The Appalachian Trail near Damascus

The Appalachian Trail near Damascus, VA contains some of the most beautiful and breath-taking scenery in the Eastern U.S. So it’s no wonder I was drawn to the area for my post college hike, a kind of reward for graduating from Amherst University Summa Cum Laude. I have always enjoyed the outdoors and the thought of hiking this area was too compelling for me to pass by before the start of law school in the fall. An additional attraction to the area was the fact that my great grandfather, Benjamin Hefler, was a prominent politician in this area of Virginia in the early 1900’s. The family had moved from Virginia to Ohio after Benjamin died a suspicious death at age 43.

The sun was starting to set and the day was finally coming to an end when I entered a hiking rest area south of Damascus. Looking for an area to pitch an overnight camp, I spied a clearing not far off the main trail that appeared to have only a single tent. An old man, possibly in his 70’s, was starting a small campfire when I entered the area.

“Hello. How are you? Would it be OK for me to camp next to you?”

“Hello yourself, young man. Yes, please pitch your tent and share my fire. No need for you to start another this late in the afternoon.” The old man seemed polite and cordial as he motioned to the area immediately right of his tent.

“Thanks,” I replied as I dropped my backpack on the ground adjacent to his tent. “I appreciate the hospitality.”

The old man nodded and continued his cooking over the fire. The smell of pork and beans was in the air as he stirred the pot mounted over the fire.

“That smells good,” I commented as I staked my one man tent in place. “You must be a seasoned camper.”

The old man smiled. “Oh yes,” he replied as he looked over at me. “I have lived in this area for years and know the woods like the back of my hand.”

“Really. You live locally?”

“Yes, just outside Damascus in a white colonial homestead. Been there for what seems like forever.”

“Wow, my great grandfather used to live in the same area. He died in his house around 1935. It was such a traumatic event that my great grandmother moved to Ohio to be closer to our family.”

The old man continued to stir his pot as he gave my story some thought. “How did your great grandfather die?”

“Well, no one knows for sure. My great grandfather was a prominent politician and our family has had some suspicion that he might have been poisoned by a political rival. But there was no conclusive evidence of that.”

The old man pulled the pot from the fire and started to fill two plates with the cooked beans and pork. “Poison? Your family certainly has an intriguing story that it’s passed down.”

I laughed. “Well, the Heflers are known to be a colorful group of people.”

The old man sat on the ground next to me and picked at his food. “You know Robert, sometimes there is some truth in the stories passed down in families. You shouldn’t write things off until you have researched them a bit.”

I looked at the old man with a puzzled face. “How do you know my name is Robert?”

The man grinned. “Well, it’s on your backpack young man.”

I looked over at my backpack and noticed the name tag facing out at us. “You’re very observant,” I said as I looked back at the man.

He shrugged. “It comes with age.”

We talked further into the night before finally wishing each other good evening and turning in. Tired from the long day, I fell asleep quickly in the cool spring air.

I awoke in the morning to find the old man gone but the campfire still smoldering. After putting the fire out and packing, I headed on my way back to my car and a return trip home. The old man was largely forgotten as I turned my focus to preparing for law school in the fall.

My first semester at Columbia was hard as it often tends to be for incoming law students. Hours of study in the Columbia library followed by research sessions to defend academic briefs on issues of the law were exhausting and tedious. But my interest was piqued one week when a class moved into the issue of homesteading rights and early 20th century Virginia law on the topic. This was personal to me since my great grandfather had been involved in some of the first legal debates on that subject.

While paging through historic law briefs in the Columbia library, to my amazement, I came across some 1935 legal documents from an important case in the western area of Virginia. The case involved the state of Virginia vs. Wilbur Fulton. The arguments for the state’s position on homesteading in the area were presented by my great grandfather Benjamin Hefler while the opposing arguments were given by the defendant, Wilbur Fulton. The briefs caught my interest and I spent well over an hour reading through the details. As I turned page after page, I finally stopped in shock. The final page of the briefs had a 1935 court picture of the case which captured the legal proceedings. Benjamin Hefler was shown arguing before a local magistrate while the defendant Wilbur Fulton was seated alongside the judge for cross examination. I gasped in horror and shock as I realized that the man in the picture was the old man that I had shared a camp with during my hike. Then I recalled one of his comments to me: “You know Robert, sometimes there is some truth in the stories passed down in families.”



The End

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บันทึก Appalachian ใกล้ดามัสกัส VA ประกอบด้วยบางส่วนของทิวทัศน์สวยงามมากที่สุด และยูนิตในสหรัฐอเมริกาตะวันออก ดังนั้นจึง ฉันออกไปยังพื้นที่ของฉันโพสต์วิทยาลัยธุดงค์ ประเภทของรางวัลสำหรับการจบการศึกษาจากแอมเฮิสท์มหาวิทยาลัย Summa Cum Laude ฉันมีความสุขเสมอกลางแจ้ง และความคิดในการเดินป่าบริเวณนี้ถูกเกินไปน่าจะผ่านโดยก่อนเริ่มเรียนกฏหมายในฤดูใบไม้ร่วง ความจริงที่ว่า ฉันทวด เบนจามิน Hefler เป็นนักการเมืองที่โดดเด่นในพื้นที่นี้ของเวอร์จิเนียใน 1900 ต้นที่น่าสนใจในพื้นที่เพิ่มเติมได้ ครอบครัวได้ย้ายจากเวอร์จิเนียไปโอไฮโอหลังจากเบนจามินตาย ตายสงสัยที่อายุ 43ดวงอาทิตย์เริ่มต้นการตั้งค่า และวันสุดท้ายกำลังจะสิ้นสุดเมื่อฉันใส่บริเวณการเดินป่าจากดามัสกัส Spied หักไม่ไกลจากเส้นทางหลักที่ปรากฏได้เฉพาะเต็นท์เดียวหาพื้นที่ขว้างเป็นค่ายค้างคืน การ คนเก่า อาจในซึ่งเขา เริ่มต้นแคมป์ไฟเล็ก ๆ เมื่อฉันป้อนพื้นที่"ฮัลโหล สบายดีหรือ มันจะ OK สำหรับผมที่จะตั้งแคมป์คุณ""สวัสดีค่ะตัวเอง หนุ่ม ใช่ กรุณา pitch เต็นท์ของคุณ และแบ่งปันไฟของฉัน ไม่จำเป็นสำหรับคุณที่จะเริ่มอีกซึ่งในช่วงบ่าย" คนดูเหมือนสุภาพ และอย่างอบอุ่นเขา motioned ไปยังพื้นที่ด้านขวาของเต็นท์ของเขาทันที"ขอบคุณ ผมตอบ ตามฉันทิ้งฉันเป้บนพื้นดินติดกับเต็นท์ของเขา "ฉันขอบคุณต้อนรับ"คนพยักหน้า แล้วเขาทำอาหารเหนือไฟอย่างต่อเนื่อง กลิ่นหอมของเนื้อหมูและถั่วถูกอากาศเป็นเขากวนหม้อที่ติดตั้งเหนือไฟฉัน "ที่กลิ่นดี ความเห็นเป็นฉัน staked เต็นท์หนึ่งคนที่ "คุณต้องได้ออกค่ายเก๋า"เฒ่ายิ้ม "โอ้ ใช่, " เขาตอบขณะที่เขามองผ่านฉัน "ฉันได้อาศัยอยู่ในพื้นที่นี้สำหรับปี และรู้ว่าป่าเช่นหลังมือ""จริง ๆ อยู่ในท้องถิ่นหรือไม่""ใช่ ดามัสกัสในโฮมสเตดโคโลเนียลสีขาวรอบนอก แล้วมีสำหรับเหมือนตลอดไป""Wow ทวดของฉันเคยอยู่ในพื้นที่เดียวกัน เขาตายในบ้านของเขาใกล้ 1935 ได้กรณีดังกล่าวเจ็บปวดว่า ทวดของฉันย้ายไปโอไฮโอต้องใกล้ชิดกับครอบครัวของเรา"คนยังคงผัดหม้อของเขา ตามที่เขาให้เรื่องราวของฉันบางคนคิดว่า "วิธีทำของคุณทวดตาย""ดี ไม่มีใครรู้แน่นอน ทวดของฉันถูกนักการเมืองที่โดดเด่น และครอบครัวของเรามีความสงสัยบางอย่างว่า เขาอาจได้รับยาพิษ โดยคู่แข่งทางการเมือง แต่มีหลักฐานไม่มีข้อสรุปว่า"คนดึงหม้อจากไฟ และเริ่มเติมถั่วสุกและหมูแผ่นที่สอง "พิษ ครอบครัวของคุณอย่างแน่นอนได้เรื่องราวน่าที่จะทอด"ฉันหัวเราะ ", Heflers เป็นที่รู้จักกันเป็น กลุ่มมีสีสันของคน"คนนั่งบนพื้นดินติดกับฉัน และเลือกที่อาหาร "คุณรู้ว่าโรเบิร์ต บางครั้งมีความจริงบางอย่างในเรื่องการทอดในครอบครัว คุณไม่ควรตัดสิ่งต่าง ๆ จนกว่าคุณได้เมือพวกเขาเป็นบิต"ผมมองที่คนหน้าพิศวง "ท่านรู้จักชื่อของฉันคือ โรเบิร์ต"คน grinned "ดี ก็อยู่ของชายหนุ่มเป้"มองผ่านฉันเป้ และแท็กชื่อหันที่เราสังเกตเห็น "คุณช่างมาก ผมพูดผมมองไปที่คนเขายักไหล่ "มันมากับอายุ"เราพูดไปเป็นคืนสุดท้ายปรารถนากันสวัสดี และเปิดใน เหนื่อยล้าจากวันยาวนาน ฉันล้มหลับอย่างรวดเร็วในอากาศเย็นฤดูใบไม้ผลิฉันตื่นแต่เช้าหาคนไปแต่แคมป์ไฟยังคง smoldering หลังจากใส่ไฟออก และบันทึก ฉันหัวกลับเพื่อรถและกลับบ้าน คนส่วนใหญ่ไม่ลืมฉันเปิดโฟกัสของฉันเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับกฎหมายโรงเรียนในฤดูใบไม้ร่วงภาคเรียนแรกของฉันที่โคลัมเบียยากเป็นมันมักจะมีแนวโน้มที่จะเข้าเรียนกฎหมาย ชั่วโมงการศึกษาในไลบรารีของโคลัมเบียตามรอบเวลาการวิจัยเพื่อปกป้องบรีฟวิชาการในประเด็นของกฎหมายได้อาบเหงื่อต่างน้ำ และน่าเบื่อ แต่ฉันสนใจ piqued หนึ่งสัปดาห์เมื่อเรียนย้ายออก homesteading สิทธิและต้นศตวรรษที่ 20 กฎหมายเวอร์จิเนียในหัวข้อนี้ นี้คือส่วนตัวผมเนื่องจากทวดของฉันเคยเกี่ยวข้องในการดำเนินตามกฎหมายครั้งแรกในเรื่องนั้นอย่างใดอย่างหนึ่งในขณะที่เพจจิ้งผ่านประวัติศาสตร์กฎหมายบรีฟในโคลัมเบียไลบรารี ความประหลาดใจของฉัน ฉันมาข้ามบางเอกสารกฎหมาย 1935 จากกรณีสำคัญในบริเวณตะวันตกของรัฐเวอร์จิเนีย กรณีเกี่ยวข้องกับการรัฐของเวอร์จิเนียเทียบกับ Wilbur ฟุลตัน อาร์กิวเมนต์สำหรับตำแหน่งของรัฐบน homesteading ในพื้นที่ถูกนำเสนอ โดยทวดของฉัน Hefler เบนจามินในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามอาร์กิวเมนต์ได้รับ โดยจำเลย Wilbur ฟุลตัน บรีฟการติดสนใจของฉัน และฉันได้ใช้เวลากว่าชั่วโมงอ่านผ่านรายละเอียดดี ขณะที่ฉันเปิดหน้าหลังหน้า ฉันก็หยุดในช็อต หน้าสุดท้ายของการบรีฟรูปศาล 1935 ที่จับตอนทางกฎหมายได้ เบนจามิ Hefler ที่แสดงการโต้เถียงก่อนแมยิสเตร็ดท้องถิ่นขณะจำเลย Wilbur ฟุลตันได้นั่งควบคู่ไปกับผู้พิพากษาสำหรับการข้ามการตรวจสอบ ฉัน gasped สยองขวัญและช็อตฉันรับรู้ว่า คนในภาพคือ คนที่ฉันได้ร่วมค่ายกับในระหว่างธุดงค์ของฉัน แล้วเรียกคืนหนึ่งเขาเห็นผม: "คุณรู้ว่าโรเบิร์ต บางครั้งมีความจริงบางอย่างในเรื่องการทอดในครอบครัว" ตอนจบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวเส้นทางที่อยู่ใกล้ดามัสกัส, VA มีบางส่วนที่สวยที่สุดและหายใจทิวทัศน์ในภาคตะวันออกของสหรัฐดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ผมถูกดึงไปยังพื้นที่สำหรับธุดงค์วิทยาลัยการโพสต์ของฉันชนิดของรางวัลสำหรับจบการศึกษาจาก Amherst มหาวิทยาลัยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง . ผมมีความสุขเสมอนอกบ้านและความคิดของการเดินป่าบริเวณนี้เป็นที่น่าสนใจมากเกินไปสำหรับผมที่จะผ่านก่อนที่จะเริ่มต้นของโรงเรียนกฎหมายในฤดูใบไม้ร่วง สถานที่น่าสนใจเพิ่มเติมไปยังพื้นที่ที่เป็นความจริงที่ว่าคุณปู่ที่ดีของฉัน, เบนจามิน Hefler เป็นนักการเมืองคนสำคัญในพื้นที่ของเวอร์จิเนียนี้ในช่วงต้นปี 1900 ครอบครัวได้ย้ายจากเวอร์จิเนียโอไฮโอหลังจากที่เบนจามินเสียชีวิตที่น่าสงสัยการตายที่อายุ 43 ดวงอาทิตย์ก็เริ่มที่จะตั้งค่าและวันในที่สุดก็มาถึงที่สิ้นสุดเมื่อฉันเดินเข้าไปในพื้นที่ส่วนที่เหลือเดินป่าทางตอนใต้ของกรุงดามัสกัส กำลังมองหาพื้นที่ที่จะเลือกค่ายค้างคืนฉันสอดแนมที่โล่งไม่ไกลเส้นทางหลักที่ดูเหมือนจะมีเพียงเต็นท์เดียว ชายชราคนหนึ่งอาจจะเป็นใน 70 ของเขาก็เริ่มที่แคมป์ไฟขนาดเล็กเมื่อผมเข้ามาในพื้นที่. "สวัสดีครับ คุณเป็นอย่างไร? มันจะตกลงสำหรับผมที่จะค่ายต่อไปกับคุณ? " "สวัสดีตัวเองชายหนุ่มคนหนึ่ง ใช่โปรดขว้างเต็นท์ของคุณและแบ่งปันไฟของฉัน ไม่จำเป็นสำหรับคุณที่จะเริ่มต้นอีกครั้งนี้ในช่วงบ่าย. "ชายชราดูเหมือนสุภาพและจริงใจในขณะที่เขา motioned ไปยังพื้นที่ทันทีขวาของเต็นท์ของเขา. "ขอบคุณ" ผมตอบตามที่ผมลดลงกระเป๋าเป้สะพายหลังของฉันบนพื้นดินที่อยู่ติดกับเขา เต็นท์ "ฉันขอขอบคุณการต้อนรับ." ชายชราพยักหน้าและยังคงการปรุงอาหารของเขามากกว่าไฟ กลิ่นของเนื้อหมูและถั่วอยู่ในอากาศในขณะที่เขาขยับหม้อไฟติด. "นั่นคือกลิ่นที่ดี" ผมแสดงความคิดเห็นเป็นฉันจับจองเต็นท์คนหนึ่งของฉันในสถานที่ "คุณจะต้องเป็นค่ายเก๋า." ชายชรายิ้ม "โอ้ใช่" เขาตอบว่าในขณะที่เขามองไปที่ผม "ฉันมีชีวิตอยู่ในพื้นที่นี้มานานหลายปีและรู้ป่าเช่นหลังมือของฉัน." "จริงเหรอ คุณอาศัยอยู่ในประเทศ? " "ใช่นอกดามัสกัสในไร่อาณานิคมสีขาว รับมีสิ่งที่ดูเหมือนว่าตลอดไป. " "ว้าว, คุณปู่ที่ดีของฉันที่ใช้ในการอาศัยอยู่ในพื้นที่เดียวกัน เขาเสียชีวิตในบ้านของเขารอบปี 1935 มันเป็นเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจที่คุณยายที่ดีของฉันย้ายไปอยู่ที่รัฐโอไฮโอที่จะได้ใกล้ชิดกับครอบครัวของเรา. " ชายชรายังคงที่จะกระตุ้นหม้อของเขาในฐานะที่เขาให้เรื่องราวของผมบางคนคิดว่า "วิธีการที่ไม่ดีของคุณปู่ตาย?" "ดีไม่มีใครรู้ว่า คุณปู่ที่ดีของฉันเป็นนักการเมืองที่โดดเด่นและครอบครัวของเรามีความสงสัยบางอย่างที่เขาอาจได้รับพิษจากคู่แข่งทางการเมือง แต่ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่า. " ชายชราดึงหม้อจากไฟไหม้และเริ่มที่จะเติมเต็มสองแผ่นกับถั่วสุกและเนื้อหมู "ยาพิษ? ครอบครัวของคุณอย่างแน่นอนมีเรื่องที่น่าสนใจว่ามันผ่านลงมา. " ฉันหัวเราะ "ดี Heflers ที่รู้จักกันเป็นกลุ่มที่มีสีสันของคน." ชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่บนพื้นดินที่อยู่ติดกับฉันและเลือกที่อาหารของเขา "คุณรู้ว่าโรเบิร์ตบางครั้งมีความจริงในเรื่องที่ผ่านลงมาในบางครอบครัว คุณไม่ควรจะเขียนสิ่งปิดจนกว่าคุณจะได้วิจัยพวกเขาบิต. " ผมมองไปที่ชายชราคนหนึ่งที่มีใบหน้างง "คุณไม่ทราบชื่อของฉันคือโรเบิร์ตได้อย่างไร?" คนที่ยิ้ม "ดีมันอยู่ในกระเป๋าเป้สะพายหลังชายหนุ่มของคุณ." ผมมองไปที่กระเป๋าเป้สะพายหลังของฉันและสังเกตเห็นป้ายชื่อหันออกมาที่พวกเรา "คุณเป็นคนช่างสังเกตมาก" ผมพูดขณะที่ผมมองกลับมาที่คน. เขายักไหล่ "มันมาพร้อมกับอายุ." เราพูดคุยกันต่อไปในคืนก่อนที่จะประสงค์ทุกเย็นที่ดีอื่น ๆ และเปลี่ยนใน. เหนื่อยจากวันนานผมผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็วในฤดูใบไม้ผลิอากาศเย็น. ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเพื่อพบชายชรา แคมป์ไฟหายไป แต่ยังคงคุกรุ่น หลังจากวางไฟออกและการบรรจุผมมุ่งหน้าไปในทางของฉันกลับไปที่รถของฉันและการเดินทางกลับบ้าน คนเก่าที่ถูกลืมส่วนใหญ่เป็นฉันหันโฟกัสของฉันที่จะเตรียมความพร้อมสำหรับโรงเรียนกฎหมายในฤดูใบไม้ร่วง. ภาคการศึกษาแรกของฉันที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียเป็นเรื่องยากที่มันมักจะมีแนวโน้มที่จะเป็นนักศึกษากฎหมายที่เข้ามา ชั่วโมงของการศึกษาในห้องสมุดโคลัมเบียตามด้วยการประชุมการวิจัยเพื่อปกป้องกางเกงทางวิชาการในประเด็นของกฎหมายเป็นที่หลบหนีและน่าเบื่อ แต่ที่น่าสนใจของฉันถูกป่องๆหนึ่งสัปดาห์เมื่อย้ายเข้ามาอยู่ระดับปัญหาของสิทธิการปักหลักและต้นศตวรรษที่ 20 กฎหมายเวอร์จิเนียในหัวข้อ นี่เป็นส่วนบุคคลให้กับฉันตั้งแต่คุณปู่ที่ดีของฉันมามีส่วนร่วมในบางส่วนของการอภิปรายทางกฎหมายครั้งแรกในเรื่องที่. ในขณะที่เพจผ่านกางเกงในประวัติศาสตร์กฎหมายในห้องสมุดโคลัมเบียท่ามกลางความประหลาดใจของฉันฉันมาข้ามบางเอกสารทางกฎหมาย 1935 จากกรณีที่มีความสำคัญใน พื้นที่ตะวันตกของเวอร์จิเนีย กรณีที่เกี่ยวข้องกับรัฐเวอร์จิเนียกับวิลเบอร์ฟุลตัน ข้อโต้แย้งสำหรับตำแหน่งของรัฐในการปักหลักในพื้นที่ที่ถูกนำเสนอโดยคุณปู่ที่ดีของฉันในขณะที่เบนจามิน Hefler ข้อโต้แย้งของฝ่ายตรงข้ามได้รับจากจำเลยที่วิลเบอร์ฟุลตัน กางเกงจับความสนใจของฉันและฉันใช้เวลากว่าชั่วโมงอ่านผ่านรายละเอียด ขณะที่ผมหันหน้าหลังหน้าในที่สุดผมก็หยุดในช็อต หน้าสุดท้ายของกางเกงมีภาพศาล 1935 จากกรณีที่ถูกจับดำเนินคดี เบนจามิน Hefler ก็แสดงให้เห็นเถียงกันก่อนที่จะพิพากษาท้องถิ่นในขณะที่จำเลยที่วิลเบอร์ฟุลตันนั่งอยู่เคียงข้างผู้พิพากษาสำหรับการตรวจสอบข้าม ผมอ้าปากค้างในหนังสยองขวัญและช็อตตามที่ผมรู้ว่าคนที่อยู่ในภาพเป็นคนเก่าที่ผมได้มีส่วนร่วมค่ายในช่วงที่มีการปรับขึ้นของฉัน จากนั้นผมจำได้ว่าหนึ่งในความคิดเห็นของเขากับผม: "คุณรู้ว่าโรเบิร์ตบางครั้งมีความจริงบางอย่างในเรื่องที่ผ่านลงมาในครอบครัว." End

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนแนวเส้นทางใกล้ดามัสกัส และมีบางส่วนของทิวทัศน์ที่สวยงามมากที่สุดและลมหายใจในสหรัฐอเมริกาตะวันออก ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ผมวาดให้พื้นที่สำหรับโพสต์วิทยาลัยไปเป็นรางวัล จบจาก ซัมม่า คุม เลาเด้ Amherst มหาวิทยาลัยผมชอบที่กลางแจ้งและคิดว่าไต่เขาบริเวณนี้จึงน่าสนใจเหมือนกันสำหรับผมที่จะผ่านก่อนที่จะเริ่มต้นของโรงเรียนกฎหมายในฤดูใบไม้ร่วง สถานที่เพิ่มเติมบริเวณที่เป็นข้อเท็จจริงว่า ปู่ทวดของผม เบนจามิน hefler เป็นนักการเมืองที่โดดเด่นในพื้นที่ของเวอร์จิเนียในช่วงต้น 1900 .ครอบครัวได้ย้ายจากเวอร์จิเนีย โอไฮโอ หลังจากที่เบนจามินตายสงสัยอายุ 43 .

อาทิตย์ก็เริ่มที่จะตั้ง และวันนี้ก็มาสิ้นสุดเมื่อฉันป้อนไต่เขาพักผ่อนทางตอนใต้ของเมืองดามัสกัส มองหาพื้นที่ที่สนามค่ายค้างคืน ฉัน spied หักบัญชีไม่ไกลจากเส้นทางหลักที่ปรากฏมีเพียงหนึ่งเต็นท์ คนแก่ อาจจะใน 70 ของเริ่มต้นแคมป์ไฟขนาดเล็ก เมื่อเข้าพื้นที่

" สวัสดี คุณเป็นอย่างไร ? มันจะโอเคสำหรับผมค่ายข้างๆ คุณ "

" สวัสดีครับ คุณหนุ่ม ใช่ ช่วยกางเต็นท์ของคุณ และใช้ไฟของฉัน คุณไม่ต้องเริ่มต้นใหม่นี้ในตอนบ่าย " ชายชราที่ดูสุภาพและเป็นมิตร เขาจึงไปยังพื้นที่ทันที ด้านขวาของเต็นท์ของเขา . . . . . .

" ขอบคุณ" ผมตอบตามที่ผมทิ้งเป้ลงพื้นที่อยู่ติดกับเต็นท์ของเขา " ฉันขอขอบคุณการต้อนรับ "

ชายชราพยักหน้าและต่อเนื่องอาหารเหนือไฟ กลิ่นหมูและถั่วอยู่ในอากาศขณะที่เขาขยับหม้อติดเหนือไฟ

" หอมจัง " ฉันว่าฉันวางของฉันคนหนึ่งเต็นท์ในสถานที่ " คุณต้องเป็นค่ายเก๋า "

ชายชรายิ้ม " โอ้ ใช่" เขาตอบ เขาก็มองมาที่ฉัน " ผมอยู่ในพื้นที่นี้มานานหลายปีและรู้ว่าป่าเหมือนหลังมือของฉัน "

" จริงๆ คุณอาศัยอยู่ใน ? "

" ใช่เพียงภายนอกเมืองดามัสกัสในบ้านไร่อาณานิคมสีขาว มีสิ่งที่ดูเหมือนว่านิรันดร์ . "

" ว้าว คุณปู่ที่ดีของฉันที่ใช้ในการอาศัยอยู่ในพื้นที่เดียวกัน เขาเสียชีวิตที่บ้านของเขารอบ 1935 .มันเป็นเหตุการณ์ที่สะเทือนใจของยายฉันย้ายไปโอไฮโอ เพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับครอบครัวของเรา "

ชายชรายังคงกวนหม้อของเขาเป็นเขาให้เรื่องราว ความคิดบางอย่าง " ตายยังไงปู่ของคุณดี ? "

" เอ่อ ไม่มีใครรู้แน่นอน คุณปู่ที่ดีของฉันคือนักการเมืองที่โดดเด่นและครอบครัวของเราได้มีความสงสัยว่าเขาอาจถูกวางยา โดยคู่แข่งทางการเมืองแต่ไม่มีหลักฐานว่า "

ชายชราดึงหม้อจากไฟและเริ่มต้นกรอกสองแผ่น กับ ถั่วต้ม และหมู " ยาพิษ ครอบครัวของคุณแน่นอนมีเรื่องราวที่น่าสนใจที่ถูกส่งผ่าน "

ฉันหัวเราะ " อืม heflers เป็นที่รู้จักกันเป็น กลุ่มที่มีสีสันของผู้คน . "

ชายชรานั่งบนพื้นข้างๆ ฉัน และ เลือกที่ อาหาร " คุณรู้ว่า โรเบิร์ตบางครั้งมีความจริงบางอย่างในเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในครอบครัว คุณไม่ควรเขียนสิ่งที่ปิดจนกว่าคุณมีความสนใจพวกเขาบิต "

ผมมองที่ชายชราด้วยความงงงวย ใบหน้า " คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันชื่อโรเบิร์ต "

เขาเลยด้วย " ก็คุณเป้ หนุ่ม "

ผมมองไปที่กระเป๋าเป้สะพายหลังของฉันและสังเกตเห็นป้ายชื่อหันออกที่เรา " คุณจะสังเกต" ฉันบอกว่า ฉันหันกลับไปมองผู้ชาย

เขายักไหล่ . " มันมาพร้อมกับอายุ . "

เราพูดต่อไปในคืนก่อนก็ขอให้แต่ละอื่น ๆ เย็นดี และเปิดใน เหนื่อยจากวันที่ยาวนาน ฉันหลับได้อย่างรวดเร็วในฤดูใบไม้ผลิอากาศเย็น

ผมตื่นขึ้นในตอนเช้าเพื่อหาคนเก่าไปแต่กองไฟยังกรุ่น . หลังจากวางไฟ ออกมา และ บรรจุฉันมุ่งหน้ากลับไปยังรถของตัวเอง และกลับบ้าน ชายชราที่ถูกลืมส่วนใหญ่เป็นฉันกลายเป็นโฟกัสของฉันเพื่อเตรียมสำหรับโรงเรียนกฎหมายในฤดูใบไม้ร่วง

เทอมแรกของฉันที่โคลัมเบียก็ยากมันมักจะมีแนวโน้มที่จะเป็นนักเรียนกฎหมายที่เข้ามา ชั่วโมงเรียนในห้องสมุดโคลัมเบียตามด้วยการประชุมการวิจัยเพื่อปกป้องกางเกงในทางวิชาการในประเด็นของกฎหมายคือเหนื่อยและน่าเบื่อแต่ความสนใจของฉันถูกป่องๆหนึ่งสัปดาห์เมื่อคลาสย้ายลงในปัญหาของ homesteading สิทธิและต้นศตวรรษที่ 20 เวอร์จิเนียกฎหมายในหัวข้อ นี่เป็นเรื่องส่วนตัวมาตั้งแต่ปู่ทวดของฉันมีส่วนร่วมในบางส่วนของการอภิปรายทางกฎหมายครั้งแรกในเรื่องนี้

ในขณะที่เพจจิ้งผ่านประวัติศาสตร์กางเกงในในกฎหมายห้องสมุดโคลัมเบียเพื่อความประหลาดใจของฉันฉันมาข้ามบาง 1935 เอกสารด้านกฎหมายจากคดีสำคัญในพื้นที่ตะวันตกของเวอร์จิเนีย คดีที่เกี่ยวข้องกับรัฐของเวอร์จิเนียและ วิลเบอร์ ฟูลตัน อาร์กิวเมนต์สำหรับตำแหน่งในรัฐ homesteading ในพื้นที่นำเสนอปู่ทวดของผม เบนจามิน hefler ในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามข้อคิดที่ได้รับจากฝ่ายจำเลย วิลเบอร์ฟูลตัน