vampire is a mythical being who sub

vampire is a mythical being who subsists by feeding on the life essence (generally in the form of blood) of living creatures. In folkloric tales, undead vampires often visited loved ones and caused mischief or deaths in the neighbourhoods they inhabited when they were alive. They wore shrouds and were often described as bloated and of ruddy or dark countenance, markedly different from today's gaunt, pale vampire which dates from the early 1800s. Although vampiric entities have been recorded in most cultures, the term vampire was not popularised until the early 18th century, after an influx of vampire superstition into Western Europe from areas where vampire legends were frequent, such as the Balkans and Eastern Europe,[1] although local variants were also known by different names, such as vrykolakas in Greece and strigoi in Romania. This increased level of vampire superstition in Europe led to what can only be called mass hysteria and in some cases resulted in corpses actually being staked and people being accused of vampirism.

In modern times, however, the vampire is generally held to be a fictitious entity, although belief in similar vampiric creatures such as the chupacabra still persists in some cultures. Early folkloric belief in vampires has been ascribed to the ignorance of the body's process of decomposition after death and how people in pre-industrial societies tried to rationalise this, creating the figure of the vampire to explain the mysteries of death. Porphyria was also linked with legends of vampirism in 1985 and received much media exposure, but has since been largely discredited.

The charismatic and sophisticated vampire of modern fiction was born in 1819 with the publication of The Vampyre by John Polidori; the story was highly successful and arguably the most influential vampire work of the early 19th century.[2] However, it is Bram Stoker's 1897 novel Dracula which is remembered as the quintessential vampire novel and provided the basis of the modern vampire legend. The success of this book spawned a distinctive vampire genre, still popular in the 21st century, with books, films, and television shows. The vampire has since become a dominant figure in the horror genre.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แวมไพร์เป็นตำนานมีที่ subsists โดยให้อาหารในสาระสำคัญชีวิต (โดยทั่วไปในรูปของเลือด) ของสิ่งมีชีวิตที่อยู่อาศัย ในนิทาน folkloric ปราสาทแวมไพร์มักจะชมชอบ และเกิดการเสียหายหรือเสียชีวิตในพื้นที่ที่พวกเขาอาศัยอยู่เมื่อพวกเขามีชีวิตอยู่ พวกเขาสวม shrouds และมักจะถูกอธิบาย เป็นบวม และเข้ม หรือเป็ด สนับสนุน แตกต่างอย่างเด่นชัดจากวันนี้อนต์ ซีดแวมไพร์ซึ่งตั้งแต่เพราะช่วงวัน แม้ว่าเอนทิตี vampiric ได้ถูกบันทึกไว้ในวัฒนธรรมส่วนใหญ่ แวมไพร์ระยะถูกไม่ popularised จนถึงต้นศตวรรษที่ 18 หลังจากการหลั่งไหลของแวมไพร์ความเชื่อโชคลางในยุโรปตะวันตกจากที่ตำนานของแวมไพร์ได้บ่อย บอลข่านและยุโรปตะวันออก, [1] ถึงแม้ว่าตัวแปรท้องถิ่นได้รู้จักกัน ด้วยชื่อที่แตกต่างกัน เช่น vrykolakas ในกรีซและโรมาเนีย strigoi ระดับของแวมไพร์ความเชื่อโชคลาง ในยุโรปที่นำไปสู่การที่สามารถเรียกได้เท่าอุปาทาน และ ในบางกรณีนี้เพิ่มให้จริง มีกฏประจำศพ และคนถูกกล่าว vampirismในยุค ไร พยาบาทโดยทั่วไปถือเป็น เอนทิตีสมมติ แม้ว่าความเชื่อในสัตว์คล้าย vampiric เช่นชูปากาบรายังคงมีอยู่ในบางวัฒนธรรมยัง เชื่อต้น folkloric ที่แวมไพร์มีการ ascribed การไม่รู้ของกระบวนการของร่างกายแยกส่วนประกอบหลังจากการตายและการพยายาม rationalise นี้ คนในสังคมอุตสาหกรรมสร้างภาพของแวมไพร์อธิบายความลึกลับความตาย Porphyria ถูกยังเชื่อมโยงกับตำนานของ vampirism ในปี 1985 และได้รับแสงมากสื่อ ได้มีตั้งแต่ถูกมาก discreditedแวมไพร์นี่ และซับซ้อนของนวนิยายสมัยใหม่เกิดใน 1819 กับการเผยแพร่ The Vampyre โดยจอห์น Polidori เรื่องประสบความสำเร็จ และงานว่าแวมไพร์มีอิทธิพลสูงสุดของศตวรรษที่ 19 ต้น [2] อย่างไรก็ตาม มันเป็นแดรกคิวลา 1897 นิยายแดรกคูลาที่จดจำในฐานะนวนิยายแวมไพร์รี่ และให้ข้อมูลพื้นฐานของแวมไพร์แห่งตำนาน ความสำเร็จของหนังสือเล่มนี้เกิดประเภทแวมไพร์ที่โดดเด่น ยังคงนิยมในศตวรรษที่ 21 หนังสือ ภาพยนตร์ และโทรทัศน์แสดง แวมไพร์ได้จึงกลายเป็น ตัวเลขที่โดดเด่นในแนวสยองขวัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แวมไพร์เป็นสิ่งมีชีวิตในตำนานที่มีอายุโดยการให้อาหารในชีวิตสาระสำคัญ (โดยทั่วไปในรูปแบบของเลือด) ของสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ ในนิทาน folkloric แวมไพร์มนุษย์มักจะเข้าเยี่ยมชมคนที่คุณรักและก่อให้เกิดความเสียหายหรือผู้เสียชีวิตในละแวกใกล้เคียงที่พวกเขาอาศัยอยู่เมื่อพวกเขายังมีชีวิตอยู่ พวกเขาสวมห่มและได้รับการอธิบายมักจะเป็นป่องและสีหน้าแดงก่ำหรือสีเข้มโดดเด่นแตกต่างจากวันนี้ผอมแห้งแวมไพร์อ่อนซึ่งวันจากต้นปี 1800 แม้ว่าหน่วยงานแน่ะได้รับการบันทึกในวัฒนธรรมส่วนใหญ่แวมไพร์เป็นคำที่ไม่เป็นที่นิยมจนถึงต้นศตวรรษที่ 18 หลังจากที่ไหลบ่าเข้ามาของไสยศาสตร์แวมไพร์เข้าไปในยุโรปตะวันตกจากพื้นที่ที่มีตำนานแวมไพร์เป็นบ่อยเช่นคาบสมุทรบอลข่านและยุโรปตะวันออก [1] แม้ว่าสายพันธุ์ท้องถิ่นนอกจากนี้ยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อที่แตกต่างกันเช่น vrykolakas ในกรีซและ Strigoi ในโรมาเนีย นี้ระดับที่เพิ่มขึ้นของไสยศาสตร์แวมไพร์ในยุโรปนำไปสู่สิ่งที่สามารถเรียกว่าฮิสทีเรียมวลและในบางกรณีผลในการศพจริงถูกจับจองและคนที่ถูกกล่าวหาว่า vampirism. ในยุคปัจจุบันอย่างไรก็ตามแวมไพร์ที่จัดขึ้นโดยทั่วไปจะเป็นนิติบุคคลที่โกหก แม้ว่าความเชื่อในสิ่งมีชีวิตที่คล้ายกันแน่ะเช่น Chupacabra ยังคงอยู่ในบางวัฒนธรรม ในช่วงต้นของความเชื่อใน folkloric แวมไพร์ที่ได้รับการกำหนดความไม่รู้ของกระบวนการของการสลายตัวของร่างกายหลังจากการตายและวิธีการที่คนในสังคมยุคก่อนอุตสาหกรรมพยายามที่จะหาเหตุผลเข้าข้างตนเองนี้สร้างร่างของแวมไพร์ที่จะอธิบายความลึกลับของการเสียชีวิต porphyria ถูกเชื่อมโยงกับตำนานของแวมไพร์ในปี 1985 และได้รับการเปิดรับสื่อมาก แต่ได้รับตั้งแต่อดสูส่วนใหญ่. แวมไพร์เสน่ห์และมีความซับซ้อนของนิยายที่ทันสมัยเกิดในปี 1819 กับการพิมพ์ของ Vampyre โดยจอห์น Polidori; เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงและเนื้อหาการทำงานแวมไพร์อิทธิพลมากที่สุดของศตวรรษที่ 19. [2] แต่ก็เป็นแบของถ่านหิน 1,897 นิยาย Dracula ซึ่งจำได้ว่าเป็นนวนิยายแวมไพร์ที่เป็นแก่นสารและให้พื้นฐานของตำนานแวมไพร์ที่ทันสมัย ความสำเร็จของหนังสือเล่มนี้กลับกลายเป็นแนวแวมไพร์ที่โดดเด่นยังคงเป็นที่นิยมในศตวรรษที่ 21 ที่มีหนังสือภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์ แวมไพร์กลายเป็นร่างที่โดดเด่นในแนวสยองขวัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แวมไพร์เป็นตำนานเป็นผู้ subsists โดยการให้อาหารในชีวิตสาระ ( โดยทั่วไปในรูปแบบของเลือด ) ของสิ่งมีชีวิต ในเรื่องเล่า folkloric แวมไพร์ undead มักจะเข้าเยี่ยมชมดวง และเกิดความเสียหายหรือเสียชีวิตในละแวกใกล้เคียงที่พวกเขาอาศัยอยู่ เมื่อยังมีชีวิตอยู่ พวกเขาใส่ฌเราดสและมักจะอธิบายเป็นบวมและแดงเข้ม หรือสีหน้า ,อย่างเห็นได้ชัด ต่างจากวันนี้ ซูบผอม ซีดเซียว แวมไพร์ ซึ่งวันที่จากปี 1800 ต้น แม้ว่าเกี่ยวกับ vampire นิติบุคคลที่ได้รับการบันทึกไว้ในวัฒนธรรมส่วนใหญ่ คำว่า แวมไพร์ไม่ความนิยมจนกระทั่งศตวรรษที่ 18 ต้น หลังการไหลเข้าของแวมไพร์ไสยศาสตร์ในยุโรปตะวันตกจากพื้นที่ที่ตำนานแวมไพร์อยู่บ่อย ๆ เช่น ประเทศแถบบอลข่าน และยุโรปตะวันออก[ 1 ] ถึงแม้ว่าสายพันธุ์ท้องถิ่นที่รู้จักกันโดยชื่อที่แตกต่างกัน เช่น vrykolakas ในกรีซและ strigoi ในโรมาเนีย นี้เพิ่มระดับแวมไพร์ไสยศาสตร์ในยุโรปเป็นสิ่งที่สามารถเรียกว่าโรคฮิสทีเรียและในบางกรณีส่งผลให้เกิดศพโดนแทงและคนถูกกล่าวหาของความเป็นแวมไพร์

ในช่วงเวลาสมัยใหม่ แต่แวมไพร์จะจัดขึ้นโดยทั่วไปเป็น นิติบุคคล สมมติแม้ว่าความเชื่อในสิ่งมีชีวิตเกี่ยวกับ vampire ที่คล้ายกันเช่น Chupacabra ยังคงอยู่ในบางวัฒนธรรม ความเชื่อ folkloric แต่เช้าแวมไพร์ถูก ascribed ไปรู้ของร่างกายในกระบวนการของการย่อยสลายหลังความตาย และว่าผู้คนในสังคม พยายามใช้เหตุผลตัดสินก่อนในอุตสาหกรรมนี้ การสร้างรูปของแวมไพร์อธิบายความลึกลับของความตายควันยังเชื่อมโยงกับตำนานของความเป็นแวมไพร์ในปี 1985 และได้รับการเปิดรับสื่อมากนัก แต่ก็มีตั้งแต่ถูกไปไม่ได้เรื่อง

เสน่ห์และซับซ้อนแวมไพร์นิยายสมัยใหม่เกิดในปี 1819 กับการประกาศของ vampyre โดยจอห์น polidori ; เรื่องที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง และมีอิทธิพลมากที่สุดของศตวรรษที่ 19 ต้น แวมไพร์ [ 2 ] อย่างไรก็ตามมันคือของบราม สโตกเกอร์ 1897 นวนิยาย Dracula ซึ่งเป็นที่จดจำในฐานะที่เป็นแก่นสารแวมไพร์นวนิยาย และให้พื้นฐานของตำนานแวมไพร์ที่ทันสมัย ความสำเร็จของหนังสือเล่มนี้กลับกลายเป็นประเภทภาพยนตร์แวมไพร์ที่ยังคงได้รับความนิยมในศตวรรษที่ 21 ด้วยหนังสือและโทรทัศน์ แวมไพร์มีตั้งแต่เป็นรูปเด่นในแนวสยองขวัญ .