The basidiomycete Heterobasidion an

The basidiomycete Heterobasidion annosum is responsible for root- and butt-rot on conifers and has long been considered as a single species with a wide host range. However, experimental crosses have revealed that not all strains would mate one with each other (Stenlid and Karlsson, 1991). Three groups have been defined based on intersterility, and they showed different ecological preferences: The S group (renamed H. parviporum) is a pathogen almost exclusively of Norway spruce (Picea abies) in most parts of Europe and of Siberian fir (Abies sibirica) in northeastern Europe, while the P group (H. annosum) is found mostly on pine, and the F group (renamed H. abietum) is more saprophytic, although sometimes also pathogenic on spruce species. Experimental crosses revealed that five genes were involved in intersterility (Chase and Ullrich, 1990).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Annosum Heterobasidion basidiomycete รับผิดชอบสำหรับราก - และชน-rot ในพระเยซูเจ้า และได้ถือว่าเป็นสายพันธุ์เดียวกับโฮสต์กว้างช่วงยาว อย่างไรก็ตาม ทดลองตัดได้เปิดเผยว่า ไม่ทุกสายพันธุ์จะผสมพันธุ์กับแต่ละอื่น ๆ (Stenlid และ Karlsson, 1991) กลุ่มที่สามกำหนดไว้ตาม intersterility และพวกเขาแสดงให้เห็นลักษณะระบบนิเวศที่แตกต่างกัน: S กลุ่ม (เปลี่ยนชื่อ H. parviporum) เป็นเชื้อโรคของนอร์เวย์โก้ (Picea abies) โดยเฉพาะในส่วนใหญ่ ของทวีปยุโรป และไซบีเรียเฟอร์ (Abies sibirica) ในยุโรปตะวันออกเฉียงเหนือ ในขณะที่พบส่วนใหญ่ในสนกลุ่ม P (H. annosum) และกลุ่ม F (เปลี่ยนชื่อ H. abietum) เป็น saprophytic มากขึ้น แม้ว่าบางครั้งยังทำให้เกิดโรคเกี่ยวกับโก้พันธุ์ ตัดทดลองเปิดเผยว่า ยีน 5 มีส่วนร่วมใน intersterility (เชสและ Ullrich, 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

annosum basidiomycete Heterobasidion เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับ root- และก้นเน่าต่อพระเยซูเจ้าและได้รับการพิจารณาว่าเป็นสายพันธุ์เดียวกับช่วงกว้างโฮสต์ อย่างไรก็ตามไม้กางเขนทดลองได้เปิดเผยว่าไม่ได้ทุกสายพันธุ์จะคู่หนึ่งกับแต่ละอื่น ๆ (Stenlid และ Karlsson, 1991) สามกลุ่มได้รับการกำหนดขึ้นอยู่กับ intersterility และพวกเขาแสดงให้เห็นว่าการตั้งค่าระบบนิเวศที่แตกต่างกัน: เอสกรุ๊ป (เปลี่ยนชื่อเป็นเอช parviporum) เป็นเชื้อโรคเกือบเฉพาะของนอร์เวย์โก้ (Picea Abies) ในพื้นที่ส่วนใหญ่ของยุโรปและของไซบีเรียเฟอร์ (Abies sibirica) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือยุโรปในขณะที่กลุ่มที่ P (เอช annosum) พบว่าส่วนใหญ่ในสน, และ F กลุ่ม (เปลี่ยนชื่อเอช abietum) เป็น saprophytic มากขึ้นถึงแม้ว่าบางครั้งก็ทำให้เกิดโรคกับสายพันธุ์ต้นสน ไม้กางเขนทดลองเปิดเผยว่าห้ายีนมีส่วนร่วมใน intersterility (Chase และ Ullrich, 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การ heterobasidion แบสิดิโ ัยซีส annosum รับผิดชอบก้นเน่าและราก - ตลกและได้รับการพิจารณาเป็นชนิดเดียวกับที่กว้างเป็นเจ้าภาพช่วง อย่างไรก็ตาม ต่างทดลองได้เปิดเผยว่า สายพันธุ์ที่ไม่ทั้งหมดจะคู่หนึ่งกับแต่ละอื่น ๆ ( และ stenlid คาร์ลสัน , 1991 ) สามกลุ่มได้ถูกกำหนดตาม intersterility และพวกเขาแสดงลักษณะทางนิเวศวิทยาที่แตกต่างกัน : กลุ่ม ( เปลี่ยนชื่อ . parviporum ) เป็นเชื้อโรคเกือบเฉพาะของนอร์เวย์สปรูซ ( picea abies ) ในส่วนของยุโรปและไซบีเรียเฟอร์ ( abies sibirica ) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของยุโรป ในขณะที่กลุ่ม P ( h annosum ) จะพบมากที่สุด บนต้นสนและ F ( เปลี่ยนชื่อกลุ่มเอช abietum ) ซึ่งกินสิ่งที่เน่าเปื่อยมากขึ้น ถึงแม้ว่าบางครั้งยังใบต้นสนชนิด ทดลองตัด พบว่า ยีนที่เกี่ยวข้องใน 5 intersterility ( เชสกับ Ullrich , 2533 )