Relations with Japan remained of a

Relations with Japan remained of a different order. There was a residual sense of guilt in Japan about its conduce in the war in China, especially as many regarded China as an important source in the development of Japanese culture and there were elements within Japan that did not wish to be cut off from China. Additionally, certain business interests sought economic relations. The PRC was interested not only in weakening the American trade embargo, but also in developing wider relations with Japan in the hope of weakening its ties with Taiwan and the United States. In 1962 the semi-official Memorandum Trade Agreement was signed in Beijing. In 1964 Mao, in an interview with Japanese journalists, caused considerable anger in Moscow as he declared that the southern Kuriles along with many other territories had been unjustly acquired by the Soviet Union. This was at a point when Mao had developed a view that the smaller and medium capitalist countries belonged to a special intermediate zone between the two superpowers, implying that they should find common cause with China. France, under the presidency of De Gaulle, recognized the PRC in 1964. But Mao was unable to make a similar breakthrough with Japan, and in the end little came of his initiative.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์กับประเทศญี่ปุ่นยังคงอยู่ในลำดับที่แตกต่าง มีความรู้สึกที่เหลือของความผิดในประเทศญี่ปุ่นเกี่ยวกับ Conduce ในสงครามในประเทศจีนโดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศจีนได้รับการยกย่องมากในฐานะที่เป็นแหล่งสำคัญในการพัฒนาของวัฒนธรรมญี่ปุ่นและมีองค์ประกอบภายในประเทศญี่ปุ่นที่ไม่ได้ต้องการที่จะถูกตัดออกจากประเทศจีน นอกจากนี้ผลประโยชน์ทางธุรกิจบางอย่างที่ต้องการความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนก็ให้ความสนใจไม่เพียง แต่ในการคว่ำบาตรการค้าลดลงอเมริกัน แต่ยังอยู่ในการพัฒนาความสัมพันธ์ที่กว้างขึ้นกับประเทศญี่ปุ่นในความหวังของการลดลงความสัมพันธ์กับไต้หวันและสหรัฐอเมริกา ในปี ค.ศ. 1962 ข้อตกลงการค้ากึ่งบันทึกอย่างเป็นทางการลงนามในกรุงปักกิ่ง ในปี 1964 เหมาในการให้สัมภาษณ์กับนักข่าวญี่ปุ่น,ก่อให้เกิดความโกรธมากในมอสโกในขณะที่เขาประกาศว่า kuriles ภาคใต้พร้อมกับดินแดนอื่น ๆ อีกมากมายที่ได้รับมาอย่างไม่เป็นธรรมโดยสหภาพโซเวียต นี้เป็นจุดเมื่อเหมาได้พัฒนามุมมองที่มีขนาดเล็กและขนาดกลางประเทศทุนนิยมเป็นโซนพิเศษกลางระหว่างสองมหาอำนาจหมายความว่าพวกเขาควรจะหาสาเหตุร่วมกับประเทศจีน ฝรั่งเศส,ภายใต้ประธานาธิบดีของเดอโกลที่ได้รับการยอมรับประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี 1964 แต่เหมาก็ไม่สามารถที่จะทำให้การพัฒนาในลักษณะเดียวกับประเทศญี่ปุ่นและในท้ายเล็ก ๆ น้อย ๆ ออกมาจากความคิดริเริ่มของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์กับญี่ปุ่นยังคงของใบแตกต่างกัน มีความผิดในญี่ปุ่นเหลือเกี่ยวกับความ conduce ในสงครามในจีน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นจำนวนมากถือว่าจีนเป็นแหล่งสำคัญในการพัฒนาของวัฒนธรรมญี่ปุ่น และมีองค์ประกอบภายในญี่ปุ่นที่ไม่อยากถูกตัดออกจากประเทศจีน นอกจากนี้ บางธุรกิจสนใจค้นหาความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ สาธารณรัฐประชาชนจีนมีความสนใจไม่เพียงลดลง embargo ค้าอเมริกัน แต่ยังพัฒนาความกว้างสัมพันธ์กับญี่ปุ่นในหวังของการลดลงของความสัมพันธ์กับไต้หวันและสหรัฐอเมริกา ในปี 1962 เป็นกึ่งบันทึกข้อตกลงทางการค้าถูกเซ็นชื่อในปักกิ่ง ในเมา 1964 ในการสัมภาษณ์กับผู้สื่อข่าวญี่ปุ่น เกิดความโกรธมากในมอสโกเป็นเขาประกาศว่า Kuriles ใต้กับเขตอื่น ๆ ได้เขามา โดยสหภาพโซเวียต นี้มีจุดเมื่อเมาได้พัฒนามุมมองว่า ประเทศทุนขนาดเล็ก และขนาดกลางเป็นสมาชิกพิเศษกลางโซนระหว่างที่สองประเทศมหาอำนาจ หน้าที่ที่พวกเขาควรหาสาเหตุกับจีน ฝรั่งเศส ภายใต้ประธานาธิบดีเดอโกล รู้จักประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี 1964 แต่เมาไม่ต้องการความก้าวหน้าคล้ายกับประเทศญี่ปุ่น และในสุด น้อยมาของความคิดริเริ่มของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์กับประเทศญี่ปุ่นอยู่ในเกณฑ์ของการสั่งซื้ออื่น มีความรู้สึกส่วนที่เหลือของความผิดในประเทศญี่ปุ่นเกี่ยวกับนำมาในสงครามในจีนโดยเฉพาะเป็นจำนวนมากซึ่งถือว่าเป็นประเทศจีนเนื่องจากเป็นแหล่งสำคัญในการพัฒนาของวัฒนธรรมญี่ปุ่นและมีส่วนประกอบ ภายใน ประเทศญี่ปุ่นที่ไม่อยากจะถูกตัดออกไปจากประเทศจีน นอกจากนี้ความสนใจด้านธุรกิจบางอย่างหาความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจจีน,เอเซียใต้,เอเซียอาคเนย์,ที่เป็นความสนใจไม่เฉพาะในอ่อนตัวลงการการค้าของอเมริกาแต่ยังอยู่ในการพัฒนาความสัมพันธ์กับประเทศญี่ปุ่นมากขึ้นในความหวังของอ่อนค่าลงแต่ความสัมพันธ์ของตนกับไต้หวันและสหรัฐอเมริกา ในปี 1962 ข้อตกลงทางการค้าหนังสือบริคณห์สนธิแบบกึ่งราชการที่ได้ลงนามในปักกิ่ง ในปี 1964 เหมาในการให้ สัมภาษณ์ กับผู้สื่อข่าวญี่ปุ่นทำให้เกิดความโกรธแค้นอย่างมากในกรุงมอสโกเมื่อเขาประกาศว่า kuriles ทางตอนใต้พร้อมด้วยดินแดนอื่นๆอีกเป็นจำนวนมากได้อย่างไม่ได้รับโดย สหภาพโซเวียต โรงแรมแห่งนี้คือที่จุดที่เมื่อเหมามีการพัฒนาดูที่ประเทศทุนนิยมขนาดเล็กและขนาดกลางที่เป็นของโซนที่ระดับกลางพิเศษระหว่างสองประเทศมหาอำนาจที่ส่อว่าพวกเขาก็ควรจะหาสาเหตุโดยทั่วไปกับจีน ฝรั่งเศสในตำแหน่งประธานาธิบดีของ de Gaulle จีนได้รับการยอมรับในปี 1964 แต่เหมาไม่สามารถที่จะทำให้ ประสิทธิภาพ ที่ก้าวล้ำสำหรับความเหมือนกับญี่ปุ่นและในช่วงปลายๆมาจากการริเริ่มของเขา