This poem has been said to mirror t

This poem has been said to mirror the journey of Emily Dickinson as she attempted to diagnose her own mental instability. The persona echoes a person who is attempting to fathom her own state of mind.

Dickinson was a manic depressive, she suffered from seasonal mood disorders and general mental illness from a young age as a result of a number of deaths of friends and family members. Her struggle with psychological illness is mirrored here and within many of her other poems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทกวีนี้ได้รับการกล่าวเพื่อให้เป็นคนพยายามวินิจฉัยเสถียรจิตของเธอเองการเดินทางของเอมิลี่ดิกคินสัน ตัวละครสะท้อนคนที่พยายามจะหยั่งถึงสภาวะของจิตใจของเธอเองดิกคินสันคือ การซึมเศร้าคลั่งไคล้ เธอทุกข์ทรมานจากความผิดปกติของอารมณ์ตามฤดูกาลและเจ็บป่วยทางจิตทั่วไปจากวัยเด็กเป็นผลมาจากจำนวนการเสียชีวิตของเพื่อนและสมาชิกครอบครัว เธอต่อสู้กับโรคทางจิตเป็นมิเรอร์ที่นี่ และภาย ในของเธอหลายบทกวีอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลอนบทนี้ได้รับการกล่าวเพื่อสะท้อนการเดินทางของเอมิลี่ดิกคินสันขณะที่เธอพยายามที่จะวินิจฉัยความไม่มั่นคงทางจิตใจของเธอเอง บุคคลสะท้อนคนที่จะพยายามที่จะเข้าใจสถานะของเธอเองของจิตใจ.

ดิกคินสันเป็นซึมเศร้าคลั่งไคล้เธอรับความเดือดร้อนจากความผิดปกติของอารมณ์ตามฤดูกาลและความเจ็บป่วยทางจิตทั่วไปจากวัยหนุ่มสาวเป็นผลมาจากจำนวนของการเสียชีวิตของเพื่อน ๆ และสมาชิกในครอบครัว การต่อสู้ของเธอที่มีความเจ็บป่วยทางด้านจิตใจเป็นมิเรอร์นี่และภายในหลายบทกวีอื่น ๆ ของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทกวีนี้ได้รับการกล่าวว่ากระจกการเดินทางของเอมิลี่ ดิกคินสัน ขณะที่เธอพยายามที่จะวินิจฉัยปัญหาทางด้านจิตใจของเธอเอง บุคคลก้องเป็นคนที่พยายามที่จะเข้าใจสภาพของตัวเองของจิตใจดิกคินสันเป็น manic เศร้าสลด เธอทุกข์ทรมานจากโรคอารมณ์ตามฤดูกาลและความเจ็บป่วยทางจิตทั่วไปตั้งแต่อายุยังน้อย เป็นผลจากตัวเลขของผู้เสียชีวิตจากเพื่อนและสมาชิกในครอบครัว การต่อสู้กับความเจ็บป่วยทางจิตเป็นกระจกที่นี่ และภายในหลายบทกวีอื่น ๆของเธอ