The significance of Joko Widodo’s ‘

The significance of Joko Widodo’s ‘global maritime fulcrum’ and Indonesia’s military modernisation.

Defying expectations that he would be a leader engrossed in domestic affairs, Indonesia’s new President Joko Widodo (popularly known as Jokowi) has already left his mark on the regional and world stage within seven months of his inauguration.

Alongside his new concept of Indonesia as a ‘global maritime fulcrum’, his government has pledged to raise defence spending and sought assistance for military modernisation from a range of international partners. It has boosted economic and defence cooperation with the United States, China, Japan and India.

Internationally, Jokowi and his defence minister have announced their determination to support the fight against Islamic extremists. Within the region, he has signalled a tougher stance on maritime security – including the orchestrated sinking of three empty Vietnamese fishing boats to deter illegal fishing in Indonesian waters – and has launched a national coast guard.

President Jokowi certainly appears to be adopting an internationalist approach both to developing Indonesia’s partnerships and to his new maritime strategic doctrine. This reflects a trend of Indonesia’s globalising foreign policy, which gathered pace under his predecessor, Susilo Bambang Yudhoyono (SBY).

SBY’s global foreign policy activism derived from his personal style and domestic political stability, especially in his second term. Jokowi is a very different personality and faces more uncertain domestic political constraints in the form of factional politics and serious economic challenges. However, Jokowi’s key foreign policy advisers are internationalists aspiring to a greater global reach for Indonesia.

The clearest indicator of this to date is Jokowi’s strategic vision of Indonesia as a poros maritim dunia – global maritime fulcrum. Rizal Sukma, Jokowi’s key foreign policy advisor, describes the ideal as transforming Indonesia into ‘the fulcrum of the two… strategic oceans’ – the Pacific and Indian oceans – as ‘the place upon which the burdens of the two seas rest’.

Rhetorical flourishes aside, this innovative strategic concept is a rallying cry to consolidate various vital national security priorities, pursue much-needed defence reforms and procurements, and assert Indonesia’s widening strategic domain.

The ‘global maritime fulcrum’ idea helps Jokowi advance some vital domestic goals through building connectivity among the strategic islands of this far-flung archipelago, chiefly by upgrading port infrastructure. Connecting these islands will increase their integration into the national economy, and help address local insurgency issues, particularly in remote areas like the Maluku islands.

Overall, improving maritime infrastructure within the archipelago will enhance Indonesia’s ability to harness international trade, reduce currently prohibitive costs of domestic commerce, tackle piracy and increase control over maritime resources like fisheries.

Through this fulcrum, Jokowi has also advanced a strategic vision to galvanise domestic and international support for much-needed defence development. The aim here is less to transform Indonesia into a maritime great power than to ensure that the navy and air force is modernised sufficiently to have some minimal capacity to cope with maritime threats internally and externally, and to protect national maritime assets, territories and SLOCs (sea lines of communication). The latter aim has grown urgent especially in the face of China’s assertiveness in the South China Sea territorial disputes since 2010.

The ‘global maritime fulcrum’ concept consolidates the rising attention that has been paid to the Indian Ocean in recent Indonesian strategic thought. In 2012-3, SBY and his Foreign Minister Marty Natalegawa emphasised the importance of building stability in the Indian Ocean region, with the latter identifying the region bounded by Japan, Australia and India as vital to Indonesia.

Their conception echoed the security focus of the ‘Indo-Pacific strategic arc’ mentioned in the 2013 Australian Defence White Paper, which equally stressed Indonesia’s vital position between the two oceans. In further developing its own strategic policy on the ‘Indo-Pacific arc’, Australia should closely monitor Indonesian political developments and strategic thinking for indication of whether these might aid or hinder Australian plans.

This is particularly important because Jokowi’s maritime fulcrum vision is actually broader, suggesting developmental and civilisational overtones beyond the emphasis on regional powers. In this sense, Jokowi’s concept resonates more closely with the Chinese idea of a ‘21st century maritime silk road’, which has gained traction over the last five years.

Evelyn Goh is the Shedden Professor of Strategic Policy Studies in the Coral Bell School of Asia Pacific Affairs at The Australian National University.

This article is based on the latest paper in the ANU Strategic and Defence Studies Centre’s Centre of Gravity series, ‘A strategy towards Indonesia

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสำคัญของการ Joko Widodo ของ 'ศูนย์กลางการเดินเรือทั่วโลกและความทันสมัยทางทหารของอินโดนีเซีย. ท้าทายความคาดหวังว่าเขาจะเป็นผู้นำที่มุ่งมั่นในกิจการภายในประเทศของอินโดนีเซียประธานาธิบดีคนใหม่ Joko Widodo (ที่รู้จัก Jokowi) ได้แล้วเครื่องหมายของเขาบนเวทีระดับภูมิภาคและระดับโลก ภายในเจ็ดเดือนของการเข้ารับตำแหน่งของเขา. ควบคู่ไปกับแนวคิดใหม่ของเขาในประเทศอินโดนีเซียเป็น 'ศูนย์กลางทางทะเลระดับโลก' รัฐบาลของเขาได้ให้คำมั่นสัญญาที่จะเพิ่มการใช้จ่ายของการป้องกันและการขอความช่วยเหลือทางทหารเพื่อความทันสมัยจากช่วงของประเทศคู่ค้า จะได้แรงหนุนทางเศรษฐกิจและความร่วมมือการป้องกันกับสหรัฐอเมริกา, จีน, ญี่ปุ่นและอินเดีย. ต่างประเทศและรัฐมนตรีว่าการกระทรวง Jokowi การป้องกันของเขาได้ประกาศความมุ่งมั่นของพวกเขาเพื่อสนับสนุนการต่อสู้กับอิสลามสุดโต่ง ในภูมิภาคที่เขาได้ส่งสัญญาณท่าทางที่ยากขึ้นในการรักษาความปลอดภัยทางทะเล - รวมทั้งการจมบงการในสามของเรือประมงเวียดนามที่ว่างเปล่าเพื่อยับยั้งการประมงที่ผิดกฎหมายในน่านน้ำอินโดนีเซีย - และได้เปิดตัวยามชายฝั่งแห่งชาติ. ประธาน Jokowi แน่นอนดูเหมือนจะใช้วิธีการสากล ทั้งการพัฒนาความร่วมมือของอินโดนีเซียและหลักคำสอนเชิงกลยุทธ์ใหม่ของเขาเกี่ยวกับการเดินเรือ นี้สะท้อนให้เห็นถึงแนวโน้มของนโยบายต่างประเทศของอินโดนีเซียยุคโลกาภิวัตน์ซึ่งรวมตัวกันภายใต้ก้าวบรรพบุรุษของ Susilo Bambang Yudhoyono (SBY). การเคลื่อนไหว SBY นโยบายต่างประเทศทั่วโลกที่ได้มาจากสไตล์ส่วนตัวของเขาและความมั่นคงทางการเมืองภายในประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะที่สองของเขา Jokowi เป็นบุคลิกที่แตกต่างกันมากและใบหน้าข้อ จำกัด ทางการเมืองที่ไม่แน่นอนมากขึ้นในประเทศในรูปแบบของการเมืองเห็นแก่ตัวและความท้าทายทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรง แต่ที่สำคัญ Jokowi ของที่ปรึกษาด้านนโยบายต่างประเทศมีความต้องการที่จะ internationalists การเข้าถึงทั่วโลกมากขึ้นสำหรับอินโดนีเซีย. ตัวบ่งชี้ที่ชัดเจนของเรื่องนี้ถึงวันที่เป็นวิสัยทัศน์เชิงกลยุทธ์ Jokowi ของประเทศอินโดนีเซียเป็น poros Maritim ของโลก - ศูนย์กลางเดินเรือทั่วโลก ซัล Sukma ที่ปรึกษานโยบายต่างประเทศที่สำคัญ Jokowi ของอธิบายเหมาะเป็นเปลี่ยนอินโดนีเซียเป็น 'ศูนย์กลางของทั้งสอง ... มหาสมุทรเชิงกลยุทธ์ - แปซิฟิกและมหาสมุทรอินเดีย - เป็น' สถานที่ซึ่งภาระของทั้งสองทะเลส่วนที่เหลือ. ลวดลายโวหาร กันนี้แนวคิดเชิงกลยุทธ์นวัตกรรมการชุมนุมของมวลชนที่จะรวมลำดับความสำคัญของความมั่นคงของชาติต่างๆที่สำคัญไล่ตามที่จำเป็นมากในการปฏิรูปการป้องกันและการจัดซื้อจัดจ้างและยืนยันโดเมนยุทธศาสตร์การขยับขยายของอินโดนีเซีย. ความคิด 'ศูนย์กลางทางทะเลทั่วโลกจะช่วยให้ Jokowi ล่วงหน้าบางส่วนเป้าหมายในประเทศที่สำคัญผ่านการสร้าง การเชื่อมต่อหมู่เกาะยุทธศาสตร์ของหมู่เกาะที่ห่างไกลนี้ส่วนใหญ่โดยการอัพเกรดโครงสร้างพื้นฐานพอร์ต การเชื่อมต่อหมู่เกาะเหล่านี้จะเพิ่มขึ้นรวมของพวกเขาเข้าไปในเศรษฐกิจของประเทศและช่วยให้ปัญหาการก่อความไม่สงบอยู่ในท้องถิ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ห่างไกลเช่นเกาะโมลุกกะ. โดยรวม, การปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานทางทะเลภายในเกาะจะเพิ่มความสามารถของอินโดนีเซียในการควบคุมการค้าระหว่างประเทศลดค่าใช้จ่ายที่ต้องห้ามในขณะนี้ การค้าภายในประเทศ, แก้ไขปัญหาการละเมิดลิขสิทธิ์และเพิ่มการควบคุมทรัพยากรทางทะเลเช่นการประมง. ผ่านศูนย์กลางนี้ Jokowi ได้ยังสูงวิสัยทัศน์เชิงกลยุทธ์ที่จะกระตุ้นการสนับสนุนประเทศและต่างประเทศเพื่อการพัฒนาการป้องกันที่จำเป็นมาก โดยมีจุดมุ่งหมายที่นี่น้อยที่จะเปลี่ยนอินโดนีเซียเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ทางทะเลกว่าเพื่อให้แน่ใจว่าแรงกองทัพเรือและอากาศจะทันสมัยพอที่จะมีความจุน้อยที่สุดในการรับมือกับภัยคุกคามทางทะเลภายในและภายนอกและเพื่อปกป้องทรัพย์สินทางทะเลแห่งชาติและดินแดน SLOCs ( เส้นทะเลของการสื่อสาร) จุดมุ่งหมายหลังได้เติบโตขึ้นอย่างเร่งด่วนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหน้าของการยืนกรานของจีนในทะเลจีนใต้ดินแดนพิพาทตั้งแต่ปี 2010 'ศูนย์กลางทางทะเลระดับโลก' แนวคิดรวบรวมความสนใจที่เพิ่มขึ้นที่ได้รับการจ่ายเงินให้กับมหาสมุทรอินเดียในความคิดเชิงกลยุทธ์ที่ผ่านมาอินโดนีเซีย ใน 2012-3, SBY และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศของเขามาร์ตี้ Natalegawa เน้นความสำคัญของการสร้างความมั่นคงในภูมิภาคมหาสมุทรอินเดียกับหลังการระบุภูมิภาคกระโดดจากญี่ปุ่น, ออสเตรเลียและอินเดียเป็นสำคัญไปยังประเทศอินโดนีเซีย. ความคิดของพวกเขาสะท้อนมุ่งเน้นการรักษาความปลอดภัยของ 'อินโดแปซิฟิกอาร์เชิงกลยุทธ์' กล่าวถึงในปี 2013 กระทรวงกลาโหมออสเตรเลียกระดาษสีขาวที่เท่าเทียมกันเน้นอินโดนีเซียตำแหน่งสำคัญระหว่างสองมหาสมุทร ในการต่อการพัฒนานโยบายเชิงกลยุทธ์ของตัวเองที่ 'อาร์อินโดแปซิฟิก, ออสเตรเลียอย่างใกล้ชิดควรตรวจสอบการพัฒนาทางการเมืองอินโดนีเซียและการคิดเชิงกลยุทธ์สำหรับการบ่งชี้ว่าเหล่านี้อาจช่วยหรือขัดขวางแผนการของออสเตรเลีย. นี้เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งเพราะวิสัยทัศน์ศูนย์กลางการเดินเรือ Jokowi เป็นจริงที่กว้างขึ้น บอกหวือหวาพัฒนาการและอารยธรรมเกินความสำคัญกับอำนาจในระดับภูมิภาค ในแง่นี้แนวคิด Jokowi สะท้อนอย่างใกล้ชิดกับความคิดของจีน 'ศตวรรษที่ 21 ถนนผ้าไหมทางทะเล "ซึ่งได้รับแรงดึงในช่วงห้าปีที่ผ่านมา. Evelyn โก๊ะเป็น Shedden ศาสตราจารย์ศึกษานโยบายยุทธศาสตร์ในโรงเรียนเบลล์รอลเอเชีย กิจการแปซิฟิกที่มหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลีย. บทความนี้จะขึ้นอยู่กับกระดาษล่าสุดใน ANU เชิงกลยุทธ์และการป้องกันการศึกษาของศูนย์ศูนย์ของซีรีส์แรงโน้มถ่วง 'ที่มีต่อกลยุทธ์อินโดนีเซีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสำคัญของโจโก วิโดโด ' ศูนย์กลาง ' ทางทะเลทั่วโลกและทหารอินโดนีเซียทำให้ทันสมัย

ท้าทายความคาดหวังว่าเขาจะเป็นผู้นำที่มุ่งมั่นในกิจการภายในประเทศของอินโดนีเซียใหม่ประธานโจโก วิโดโด ( นิยมเรียกว่า jokowi ) ได้ทิ้งรอยไว้บนเวทีโลกภูมิภาคและภายในเจ็ดเดือน

รับตำแหน่งควบคู่ไปกับแนวความคิดใหม่ของอินโดนีเซีย เป็น ' ศูนย์กลาง ' ทางทะเลทั่วโลก รัฐบาลของเขามีสัญญาที่จะเพิ่มการป้องกันการแสวงหาความช่วยเหลือทางทหารและความทันสมัยจากช่วงของคู่ค้าต่างประเทศ มันได้เพิ่มความร่วมมือทางเศรษฐกิจ และการป้องกันประเทศกับสหรัฐ จีน ญี่ปุ่น และอินเดีย

ในระดับสากลjokowi และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของเขาได้ประกาศความมุ่งมั่นของพวกเขาเพื่อสนับสนุนการต่อต้านหัวรุนแรงอิสลาม ภายในภูมิภาค เขาส่งสัญญาณรุนแรงระวัง–ความมั่นคงทางทะเล รวมทั้งเตรียมจมเรือประมงเวียดนาม 3 ว่างเพื่อยับยั้งการประมงผิดกฎหมายในน่านน้ำอินโดนีเซีย ) และได้เปิดตัวหน่วยยามฝั่งแห่งชาติ .