The most widely use language in Tha

The most widely use language in Thailand is standard Thai, or the one that are taught commonly all over Bangkok and well-known in some other countries. But today many people are able to speak English more likely. (Mahidol University, 2002) The traditional form of greeting each other in Thailand is “wai” this is practice by the person of the lower status to the person that is more superior or in simply it is base on hierarchy relationships among persons, this result from the fact that Thailand has quite high power distance when compared to Germany which is 64. (Clearlycultural, 2009) “Wai” is done by raising both hands with palms and fingers joined like when you pray and bow gently. If you receive “wai” from other people, you should return wai back to them too. (Somchai, 2009) “Wai” is not only used for greeting but also for apologizing. However, if a child offer you a “wai” then returning is not necessary because a child has a lower status. Saying hello in Thailand is “sa-wad-dee” but if you are a male put “krub” at the end of the word and if you are a female put “kha”. These end words are very important and are commonly used in Thailand when talking to strangers or person with higher status, these words is to show politeness and respect to elders. Thai people usually call each other with their first names or nick names, even if it is their first met. When talking to siblings or older brothers and sisters, they will use the word “Peee”, usually written as “ P’ ”. For instance, a sister calling her brother, whose name is David, she would call him “P’David”.

Thailand people are very polite and respecting elders is extremely important. To illustrate, students should respect teachers, children should respect their parents, etc. Living in Thailand, means having to learn to avoid confrontation, Thai people tend to express their feelings very indirectly, it is common that they will avoid conflict rather than clarify the true meaning because Thais have the concept of “losing face”.

Using foot to point at stuff is extremely unacceptable and inappropriate in Thailand. There is case in which, a western factory worker use foot to point at tools to indicate where it is to the Thais and it turns out very inappropriate. Moreover, pointing or using index finger is considered impolite in for the Thais. Thailand is still conservative when it comes to communication of different genders. Men don’t touch women in Thailand, unless it is necessary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดใช้ภาษาไทยเป็นภาษาไทยมาตรฐาน เป็นบุคคลหนึ่งที่สอนกันทั่วไปทั่วกรุงเทพ และรู้จักในบางประเทศ แต่วันนี้หลายคนสามารถพูดภาษาอังกฤษที่มีแนวโน้ม (มหาวิทยาลัยมหิดล 2545) แบบดั้งเดิมของอวยพรแต่ละอื่น ๆ ในประเทศไทยคือ "หวาย" นี่คือปฏิบัติ โดยบุคคลสถานะต่ำเป็นคนที่มีมากขึ้น หรือในเพียงแค่มันอยู่บนพื้นฐานความสัมพันธ์ลำดับชั้นระหว่างบุคคล ผลจากความจริงที่ว่า ประเทศไทยมีระยะทางค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับเยอรมนีซึ่งเป็น 64 (Clearlycultural, 2009) "หวาย" จะทำ โดยการยกมือทั้งสองข้าง ด้วยฝ่ามือ และนิ้วมือเข้าร่วมเช่นเมื่อคุณอธิษฐาน และโบว์เบา ๆ ถ้าคุณได้รับ "หวาย" จากคนอื่น ๆ คุณควรกลับไหว้กลับไปพวกเขาเกินไป (สมชาย 2009) "หวาย" จะใช้ สำหรับอวยพร แต่ สำหรับ apologizing อย่างไรก็ตาม ถ้าเด็กให้เป็น "หวาย" มาแล้ว คุณ ไม่จำเป็นเนื่องจากเด็กมีสถานะต่ำกว่า บอกว่า สวัสดีในประเทศไทยเป็น "sa wad dee" แต่ถ้าคุณเป็นผู้ชายใส่ "ครับ" ในตอนท้ายของคำ และถ้าคุณเป็น หญิงใส่ "ข่า" เหล่านี้ในตอนท้ายคำที่มีความสำคัญมาก และใช้กันทั่วไปในประเทศไทยเมื่อพูดคุยกับคนแปลกหน้าหรือคนที่ มีสถานะสูงกว่า คำเหล่านี้คือการ แสดงความสุภาพ และเคารพผู้อาวุโส คนไทยมักจะเรียกกัน ด้วยชื่อแรกหรือชื่อนิค แม้มันจะเป็นครั้งแรกพบ คุยกับพี่น้อง หรือเก่าพี่ชาย และน้องสาว พวกเขาจะใช้คำว่า "Peee" มักจะเขียนเป็น " P' " เช่น น้องสาวเรียกพี่ชายของเธอ ที่มีชื่อเป็นดาวิด เธอจะเรียกเขา "P'David" ไทยคนนี้มาก และเคารพผู้สูงอายุเป็นสิ่งสำคัญมาก การแสดง นักเรียนควรเคารพครู เด็กควรเคารพผู้ปกครอง ฯลฯ อาศัยอยู่ในประเทศไทย วิธีการเรียนรู้เพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้า คนไทยมีแนวโน้มที่จะ แสดงความรู้สึกมากโดยทางอ้อม มันเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง มากกว่าชี้แจงความจริงความหมาย เพราะคนไทยมีแนวคิดของ "เสียหน้า" ใช้เท้าชี้ไปที่สิ่งยอมรับไม่มาก และไม่เหมาะสมในประเทศไทย มีกรณีที่ โรงงานตะวันตกผู้ปฏิบัติงานใช้เท้าชี้ไปที่เครื่องมือเพื่อแสดงว่า ที่มันอยู่กับคนไทย และปรากฎว่าไม่เหมาะสมมาก นอกจากนี้ ชี้ หรือใช้นิ้วชี้ถือว่าเหยียดขาในสำหรับคนไทย ประเทศไทยเป็นยังอนุรักษ์นิยมเมื่อมันมาถึงการสื่อสารของเพศแตกต่างกัน ผู้ชายอย่าแตะสตรีในประเทศไทย เว้นแต่จำเป็นต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในประเทศไทยคือมาตรฐานไทยหรือคนที่ได้รับการสอนกันทั่วไปทั่วทั้งกรุงเทพฯและรู้จักกันดีในประเทศอื่น ๆ แต่วันนี้หลายคนมีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษได้มีโอกาสมากขึ้น (มหาวิทยาลัยมหิดล, 2002) รูปแบบดั้งเดิมของการทักทายแต่ละอื่น ๆ ในประเทศไทยคือ "หวาย" นี่คือการปฏิบัติโดยบุคคลของสถานะที่ต่ำกว่าคนที่ดีกว่ามากหรือในเพียงแค่มันเป็นฐานในความสัมพันธ์ลำดับชั้นในหมู่คนผลนี้ จากข้อเท็จจริงที่ว่าประเทศไทยมีระยะทางพลังงานค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับประเทศเยอรมนีซึ่งเป็น 64. (Clearlycultural 2009) "หวาย" จะกระทำโดยการยกมือทั้งสองฝ่ามือและนิ้วมือเข้าร่วมเช่นเมื่อคุณอธิษฐานและกราบเบา ๆ ถ้าคุณได้รับ "หวาย" จากคนอื่น ๆ ที่คุณควรกลับไหวกลับไปยังพวกเขามากเกินไป (นายสมชาย 2009) "หวาย" ไม่เพียงใช้สำหรับการทักทาย แต่ยังสำหรับการขอโทษ แต่ถ้าเป็นเด็กให้คุณ "หวาย" นั้นกลับไม่ได้เป็นสิ่งจำเป็นเพราะเด็กที่มีฐานะต่ำกว่า กล่าวสวัสดีในประเทศไทยคือ "SA-ปึก-ดี" แต่ถ้าคุณเป็นชายใส่ "ครับ" ในตอนท้ายของคำและถ้าคุณเป็นหญิงใส่ "ขา" คำท้ายเหล่านี้มีความสำคัญมากและมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในประเทศไทยเมื่อพูดคุยกับคนแปลกหน้าหรือคนที่มีสถานะสูงกว่าคำพูดเหล่านี้คือการแสดงความสุภาพและให้ความเคารพผู้ใหญ่ คนไทยมักจะเรียกกันอื่น ๆ ที่มีชื่อแรกของพวกเขาหรือชื่อนิคแม้ว่าจะเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้พบ เมื่อพูดคุยกับพี่น้องหรือพี่ชายและน้องสาวของพวกเขาจะใช้คำว่า "Peee" มักจะเขียนเป็น "p" ยกตัวอย่างเช่นน้องสาวเรียกพี่ชายของเธอที่มีชื่อเดวิดเธอก็จะเรียกเขาว่า "P'David". คนไทยมีความสุภาพมากและเคารพผู้สูงอายุเป็นสิ่งสำคัญมาก เพื่อแสดงให้เห็นนักเรียนควรเคารพครูผู้สอนเด็กควรเคารพพ่อแม่ของพวกเขา ฯลฯ อาศัยอยู่ในประเทศไทยหมายถึงต้องเรียนรู้ที่จะหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าคนไทยมีแนวโน้มที่จะแสดงความรู้สึกของพวกเขามากทางอ้อมมันเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะหลีกเลี่ยงความขัดแย้งมากกว่าที่จะชี้แจง ความหมายที่แท้จริงเพราะคนไทยมีแนวคิดของการ "สูญเสียใบหน้า" ได้. ใช้เท้าชี้ไปที่สิ่งที่ยอมรับไม่ได้เป็นอย่างมากและไม่เหมาะสมในประเทศไทย มีกรณีซึ่งในการใช้งานที่คนงานของโรงงานเท้าตะวันตกชี้ไปที่เครื่องมือในการระบุตำแหน่งก็คือการเป็นคนไทยและปรากฎที่ไม่เหมาะสมมาก นอกจากนี้ยังชี้ให้หรือใช้นิ้วชี้จะถือว่าไม่สุภาพในสำหรับคนไทย ประเทศไทยเป็นประเทศที่ยังคงอนุรักษ์นิยมเมื่อมันมาถึงการสื่อสารที่แตกต่างกันของเพศ ผู้ชายไม่ได้สัมผัสผู้หญิงในประเทศไทยเว้นแต่จะเป็นสิ่งที่จำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่ใช้กันอย่างแพร่หลายในภาษาไทยเป็นภาษาไทยมาตรฐาน หรือหนึ่งที่สอนอยู่ทั่วไปทั่วกรุงเทพฯ และเป็นที่รู้จักกันดีในประเทศอื่น ๆ แต่ในวันนี้ หลายคนจะสามารถพูดภาษาอังกฤษได้มีโอกาสมากขึ้น มหาวิทยาลัยมหิดล ( 2002 ) รูปแบบดั้งเดิมของการทักทายกันในประเทศไทยคือการ " ไหว้ " นี่คือการฝึก โดยบุคคลในสถานะล่างคนที่ดีกว่าหรือเพียงแค่มันเป็นฐานในระดับความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ซึ่งผลจากการที่ประเทศไทยมีระยะห่างอำนาจค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับเยอรมนี ซึ่งเป็น 64 ( clearlycultural 2009 ) " ไหว้ " จะกระทำโดยการเพิ่มทั้งฝ่ามือและนิ้วมือ เข้าร่วมมือด้วย เช่นเมื่อคุณอธิษฐานและโค้งเบา ๆ ถ้าคุณได้รับการ " ไหว้ " จากคนอื่น คุณควรกลับไปไหว้กลับด้วยนะครับ ( สมชาย , 2009 ) " หวาย " ไม่ได้เป็นเพียงใช้สำหรับการอวยพร แต่ยังสำหรับการขอโทษ แต่ถ้าเป็นเด็กให้คุณ " หวาย " แล้วกลับไม่จําเป็นเพราะเด็กมีฐานะต่ำกว่า สวัสดี ในประเทศไทยคือ " ซาวัดดี " แต่ถ้าคุณใส่ " ผู้ชายครับ " สิ้นคำ และถ้าคุณใส่ " ผู้หญิงค่ะ " คำสุดท้ายนี่สำคัญมาก และมักใช้ในไทยเมื่อพูดคุยกับคนแปลกหน้า หรือคนที่มีตำแหน่งสูงกว่า คำเหล่านี้แสดงถึงความสุภาพและความเคารพต่อผู้อาวุโส คนไทยมักจะเรียกกันด้วยชื่อแรกหรือชื่อนิค แม้ว่ามันจะเป็นครั้งแรกที่พบ เมื่อพูดคุยกับพี่น้อง หรือพี่ชายและน้องสาว พวกเขาจะใช้คำว่า " peee " มักจะเขียนเป็น " P " " สำหรับอินสแตนซ์ น้องสาวเรียกพี่ชายของเธอที่ชื่อเดวิด , เธอจะเรียกเค้าว่า " p"david "คน ไทย จะสุภาพและเคารพผู้ใหญ่เป็นเรื่องสำคัญมาก เพื่อแสดงให้เห็นว่า นักเรียนควรเคารพครู เด็ก ควร เคารพพ่อแม่ ฯลฯ ที่อาศัยอยู่ในประเทศไทย ก็หมายความว่าต้องเรียนรู้ที่จะหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้า คนไทยมักจะแสดงความรู้สึกมากทางอ้อม มันเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง แทนที่จะชี้แจงความหมาย เพราะคนไทยมีแนวคิด " เสียหน้า "การใช้เท้าชี้สิ่งของมากรับไม่ได้ และไม่เหมาะสม ในไทย มันเป็นคดีที่ คนงานโรงงานตะวันตกใช้เท้าไปยังจุดที่เครื่องมือเพื่อระบุว่าเป็นคนไทย และปรากฎว่า ไม่เหมาะสม นอกจากนี้ การชี้หรือใช้นิ้วชี้ถือว่าไม่สุภาพ สำหรับคนไทย ประเทศไทยยังคงเป็นอนุรักษ์นิยมเมื่อมันมาถึงการสื่อสารของเพศที่แตกต่างกัน ผู้ชายไม่ชอบผู้หญิงสัมผัสไม่ได้ในไทย ถ้ามันจำเป็น