The study of donors as development

The study of donors as development organizations with
their own technical cultures and operational quirks has flourished
in recent years. To some extent this is due to the development
of more reliable indicators for aid operations and
practices at country and project level, covering such themes
as transparency, selectivity, or compliance with “best practices”
enshrined in the Paris Declaration (Easterly &
Williamson, 2011; Ghosh & Kharas, 2011; Gulrajani, 2014;
Kilby, 2011; Knack, Rogers, & Eubank, 2011). There has also
been a renewed emphasis on assistance modalities, donor–recipient
relations, and issues of co-ordination and harmonization
(Swedlund, 2013; Winters & Martinez, 2015; Yanguas,
2012, 2014). And some researchers have delved into messy
bureaucratic entrails – where only consultants used to tread
– in order to better understand how donor priorities translate
into actual practices (Lebovic, 2014; Sjo¨stedt, 2013;
Vestergaard & Wade, 2013). We too are interested in analyzing
donors’ internal behavior, but with a focus on policy
change: to that end we require a basic analytical framework
for understanding how new ideas interact with existing
bureaucratic structures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาของผู้บริจาคเป็นองค์กรพัฒนาที่มีวัฒนธรรมทางด้านเทคนิคและ quirks ปฏิบัติตนมีความเจริญรุ่งเรืองในปีที่ผ่านมา บ้าง นี้คือเนื่องจากการพัฒนาของตัวบ่งชี้ที่เชื่อถือได้มากขึ้นสำหรับการดำเนินการช่วยเหลือ และปฏิบัติในระดับประเทศและโครงการ เช่นชุดรูปแบบครอบคลุมความโปร่งใส วิธี หรือปฏิบัติตาม "แนวทางปฏิบัติ"ประดิษฐานในรายงานปารีส (Easterly &Williamson, 2011 ภโฆษ & Kharas, 2011 Gulrajani, 2014Kilby, 2011 Knack โรเจอร์ส & Eubank, 2011) นอกจากนี้ยังมีการเน้น modalities ช่วยเหลือ การต่ออายุผู้รับ – ผู้บริจาคความสัมพันธ์ ปัญหาและประสานและปรองดอง(Swedlund, 2013 หนาวและมาติเน่ 2015 Yanguas2012, 2014) และนักวิจัยบางมี delved เป็นยุ่งราชการไต – ที่ปรึกษาเฉพาะใช้ทิป-เพื่อเข้าใจว่าผู้บริจาคสำคัญแปลในทางปฏิบัติจริง (Lebovic, 2014 Sjo¨stedt, 2013Vestergaard & เวด 2013) เราไปสนใจวิเคราะห์พฤติกรรมภายในของผู้บริจาค แต่เน้นนโยบายเปลี่ยนแปลง: เมื่อตอน ที่เราต้องการกรอบวิเคราะห์เบื้องต้นสำหรับการทำความเข้าใจเกี่ยวกับแนวคิดวิธีการใหม่ ๆ ทำงานกับที่มีอยู่โครงสร้างราชการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาของผู้บริจาคกับองค์กรพัฒนาวัฒนธรรมทางเทคนิคของตัวเองและนิสัยใจคอการดำเนินงานมีความเจริญรุ่งเรืองในปีที่ผ่านมา ที่มีขอบเขตนี้เกิดจากการพัฒนาของตัวชี้วัดความน่าเชื่อถือในการดำเนินการให้ความช่วยเหลือและการปฏิบัติในระดับประเทศและระดับโครงการครอบคลุมรูปแบบเช่นเป็นความโปร่งใสการเลือกหรือการปฏิบัติตาม"วิธีปฏิบัติที่ดีที่สุด" ประดิษฐานอยู่ในปฏิญญาปารีส (ตะวันออกและวิลเลียมสัน, 2011 ; กอชและ Kharas 2011; Gulrajani 2014; นิวบรัน 2011; ถนัดโรเจอร์สและแบงค์ 2011) นอกจากนี้ยังได้รับการเน้นการต่ออายุเมื่อรังสีช่วยเหลือผู้บริจาคผู้รับความสัมพันธ์และปัญหาของการประสานงานและการประสานกัน(Swedlund 2013; ฤดูหนาวและมาร์ติเน 2015; Yanguas, 2012, 2014) และนักวิจัยบางคนได้ delved เป็นยุ่งอวัยวะราชการ- ที่ปรึกษาเฉพาะที่ใช้ในการเหยียบ- เพื่อทำความเข้าใจวิธีการจัดลำดับความสำคัญของผู้บริจาคแปลในการปฏิบัติจริง(Lebovic 2014; Sjo¨stedt 2013; Vestergaard และเวด 2013) เราก็มีความสนใจในการวิเคราะห์พฤติกรรมผู้บริจาคภายในแต่ให้ความสำคัญกับนโยบายการเปลี่ยนแปลง: ถึงจุดสิ้นสุดที่เราจำเป็นต้องมีกรอบการวิเคราะห์ขั้นพื้นฐานสำหรับการทำความเข้าใจวิธีคิดใหม่โต้ตอบกับที่มีอยู่ในโครงสร้างของระบบราชการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีเจือจางน้ำซุปวิธีเจือจางน้ำซุปวิธีเจือจางน้ำซุปวิธีเจือจางน้ำซุป