The snowy day. One winter morning P

The snowy day.
One winter morning Peter woke up and looked out the window. Snow had fallen during the night. It covered everything as far as he could see.

After breakfast he put on his snowsuit and ran outside. The snow was piled up very high along the street to make a path for walking.

Crunch, crunch, crunch, his feet sank into the snow. He walked with his toes pointing out, like this
He walked with his toes pointing in, like that

Then he dragged his feet s-l-o-w-l-y to make track. And he found something sticking out of the snow that made a new track.

It was a stick. A stick that was just right for smacking a snow-covered tree.

Down fell the snow – plop!
On top of Peter’s head.

He thought it would be fun to join the big boy in their snowball fight, but he knew he wasn’t old enough – not yet.

So he made a smiling snowman, and he made angels.

He pretended. He was a mountain-climber. He climbed up a great big tall heaping mountain of snow – and slid all the way down.

He picked up a handful of snow – and another, and still another. He packed it round and firm and put the snowball in his pocket for tomorrow. Then he went into his warm house. He told his mother all about his adventures while she took off his wet socks.

And he thought and thought and thought about them.

Before he got into bed he looked in his pocket. His pocket was empty. The snowball wasn’t there. He felt very sad.

While he slept, he dreamed that the sun had melted all the snow away. But when he woke up his dream was gone. The snow was still everywhere. New snow was falling!

After breakfast he called to his friend from across the hall, and they went out together into the deep, deep snow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหิมะตก เช้าวันหนึ่งฤดูหนาวปีเตอร์ตื่น และมองออกไปนอกหน้าต่าง หิมะได้ตกลงมาในตอนกลางคืน มันครอบคลุมทุกอย่างเท่าที่เขาจะได้เห็นหลังอาหารเช้า ที่เขาใส่ใน snowsuit ของเขา และวิ่งนอก หิมะกองขึ้นสูงมากทางถนนเพื่อให้เส้นทางสำหรับเดินกระทืบ กระทืบ กระทืบ เท้าของเขาจมลงในหิมะ เขาเดิน ด้วยเท้าของเขาชี้ให้เห็น เช่นนี้ เขาเดิน ด้วยเท้าของเขาชี้ เช่นนั้น จากนั้น เขาลากเท้าของเขา s-l-o-w-l-y ให้ติดตาม และเขาพบบางสิ่งบางอย่างที่ติดจากหิมะที่ทำเพลงใหม่มันเป็นไม้ ติดที่ smacking หิมะปกคลุมต้นไม้ได้ลงตกหิมะ – plop ด้านบนของหัวของปีเตอร์เขาคิดว่า มันจะสนุกเข้าร่วมเด็กใหญ่ในการต่อสู้กับมนุษย์หิมะ แต่เขารู้ไม่เก่าพอ – ไม่ได้ดังนั้นเขาทำหิมะยิ้ม และเขาทำแองเจิลเขา pretended เขาก็ยังปีน เขาปีนขึ้นไปค่าดีใหญ่สูง heaping ภูเขาหิมะ – และฝ่อลงเขาหยิบหิมะ – และอื่น และอื่นยัง เขาบรรจุรอบ และบริษัท และใส่ก้อนหิมะในกระเป๋าของเขาสำหรับวันพรุ่งนี้ จากนั้น เขาเข้าไปในบ้านที่อบอุ่นของเขา เขาบอกว่า แม่ของเขาทั้งหมดเกี่ยวกับการผจญภัยของเขาในขณะที่เธอเอาปิดถุงเท้าเปียกของเขาและเขาคิดคิด และคิดได้ก่อนที่เขาได้เป็นเตียงนอนที่เขาดูในกระเป๋าของเขา กระเป๋าของเขาก็ว่างเปล่า ก้อนหิมะไม่มี เขารู้สึกเศร้ามากในขณะที่เขานอน เขาฝันว่า ดวงอาทิตย์มีละลายหิมะทั้งหมดออกไป แต่เมื่อเขาตื่นความฝันของเขาก็หายไป หิมะยังคงถูกทุกที่ หิมะใหม่ตกหลังอาหารเช้า เขาเรียกว่าเพื่อนของเขาจากทั่วห้องโถง และพวกเขาก็ออกกันเข้าไปในหิมะลึก ลึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันที่เต็มไปด้วยหิมะ.
เช้าวันหนึ่งในฤดูหนาวปีเตอร์ตื่นขึ้นมาและมองออกไปนอกหน้าต่าง หิมะได้ลดลงในช่วงเวลากลางคืน มันครอบคลุมทุกอย่างเท่าที่เขาจะได้เห็น. หลังอาหารเช้าท่านได้ใส่เสื้อกันหนาวของเขาและวิ่งออกไปข้างนอก หิมะถูกซ้อนขึ้นสูงมากตามถนนเพื่อให้เส้นทางสำหรับการเดินก. กระทืบกระทืบกระทืบเท้าของเขาจมลงไปในหิมะ เขาเดินกับนิ้วเท้าของเขาชี้ให้เห็นเช่นนี้เขาเดินกับนิ้วเท้าของเขาชี้ให้เห็นเช่นว่าแล้วเขาก็ลากเท้าของเขาอย่างช้าๆเพื่อให้ติดตาม และเขาได้พบบางสิ่งบางอย่างโผล่ออกมาจากหิมะที่ทำให้เพลงใหม่. มันก็ติด ติดที่เป็นเพียงที่เหมาะสมสำหรับ smacking ต้นไม้ปกคลุมไปด้วยหิมะ. ลงลดลงหิมะ - ป๋อม. ด้านบนของหัวปีเตอร์เขาคิดว่ามันจะสนุกกับการเข้าร่วมหนุ่มใหญ่ในการต่อสู้ก้อนหิมะของพวกเขา แต่เขารู้ว่าเขาไม่ได้ เก่าพอ -. ยังไม่ได้. ดังนั้นเขาทำ Snowman ยิ้มและเขาทำเทวดาเขาแกล้ง เขาเป็นนักปีนภูเขา เขาปีนขึ้นภูเขา Great Big ซ้อนสูงของหิมะ -. และเลื่อนตลอดทางลงเขาหยิบขึ้นมากำมือของหิมะ - และอื่น ๆ และยังคงอีก เขาเต็มไปรอบและ บริษัท และใส่ก้อนหิมะในกระเป๋าของเขาสำหรับวันพรุ่งนี้ แล้วเขาก็เดินเข้าไปในบ้านที่อบอุ่นของเขา เขาบอกว่าแม่ของเขาทั้งหมดเกี่ยวกับการผจญภัยของเขาในขณะที่เธอถอดถุงเท้าเปียกของเขา. และเขาคิดและคิดและคิดเกี่ยวกับพวกเขา. ก่อนที่เขาจะได้เข้าไปในห้องนอนเขามองในกระเป๋าของเขา กระเป๋าของเขาเป็นที่ว่างเปล่า ก้อนหิมะที่ไม่ได้มี เขารู้สึกเสียใจมาก. ในขณะที่เขานอนเขาฝันว่าดวงอาทิตย์ละลายหิมะออกไป แต่เมื่อเขาตื่นขึ้นมาความฝันของเขาก็หายไป หิมะยังคงอยู่ทุกที่ หิมะกำลังตก! หลังอาหารเช้าที่เขาเรียกว่าเพื่อนของเขาจากทั่วฮอลล์และพวกเขาก็ออกไปด้วยกันไปที่น้ำลึกหิมะลึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหิมะตกเช้าวันหนึ่งในฤดูหนาวปีเตอร์ตื่นขึ้นมาและมองออกไปนอกหน้าต่าง หิมะที่ได้ลดลงในตอนกลางคืน มันครอบคลุมทุกอย่างเท่าที่เขามองเห็นหลังจากอาหารเช้า เขาใส่เสื้อกันหนาวของเขาแล้ววิ่งออกไปข้างนอก หิมะซ้อนขึ้นสูงมาก ไปตามถนน เพื่อให้เส้นทางสำหรับเดินเคี้ยวเคี้ยวเคี้ยว เท้าของเขาจมลงไปในหิมะ เขาเดินด้วยเท้าชี้อย่างนี้เขาเดินด้วยเท้าชี้ไปในแบบนั้นแล้วเขาก็ลากเท้าของเขา s-l-o-w-l-y ให้ติดตาม และเขาก็พบบางอย่างที่ยื่นออกมาของหิมะที่ทำให้การติดตามใหม่มันเป็นไม้เท้า ไม้ที่เพิ่งถูกตบเป็นหิมะปกคลุมต้นไม้ลงมาหิมะ ( พลั่ก !บนหัวของปีเตอร์เขาคิดว่ามันคงจะสนุกกับเด็กผู้ชายใหญ่ในการต่อสู้ก้อนหิมะของเขา แต่เขารู้ว่าเขาไม่โตพอ และยังไม่เขาจึงยิ้ม ตุ๊กตาหิมะ และพระองค์ทรงสร้างทูตสวรรค์เขาแกล้งทำ เขาเป็นนักปีนเขา เขาปีนขึ้นภูเขาสูงซ้อนใหญ่–หิมะและลื่นตลอดทางลงเขาเลือกหยิบ–หิมะ อีก และ ยังอื่น เขาบรรจุรอบและ บริษัท และใส่หิมะในกระเป๋าสำหรับวันพรุ่งนี้ จากนั้นเขาก็เข้าไปในบ้านอันแสนอบอุ่นของเขา เขาบอกว่าแม่ของเขาทั้งหมดเกี่ยวกับการผจญภัยของเขาในขณะที่เธอถอดถุงเท้าที่เปียกของเขาเขาคิดและคิดและคิดเกี่ยวกับพวกเขาก่อนที่เขาจะเข้านอน เขาดูในกระเป๋าของเขา กระเป๋าของเขาว่างเปล่า ก้อนหิมะไม่ได้อยู่ที่นั่น เขารู้สึกเศร้ามากตอนเขาหลับ เขาฝันว่าดวงอาทิตย์ได้ละลายหิมะทั้งหมดออกไป แต่เมื่อเขาตื่นขึ้นมา ความฝันของเขาก็หายไป หิมะยังเต็มไปหมด หิมะใหม่กำลังตกลงมาหลังจากอาหารเช้าที่เขาเรียกเพื่อนห้องตรงข้าม และพวกเขาก็ออกไปข้างนอกด้วยกันในหิมะลึกลึก .