1. IntroductionRemoval of bitter co

1. Introduction
Removal of bitter compounds or debittering has long been an
important process in citrus juice production (Kola, Kaya, Duran,
& Altan, 2010; Lee & Kim, 2003). However, for freshly consumed
citrus such as Satsuma mandarin, mild bitterness contributes to
its pleasant flavor while strong bitterness may have negative impact.
In citrus, two groups of compounds are responsible for the
bitterness: one group includes two limonoid aglycones, limonin
and nomilin, which are highly oxygenated triterpenoids (Roy &
Saraf, 2006); while the other group comprises flavanone glycosides,
including naringin, neohesperidin and poncirin, which belong
to the large family of flavonoids (Hsu, Berhow, Robertson, &
Hasegawa, 1998; Singh, Jain, Gupta, & Dhatt, 2003). Naringin is
the most abundant flavonoid bitter principle in grapefruit (Hagen,
Dunlap, & Wender, 1966; Jourdan, McIntosh, & Mansell, 1985).
However, in grapefruit juices, bitterness caused by naringin was
only detectable when the concentration was higher than 300–
400 lg/mL (Soares & Hotchkiss, 1998), while for limonin and nomilin,
the threshold for bitterness is as low as 6 lg/mL (Guadagni,
Maier, & Turnbaugh, 1973). Although limonoids and naringin are
unpalatable (Koca et al., 2009), ongoing studies have revealed that
biologically they possess some antibacterial, antifungal and anticancer
activities, which attracts more and more consumers for
their healthy benefits (Gattuso, Barreca, Gargiulli, Leuzzi, & Caristi,
2007; Miller, Porter, Binnie, Guo, & Hasegawa, 2004). Researches
on the metabolism mechanism that governs the bitter compounds
in citrus thus were inspired.
Mostly distributed in Rutaceae and Meliaceae, limonoids are a
group of stereo-chemically homogenous triterpenoids, which are
neutral or acidic and are presented as noncarboxylated (aglycone
forms) or carboxylated (glucoside forms) compounds, respectively.
About 36 limonoid aglycones and 17 limonoid glucosides are produced
in various tissues of Citrus and its relatives (Rutaceae) (Roy &
Saraf, 2006). The elucidation of limonoids biosynthesis with the
help of radioactive tracer work began at the late 1970’s (Hasegawa
& Hoagland, 1977). Via at least four pathways, limonoids are synthesized
in various plant tissues of Citrus and its close relatives
(Roy & Saraf, 2006). Deacetylnomilinic acid and nomilin are precursors
of limonoids in Citrus, and nomilin is synthesized from acetate,
mevalonate and/or furanesyl pyrophosphate mainly in the
phloem region of stems as well as the leaves. Synthesis of limonoids
might result from the nomilin being translocated from
the phloem of stems, while fruit tissues and seeds are able to synthesize other limonoids independently (Hasegawa, Herman,
Orme, & Ou, 1986). Embryogenic cell cultures of Citrus and Fortunella
could also utilize nomilin in their limonoids synthesis (Endo
et al., 2002). In the seeds and the fruits approaching maturation,
limonoid aglycones are converted to non-bitter limonoid glucosides
under the function of limonoid glucosyltransferase (UDP-Dglucose:
limonoid glucosyltransferase, LGTase), then limonin
glucoside and nomilin glucoside become the two most abundant
limonoid glucosides in the citrus fruits and the seeds, respectively
(Herman, Fong, & Hasegawa, 1991; Manners, 2007). Kita et al.
(2003) revealed that in navel orange the genotype of the LGTase
gene (CitLGT) locus is homozygous for CitLGT-1, whereas in Satsuma
mandarin, it is heterozygous for CitLGT-1 and CitLGT-2 (CitLGT-1/CitLGT-2).
According to their report, the lower levels of
non-bitter limonoid glucosides in navel orange fruit at the earlyto
mid-developmental stage were attributed to the defective CitLGT-2.
Naringin is a derivative of naringenin, a flavanone aglycone. In
citrus, flavanone aglycones are glucosylated to yield flavanone-7-
O-glucosides, such as naringenin-7-O-glucoside, which are further
glycosylated by 1,6-rhamnosyltransferase (1,6-RhaT) to yield
tasteless naringenin-7-O-rutinoside, or by 1,2-rhamnosyltransferase
(1,2-RhaT) to produce bitter naringin (naringenin-7-O-neohsperidosides)
(Bar-Peled, Fluhr, & Gressel, 1993; Frydman et al.,
2013; Lewinsohn, Britsch, Mazur, & Gressel, 1989; McIntosh,
Latchinian, & Mansell, 1990). In grapefruit, most of the naringenin-7-O-glucoside
is converted into naringin by the enzyme 1,2-
RhaT, while the rest is metabolized into non-bitter rutinoside narirutin
by 1,6-RhaT. In other citrus species such as sweet oranges,
the glycosylation process is essentially the same, but involves hesperetin.
Nevertheless, the concentration of flavanone–neohesperidoside
is a major determinant of the fruit bitterness in citrus
(Frydman et al., 2004). Naringin can be hydrolyzed by naringinase
into less bitter prunin, which may be further hydrolyzed into tasteless
naringenin (Ribeiro & Ribeiro, 2008b).
Thus, to understand the metabolism of the bitter compounds
and to improve the citrus flavor in the future, the contents of three
main bitter compounds in citrus, limonin, nomilin and naringin,
were determined during fruit development of three consecutive
growing seasons in the fruit tissues of ‘Guoqing No.1’ Satsuma
mandarin (Citrus unshiu Marc.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำเอาสารขมหรือ debittering ได้รับการกระบวนการสำคัญในการผลิตน้ำส้ม (อบเชย Kaya, Duran& Altan, 2010 ลี & Kim, 2003) อย่างไรก็ตาม สำหรับบริโภคสดส้มเช่น Satsuma รวมโรงแรมแมนดาริน อ่อนรสขมรสดีในขณะที่รสขมเข้มแข็งอาจมีผลกระทบเชิงลบในส้ม สารประกอบกลุ่มสองมีหน้าที่ในการรสขม: กลุ่มที่หนึ่งมีสอง limonoid aglycones, limoninและ nomilin ซึ่งเป็น oxygenated สูง triterpenoids (รอย &Saraf, 2006); ในขณะที่กลุ่มอื่น ๆ ประกอบด้วย flavanone glycosidesรวม naringin, neohesperidin และ poncirin ที่อยู่ครอบครัวใหญ่ของ flavonoids (ซู Berhow โรเบิร์ตสัน และHasegawa, 1998 สิงห์ เจน กุปตา & Dhatt, 2003) Naringin เป็นหลักขม flavonoid ชุกชุมมากที่สุดในส้มโอ (บริษัทฮาเก็นการ์Dunlap, & Wender, 1966 Jourdan แมคอินทอช และ Mansell, 1985)อย่างไรก็ตาม ในน้ำส้มโอ สาเหตุ naringin รสขมได้สามารถตรวจสอบได้เท่านั้นเมื่อความเข้มข้นสูงกว่า 300400 lg/mL (Soares & Hotchkiss, 1998), ในขณะที่ สำหรับ limonin และ nomilinขีดจำกัดสำหรับรสขมอยู่ในระดับต่ำที่ lg 6 มล. (GuadagniMaier, & Turnbaugh, 1973) แม้ limonoids และ naringinปร่า (Koca et al., 2009), การศึกษาต่อเนื่องได้เปิดเผยที่ชิ้นที่มียาปฏิชีวนะบาง ต้านเชื้อรา และ anticancerกิจกรรม ที่ดึงดูดผู้บริโภคมาก ขึ้นสำหรับประโยชน์เพื่อสุขภาพ (Gattuso, Barreca, Gargiulli, Leuzzi, & Caristi2007 มิลเลอร์ กระเป๋า Binnie กัว และ Hasegawa, 2004) งานวิจัยกลไกการเผาผลาญที่ควบคุมสารขมในส้มจึงได้แรงบันดาลใจส่วนใหญ่กระจายในวงศ์ส้มและ Meliaceae, limonoids เป็นกลุ่มของ triterpenoids ให้สเตอริโอสารเคมี ที่อยู่เป็นกลาง หรือกรด และแสดงเป็น noncarboxylated (aglyconeฟอร์ม) หรือ carboxylated (ฟอร์ม glucoside) สาร ตามลำดับมีผลิตประมาณ 36 aglycones limonoid และ 17 limonoid glucosidesในเนื้อเยื่อต่าง ๆ ของญาติ(วงศ์ส้ม) และส้ม (รอย &Saraf, 2006) Elucidation ของ limonoids สังเคราะห์ด้วยการวิธีใช้งานติดตามกัมมันตภาพเริ่มที่สาย 115 (Hasegawa& Hoagland, 1977) ผ่านน้อยสี่หลัก สังเคราะห์ limonoidsในเนื้อเยื่อพืชต่าง ๆ ของส้มและญาติสนิทของ(รอย & Saraf, 2006) กรด Deacetylnomilinic และ nomilin มี precursorsของ limonoids ส้ม และ nomilin เป็นเสียงสังเคราะห์จาก acetatepyrophosphate mevalonate และ/หรือ furanesyl ส่วนใหญ่ในการภูมิภาคเปลือกชั้นในของลำต้นใบ สังเคราะห์ limonoidsอาจเกิดจาก nomilin เป็น translocated จากเปลือกชั้นในของลำต้น ในขณะที่เนื้อเยื่อผลไม้และเมล็ดพืชสามารถสังเคราะห์ limonoids อื่น ๆ อย่างเป็นอิสระ (Hasegawa เฮอร์แมนOrme และ Ou, 1986) วัฒนธรรมเซลล์เยื่อส้มและ Fortunellaนอกจากนี้ยังสามารถใช้ nomilin ในการสังเคราะห์ limonoids (Endoและ al., 2002) ในเมล็ดพืชและผลไม้ที่กำลังสุกแก่แปลงเป็น limonoid aglycones glucosides limonoid ไม่ขมภายใต้การทำงานของ limonoid glucosyltransferase (UDP-Dglucose:limonoid glucosyltransferase, LGTase), limonin แล้วglucoside และ nomilin glucoside เป็น สองมากที่สุดglucosides limonoid ผลไม้ส้มและเมล็ด ตามลำดับ(Herman ฟง & Hasegawa, 1991 มารยาท 2007) คิตะ et al(2003) เปิดเผยว่า ส้ม navel ในลักษณะทางพันธุกรรมของ LGTaseโลกัสโพล (CitLGT) ของยีนที่เป็น homozygous สำหรับ CitLGT-1 ในขณะที่ใน Satsumaโรงแรมแมนดาริน มันเป็น heterozygous CitLGT-1 และ CitLGT-2 (CitLGT-1/CitLGT-2)การรายงาน ระดับต่ำกว่าไม่ขม limonoid glucosides ในผลไม้ส้ม navel ที่ earlytoขั้นกลางพัฒนาได้เกิดจากการบกพร่อง CitLGT 2Naringin เป็นอนุพันธ์ของ naringenin, flavanone aglycone ในส้ม flavanone aglycones จะ glucosylated ให้ flavanone-7 -O-glucosides เช่น naringenin-7-O-glucoside ซึ่งเพิ่มเติมglycosylated โดย 1,6-rhamnosyltransferase (1,6-RhaT) ให้ผลผลิตชาติ naringenin-7-O-rutinoside หรือ rhamnosyltransferase 1, 2(1, 2-RhaT) ผลิต naringin ขม (naringenin-7-O-neohsperidosides)(แถบ Peled, Fluhr, & Gressel, 1993 Frydman et al.,2013 Lewinsohn, Britsch, Mazur, & Gressel, 1989 แมคอินทอชLatchinian, & Mansell, 1990) ในส้มโอ ส่วนใหญ่ของ naringenin-7-O-glucosideแปลงเป็น naringin โดยเอนไซม์ 1, 2-RhaT ในขณะเหลือถูก metabolized เข้าไม่ขม rutinoside narirutinโดย 1,6-RhaT ในสปีชีส์อื่น ๆ ส้มเช่นส้มหวานการ glycosylation เป็นหลักเหมือนกัน แต่เกี่ยวข้องกับ hesperetinอย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นของ flavanone – neohesperidosideเป็นดีเทอร์มิแนนต์สำคัญของผลไม้รสขมในส้ม(Frydman et al., 2004) สามารถ hydrolyzed Naringin โดย naringinaseเป็นน้อยขม prunin ซึ่งอาจเพิ่มเติม hydrolyzed เป็นชาติnaringenin (Ribeiro & Ribeiro, 2008b)ดังนั้น การเผาผลาญสารขมเข้าใจและการปรับปรุง ส้มรสในอนาคต เนื้อหาของสามสารขมหลักในส้ม limonin, nomilin และ naringinมีกำหนดในระหว่างการพัฒนาผลไม้สามคืนติดต่อกันเติบโตในเนื้อเยื่อผลไม้ของ Satsuma 'Guoqing No.1'แมนดาริน (ส้ม unshiu มาร์ค)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
กำจัดสารประกอบขมหรือ debittering มีมานาน
กระบวนการที่สำคัญในการผลิตน้ำผลไม้ส้ม (Kola, ยะ Duran,
และกัก 2010; & ลีคิม 2003) อย่างไรก็ตามสำหรับการบริโภคสด
ส้มเช่นส้มแมนดาริน Satsuma ขมขื่นอ่อนก่อให้เกิด
รสชาติที่ถูกใจในขณะที่ความขมขื่นที่แข็งแกร่งอาจจะมีผลกระทบทางลบ.
ในส้มสองกลุ่มของสารประกอบที่มีความรับผิดชอบใน
ความขมขื่น: กลุ่มหนึ่งมีสอง aglycones limonoid, ลิโมนิ
และ nomilin, ซึ่งมีออกซิเจนสูง triterpenoids (รอยและ
Saraf 2006); ในขณะที่กลุ่มอื่น ๆ ประกอบด้วย glycosides flavanone,
รวมทั้ง naringin, neohesperidin และ poncirin ซึ่งเป็น
ครอบครัวขนาดใหญ่ของ flavonoids (ซุย Berhow, โรเบิร์ตและ
เซกาวา, 1998; สิงห์เชน Gupta และ Dhatt 2003) naringin เป็น
มากที่สุด flavonoid หลักการขมในส้มโอ (ฮ
Dunlap และ Wender 1966; Jourdan, แมคอินทอชและเซลล์ 1985).
อย่างไรก็ตามในน้ำผลไม้ส้มโอขมขื่นที่เกิดจากการ naringin เป็น
เพียงการตรวจพบเมื่อความเข้มข้นสูงกว่า 300 -
400 LG / mL (Soares & Hotchkiss, 1998) ในขณะที่สำหรับลิโมนิและ nomilin,
เกณฑ์สำหรับความขมขื่นต่ำเป็น 6 LG / mL (Guadagni,
Maier & Turnbaugh, 1973) แม้ว่า limonoids และ naringin จะ
ไม่อร่อย (Koca et al., 2009) การศึกษาอย่างต่อเนื่องได้เปิดเผยว่า
พวกเขามีทางชีวภาพต้านเชื้อแบคทีเรียบางเชื้อราและต้านมะเร็ง
กิจกรรมซึ่งดึงดูดผู้บริโภคมากขึ้นเพื่อ
ผลประโยชน์ที่ดีต่อสุขภาพของพวกเขา (Gattuso, Barreca, Gargiulli, Leuzzi, และ Caristi,
2007 มิลเลอร์, พอร์เตอร์ Binnie, Guo และเซกาวา, 2004) งานวิจัย
เกี่ยวกับกลไกการเผาผลาญอาหารที่ควบคุมสารขม
ในส้มจึงได้แรงบันดาลใจ.
กระจายส่วนใหญ่ใน Rutaceae และ Meliaceae, limonoids เป็น
กลุ่มของ triterpenoids สเตอริโอเคมีเหมือนกันซึ่งเป็นที่
เป็นกลางหรือเป็นกรดและได้แสดงเป็น noncarboxylated (aglycone
รูปแบบ) หรือ carboxylated (รูปแบบ glucoside) สารประกอบตามลำดับ.
เกี่ยวกับ 36 aglycones limonoid และ 17 limonoid glucosides มีการผลิต
ในเนื้อเยื่อต่าง ๆ ของส้มและญาติของมัน (Rutaceae) (รอยและ
Saraf 2006) การชี้แจงของ limonoids การสังเคราะห์ด้วย
ความช่วยเหลือของการทำงานตามรอยกัมมันตรังสีเริ่มปลายปี 1970 (เซกาวา
และ Hoagland 1977) ผ่านอย่างน้อยสี่ทุลักทุเล limonoids มีการสังเคราะห์
ในเนื้อเยื่อพืชต่าง ๆ ของส้มและญาติใกล้ชิด
(รอยและ Saraf 2006) กรด Deacetylnomilinic และ nomilin เป็นสารตั้งต้น
ของ limonoids ในส้มและ nomilin ถูกสังเคราะห์จากอะซิเตท,
mevalonate และ / หรือ pyrophosphate furanesyl ส่วนใหญ่ใน
ภูมิภาคใยเปลือกไม้ของลำต้นเช่นเดียวกับใบ การสังเคราะห์ limonoids
อาจเป็นผลมาจากการถูก nomilin translocated จาก
ใยเปลือกไม้ของลำต้นในขณะที่เนื้อเยื่อผลไม้และเมล็ดมีความสามารถในการสังเคราะห์ limonoids อื่น ๆ ที่เป็นอิสระ (เซกาวาเฮอร์แมน,
ออร์มคอร์ตและ Ou, 1986) เซลล์เพาะของส้มและ Fortunella
ยังสามารถใช้ในการสังเคราะห์ nomilin limonoids ของพวกเขา (Endo
et al., 2002) ในเมล็ดและผลไม้ใกล้สุก,
aglycones limonoid จะถูกแปลงเป็น glucosides limonoid ที่ไม่ขม
ภายใต้การทำงานของ limonoid glucosyltransferase (UDP-Dglucose:
limonoid glucosyltransferase, LGTase) จากนั้นลิโมนิ
glucoside และ nomilin glucoside กลายเป็นทั้งสองที่มีมากที่สุด
ใน limonoid glucosides ผลไม้ส้มและเมล็ดตามลำดับ
(เฮอร์แมนฟงและเซกาวา, 1991; มารยาท 2007) Kita et al.
(2003) เปิดเผยว่าในสีส้มสะดือจีโนไทป์ของ LGTase
ยีน (CitLGT) สถานทีเป็น homozygous สำหรับ CitLGT-1 ในขณะที่ซัทซุ
ส้มแมนดารินมันเป็น heterozygous สำหรับ CitLGT-1 และ CitLGT-2 (CitLGT-1 / CitLGT-2).
ตามรายงานของพวกเขาในระดับที่ต่ำกว่าของ
glucosides limonoid ที่ไม่ขมในสะดือผลไม้สีส้มที่ earlyto
เวทีกลางการพัฒนาที่ได้รับมาประกอบกับข้อบกพร่อง CitLGT-2.
naringin เป็นอนุพันธ์ของ naringenin, flavanone aglycone ใน
ส้ม aglycones flavanone จะ glucosylated ให้ผลผลิต flavanone-7
O-glucosides เช่น naringenin-7-O-glucoside ซึ่งจะเพิ่มเติม
glycosylated โดย 1,6-rhamnosyltransferase (1,6-RhaT) เพื่อให้ได้
รสจืด naringenin-7 -O-rutinoside หรือ 1,2-rhamnosyltransferase
(1,2-RhaT) ในการผลิต naringin ขม (naringenin-7-O-neohsperidosides)
(บาร์ Peled, Fluhr และ Gressel,. 1993; Frydman, et al,
2013 ; Lewinsohn, Britsch, ซูและ Gressel 1989; แมคอินทอช
Latchinian และเซลล์ 1990) ในส้มโอส่วนใหญ่ของ naringenin-7-O-glucoside
จะถูกแปลงเป็น naringin โดยเอนไซม์ 1,2-
RhaT ในขณะที่ส่วนที่เหลือจะเผาผลาญเป็น rutinoside ที่ไม่ขม narirutin
โดย 1,6-RhaT ในสายพันธุ์อื่น ๆ ที่มีรสเปรี้ยวเช่นส้มหวาน
กระบวนการ glycosylation เป็นหลักเหมือนกัน แต่เกี่ยวข้องกับการ hesperetin.
แต่ความเข้มข้นของ flavanone-neohesperidoside
เป็นปัจจัยสำคัญของความขมขื่นผลไม้ในส้ม
(Frydman et al., 2004) naringin สามารถย่อยสลายโดย Naringinase
เป็น prunin ขมน้อยลงซึ่งอาจจะมีการไฮโดรไลซ์ต่อไปเป็นรสจืด
naringenin (แบร์โต & แบร์โต 2008b).
ดังนั้นเพื่อให้เข้าใจการเผาผลาญสารขม
และปรับปรุงรสชาติส้มในอนาคตเนื้อหาของ สาม
สารขมหลักในส้ม, ลิโมนิ, nomilin และ naringin,
ได้รับการพิจารณาในระหว่างการพัฒนาผลไม้ที่สามติดต่อกัน
ในฤดูกาลที่กำลังเติบโตในเนื้อเยื่อของผลไม้ 'Guoqing ครั้งที่ 1' ซัทซุ
ส้มแมนดาริน (ซัทซูมามานดาริน Marc.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
การกำจัดสารประกอบขมหรือก่อนได้รับ
กระบวนการสำคัญในการผลิตน้ำส้ม ( บก , จึง , Duran
&อัลตาน , 2010 ; ลี &คิม , 2003 ) อย่างไรก็ตาม สำหรับบริโภคสดเช่น
ส้มซัทซูมาแมนดารินอ่อนที่มีรสของความขมขื่น
สบายในขณะที่ความขมขื่นที่แข็งแกร่งอาจจะส่งผลกระทบในทางลบ .
ในส้ม , สองกลุ่มของสารประกอบรับผิดชอบ
ความขมขื่น : กลุ่มหนึ่งประกอบด้วยสองลิโมนอยด์ aglycones ิน
nomilin , และ , ซึ่งมีออกซิเจนไตรเทอร์ปีนอยด์ ( รอย&
วาราฟ. , 2006 ) ; ในขณะที่กลุ่มอื่น ๆ ประกอบด้วย คือ พันธุ์ neohesperidin
รวมทั้ง glycosides , และ poncirin ซึ่งเป็นของ
กับครอบครัวขนาดใหญ่ของกลุ่มฟลาโวนอยด์ ( berhow โรเบิร์ตสัน , , ,
&ฮาเซกาว่า 1998 ; Singh , Jain Gupta , & dhatt , 2003 )
พันธุ์คือฟลาโวนอยด์ที่มีมากที่สุดขมหลักการในส้มโอ ( Hagen
, ดันล็อป &เวนเดอร์ 1966 ; Jourdan , แมคอินทอช& , เซลล์ , 1985 ) .
แต่ในเกรปฟรุตผลไม้ขมเกิดจากพันธุ์คือ
เพียงได้เมื่อความเข้มข้นสูงกว่า 300 – 400 LG
/ ml ( Soares & Hotchkiss , 1998 ) ขณะที่ nomilin
และลิโมนิน , เกณฑ์ขมขื่นเป็นต่ำเป็น 6 LG / ml ( guadagni
Maier , ,& turnbaugh , 1973 ) และแม้ว่า limonoids พันธุ์เป็น
กลืนไม่ลง ( koca et al . , 2009 ) , การศึกษาอย่างต่อเนื่องได้เปิดเผยว่าพวกเขามีบางอย่าง
ชีวภาพแบคทีเรีย , เชื้อรา และมะเร็ง
กิจกรรมที่ดึงดูดผู้บริโภคมากขึ้น
ประโยชน์ต่อสุขภาพของพวกเขา ( กัตตูโซ่ Barreca gargiulli leuzzi , , , ,
caristi & , 2007 ; มิลเลอร์ พอร์เตอร์ Binnie กั้ว &ฮาเซกาว่า , 2004 ) วิจัย
ในกลไกที่ควบคุมการเผาผลาญสารขมในส้ม

ส่วนใหญ่จึงเป็นแรงบันดาลใจ และกระจายในต้นยม limonoids เป็น
, กลุ่มสเตอริโอเคมี homogenous ไตรเทอร์ปีนอยด์ ซึ่งเป็นกลาง หรือเป็นกรด
จะแสดงเป็น noncarboxylated ( รูปแบบี่
) หรือ carboxylated ( รูปแบบ (
) สารประกอบ ตามลำดับ36 ลิโมนอยด์ aglycones 17 กลูโคไซด์ไลโมนอยด์ผลิต
ในเนื้อเยื่อต่างๆ ของส้มและญาติของมัน ( Rutaceae ) ( รอย&
วาราฟ. , 2006 ) ส่วนคำชี้แจงของ limonoids ชีวสังเคราะห์ด้วย
ช่วยงานกัมมันตรังสีตามรอยเริ่มที่ปลาย 1970 ( ฮาเซกาว่า
&โฮกเลิน , 1977 ) ผ่านอย่างน้อยสี่แนวทาง limonoids
เป็นสังเคราะห์ในเนื้อเยื่อของพืชต่าง ๆ ของส้ม และญาติใกล้ชิดของมัน
( รอย&วาราฟ. , 2006 ) และกรด deacetylnomilinic nomilin มีสารตั้งต้น
ของ limonoids ในส้มและ nomilin สังเคราะห์จากอะซิเตท ,
มีวาโลเนต และ / หรือ furanesyl พบส่วนใหญ่ในภูมิภาค
มฤคทายวันต้นรวมทั้งใบ การสังเคราะห์ limonoids
อาจเป็นผลมาจาก nomilin ถูก translocated จาก
ระหว่างท่อนพันธุ์ในขณะที่เนื้อเยื่อของผลและเมล็ดสามารถสังเคราะห์ limonoids อื่นๆได้อย่างอิสระ ( ฮาเซกาว่า เฮอร์แมน , ออร์ม&
, อุ๊ , 1986 ) เลี้ยงเซลล์วัฒนธรรมของส้มและ fortunella
ยังสามารถใช้ในการ nomilin limonoids การสังเคราะห์ ( Endo
et al . , 2002 ) ในเมล็ดและผลไม้ที่ใกล้สุกจะเปลี่ยน aglycones
ลิโมนอยด์ , ไม่ขม
ลิโมนอยด์ กลูโคไซด์ภายใต้การทำงานของลิโมนอยด์สเฟอเรส ( UDP dglucose ลิโมนอยด์สเฟอเรส :
,
lgtase ) จากนั้นลิโมนิน ( nomilin ( และกลายเป็นสองมากมาย
ที่สุดลิโมนอยด์ กลูโคไซด์ในผลไม้เช่นมะนาวและเมล็ดตามลำดับ
( เฮอร์แมน , ฟอง , &ฮาเซกาว่า , 1991 ; มารยาท , 2007 ) คิตะ et al .
( 2546 ) พบว่า ในสะดือส้มทางพันธุกรรมของ lgtase
ยีน ( citlgt ) ความเชื่อคือยีน citlgt-1 ในขณะที่ในสัทสึมะ
ภาษาจีนกลาง เป็นประมาณการและสำหรับ citlgt-1 citlgt-2 ( citlgt-1 / citlgt-2 ) .
ตามรายงานของพวกเขา ระดับที่ต่ำกว่าของ
ไม่ขมลิโมนอยด์ กลูโคไซด์ในส้มไร้เมล็ดผลไม้ที่ earlyto
กลางพัฒนาการระยะเกิดจากการบกพร่อง citlgt-2 .
นาริงจินเป็นอนุพันธ์ของ naringenin , flavanone ี่ . ใน
ส้มคือ aglycones เป็น glucosylated ผลผลิต flavanone-7 -
o-glucosides เช่น naringenin-7-o-glucoside ซึ่งต่อไป
อื่นโดย 1,6-rhamnosyltransferase ( 1,6-rhat ) ผลผลิต
naringenin-7-o-rutinoside รสจืด หรือ 1,2-rhamnosyltransferase
( 1,2-rhat ) เพื่อผลิตพันธุ์ขม ( naringenin-7-o-neohsperidosides )
( บาร์ peled ที่ตั้ง& , , gressel , 1993 ; ฟรีดแมน et al . ,
2013 ; ลูอินเซิ่น ,britsch Mazur , & gressel , แมคอินทอช , 1989 ;
, latchinian & , เซลล์ , 2533 ) ในส้มโอ ที่สุดของ naringenin-7-o-glucoside
แปลงเป็น พันธุ์ โดยเอนไซม์ 1 , 2 -
คือส่วนหนึ่ง ส่วนที่เหลือจะถูกเผาผลาญในไม่ขม rutinoside narirutin
โดย 1,6-rhat . ในสายพันธุ์ส้มอื่น ๆ เช่น ส้มหวาน
กระบวนการ glycosylation เป็นหลักเดียวกัน แต่เกี่ยวข้องกับ hesperetin .
อย่างไรก็ตามความเข้มข้นของ flavanone – neohesperidoside
เป็นปัจจัยสําคัญของความขมขื่นในผลไม้ส้ม
( ฟรีดแมน et al . , 2004 ) พันธุ์สามารถไฮโดรไลซ์ด้วยนารินจิเนส
เข้าขมน้อยลง prunin ซึ่งอาจจะแตกย่อยเป็น naringenin รสจืด ( Ribeiro & Ribeiro
,
2008b ) ดังนั้นเพื่อให้เข้าใจการเมแทบอลิซึมของ
สารขม และเพื่อปรับปรุงรสส้มในอนาคตเนื้อหาของหลักสาม
ขมินสารในมะนาว nomilin พันธุ์ , และ , วิเคราะห์
ระหว่างการพัฒนาของผลของฤดูปลูกที่สามติดต่อกัน
ผลเนื้อเยื่อของ ' กว๋ ิง 1 สัทสึมะ
ภาษาจีนกลาง ( ส้ม unshiu มาร์ค )