“Lu Bu! Lu Bu!” Cao Cao grasped his

“Lu Bu! Lu Bu!” Cao Cao grasped his fist tightly. His fingers have pierced his skin. His hands were bleeding. However, he didn’t care for it at all.

Seeing the ever increasing amount of Lu Bu soldiers on the city walls, Cao Cao closed his eyes and said “Beat the gong to recall the troops!”

“Abominable!” having heard the gong signaling retreat, Xu Huang, Li Dian and Xu Chu showed a face full of bitter. Lu Bu’s head was in front of them. They were about to win. But now they have to flee with their tail between their legs. Should they hesitate for a moment longer, then perhaps they could no longer flee. Zhang Liao, Gao Shun and Zang Ba. Neither one of these three are some easy foe. Let alone that, Li Dian was also seriously wounded.

“Withdraw!” Xu Chu protected Li Dian and Xu Huang as they fought while retreating to the edge of the city walls, down the siege ladder and back into the army camp.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Lu Bu Lu Bu " Cao Cao ชนะกำปั้นแน่น นิ้วมือของเขามีถูกแทงผิวหนังของเขา มือของเขามีเลือดออก อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ดูแลมันทั้งหมดเห็นยอดที่เคยเพิ่มขึ้นของ Lu Bu ทหารบนกำแพงเมือง Cao Cao ปิดดวงตาของเขา และกล่าวว่า "ตีฆ้องเพื่อเรียกพล""รังเกียจ" ได้ยินเสียงฆ้องสัญญาณรีทรีท Xu Huang, Li Dian และ Xu ชูแสดงให้เห็นใบหน้าเต็มของขม Lu Bu หัวถูกข้างหน้า พวกเขาก็จะชนะ แต่ตอนนี้ ต้องหนีกับหางของพวกเขาระหว่างขาของพวกเขา พวกเขาควรลังเลครู่หนึ่งอีกต่อไป แล้วบางทีพวกเขาอาจไม่หนี เตียวเลี้ยว เกาชุน และ Zang บา ไม่หนึ่งเหล่านี้ สามศัตรูบางง่าย ให้ที่อยู่คนเดียวว่า Li Dian อย่างจริงจังยังเจ็บ "ถอนเงิน" ชู Xu ป้องกัน Li Dian และ Xu Huang ได้สู้รบในขณะที่ชนิดถอยไปขอบของกำแพงเมือง ลงบันไดล้อม และกลับเข้าไป ในค่ายทหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Lu Bu! Lu Bu! "โจโฉลงโทษกำปั้นของเขาแน่น นิ้วมือของเขาเองได้แทงผิวของเขา มือของเขามีเลือดออก แต่เขาไม่ได้ดูแลมันเลย. เห็นจำนวนเงินที่เพิ่มขึ้นของทหารบูลูบนกำแพงเมืองโจโฉปิดตาของเขาและพูดว่า "ตีฆ้องเพื่อระลึกถึงทหาร!" "น่ารังเกียจ!" หลังจากได้ยิน ฆ้องสัญญาณถอยซิหลง, ลิเตียนและเคาทูแสดงให้เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความขมขื่น หัวบูลูอยู่ในด้านหน้าของพวกเขา พวกเขากำลังจะชนะ แต่ตอนนี้พวกเขาต้องหนีไปกับหางของพวกเขาระหว่างขาของพวกเขา พวกเขาควรจะลังเลอยู่ครู่หนึ่งอีกต่อไปแล้วบางทีพวกเขาไม่สามารถหนีไป เตียวเลี้ยว, โกซุ่นและบาหนองแซง หนึ่งในสามคนนี้ไม่เป็นศัตรูบางง่าย ให้อยู่คนเดียวที่ลิเตียนก็ยังบาดเจ็บสาหัส. "ถอนเงิน" เคาทูลิเตียนการป้องกันและซิหลงขณะที่พวกเขาต่อสู้ในขณะที่ถอยไปที่ขอบของกำแพงเมืองลงบันไดล้อมและกลับเข้ามาในค่ายกองทัพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" Lu Bu ! Lu Bu ! " โจโฉจับหมัดของเขาไว้แน่น นิ้วมือของเขาจะทิ่มแทงผิวหนังของเขา มือของเขามีเลือดไหล แต่เขาไม่ได้สนใจมันเลยเห็นเคยเพิ่มจำนวนทหาร ลูบูบนกำแพงเมือง โจโฉ ปิดตาของเขาและกล่าวว่า " ตีฆ้องเรียกทหาร ! "" น่ารังเกียจ ! " หลังจากได้ยินเสียงฆ้องเป็นสัญญาณถอยทัพ ซิหลงกับเคาทู หลี่เถียน พบใบหน้าที่เต็มไปด้วยความขม หัวของลูบูอยู่ในด้านหน้าของพวกเขา พวกเขากำลังจะชนะ แต่ตอนนี้พวกเขาต้องหนีด้วยหางระหว่างขาของพวกเขา พวกเขาลังเลสักครู่อีกต่อไป บางทีพวกเขาอาจจะไม่หนี เตียวเลี้ยว Gao ชุน Zang Ba . ไม่มีของเหล่านี้สามศัตรูบางง่าย ปล่อยให้อยู่คนเดียวนั้น ลิเตียนก็บาดเจ็บอย่างจริงจัง ." ออกไป ! " ซู ชูความคุ้มครองลิเตียนซิหลงและตามที่พวกเขาต่อสู้ขณะถอยขอบกำแพงเมืองลงล้อมบันได และกลับเข้าไปในค่ายทหาร