A Disaggregate View of Services. Th

A Disaggregate View of Services. The service sector has had the lowest rate of long-term growth in both labor productivity and TFP, and it was the most severely affected by the financial crisis. Labor productivity fell sharply after 1996, and the 2004 value is still 20 percent below the 1996 peak. The decline in TFP is an even-larger 25 percent. However, the sector includes a very diverse set of industries, whose output is notoriously hard to measure, and it includes the banking industry which was severely impacted by the 1997-98 financial crisis. The national accounts division of NESDB supplied a more disaggregate breakdown of the sector’s value added and capital stock that enabled a more detailed examination. The data are available for a period of 1980-2003, but use the pre-2001 industrial classification, Revision 2 of ISIC. Comparable employment data were obtained from the LFS. The identified industries include: (1) transportation and communications; (2) wholesale and retail trade, (3) banking, insurance and real estate, (4) ownership of dwellings, (5) public administration, and (6) other services. The data for the first two industries should be of reasonable quality, and banking is of particular interest. Ownership if dwellings in an unusual industry in which all of the valued added is imputed capital income; and it is separately identified largely for the purpose of excluding it from the productivity calculations. Public administration also raises measurement issues because in the absence of a means of measuring its output, most national account systems simply assume that output changes in line with the labor input, an assumption that labor productivity is constant over time.17 Other services is a heterogeneous collection of industries such as medical care, business services and personal services, where reliable measures of output and prices are largely unavailable. Thus, the estimate of TFP provides some insight into the severity of the measurement issues. A finding of a sustained negative trend in TFP is suggestive of potential measurement problems.
A projection of future trends in labor productivity and TFP remains very difficult. The service-producing sectors are still in a state of disequilibrium following the financial crisis with a negative reported rate of TFP change. It also seems evident that agriculture still accounts for a substantial level of underemployment; so that fast growth in the other sectors will draw workers out of agriculture and contribute to a positive rate of TFP change within agriculture. In future research, it would be useful to disaggregate the service-producing sector to exclude the highly capital intensive sector of homeownership and to focus more directly on the problems of finance. It is also likely that many services industries, such as public administration, display constant labor productivity by assumption.
The procedures used to compute the growth accounts for these industries are identical to those used previously for the sectors. The ratio of total employment to employees from the LFS is used to adjust the official data on labor compensation. The LFS is also the source of the employment data and the measure of years of schooling.
A summary of the growth accounts is provided in table 10. In the years prior to the financial crisis, the services sector experienced strong growth in labor productivity (4.5 percent annually for services less housing) and decent gains in TFP (1.2 percent annually). The growth in labor productivity were large in transportation, trade and finance: but significant gains in TFP were limited to transportation and finance: the rate of increase in TFP for the banking, insurance, and real estate industry averaged a spectacular 6.8 percent over the 1980-96 period. Except for public administration, all of the industries show large contributions from capital. As anticipated, the recorded productivity growth in public administration was near zero. However, because public administration represents only about 10 percent of the output of services, its inclusion has only a small effect on the total.
The impact of the financial crisis is very evident within the services sector. In addition, to banking, there is a very sharp decline of output in the trade sector. The impact is more pronounced than for the industrial sector because services are largely oriented toward the domestic economy, whereas a large portion of industrial output is actual devoted to the export market, which expanded substantially in the aftermath of the crisis. In the three-year period of 1996-99, the output of the banking sector contracted by 60 percent, and even with some subsequent recovery, output in 2003 was still 50 percent below the 1996 peak. Output reductions of that magnitude could not be absorbed through equivalent cuts in the inputs, and the decline in TFP averaged 10 percent over the seven-year period.
More surprising is the extent of decline within the trade and other services industries. Both of these industries are very large in terms of value added and employment: each accounts for about 30 percent of total services. Output of wholesale and retail trade fell sharply in 1997 and 1998, and there has been only modest recovery in subsequent years. The inputs of both labor and capital slowed, but the bulk of the adjustment has been in a sharp contraction of TFP. In other services, the slowing of output growth was less pronounced, but because of continued strong growth in employment, labor productivity is well below its 1996 peak. With data through 2003, there is little evidence of a recovery of TFP in services, and the decline from the 1996 peak is most evident for sub-industries of banking and trade.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดู Disaggregate บริการ ภาคบริการมีอัตราการเติบโตในประสิทธิภาพแรงงานและ TFP ต่ำ และได้รับผลกระทบรุนแรงมากที่สุดจากวิกฤติทางการเงิน ผลิตภาพแรงงานลดลงอย่างรวดเร็วหลังจากปี 1996 และค่า 2004 ยังคงเป็นร้อยละ 20 ด้านล่างช่วงปี 1996 การลดลงของ TFP แม้ใหญ่กว่า 25 เปอร์เซ็นต์ได้ อย่างไรก็ตาม ภาครวมถึงชุดหลากหลายของอุตสาหกรรม ซึ่งผลลัพธ์เป็นฉาวหนักวัด และประกอบด้วยอุตสาหกรรมการธนาคารซึ่งได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากวิกฤติการเงินปี 1997-98 ชาติบัญชีฝ่ายพัฒน์ฯ ให้มากขึ้น disaggregate การแบ่งภาคของมูลค่าเพิ่มและจดทะเบียนที่เปิดใช้งานการตรวจสอบรายละเอียดเพิ่มเติม ข้อมูลจะพร้อมใช้งานสำหรับรอบระยะเวลาของปี 1980-2003 แต่ใช้ก่อน 2001 อุตสาหกรรมจัดประเภท ปรับปรุง 2 ของ ISIC จ้างงานสามารถเปรียบเทียบข้อมูลได้รับจาก LFS อุตสาหกรรมระบุรวม: (1) การขนส่งและการสื่อสาร (2) ขายส่ง และค้าปลีก ธนาคาร (3) ประกันภัย และอสังหาริมทรัพย์, (4) ความเป็นเจ้าของอยู่ ราชการ (5) และบริการอื่น ๆ (6) ข้อมูลสำหรับอุตสาหกรรมสองควรจะมีคุณภาพที่เหมาะสม และธนาคารไม่สนใจโดยเฉพาะ ความเป็นเจ้าของถ้าอยู่ในอุตสาหกรรมผิดปกติซึ่งทั้งหมดที่บริษัทเพิ่มควาบทุนรายได้ และแยกได้ระบุส่วนใหญ่เพื่อการยกเว้นจากการคำนวณผลผลิต ราชการยังปรับขึ้นปัญหาวัดเนื่องจากในการขาดงานหมายถึงวัดของผลผลิต ระบบบัญชีแห่งชาติส่วนใหญ่ก็คิดว่า เปลี่ยนแปลงผลผลิต โดยแรงงานที่ป้อน อัสสัมชัญที่แรงงานผลิตได้คงที่กว่า time.17 บริการอื่น ๆ คือ กลุ่มบริการอุตสาหกรรมเช่นพยาบาล บริการธุรกิจ และ บริการส่วนบุคคล การที่วัดผลผลิตและราคาที่เชื่อถือได้เป็นส่วนใหญ่ไม่ ดังนั้น การประเมินของ TFP แสดงเป็นความรุนแรงของปัญหาประเมิน หาของแนวโน้มลบ sustained ใน TFP จะชี้นำอาจประเมินปัญหา A projection of future trends in labor productivity and TFP remains very difficult. The service-producing sectors are still in a state of disequilibrium following the financial crisis with a negative reported rate of TFP change. It also seems evident that agriculture still accounts for a substantial level of underemployment; so that fast growth in the other sectors will draw workers out of agriculture and contribute to a positive rate of TFP change within agriculture. In future research, it would be useful to disaggregate the service-producing sector to exclude the highly capital intensive sector of homeownership and to focus more directly on the problems of finance. It is also likely that many services industries, such as public administration, display constant labor productivity by assumption. The procedures used to compute the growth accounts for these industries are identical to those used previously for the sectors. The ratio of total employment to employees from the LFS is used to adjust the official data on labor compensation. The LFS is also the source of the employment data and the measure of years of schooling. A summary of the growth accounts is provided in table 10. In the years prior to the financial crisis, the services sector experienced strong growth in labor productivity (4.5 percent annually for services less housing) and decent gains in TFP (1.2 percent annually). The growth in labor productivity were large in transportation, trade and finance: but significant gains in TFP were limited to transportation and finance: the rate of increase in TFP for the banking, insurance, and real estate industry averaged a spectacular 6.8 percent over the 1980-96 period. Except for public administration, all of the industries show large contributions from capital. As anticipated, the recorded productivity growth in public administration was near zero. However, because public administration represents only about 10 percent of the output of services, its inclusion has only a small effect on the total. The impact of the financial crisis is very evident within the services sector. In addition, to banking, there is a very sharp decline of output in the trade sector. The impact is more pronounced than for the industrial sector because services are largely oriented toward the domestic economy, whereas a large portion of industrial output is actual devoted to the export market, which expanded substantially in the aftermath of the crisis. In the three-year period of 1996-99, the output of the banking sector contracted by 60 percent, and even with some subsequent recovery, output in 2003 was still 50 percent below the 1996 peak. Output reductions of that magnitude could not be absorbed through equivalent cuts in the inputs, and the decline in TFP averaged 10 percent over the seven-year period.
More surprising is the extent of decline within the trade and other services industries. Both of these industries are very large in terms of value added and employment: each accounts for about 30 percent of total services. Output of wholesale and retail trade fell sharply in 1997 and 1998, and there has been only modest recovery in subsequent years. The inputs of both labor and capital slowed, but the bulk of the adjustment has been in a sharp contraction of TFP. In other services, the slowing of output growth was less pronounced, but because of continued strong growth in employment, labor productivity is well below its 1996 peak. With data through 2003, there is little evidence of a recovery of TFP in services, and the decline from the 1996 peak is most evident for sub-industries of banking and trade.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระจายข้อมูลมุมมองของบริการ ภาคบริการมีอัตราต่ำสุดของการเจริญเติบโตในระยะยาวการผลิตแรงงานทั้งในและ TFP และมันก็ส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากวิกฤติการเงิน ผลิตภาพแรงงานลดลงอย่างรวดเร็วหลังจากที่ปี 1996 และมูลค่า 2004 ยังคงเป็นร้อยละ 20 ต่ำกว่า 1,996 จุดสูงสุด การลดลงของ TFP เป็นร้อยละ 25 แม้ขนาดใหญ่ แต่ภาครวมถึงชุดความหลากหลายมากของอุตสาหกรรมที่มีการส่งออกเป็นอย่างฉาวโฉ่ยากที่จะวัดและจะมีอุตสาหกรรมการธนาคารที่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากวิกฤติการเงิน 1997-1998 ส่วนบัญชีแห่งชาติของสศชให้มาสลายการกระจายมากขึ้นของมูลค่าของภาคส่วนในการเพิ่มและหุ้นทุนที่เปิดใช้งานการตรวจสอบรายละเอียดเพิ่มเติม ข้อมูลที่มีอยู่เป็นระยะเวลา 1980-2003 แต่ใช้การจัดประเภทอุตสาหกรรมก่อนปี 2001 Revision 2 ของ ISIC ข้อมูลการจ้างงานที่เทียบเคียงได้รับจาก LFS อุตสาหกรรมระบุ ได้แก่ (1) การขนส่งและการสื่อสาร (2) การค้าส่งและค้าปลีก (3) ธนาคารประกันภัยและอสังหาริมทรัพย์ (4) ความเป็นเจ้าของที่อยู่อาศัย (5) การบริหารราชการและ (6) บริการอื่น ๆ ข้อมูลสำหรับครั้งแรกที่สองอุตสาหกรรมควรจะมีคุณภาพที่เหมาะสมและการธนาคารเป็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเป็นเจ้าของที่อยู่อาศัยในอุตสาหกรรมที่ผิดปกติซึ่งในทั้งหมดของมูลค่าเพิ่มรวมอยู่ในตั๋วรายได้ทุน และจะมีการระบุแยกส่วนใหญ่เพื่อวัตถุประสงค์ในการไม่รวมจากการคำนวณผลผลิต การบริหารราชการยังยกประเด็นการวัดเพราะในกรณีที่ไม่มีวิธีการวัดการส่งออกของระบบบัญชีแห่งชาติส่วนใหญ่ก็คิดว่าการเปลี่ยนแปลงการส่งออกในทิศทางเดียวกับการป้อนแรงงานสันนิษฐานว่าผลิตภาพแรงงานเป็นค่าคงที่กว่า time.17 บริการอื่น ๆ ที่เป็นที่แตกต่างกัน คอลเลกชันของอุตสาหกรรมเช่นการดูแลทางการแพทย์, บริการทางธุรกิจและบริการส่วนบุคคลที่มาตรการที่เชื่อถือได้ของการส่งออกและราคาที่ไม่สามารถใช้งานส่วนใหญ่ ดังนั้นประมาณการของ TFP ให้ความเข้าใจบางอย่างเป็นความรุนแรงของปัญหาการวัด การค้นพบของแนวโน้มเชิงลบอย่างต่อเนื่องใน TFP จะมีการชี้นำของปัญหาที่อาจเกิดขึ้นการวัด.
ประมาณการแนวโน้มในอนาคตในการผลิตแรงงานและ TFP ยังคงเป็นเรื่องที่ยากมาก ภาคบริการการผลิตยังคงอยู่ในสถานะของความไม่สมดุลต่อไปนี้เกิดวิกฤตการณ์ทางการเงินที่มีอัตราการรายงานเชิงลบของการเปลี่ยนแปลง TFP นอกจากนี้ยังดูเหมือนว่าเห็นได้ชัดว่าการเกษตรยังคงบัญชีสำหรับระดับที่สำคัญของการทำงานไม่เต็ม; เพื่อให้เจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในภาคอื่น ๆ จะดึงแรงงานนอกการเกษตรและนำไปสู่อัตราการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกของ TFP ภายในการเกษตร ในการวิจัยในอนาคตก็จะเป็นประโยชน์กับการกระจายบริการการผลิตภาคที่จะไม่รวมภาคเข้มข้นทุนสูงของเจ้าของบ้านและจะให้ความสำคัญมากขึ้นโดยตรงเกี่ยวกับปัญหาทางการเงิน นอกจากนี้ยังเป็นโอกาสที่อุตสาหกรรมบริการเป็นจำนวนมากเช่นการบริหารสาธารณะแสดงผลิตภาพแรงงานอย่างต่อเนื่องโดยสมมติฐาน.
วิธีการที่ใช้ในการคำนวณบัญชีการเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมเหล่านี้เป็นเหมือนกับที่เคยใช้ก่อนหน้านี้สำหรับภาค อัตราส่วนของการจ้างงานทั้งหมดให้กับพนักงานจาก LFS จะใช้ในการปรับข้อมูลอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับการชดเชยแรงงาน LFS ยังเป็นแหล่งที่มาของข้อมูลการจ้างงานและตัวชี้วัดของปีที่ผ่านมาของการศึกษา.
บทสรุปของการเจริญเติบโตของหนี้ที่ระบุไว้ในตาราง 10 ในปีที่ผ่านมาก่อนที่จะเกิดวิกฤตการณ์ทางการเงิน, ภาคบริการประสบการณ์การเจริญเติบโตที่แข็งแกร่งในการผลิตแรงงาน (4.5 ร้อยละต่อปีสำหรับการให้บริการที่อยู่อาศัยน้อยกว่า) และกำไรที่ดีใน TFP (ร้อยละ 1.2 ต่อปี) การเจริญเติบโตในการผลิตแรงงานมีขนาดใหญ่ในการขนส่งการค้าและการเงิน แต่กำไรอย่างมีนัยสำคัญใน TFP ถูก จำกัด ให้การขนส่งและการเงิน: อัตราการเพิ่มขึ้นของ TFP สำหรับการธนาคารประกันภัยและอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์เฉลี่ยร้อยละ 6.8 ที่งดงามกว่า 1,980 -96 ระยะเวลา ยกเว้นสำหรับการบริหารสาธารณะของอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ที่แสดงการมีส่วนร่วมจากเมืองหลวง ขณะที่คาดว่าจะขยายตัวของผลผลิตที่บันทึกไว้ในการบริหารรัฐกิจเป็นศูนย์ที่อยู่ใกล้ แต่เนื่องจากการบริหารภาครัฐคิดเป็นเพียงประมาณร้อยละ 10 ของการส่งออกของบริการรวมที่มีผลกระทบเพียงเล็ก ๆ บนทั้งหมด.
ผลกระทบของวิกฤตการเงินที่เห็นได้ชัดมากในภาคบริการ นอกจากนี้ธนาคารยังมีการลดลงคมชัดมากของการส่งออกในภาคการค้า ผลกระทบที่เด่นชัดมากขึ้นกว่าภาคอุตสาหกรรมเพราะบริการส่วนใหญ่จะเน้นไปทางเศรษฐกิจในประเทศในขณะที่ส่วนใหญ่มาจากผลผลิตภาคอุตสาหกรรมเป็นจริงทุ่มเทให้กับตลาดส่งออกที่ขยายตัวมากในผลพวงของวิกฤต ในระยะเวลาสามปี 1996-1999 ของการส่งออกของภาคธนาคารหดตัวร้อยละ 60, และแม้จะมีการกู้คืนต่อมาบางส่วนส่งออกในปี 2003 ยังคงอยู่ที่ร้อยละ 50 ต่ำกว่า 1,996 จุดสูงสุด การลดลงของการส่งออกของขนาดที่ไม่สามารถถูกดูดซึมผ่านตัดเทียบเท่าในปัจจัยการผลิตและการลดลงของ TFP เฉลี่ยร้อยละ 10 ในช่วงระยะเวลาเจ็ดปี.
ที่น่าแปลกใจยิ่งกว่าก็คือขอบเขตของการลดลงในการค้าและอุตสาหกรรมบริการอื่น ๆ ทั้งสองของอุตสาหกรรมเหล่านี้มีขนาดใหญ่มากในแง่ของการสร้างมูลค่าเพิ่มและการจ้างงาน: บัญชีแต่ละประมาณร้อยละ 30 ของการให้บริการทั้งหมด เอาท์พุทของการค้าส่งและค้าปลีกลดลงอย่างรวดเร็วในปี 1997 และปี 1998 และได้มีการกู้คืนเจียมเนื้อเจียมตัวเฉพาะในปีต่อ ๆ มา ปัจจัยการผลิตของทั้งแรงงานและทุนชะลอตัว แต่ส่วนใหญ่ของการปรับตัวที่ได้รับในการหดตัวของ TFP ในการให้บริการอื่น ๆ ชะลอตัวของการเติบโตของผลผลิตเป็นเด่นชัดน้อยลง แต่เนื่องจากการเติบโตที่แข็งแกร่งอย่างต่อเนื่องในการจ้างงานการผลิตภาพแรงงานเป็นอย่างดีด้านล่าง 1,996 จุดสูงสุด ด้วยข้อมูลผ่านปี 2003 มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยจากการฟื้นตัวของ TFP ในการให้บริการและลดลงจากปี 1996 สูงสุดเป็นที่เห็นได้ชัดที่สุดสำหรับอุตสาหกรรมย่อยของธนาคารและการค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็น disaggregate มุมมองของการบริการ ภาคบริการมีอัตราการเติบโตในระยะยาว ทั้งใน และ tfp ผลิตภาพแรงงานและมันที่สุดผลกระทบอย่างรุนแรงจากวิกฤติการเงิน ผลิตภาพแรงงานลดลงอย่างรวดเร็วหลังจากปี 1996 และ 2004 ค่ายังคงเป็นร้อยละ 20 ต่ำกว่า 1996 สูงสุด ลดลงใน tfp คือมีขนาดใหญ่กว่า 25 เปอร์เซ็นต์ อย่างไรก็ตามภาครวมถึงชุดหลากหลายมากของอุตสาหกรรม ที่มีผลผลิตเป็นอย่างฉาวโฉ่ยากที่จะวัด และรวมถึงอุตสาหกรรมธนาคารซึ่งได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงโดย 1997-98 วิกฤตการณ์ทางการเงิน . กองบัญชีประชาชาติของประเทศให้มากขึ้น disaggregate รายละเอียดของมูลค่าภาคเพิ่มและหุ้นทุนที่สามารถตรวจสอบรายละเอียดเพิ่มเติมข้อมูลที่พร้อมใช้งานสำหรับระยะเวลา 1980-2003 แต่ใช้ pre-2001 อุตสาหกรรมการแก้ไข 2 หรือ . ข้อมูลการจ้างงานที่เทียบเคียงได้จาก LFS . ระบุอุตสาหกรรมรวมถึง : ( 1 ) ขนส่งและสื่อสาร ( 2 ) ขายส่ง และขายปลีก ( 3 ) ธนาคาร ประกันภัย และอสังหาริมทรัพย์ ( 4 ) เป็นเจ้าของที่อยู่อาศัย ( 5 ) การบริหารสาธารณะ และ ( 6 ) บริการอื่น ๆข้อมูลสำหรับสองอุตสาหกรรมแรกควรมีคุณภาพที่เหมาะสม และธนาคารมีความสนใจเฉพาะ ความเป็นเจ้าของ ถ้าอาศัยในอุตสาหกรรมที่ผิดปกติในที่ทั้งหมดของมูลค่า เพิ่มรายได้ทุนใดๆ และมันแยกระบุไปเพื่อยกเว้นจากการคํานวณรัฐประศาสนศาสตร์ยังเพิ่มประเด็นวัด เพราะในการขาดงานของวิธีการวัด output ของระบบบัญชีประชาชาติส่วนใหญ่ก็ถือว่าผลผลิตเปลี่ยนแปลงสอดคล้องกับปัจจัยการผลิตแรงงาน , สมมติฐานว่าแรงงานจะคงที่กว่า time.17 บริการอื่น ๆ คือ คอลเลกชันที่แตกต่างกันของอุตสาหกรรม เช่น การรักษาพยาบาล การบริการทางธุรกิจและการบริการส่วนบุคคลมาตรการที่น่าเชื่อถือของราคาผลผลิต และไม่สามารถใช้งานได้ ส่วนใหญ่ ดังนั้น การ tfp ให้ความเข้าใจบางอย่างในการวัดความรุนแรงของปัญหา . การค้นหาแบบเชิงลบอย่างมีแนวโน้มใน tfp ชี้นําปัญหาการวัดศักยภาพ การประมาณการของแนวโน้มในอนาคตในการผลิตแรงงาน และ tfp ยังคงยากบริการผลิตภาคยังอยู่ในสถานะของการเก็บน้ำต่อไปนี้วิกฤตการณ์ทางการเงินกับลบรายงานอัตรา tfp เปลี่ยน ก็เห็นว่าการเกษตรยังคงบัญชีสำหรับระดับมากของระดับ ดังนั้นการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในภาคอื่น ๆ จะดึงแรงงานจากการเกษตรและสนับสนุนอัตราการบวกของ tfp เปลี่ยนภายในการเกษตรในการวิจัยในอนาคต มันจะเป็นประโยชน์กับ disaggregate ภาคการผลิต บริการ การรวมความสูงทุนภาคของเจ้าของบ้าน และโฟกัสโดยตรงเกี่ยวกับปัญหาการเงิน นอกจากนี้ยังมีโอกาสที่อุตสาหกรรมต่างๆ เช่น การบริหาร แสดงผลิตภาพแรงงานอย่างต่อเนื่องโดย
สมมุติฐานวิธีการที่ใช้เพื่อคำนวณการบัญชีสำหรับอุตสาหกรรมเหล่านี้จะเหมือนกันกับที่ใช้ก่อนหน้านี้ สำหรับภาค อัตราส่วนของการจ้างงานทั้งหมดให้พนักงานจาก LFS ใช้ปรับข้อมูลอย่างเป็นทางการในการชดเชยแรงงาน จาก LFS ยังเป็นแหล่งที่มาของข้อมูลการจ้างงานและวัดปีของตน .
สรุปการเจริญเติบโตบัญชีไว้ในตารางที่ 10ในปีก่อนวิกฤตการเงินภาคเอกชนที่มีประสบการณ์การเจริญเติบโตที่แข็งแกร่งในผลิตภาพแรงงาน ( ร้อยละ 4.5 ต่อปี สำหรับการบริการที่อยู่อาศัยน้อยลง ) และกำไรที่ดีใน tfp ( ร้อยละ 1.2 ต่อปี ) การเติบโตของผลิตภาพแรงงานมีขนาดใหญ่ในการขนส่ง การค้าและการเงิน : แต่ที่สำคัญกำไรใน tfp ถูก จำกัด เพื่อการขนส่งและการเงิน :อัตราการเพิ่มขึ้นของ tfp สำหรับธนาคาร ประกันภัย และอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์เฉลี่ย 6.8 เปอร์เซ็นต์ งดงามกว่า 1980-96 ระยะเวลา นอกจากการบริหารทั้งหมดของอุตสาหกรรม โชว์ผลงานขนาดใหญ่จากทุน ตามที่คาดการณ์ไว้ การบันทึกการเจริญเติบโตของผลิตภาพในการบริหารรัฐกิจคือใกล้ศูนย์ อย่างไรก็ตามเพราะการบริหารงานภาครัฐเป็นเพียงประมาณร้อยละ 10 ของผลผลิตของบริการรวมมีขนาดเล็กผลทั้งหมด
ผลกระทบของวิกฤตการเงินที่เห็นได้ชัดมากในภาคบริการ นอกจากนี้ ธนาคารได้มีการลดลงคมมากของผลผลิตในภาคการค้าผลกระทบมีมากขึ้นเด่นชัดกว่าภาคอุตสาหกรรม เนื่องจากบริการส่วนใหญ่จะมุ่งเน้นไปทางเศรษฐกิจภายในประเทศ ในขณะที่ส่วนใหญ่ของผลผลิตอุตสาหกรรมเป็นจริง เพื่อรองรับตลาดส่งออกที่ขยายตัวอย่างมากในผลพวงของวิกฤต ในช่วงสามปีของ 1996-99 ผลผลิตของภาคธนาคารหดตัว โดย 60 เปอร์เซ็นต์และแม้กระทั่งบางภายหลังการกู้คืน , การส่งออกในปี 2003 ยัง 50 เปอร์เซ็นต์ด้านล่าง 1996 สูงสุด ผลผลิตลดลงของขนาดนั้นไม่อาจจะซึมผ่านเทียบเท่าตัดในปัจจัยการผลิต และการลดลงของ tfp เฉลี่ยร้อยละ 10 ในช่วงเจ็ดปี .
น่าแปลกใจคือขอบเขตของการลดลงในการค้าและอุตสาหกรรมบริการอื่น ๆทั้งของอุตสาหกรรมเหล่านี้มีขนาดใหญ่มากในแง่ของการสร้างมูลค่าเพิ่มและการจ้างงานในแต่ละบัญชีประมาณร้อยละ 30 ของบริการทั้งหมด ผลผลิตของการค้าส่งและค้าปลีก ลดลงอย่างรวดเร็วในปี 1997 และ 1998 และมีเพียงการกู้คืนเจียมเนื้อเจียมตัวในต่อมาปี กระผมทั้งแรงงานและทุนชะลอตัว แต่เป็นกลุ่มของการปรับตัวได้ในตัวคมชัด tfp . ในการให้บริการอื่น ๆชะลอการเจริญเติบโตของผลผลิตได้น้อยกว่า แต่เพราะยังคงเติบโตแข็งแกร่งในการจ้างงานแรงงานเป็นอย่างดีด้านล่างของ 1996 สูงสุด กับข้อมูลผ่าน 2003 มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยของการฟื้นตัวของ tfp ในการบริการ และลดลงจากปี 1996 ที่เห็นได้ชัดที่สุดยอดสำหรับย่อยอุตสาหกรรมการธนาคารและการค้า .