- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Welcome home!” These words caused a
Welcome home!” These words caused a hot feeling to gush forth from Linley’s chest.
Feeling the caring gaze of the Baruch clansmen on him, Linley suddenly realized that the difficulties he had endured through the nearly seven hundred years he had spent in the Redbud Continent, traversing the Starmist Sea, and hurrying through the Bloodridge Continent was all worth it!
After wandering in the Infernal Realm for so many years, he had finally returned home!
Baruch released Linley, then looked at Linley, his fierce face hiding unshed tears. “Linley, you must’ve had a rough time of it.”
“Mr. Hanuman, thank you.” Baruch looked towards Hanuman. “This Linley is indeed of my Yulan continent branch.”
“Haha, Baruch, congratulations. Here is the emblem of our clan. Let Linley bind it with blood.” Hanuman handed out an emblem, then laughed and said, “I won’t disturb you further.” As he spoke, Hanuman flew away and departed.
Baruch gave the emblem to Linley.
“Bind it with blood?” Linley studied the emblem.
“This shows your status as a clansman. All members of the clan have it.” Baruch explained, and Linley immediately bound it with blood. In the instant that he did, Linley found out to his astonishment…
That he could actually sense the emblems which others carried.
“Indeed, by relying on this, one can easily differentiate whether or not someone is a member of the clan.”
“Linley.” Behind Baruch, that handsome youth was all smiles. “Do you know who I am?”
Linley couldn’t help but be startled. He had never before met any of the ancestors of his clan. How could he know their name or identities?
“My name is Ryan.” The handsome youth said. “You were talking about my affairs, just now.”
Only now did Linley understand, and he laughed, “Our first Golden Dragonrider Saint of the Baruch clan!”
“Haha, Golden Dragonrider Saint. Right, right.” Ryan began to laugh loudly. “Just now, you mentioned myself and Hazard. Hazard, come here.” Behind Ryan was a muscular man with light golden hair.
“Linley, hello.” Hazard said.
Linley opened his mouth, but Linley suddenly realized that he had no idea how he should address them.
Hazard was his great great great…grandpa?
Whether it was Baruch or Ryan or Hazard, all of them were many generations senior to Linley.
Seeing the look on Linley’s face, Baruch was able to guess what Linley was thinking. He laughed, “Linley, in material planes, people’s lifespan are not very long, so generational questions matter. In the Infernal Realm, however, there are many who have lived for over a hundred million years. Caring about generations is no longer meaningful.”
“Look, in our Azure Dragon clan, which has existed for countless billions of years, there might be a gap hundred million generations between an elder and a junior. Tell me, what’s the point?”
Once things got to a certain level, it became pointless.
For example, in the Yulan continent and the O’Brien Empire.
The War God had many descendants. After five thousand years, his descendants were simply too many, and so O’Brien himself didn’t care much about them. Of the disciples he had accepted, the eldest were almost as old as him, while the youngest were comparable to Linley. There could be a gap of five thousand years.
But despite such a huge gap, they still simply viewed themselves as fellow apprentices.
“The Azure Dragon clan has set its roots and scattered its leaves in very many places. It’s possible that two people who were born at the exact same time might be technically separated by countless ‘generations’ in the family hierarchy.” Baruch laughed. “Thus, not just in our own family, in the entire Infernal Realm, which ‘generation’ one is in doesn’t matter much.”
Linley nodded in agreement as well.
“Boss, Grandpa Beirut and I are separated by I don’t even know how many generations, but I still just call him Grandpa.” Bebe said. “Also, Beirut’s three sons. I just call them by their names.”
Bebe was a member of Beirut’s clan, after all. Technically speaking, he could be considered a descendant of Harry and his brothers.
But because the difference between them in the generational hierarchy was simply too great, Bebe just addressed them by their names.
“Haha.” Ryan laughed. “Linley, at first, we had headaches as well over this matter, but now we are all accustomed to it. All members of the Azure Dragon clan just address each other casually. The only thing that matters for status is one’s power!”
If one was powerful, one would be at a higher level in the clan. Even if one was very senior in terms of the hierarchy but had remained a God despite training for trillions of years while another had trained for just ten thousand years to become a Highgod, one had to bow respectfully when seeing that Highgod.
“You can just address me as clan leader. As for the others, you can call them by their names.” Baruch laughed.
“Call them by their names?” Linley felt that it was awkward.
“Of course.” Hazard laughed. “You’ve reached the God level, but most likely were born within the past thousand years. Dozens of years ago, I had another daughter. She is much younger than you. Are you supposed to address her as ‘ancestor’?”
Linley could only laugh.
To these people who had unlimited lifespan, generational hierarchies really did become meaningless.
“Anyone who isn’t directly within three generations of you can simply be addressed by name.” Hazard said.
“Everyone, stop standing there. Come to the main hall.” Baruch laughed, and Linley followed them deeper in, chatting with everyone while walking. Linley also introduced Delia and Bebe.
“Clan leader.” Linley asked, “How many people does our Yulan branch have?”
“A few hundred people.” Baruch laughed as he looked around. “However, in this gorge, there’re a few other branches as well. Our Yulan branch is a very small branch.” But there was something which Baruch had not said…
That his branch was the weakest, smallest branch.
“Baruch, you seem to be in a good mood?” A teasing voice rang out.
Feeling the caring gaze of the Baruch clansmen on him, Linley suddenly realized that the difficulties he had endured through the nearly seven hundred years he had spent in the Redbud Continent, traversing the Starmist Sea, and hurrying through the Bloodridge Continent was all worth it!
After wandering in the Infernal Realm for so many years, he had finally returned home!
Baruch released Linley, then looked at Linley, his fierce face hiding unshed tears. “Linley, you must’ve had a rough time of it.”
“Mr. Hanuman, thank you.” Baruch looked towards Hanuman. “This Linley is indeed of my Yulan continent branch.”
“Haha, Baruch, congratulations. Here is the emblem of our clan. Let Linley bind it with blood.” Hanuman handed out an emblem, then laughed and said, “I won’t disturb you further.” As he spoke, Hanuman flew away and departed.
Baruch gave the emblem to Linley.
“Bind it with blood?” Linley studied the emblem.
“This shows your status as a clansman. All members of the clan have it.” Baruch explained, and Linley immediately bound it with blood. In the instant that he did, Linley found out to his astonishment…
That he could actually sense the emblems which others carried.
“Indeed, by relying on this, one can easily differentiate whether or not someone is a member of the clan.”
“Linley.” Behind Baruch, that handsome youth was all smiles. “Do you know who I am?”
Linley couldn’t help but be startled. He had never before met any of the ancestors of his clan. How could he know their name or identities?
“My name is Ryan.” The handsome youth said. “You were talking about my affairs, just now.”
Only now did Linley understand, and he laughed, “Our first Golden Dragonrider Saint of the Baruch clan!”
“Haha, Golden Dragonrider Saint. Right, right.” Ryan began to laugh loudly. “Just now, you mentioned myself and Hazard. Hazard, come here.” Behind Ryan was a muscular man with light golden hair.
“Linley, hello.” Hazard said.
Linley opened his mouth, but Linley suddenly realized that he had no idea how he should address them.
Hazard was his great great great…grandpa?
Whether it was Baruch or Ryan or Hazard, all of them were many generations senior to Linley.
Seeing the look on Linley’s face, Baruch was able to guess what Linley was thinking. He laughed, “Linley, in material planes, people’s lifespan are not very long, so generational questions matter. In the Infernal Realm, however, there are many who have lived for over a hundred million years. Caring about generations is no longer meaningful.”
“Look, in our Azure Dragon clan, which has existed for countless billions of years, there might be a gap hundred million generations between an elder and a junior. Tell me, what’s the point?”
Once things got to a certain level, it became pointless.
For example, in the Yulan continent and the O’Brien Empire.
The War God had many descendants. After five thousand years, his descendants were simply too many, and so O’Brien himself didn’t care much about them. Of the disciples he had accepted, the eldest were almost as old as him, while the youngest were comparable to Linley. There could be a gap of five thousand years.
But despite such a huge gap, they still simply viewed themselves as fellow apprentices.
“The Azure Dragon clan has set its roots and scattered its leaves in very many places. It’s possible that two people who were born at the exact same time might be technically separated by countless ‘generations’ in the family hierarchy.” Baruch laughed. “Thus, not just in our own family, in the entire Infernal Realm, which ‘generation’ one is in doesn’t matter much.”
Linley nodded in agreement as well.
“Boss, Grandpa Beirut and I are separated by I don’t even know how many generations, but I still just call him Grandpa.” Bebe said. “Also, Beirut’s three sons. I just call them by their names.”
Bebe was a member of Beirut’s clan, after all. Technically speaking, he could be considered a descendant of Harry and his brothers.
But because the difference between them in the generational hierarchy was simply too great, Bebe just addressed them by their names.
“Haha.” Ryan laughed. “Linley, at first, we had headaches as well over this matter, but now we are all accustomed to it. All members of the Azure Dragon clan just address each other casually. The only thing that matters for status is one’s power!”
If one was powerful, one would be at a higher level in the clan. Even if one was very senior in terms of the hierarchy but had remained a God despite training for trillions of years while another had trained for just ten thousand years to become a Highgod, one had to bow respectfully when seeing that Highgod.
“You can just address me as clan leader. As for the others, you can call them by their names.” Baruch laughed.
“Call them by their names?” Linley felt that it was awkward.
“Of course.” Hazard laughed. “You’ve reached the God level, but most likely were born within the past thousand years. Dozens of years ago, I had another daughter. She is much younger than you. Are you supposed to address her as ‘ancestor’?”
Linley could only laugh.
To these people who had unlimited lifespan, generational hierarchies really did become meaningless.
“Anyone who isn’t directly within three generations of you can simply be addressed by name.” Hazard said.
“Everyone, stop standing there. Come to the main hall.” Baruch laughed, and Linley followed them deeper in, chatting with everyone while walking. Linley also introduced Delia and Bebe.
“Clan leader.” Linley asked, “How many people does our Yulan branch have?”
“A few hundred people.” Baruch laughed as he looked around. “However, in this gorge, there’re a few other branches as well. Our Yulan branch is a very small branch.” But there was something which Baruch had not said…
That his branch was the weakest, smallest branch.
“Baruch, you seem to be in a good mood?” A teasing voice rang out.
0/5000
ยินดีต้อนรับบ้าน" คำเหล่านี้ทำให้เกิดความรู้สึกร้อนพุ่งออกมาจากหน้าอกของ Linleyรู้สึกสายตาเสน่ห์ของ clansmen บารุบนเขา Linley ก็รับรู้ว่า ความยากลำบากเขาก็ทนเกือบเจ็ดร้อยปีเขาใช้เวลาในการบาน Redbud ทวีป ซี Starmist การข้ามสิ่งกีดขวาง และ hurrying ผ่านทวีป Bloodridge เป็นมูลค่าทั้งหมดหลังจากหลงในขอบเขตสองคมหลายปี เขาสุดท้ายรับบารุออก Linley นั้นมอง Linley หน้าที่รุนแรงซ่อนน้ำตา unshed "Linley ต้องได้เวลาคร่าว ๆ ของมัน""นายหนุมาน ขอบคุณ" บารุมองไปทางหนุมาน "Linley นี้เป็นจริงของฉันยูลัน continent สาขา""ฮาฮา บารุ ขอแสดงความยินดีด้วย นี่คือสัญลักษณ์ของตระกูลของเรา ให้ Linley ผูกกับเลือด" มอบหนุมานออกสัญลักษณ์ แล้วหัวเราะ และกล่าวว่า "ฉันจะไม่ รบกวนคุณอีก" พูด หนุมานบินออกไป และออกเดินทางบารุให้ตรา Linley"ผูกมันกับเลือด" Linley ศึกษาตรา"นี้แสดงสถานะของคุณเป็นแบบ clansman สมาชิกทั้งหมดของตระกูลมีมัน" บารุอธิบาย และ Linley ทันทีผูกมันกับเลือด ในทันทีที่พระองค์ Linley พบกับ astonishment ของเขา...ว่าไม่จริงรู้สึกทวีปที่คนอื่นทำ"แน่นอน โดยอาศัยนี้ หนึ่งสามารถได้แตกต่างหรือไม่มีคนเป็นสมาชิกของตระกูล"“Linley.” Behind Baruch, that handsome youth was all smiles. “Do you know who I am?”Linley couldn’t help but be startled. He had never before met any of the ancestors of his clan. How could he know their name or identities?“My name is Ryan.” The handsome youth said. “You were talking about my affairs, just now.”Only now did Linley understand, and he laughed, “Our first Golden Dragonrider Saint of the Baruch clan!”“Haha, Golden Dragonrider Saint. Right, right.” Ryan began to laugh loudly. “Just now, you mentioned myself and Hazard. Hazard, come here.” Behind Ryan was a muscular man with light golden hair.“Linley, hello.” Hazard said.Linley opened his mouth, but Linley suddenly realized that he had no idea how he should address them.Hazard was his great great great…grandpa?Whether it was Baruch or Ryan or Hazard, all of them were many generations senior to Linley.Seeing the look on Linley’s face, Baruch was able to guess what Linley was thinking. He laughed, “Linley, in material planes, people’s lifespan are not very long, so generational questions matter. In the Infernal Realm, however, there are many who have lived for over a hundred million years. Caring about generations is no longer meaningful.”“Look, in our Azure Dragon clan, which has existed for countless billions of years, there might be a gap hundred million generations between an elder and a junior. Tell me, what’s the point?”Once things got to a certain level, it became pointless.For example, in the Yulan continent and the O’Brien Empire.The War God had many descendants. After five thousand years, his descendants were simply too many, and so O’Brien himself didn’t care much about them. Of the disciples he had accepted, the eldest were almost as old as him, while the youngest were comparable to Linley. There could be a gap of five thousand years.But despite such a huge gap, they still simply viewed themselves as fellow apprentices.“The Azure Dragon clan has set its roots and scattered its leaves in very many places. It’s possible that two people who were born at the exact same time might be technically separated by countless ‘generations’ in the family hierarchy.” Baruch laughed. “Thus, not just in our own family, in the entire Infernal Realm, which ‘generation’ one is in doesn’t matter much.”Linley nodded in agreement as well.“Boss, Grandpa Beirut and I are separated by I don’t even know how many generations, but I still just call him Grandpa.” Bebe said. “Also, Beirut’s three sons. I just call them by their names.”Bebe was a member of Beirut’s clan, after all. Technically speaking, he could be considered a descendant of Harry and his brothers.But because the difference between them in the generational hierarchy was simply too great, Bebe just addressed them by their names.
“Haha.” Ryan laughed. “Linley, at first, we had headaches as well over this matter, but now we are all accustomed to it. All members of the Azure Dragon clan just address each other casually. The only thing that matters for status is one’s power!”
If one was powerful, one would be at a higher level in the clan. Even if one was very senior in terms of the hierarchy but had remained a God despite training for trillions of years while another had trained for just ten thousand years to become a Highgod, one had to bow respectfully when seeing that Highgod.
“You can just address me as clan leader. As for the others, you can call them by their names.” Baruch laughed.
“Call them by their names?” Linley felt that it was awkward.
“Of course.” Hazard laughed. “You’ve reached the God level, but most likely were born within the past thousand years. Dozens of years ago, I had another daughter. She is much younger than you. Are you supposed to address her as ‘ancestor’?”
Linley could only laugh.
To these people who had unlimited lifespan, generational hierarchies really did become meaningless.
“Anyone who isn’t directly within three generations of you can simply be addressed by name.” Hazard said.
“Everyone, stop standing there. Come to the main hall.” Baruch laughed, and Linley followed them deeper in, chatting with everyone while walking. Linley also introduced Delia and Bebe.
“Clan leader.” Linley asked, “How many people does our Yulan branch have?”
“A few hundred people.” Baruch laughed as he looked around. “However, in this gorge, there’re a few other branches as well. Our Yulan branch is a very small branch.” But there was something which Baruch had not said…
That his branch was the weakest, smallest branch.
“Baruch, you seem to be in a good mood?” A teasing voice rang out.
“Haha.” Ryan laughed. “Linley, at first, we had headaches as well over this matter, but now we are all accustomed to it. All members of the Azure Dragon clan just address each other casually. The only thing that matters for status is one’s power!”
If one was powerful, one would be at a higher level in the clan. Even if one was very senior in terms of the hierarchy but had remained a God despite training for trillions of years while another had trained for just ten thousand years to become a Highgod, one had to bow respectfully when seeing that Highgod.
“You can just address me as clan leader. As for the others, you can call them by their names.” Baruch laughed.
“Call them by their names?” Linley felt that it was awkward.
“Of course.” Hazard laughed. “You’ve reached the God level, but most likely were born within the past thousand years. Dozens of years ago, I had another daughter. She is much younger than you. Are you supposed to address her as ‘ancestor’?”
Linley could only laugh.
To these people who had unlimited lifespan, generational hierarchies really did become meaningless.
“Anyone who isn’t directly within three generations of you can simply be addressed by name.” Hazard said.
“Everyone, stop standing there. Come to the main hall.” Baruch laughed, and Linley followed them deeper in, chatting with everyone while walking. Linley also introduced Delia and Bebe.
“Clan leader.” Linley asked, “How many people does our Yulan branch have?”
“A few hundred people.” Baruch laughed as he looked around. “However, in this gorge, there’re a few other branches as well. Our Yulan branch is a very small branch.” But there was something which Baruch had not said…
That his branch was the weakest, smallest branch.
“Baruch, you seem to be in a good mood?” A teasing voice rang out.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ! " คำพูดนี้ทำให้รู้สึกร้อนจะพรั่งพรูออกมาจากหน้าอก Linley .
รู้สึกห่วงใย สายตาของครูบา clansmen Linley เขา พลันตระหนักว่า ความลำบากที่ต้องอดทนผ่านเกือบเจ็ดร้อยปี เขาใช้เวลาในเรดบัดทวีป traversing ทะเล starmist และรีบผ่าน bloodridge ทวีปทั้งหมด คุ้มค่า !
หลังจากเดินอยู่ในดินแดนนรกมานานหลายปี เขาได้กลับมาถึงบ้าน !
บารุค Linley ออก แล้วมองไปที่ใบหน้าซ่อนน้ำตา Linley เขาดุร้าย unshed . " ลินลี่ย์ , คุณต้องลำบากหรอก "
" คุณหนุมาน ขอบคุณ . . . " ครูบามองกับหนุมาน " ลินลี่ย์นี้แน่นอนผมยู่หลานทวีปสาขา "
" ฮ่าๆ บารุค ยินดีด้วยครับที่นี่เป็นสัญลักษณ์ของตระกูลเรา ปล่อยให้ Linley ผูกมันด้วยเลือด " หนุมานยื่นออกมาเป็นสัญลักษณ์ จากนั้นก็หัวเราะและกล่าวว่า " ผมจะไม่กวนคุณอีก " เขาพูด หนุมานบินออกไปและจากไป
บารุคให้สัญลักษณ์กับ Linley
" มัดมันด้วยเลือด ? " ลินลี่ย์ศึกษาสัญลักษณ์
" นี้จะแสดงสถานะตามพวกพ้อง . สมาชิกทั้งหมดของตระกูลได้ . " ครูบาอธิบายLinley ทันทีและถูกผูกไว้ด้วยเลือด ในแบบที่เขาทำ ลินลีย์พบความประหลาดใจของเขา . . . . . . .
ที่เขาจริงสามารถสัมผัสสัญลักษณ์ที่คนอื่นถือ
" แน่นอน โดยอาศัยนี้ หนึ่งสามารถแยกแยะได้หรือไม่ว่าใครคือสมาชิกของตระกูล "
" ลินลี่ย์ " หลังบารุคที่เยาวชน หล่อก็ยิ้มตลอดเลย " แกรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร ? "
ลินลีย์ไม่สามารถช่วย แต่จะตกใจ เขาไม่เคยพบใด ๆของบรรพบุรุษของตระกูลของเขา เขารู้ชื่อหรือตัวตนของพวกเขา ?
" ฉันชื่อไรอัน " หนุ่มหล่อพูด " คุณพูดเรื่องของผม ตอนนี้ "
แต่ตอนนี้ Linley เข้าใจ และเขาหัวเราะ " เซนต์ทองอีกหน่อยแรกของตระกูลบารุคของเรา ! "
" ฮ่าๆ โกลเด้น นักขี่มังกรนักบุญ ใช่ ใช่" ไรอันเริ่มหัวเราะเสียงดัง " เมื่อกี้คุณพูดถึงตัวเอง และอันตราย อันตราย มานี่ " หลังไรอันเป็นผู้ชายกล้ามโต กับผมสีทองอ่อน
" Linley สวัสดีค่ะ " ภัยบอกว่า
Linley เปิดปากของเขา แต่ Linley พลันตระหนักว่า เขามีความคิดว่าเขาน่าจะอยู่ได้
ภัยเป็นเยี่ยมเลย . . . . . . . คุณปู่
ไม่ว่าจะเป็นครูบา หรือ ไรอัน หรืออันตราย
รู้สึกห่วงใย สายตาของครูบา clansmen Linley เขา พลันตระหนักว่า ความลำบากที่ต้องอดทนผ่านเกือบเจ็ดร้อยปี เขาใช้เวลาในเรดบัดทวีป traversing ทะเล starmist และรีบผ่าน bloodridge ทวีปทั้งหมด คุ้มค่า !
หลังจากเดินอยู่ในดินแดนนรกมานานหลายปี เขาได้กลับมาถึงบ้าน !
บารุค Linley ออก แล้วมองไปที่ใบหน้าซ่อนน้ำตา Linley เขาดุร้าย unshed . " ลินลี่ย์ , คุณต้องลำบากหรอก "
" คุณหนุมาน ขอบคุณ . . . " ครูบามองกับหนุมาน " ลินลี่ย์นี้แน่นอนผมยู่หลานทวีปสาขา "
" ฮ่าๆ บารุค ยินดีด้วยครับที่นี่เป็นสัญลักษณ์ของตระกูลเรา ปล่อยให้ Linley ผูกมันด้วยเลือด " หนุมานยื่นออกมาเป็นสัญลักษณ์ จากนั้นก็หัวเราะและกล่าวว่า " ผมจะไม่กวนคุณอีก " เขาพูด หนุมานบินออกไปและจากไป
บารุคให้สัญลักษณ์กับ Linley
" มัดมันด้วยเลือด ? " ลินลี่ย์ศึกษาสัญลักษณ์
" นี้จะแสดงสถานะตามพวกพ้อง . สมาชิกทั้งหมดของตระกูลได้ . " ครูบาอธิบายLinley ทันทีและถูกผูกไว้ด้วยเลือด ในแบบที่เขาทำ ลินลีย์พบความประหลาดใจของเขา . . . . . . .
ที่เขาจริงสามารถสัมผัสสัญลักษณ์ที่คนอื่นถือ
" แน่นอน โดยอาศัยนี้ หนึ่งสามารถแยกแยะได้หรือไม่ว่าใครคือสมาชิกของตระกูล "
" ลินลี่ย์ " หลังบารุคที่เยาวชน หล่อก็ยิ้มตลอดเลย " แกรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร ? "
ลินลีย์ไม่สามารถช่วย แต่จะตกใจ เขาไม่เคยพบใด ๆของบรรพบุรุษของตระกูลของเขา เขารู้ชื่อหรือตัวตนของพวกเขา ?
" ฉันชื่อไรอัน " หนุ่มหล่อพูด " คุณพูดเรื่องของผม ตอนนี้ "
แต่ตอนนี้ Linley เข้าใจ และเขาหัวเราะ " เซนต์ทองอีกหน่อยแรกของตระกูลบารุคของเรา ! "
" ฮ่าๆ โกลเด้น นักขี่มังกรนักบุญ ใช่ ใช่" ไรอันเริ่มหัวเราะเสียงดัง " เมื่อกี้คุณพูดถึงตัวเอง และอันตราย อันตราย มานี่ " หลังไรอันเป็นผู้ชายกล้ามโต กับผมสีทองอ่อน
" Linley สวัสดีค่ะ " ภัยบอกว่า
Linley เปิดปากของเขา แต่ Linley พลันตระหนักว่า เขามีความคิดว่าเขาน่าจะอยู่ได้
ภัยเป็นเยี่ยมเลย . . . . . . . คุณปู่
ไม่ว่าจะเป็นครูบา หรือ ไรอัน หรืออันตราย
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Sense of sight
- Where there
- nitrogen fixation bacteria convert gas i
- inhabitants in the tree regions have mor
- นอนเถอะได้โปรด
- they're fine
- Gina Rinehart loses legal feud with kids
- First Name
- department
- กลัวภาษาอังกฤษ
- Gina Rinehart loses legal feud with kids
- เช่นกัน
- 며
- ซึ่งวันนี้เป็นวันที่ฉันรอคอยมานานฉันออกบ
- Slide one under your shorts?
- ซึ่งวันนี้เป็นวันที่ฉันรอคอยมานานฉันออกบ
- What happen
- 115/29 เอื้ออาทรบางใหญ่ซิตี้ ถ.กาญจนาภิเ
- สรชา
- หมู่บ้านทรัพย์รุงเรือง
- He fucked up quite badly
- ฉันรู้สึกว่าตัวเองบ้า ก็ตอนที่อยู่ฉันกับ
- ฉันยังแฮงค์
- ลักษณะงานเป็นอย่างไร
