In order to address the effect of t

In order to address the effect of trypsin on PRV replication,
PK15 cells were infected (3 h, m.o.i. of 20) and then treated
or not with trypsin (Becton Dickinson, ~ 410 BAEE units
ml21, 50 mM, 5 min). We performed this delayed treatment
to exclude the possibility of a direct effect of trypsin on virus
particles. The cells were then returned to medium to let the
infection proceed for 13 or 24 h. Viral growth was evaluated
by titrating the virus in the supernatants using a plaque
assay. When exposed to trypsin, PRV-infected cells subsequently
produced more infectious virus (Fig. 1a, left panel),
as indicated by the statistical Mann–Whitney test analysis
(P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อผลของทริปซิน PRV จำลอง,
PK15 เซลล์ติดเชื้อ (3 h, m.o.i. 20) และรับการรักษาแล้ว
หรือไม่ กับทริปซิน (Becton สัน, ~ 410 หน่วย BAEE
ml21, 50 มม. 5 นาที) เราดำเนินการรักษาล่าช้านี้
เพื่อแยกความเป็นไปได้ของผลกระทบโดยตรงของทริปซินในไวรัส
อนุภาค เซลล์ได้แล้วกลับไปสื่อให้การ
ติดเชื้อดำเนินต่อ 13 หรือ 24 h เจริญเติบโตของไวรัสถูกประเมิน
โดย titrating ไวรัสใน supernatants ใช้หินปูนเป็น
วิเคราะห์ เมื่อสัมผัสกับทริปซิน ติด PRV เซลล์ต่อ
ผลิตไวรัสติดเชื้อมากขึ้น (Fig. 1a แผงด้านซ้าย),
ตามที่ระบุ โดยทดสอบวิเคราะห์ทางสถิติของมานน์ – วิทนีย์
(P < 0 ? 05 ที่ t = 24 ชม) ผลคล้ายถูกสังเกตโดย
ซูโครสบริสุทธิ์ที่ไล่ระดับไวรัส (Fig. 1a แผงด้านขวา) และใน
ไตวัว Madin – บี้ (MDBK Fig. 1b) หรือเซนต์ (ข้อมูล
ไม่แสดง) เซลล์ ดังนั้น ทริปซินทริกเกอร์การ intracellular
กระบวนการนำการผลิตไวรัสเพิ่มขึ้นใน PRVinfected
เซลล์ เพิ่ม นี้เป็นรายงานแรก
เห็น proteases สามารถบรรเทาการปรับ
ผลิตไวรัสผ่านลักษณะพิเศษบนการติดเชื้อเซลล์
ว่านี้เกิดขึ้นผ่าน receptors เรียกรติเอส
(Ossovskaya & Bunnett, 2004) และว่าเป็น
ตามการสังเคราะห์ไวรัสโปรตีนเพิ่ม
ยังไม่สามารถกำหนด เปิดใช้งาน ERK1/2
intracellular แดงเป็นที่รู้จักทางเดินจะเชื่อมโยง
กับเจริญเติบโตของไวรัสเพิ่มขึ้นในหลายรูปแบบของไวรัส
ติดเชื้อ (Luo et al., 2002 Pleschka และ al., 2001) และ
เปิดของทางเดินนี้ได้ถูกรายงานใน proteasemediated
แดง (น้ำตาลและ al., 2001 DeFea et al., 2000) .
ดังนี้ การมีส่วนร่วมความเป็นไปได้ในการตรวจสอบ
ติดเชื้อผลิตไวรัสเพิ่มขึ้นเกิดจากทริปซินใน
เซลล์ เซลล์ PK15 ถูกแบบ mock - หรือ PRV-ติดเชื้อ และ
ถือว่า h 3 หลังกับทริปซิน 5, 30 หรือ 120 นาทีหรือซ้าย
unexposed ในระยะเวลาเดียวกัน เปิดใช้งานการ
ERK1/2 ทางเดินถูกประเมิน โดยการวิเคราะห์คืนในตาตะวันตกแล้ว
ใช้แอนติบอดีที่ต่อต้าน-phospho-ERK (เซลล์ตามปกติ
เทคโนโลยี) ผลลัพธ์ (Fig. 2a) ชี้ให้เห็นว่า ใน mockinfected
เซลล์ ERK1/2 ถูก phosphorylated หลังจาก 5 นาที
สัมผัสกับทริปซิน ในขณะที่หลังจากเปิดรับแสงเป็นเวลานาน
(ระหว่าง 30 และ 120 นาที), phosphorylation ที่หลุด
อยู่ใต้ระดับของโรค ผลลัพธ์เหล่านี้ได้สอดคล้องกับ
รายงานก่อนหน้านี้แสดงว่ารักษาทริปซิน transiently
เรียกทางเดิน ERK1/2 ในเซลล์หลายบรรทัด
(Brown และ al., 2001 DeFea et al., 2000) ในทางตรงกันข้าม ไวรัส และ
ทริปซินทริกเกอร์การเรียกใช้พลัง ERK1/2 ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

In order to address the effect of trypsin on PRV replication,
PK15 cells were infected (3 h, m.o.i. of 20) and then treated
or not with trypsin (Becton Dickinson, ~ 410 BAEE units
ml21, 50 mM, 5 min). We performed this delayed treatment
to exclude the possibility of a direct effect of trypsin on virus
particles. The cells were then returned to medium to let the
infection proceed for 13 or 24 h. Viral growth was evaluated
by titrating the virus in the supernatants using a plaque
assay. When exposed to trypsin, PRV-infected cells subsequently
produced more infectious virus (Fig. 1a, left panel),
as indicated by the statistical Mann–Whitney test analysis
(P<0?05 at t=24 h). Similar results were observed by using
sucrose gradient-purified virus (Fig. 1a, right panel) and in
Madin–Darby bovine kidney (MDBK; Fig. 1b) or ST (data
not shown) cells. Thus, trypsin triggers an intracellular
process leading to increased virus production in PRVinfected
cells. To our knowledge, this is the first report
demonstrating that proteases can mediate the enhancement
of viral production through an effect on the infected cell.
Whether this occurs through protease-activated receptors
(Ossovskaya & Bunnett, 2004) and whether this is
accompanied by an increased synthesis of virus proteins
remain to be determined. Activation of the ERK1/2
intracellular signalling pathway is known to be associated
with increased viral growth in several models of viral
infection (Luo et al., 2002; Pleschka et al., 2001) and
activation of this pathway has been reported in proteasemediated
signalling (Brown et al., 2001; DeFea et al., 2000).
Thus, in order to investigate its possible involvement in the
increased virus production induced by trypsin in infected
cells, PK15 cells were either mock- or PRV-infected and
treated 3 h later with trypsin for 5, 30 or 120 min or left
unexposed for the same length of time. Activation of the
ERK1/2 pathway was then assessed by Western blot analysis
using an anti-phospho-ERK antibody (Cell Signaling
Technology). The results (Fig. 2a) showed that, in mockinfected
cells, ERK1/2 was phosphorylated after a 5 min
exposure to trypsin, whilst after exposure for a longer time
(between 30 and 120 min), the phosphorylation dropped
below the basal level. These results were consistent with
previous reports showing that trypsin treatment transiently
activates the ERK1/2 pathway in several cell lines
(Brown et al., 2001; DeFea et al., 2000). In contrast, virus and
trypsin triggered a synergistic activation of ERK1/2 that

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อที่จะจัดการกับผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงใน PRV , pk15 เซลล์ติดเชื้อ (
3 H , m.o.i. 20 ) แล้ว ถือว่า
หรือไม่กับซิน ( เบคตอนดิกคินสัน , ~ 410 baee หน่วย
ml21 50 มม. , 5 min ) เราแสดงนี้รักษาล่าช้า
เพื่อแยกความเป็นไปได้ของผลกระทบโดยตรงของเอนไซม์ในอนุภาคไวรัส

เซลล์แล้วกลับไปกลางให้
การติดเชื้อต่อ 13 หรือ 24 ชั่วโมงการเจริญเติบโตของไวรัสถูกประเมิน
โดย titrating ไวรัสใน supernatants โดยใช้จุลินทรีย์
( . . . เมื่อสัมผัสกับทริป PRV , เซลล์ในภายหลัง
ผลิตไวรัสติดเชื้อเพิ่มเติม ( รูปที่ 1A , แผงด้านซ้าย ) ,
( สถิติ Mann - Whitney การทดสอบการวิเคราะห์
( p < 0 ? 05 ที่ t = 24 ชั่วโมง ) ผลที่คล้ายกันที่พบโดยการใช้ซูโครสลาดไวรัสบริสุทธิ์
( รูปที่ 1A , แผงด้านขวา ) และใน
madin –ดาร์บี้ โคไต ( mdbk ; รูป 1B ) หรือเซนต์ ( ข้อมูล
ไม่แสดง ) เซลล์ ดังนั้นเอนไซม์ทริกเกอร์เซลล์กระบวนการที่นำไปสู่การผลิตเพิ่มขึ้น

prvinfected ไวรัสในเซลล์ ความรู้ของเรา นี่เป็นครั้งแรกที่สามารถไกล่เกลี่ยเพื่อให้รายงาน

เพิ่มการผลิตไวรัสผ่านผลกระทบต่อเซลล์ที่ติดเชื้อ
ไม่ว่านี้เกิดขึ้นผ่านโปรเปิดตัวรับ
( ossovskaya & bunnett , 2004 ) และนี่คือ
มาพร้อมกับการสังเคราะห์ที่เพิ่มขึ้นของโปรตีนไวรัส
ยังคงเป็นปรากฏการณ์ที่ การเปิดใช้งานของ erk1 / 2
intracellular สัญญาณทางเดินเป็นที่รู้จักกันจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของไวรัส
ในหลายรูปแบบของการติดเชื้อไวรัส
( Luo et al . , 2002 ; pleschka et al . , 2001 ) และ
กระตุ้นทางเดินได้รับการรายงานใน proteasemediated
สัญญาณ ( สีน้ำตาล et al . , 2001 ; defea et al . , 2000 ) .
ดังนั้นเพื่อหาความเป็นไปได้ในการมีส่วนร่วมที่เพิ่มขึ้นเกิดจากไวรัส
การผลิตเอนไซม์ในเซลล์ที่ติดเชื้อ
, pk15 เซลล์ทั้งเย้ยหยันหรือ PRV ติดเชื้อและ
ถือว่า 3 H ในภายหลังกับทริป 5 , 30 และ 120 มินหรือซ้าย
อิ่มสำหรับความยาวเดียวกันของเวลา การกระตุ้นของ
erk1 / 2 ทางเดินถูกประเมิน โดยการวิเคราะห์ Western blot โดยใช้
phospho แอนติบอดีต่อต้านกา ��� ( สัญญาณมือถือ
เทคโนโลยี ) ผลลัพธ์ที่ได้ ( รูปที่ 2A ) พบว่า ใน mockinfected
เซลล์ erk1 / 2 ฟอสฟอรีเลเตตหลังจาก 5 นาที
แสงซิน ในขณะที่หลังจากการเปิดรับสำหรับ
เวลา ( ระหว่าง 30 และ 120 นาที ) , ฟอสโฟริเลชันลดลง
ด้านล่างระดับพื้นฐาน ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับ
รายงานก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าเอนไซม์รักษาบุคคลหรือสิ่งที่อยู่ชั่วคราว
กระตุ้น erk1 / 2 ) ในเซลล์หลาย
( สีน้ำตาล et al . , 2001 ; defea et al . , 2000 ) ในทางตรงกันข้าม , ไวรัส
ทริปที่เรียกใช้งาน erk1 / 2 ว่า