Then please Hengshan, give the key

Then please Hengshan, give the key to the clan’s treasure to Haoyu. I believe none of the elders and the members of the clan present here want see this matter be dragged out or bickered over.” Su Wanji said very slowly.

Su Hengshan clenched both his fists tightly and his fingers began to make popping sounds. Suddenly, right before he wanted to angrily reprimand them, an arrogant young man’s voice came from his side.

“Good idea! Truly a good idea! Worthy of being the Grand Elder, even your ideas are so fair. Such a good idea, I will approve by raising both my hands!”

A smile hung over Yun Che’s face as he slowly and relaxingly walked over. On his hands, he dragged a nervous faced Su Ling’er who tightly leaned on Yun Che’s body.

When Yun Che absolutely could not watch this any further, he left the Dragon Perching Pavilion and happened to find a peeping Su Ling’er who hid behind a tree. Seeing him leave his room, Su Ling’er ran over with her little steps right away and urgently said: “Big Brother Yun Che, Papa said you can’t go over there! It’s really dangerous over there.”

“Don’t worry, I won’t be in any danger.” Yun Che smiled and said: “Ling’er, you stay here. You can’t go near there no matter what… Once this matter is settled, I’ll play with you.”

Once Yun Che finished talking, he continued forward. Just as he took a step, he stopped once again and said to Su Ling’er: “Ling’er, do you believe that I can protect you?”

Looking at Yun Che eyes, Su Ling’er unhesitantly and nodded with all her might: “Mn!”

“Then, let’s go over there together! No one can hurt you as long as you’re by my side!” Yun Che lightly said and then took Su Ling’er’s hand. Because in his heart, the safest place Su Ling’er could stay at, was by his side. He wouldn’t be relieved if she was anywhere else.

Once Yun Che’s pridefully arrogant voice transmitted outwards, he suddenly became the focal point of the scene. Su Hengshan suddenly turned pale in great alarm: “Little Brother Yun, and Ling’er… Why are you here! Quickly, leave this place. The matter here is unrelated to you, and it is not a place you should have come to!”

Earlier when Yun Che saved Su Ling’er, if he was recognized by the Blackwood Stronghold as the one who destroyed their important plan, then they might have gazed at him. As far as Su Ling’er was concerned, it was even more dangerous for her to be here. Once the plain and honest words were said, he had already lost all of his anger and bitterness, and planned to stop them right there. This was a place they absolutely should not be in.

“Papa, I… I’m not afraid. I’m here to cheer Papa on.” Su Ling’er sweetly smiled towards Su Hengshan; nevertheless, she neared Yun Che even more and held onto Yun Che tightly with both of her little hands.

“It was me who wanted to bring Ling’er here, because I won’t be at ease if Su Ling’er was anywhere else but by my side.” Yun Che stood upright, and said in a low voice: “But I implore Senior Su to be at ease. Even if I were to die, I won’t let a single strand of hair on Ling’er be hurt.”

“…” When Su Hengshan looked at the expression in Yun Che’s eyes, he was stunned for a while… Through the tens of years of his trials and hardships, he had heard those similar words many many times, but none of those times could have moved him as emotionally as this time’s. That statement “even if I were to die, I won’t let a single strand of hair on Ling’er be hurt” wasn’t only spouted out from Yun Che’s mouth, it was something that originated from his will and his soul… Looking at the expression in Yun Che’s eyes, he felt the determination contained in his words. He was extremely convinced that if the price to protect Ling’er involved a life, he would absolutely sacrifice himself without any hesitation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากนั้น กรุณา Hengshan คีย์ให้สมบัติของตระกูลเพื่อ Haoyu ผมไม่ยอมและสมาชิกของตระกูลที่แสดงที่นี่ต้องดูเรื่องลากออก หรือทะเลาะวิวาทกัน" Su Wanji กล่าวว่า ช้ามากSu Hengshan กัดหมัดทั้งสองของเขาไว้แน่น และมือของเขาเริ่มเสียง popping ทันใดนั้น ขวาก่อนเขาต้องติเตียน angrily พวกเขา เป็นนายหนุ่มของเสียงมาจากด้านข้างของเขา"ความคิดที่ดี แท้จริงความคิดที่ดี คุ้มค่าเป็นธรรมดังนั้นการ แกรนด์พี่ แม้แต่ความคิดของคุณ เช่นความคิดที่ดี ฉันจะอนุมัติ โดยยกมือทั้งสองข้างของฉัน"รอยยิ้มแขวนทั่วใบหน้ายุ Che เป็นเขาช้า และ relaxingly เดินผ่าน ในมือของเขา เขาลากเป็นประสาท faced Su Ling'er ที่แน่นเองในร่างกายยุ Cheเมื่อยุน Che จริง ๆ อาจไม่ดูนี้ได้อีก เขาซ้ายศาลา Perching มังกร และเกิดขึ้นในการ ค้นหา Su Ling'er peeping ที่ซ่อนอยู่หลังต้นไม้ เห็นเขาออกจากห้องพัก Su Ling'er วิ่งผ่านตอนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอทันที และเร่งด่วน: "บิ๊กบราเธอร์ยุ Che ปาป้าว่า ไปนั่น มันเป็นอันตรายจริง ๆ โน่น""ไม่ต้องกังวล ไม่มีอันตรายใดๆ" Che ยืนยิ้ม และกล่าวว่า: "Ling'er คุณอยู่ที่นี่ คุณไม่สามารถเข้าไปใกล้มีว่าอะไร... เมื่อมีชำระเรื่องนี้ ฉันจะเล่นกับคุณ"เมื่อยุน Che เสร็จพูด เขาต่อไปข้างหน้า เหมือนเขาเอาขั้นตอน เขาหยุดอีกครั้ง และกล่าวว่า Su Ling'er: "Ling'er คุณเชื่อว่า ฉันสามารถปกป้องคุณ"Che ยืนมองดวง ตา Su Ling'er unhesitantly และพยักหน้ากับอาจเธอ: "Mn ""แล้ว ลองไปโน่นกัน ไม่มีใครสามารถทำร้ายคุณตราบใดที่คุณริมของฉัน" Che ยุนกล่าวว่า เบา ๆ และเอามือ Su Ling'er แล้ว เพราะในหัวใจของเขา ปลอดภัยที่สุด Su Ling'er สามารถพัก มีเขาเคียงข้าง เขาไม่ได้ปลดปล่อยแล้วถ้าเธออยู่ที่ใดเมื่อเสียงนาย pridefully ยุ Che ส่ง outwards เขาก็กลายเป็นจุดเด่นของฉาก Su Hengshan ก็เปิดซีดในน่าตกใจ: "ยันพี่ชายน้อย และ Ling'er... ทำไมเป็นคุณที่นี่ อย่างรวดเร็ว ให้สถานที่แห่งนี้ เรื่องนี่จะไม่เกี่ยวข้องกับคุณ และมันไม่มีคุณควรมา"ก่อนหน้านี้เมื่อยุ Che บันทึก Su Ling'er ถ้าเขาไม่รู้จักเข้าแบเป็นคนทำลายแผนของพวกเขาสำคัญ แล้วพวกเขาอาจมีจ้องที่เขา เป็นที่ Su Ling'er เกี่ยวข้อง มันเป็นอันตรายมากสำหรับเธออยู่ที่นี่ เมื่อได้กล่าวคำธรรมดา และซื่อสัตย์ เขามีแล้วหายโกรธและรสขมของเขา และไปหยุดที่นั่น นี่คือที่พวกเขาอย่างแน่นอนไม่ควรอยู่ใน"ปาป้า ฉัน... ฉันไม่กลัว ฉันนี่โห่ร้องปาป้าบน" Su Ling'er เพราะยิ้มต่อที่ Su Hengshan อย่างไรก็ตาม เธอ neared Che ยุมาก และจับไว้ยุ Che แน่นกับทั้งสองมือเล็ก ๆ ของเธอ"ก็ฉันที่ต้องการนำ Ling'er นี่ เนื่องจากผมไม่ถนัดถ้า Su Ling'er ที่ใด แต่ริมของฉัน" Che ยืนยืนตรง และกล่าวในเสียงต่ำ: "แต่ผมขอร้อง Su อาวุโสอย่างง่าย แม้ถ้าตาย ฉันจะไม่ปล่อยให้เป็นสาระเดียวของผม Ling'er เดือด"“…” เมื่อ Su Hengshan มองนิพจน์ในตายุ Che เขาตกตะลึงไปหนึ่ง... ผ่านสิบปีของการทดลองและลำบากของเขา เขาได้ยินคำที่คล้ายกันหลายครั้งหลาย แต่ไม่มีเวลาอาจได้ย้ายเขาอารมณ์ที่เวลานี้ ข้อ "แม้หากฉันตาย ฉันจะไม่ให้เป็นสาระเดียวของผม Ling'er เดือดร้อน" ไม่เพียง spouted ออกจากปากยุ Che มันเป็นสิ่งที่มาจากจิตใจของเขาและเขาจะ... เขามองที่นิพจน์ในตายุ Che รู้สึกมุ่งมั่นอยู่ในคำพูดของเขา เขามากไม่มั่นใจว่า ถ้าราคาปกป้อง Ling'er เกี่ยวข้องกับชีวิต เขาจะแน่นอนเสียสละตัวเองโดยไม่ลังเลใด ๆ