภาษาที่อ่อนแอ
หน่วยสืบราชการลับ
การแปล กรุณารอสักครู่..

เท่าที่ทำงานทางปัญญาที่เกี่ยวข้องข้อเสนอแนะล่าสุดดูเหมือนจะบ่งชี้ว่า การทำงานทั่วไป
ความรู้ ค่านิยม ( ชไวเซอร์& Koch , 2003 ) ,
มอเตอร์ภาพและความสามารถมอเตอร์ขั้นต้น ( โรเซนบอมคาร์ลสัน & Gilmore , 2001 )
ขอเชื่อมโยงในแง่ของประสาทพื้นผิว ( เช่นบทบาทของซีรีเบลลั่ม ใน
ทั้งปัญญาการประมวลผล ) และมอเตอร์ รวมทั้งกระบวนการทางความคิดนอกจากนี้
ตามวรรณกรรม เด็กกับ DCD มากกว่าการควบคุมเพื่อแสดงการเปลี่ยนแปลงรูปแบบของอวัจนภาษา
มากกว่าปัญญา การทำงาน การศึกษาน้อย ( บรีน คาร์ลสัน &เลห์แมน , 1985 ; crofoot & Bennett
1980 ; กราฟ&ฮินตัน , 1997 ) ได้พบความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการบูรณาการ
มอเตอร์ภาพและอวัจนภาษา ( ประสิทธิภาพ ) ไอคิว นอกจากนี้เด็กวินิจฉัย
หรือเสี่ยงสำหรับ DCD ปรากฏที่จะทํางานเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม
ไอคิวการปฏิบัติ ( เฮนเดอร์สัน& Hall , 1982 ; พระ&ฮูล์ม , 1988 ) แม้เมื่อ
กลุ่มตรงกับวาจาไอคิว ( Coleman , piek &ลีวีซี่ , 2001 ; piek &
โคลแมน คาร์แมน , 1995 ) แบบที่ใช้งานในการศึกษาส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับ
กระบวนการควบคุมมอเตอร์ ( เช่นบล็อก , ออกแบบ , ประกอบ , วัตถุการออกแบบทางเรขาคณิต ) ,
ที่บกพร่องใน DCD เด็ก เป็นข้อเสนอแนะจาก Coleman et al . ( 2001 ) ,
ประสิทธิภาพที่ดีในคนเหล่านี้จึงอธิบายได้ดีขึ้นในแสง
ของมอเตอร์ชิ้นส่วนที่เกี่ยวข้องมากกว่าในแง่ของความอ่อนแอ
ข่าวกรอง
การแปล กรุณารอสักครู่..
