3. Result and Discussion3.1 Pineapp

3. Result and Discussion
3.1 Pineapple peel pretreatment and composition analysis
Pretreatment by physical, chemical or biological means is a well-investigated process for biofuel
production from lignocellulosic materials. The pretreatment can enhance the bio-digestibility of the
wastes for ethanol and biogas production and increase accessibility of the enzyme to the materials. It
results in enrichment of the difficult biodegradable materials, and improves the yield of reducing sugar,
ethanol or biogas from the wastes [13]. In present study, 1.71-folds of cellulose increased after
pretreatment pineapple peel with water and heat at 100oC for 240 min as mention in Table 1. Pineapple
peel treated with various physical and chemical pretreatment yield different sugars content. The highest
level of reducing sugar (40.10±3.98 g/L) was observed from phosphoric acid treatment with water bath
(100oC, 240 min), followed by hot water treatment (34.03±1.30 g/L) (Table 2). However, the phosphoric
acid treatment was not selected for further study due to the fact that they are corrosive and must be
recovered. Therefore, treatment with water in combination with water bath was selected to make the
pretreatment economically feasible. In addition, the application of phosphoric acid caused the enzyme
inhibitor after treatment process [14, 15].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผล และการอภิปราย3.1 เปลือกสับปะรดปรับสภาพและองค์ประกอบวิเคราะห์ปรับสภาพ ด้วยวิธีการทางกายภาพ ทางเคมี หรือทางชีวภาพเป็นกระบวนการตรวจสอบอย่างดีสำหรับเชื้อเพลิงชีวภาพผลิตจากวัสดุ lignocellulosic ปรับสภาพให้สามารถเพิ่มประสิทธิภาพย่อยชีวภาพของการเสียสำหรับเอทานอลและก๊าซชีวภาพผลิตและเพิ่มการเข้าถึงของเอนไซม์ถึงวัสดุ มันผลลัพธ์ในการเพิ่มคุณค่าของวัสดุที่ย่อยสลายได้ยาก และช่วยเพิ่มผลผลิตลดน้ำตาลเอทานอลหรือก๊าซชีวภาพจากขยะ [13] ในการศึกษาปัจจุบัน 1.71 เท่าเซลลูโลสเพิ่มขึ้นหลังจากเตรียมสับปะรดปอกเปลือก ด้วยน้ำและความร้อนที่ 100oC 240 นาทีกล่าวถึงในตารางที่ 1 สับปะรดเปลือกรักษา ด้วยกายภาพ และทางเคมีเตรียมผลผลิตต่าง ๆ น้ำตาลต่าง ๆ เนื้อหา สูงที่สุดพบว่า ระดับของการลดน้ำตาล (40.10±3.98 g/L) จากกรดฟอสฟอริกรักษาด้วยอ่างน้ำ(100oC, 240 นาที), ตาม ด้วยน้ำร้อนรักษา (34.03±1.30 g/L) (ตารางที่ 2) อย่างไรก็ตาม การ phosphoricรักษากรดไม่ได้เลือกไว้เพื่อการศึกษาเนื่องจากความจริงที่ว่าพวกเขาจะกัดกร่อน และต้องกู้คืน ดังนั้น เลือกรักษา ด้วยน้ำร่วมกับอ่างน้ำจะทำให้การปรับสภาพทางเศรษฐกิจไปได้ นอกจากนี้ การใช้กรดฟอสฟอริกเกิดจากเอนไซม์ยับยั้งหลังจากกระบวนการบำบัด [14, 15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. สรุปผลและอภิปราย
3.1 สับปะรดปรับสภาพเปลือกและการวิเคราะห์องค์ประกอบ
การปรับสภาพโดยทางกายภาพเคมีหรือวิธีการทางชีวภาพเป็นกระบวนการที่ดีสำหรับการตรวจสอบเชื้อเพลิงชีวภาพ
ที่ผลิตจากวัสดุลิกโนเซลลูโลส ปรับสภาพสามารถเพิ่มชีวภาพย่อยของ
เสียเอทานอลและก๊าซชีวภาพการผลิตและการเพิ่มการเข้าถึงของเอนไซม์กับวัสดุ มัน
จะส่งผลในการเพิ่มปริมาณของวัสดุที่ย่อยสลายยากและช่วยเพิ่มอัตราผลตอบแทนของการลดน้ำตาลใน
เอทานอลหรือก๊าซชีวภาพจากของเสีย [13] ในการศึกษาปัจจุบัน 1.71 เท่าของเซลลูโลสเพิ่มขึ้นหลังจาก
เปลือกสับปะรดปรับสภาพน้ำและความร้อนที่ 100oC สำหรับ 240 นาทีเป็นที่กล่าวถึงในตารางที่ 1 สับปะรด
เปลือกรับการรักษาด้วยเนื้อหาที่หลากหลายอัตราผลตอบแทนปรับสภาพทางกายภาพและเคมีน้ำตาลที่แตกต่างกัน สูงสุด
ระดับของการลดน้ำตาล (40.10 ± 3.98 กรัม / ลิตร) ถูกตั้งข้อสังเกตจากการรักษากรดฟอสฟกับอ่างน้ำ
(100oC 240 นาที) ตามด้วยการบำบัดน้ำร้อน (34.03 ± 1.30 กรัม / ลิตร) (ตารางที่ 2) อย่างไรก็ตามฟอสฟอรัส
รักษากรดไม่ได้รับเลือกสำหรับการศึกษาต่อเนื่องจากความจริงที่ว่าพวกเขาจะมีฤทธิ์กัดกร่อนและต้องได้รับ
การกู้คืน ดังนั้นการรักษาด้วยน้ำร่วมกับอ่างน้ำก็เลือกที่จะทำให้
การปรับสภาพไปได้ทางเศรษฐกิจ นอกจากนี้แอพลิเคชันของกรดฟอสฟที่เกิดเอนไซม์
ยับยั้งหลังจากขั้นตอนการรักษา [14, 15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลและการอภิปราย3.1 การปอกสับปะรดและการวิเคราะห์องค์ประกอบโดยการบำบัดทางกายภาพ เคมี หรือชีวภาพ คือ ศึกษาดีหมายถึงกระบวนการสำหรับเชื้อเพลิงชีวภาพผลิตจากวัสดุ lignocellulosic . การสามารถเพิ่มการย่อยได้ของไบโอกากเอทานอลและการผลิตก๊าซชีวภาพและเพิ่มการเข้าถึงของเอนไซม์ในการ มันผลลัพธ์ในการใช้วัสดุที่ยาก และช่วยเพิ่มผลผลิต ลดน้ำตาลเอทานอล หรือ ก๊าซชีวภาพจากของเสีย [ 13 ] ในการศึกษาครั้งนี้ 1.71-folds เซลลูโลสเพิ่มขึ้นหลังจากนำเปลือกสับปะรดด้วยน้ำและความร้อนที่ 100oc 240 นาทีตามที่กล่าวถึงใน ตารางที่ 1 สับปะรดเปลือกรักษาต่าง ๆ ทางกายภาพและทางเคมีที่แตกต่างกัน ผลผลิตน้ำตาลเพิ่มเนื้อหา สูงสุดระดับของการลดน้ำตาล ( ได้แก่± 3.98 กรัมต่อลิตร ) พบว่าจากการรักษากรดกรดด้วยน้ำอาบน้ำ( 100oc , 240 นาที ) ตามด้วยการบำบัดน้ำร้อน ( 34.03 ± 1.30 กรัม / ลิตร ) ( ตารางที่ 2 ) อย่างไรก็ตาม ฟอสกรดการไม่เลือกศึกษาต่อเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขาจะกัดกร่อนและต้องการกู้คืน ดังนั้น การรักษาด้วยน้ำผสมกับน้ำที่อาบ ถูกเลือกให้การบำบัดเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจ นอกจากนี้ การใช้ กรดฟอสฟอริค ทำให้เอนไซม์ยับยั้งกระบวนการหลังการรักษา [ 14 , 15 )