One intervention, which did specifi

One intervention, which did specifically target self-esteem in psychosis, has been reported by Lecomte et al. (1999). This study found that an intervention aimed to promote self-esteem, derived from work with school children, gave rise to an increase in the use of active coping strategies and a decrease in positive symptoms in the experimental group. However, the researchers found no direct effect of the intervention upon levels of self-esteem. Because of the persisting problem of low self-esteem in psychotic patients, in spite of successful cognitive-behavioural treatments, a treatment method to enhance self-esteem was developed that focused on eliciting statement about positive qualities that the patient may have and then investigating evidence to support these positive statements (Tarrier, 2001). In the light of anecdotal evidence from clinical practice that this intervention was beneficial this study reports on a preliminary
randomised controlled trial to test the efficacy of this method. Specifically we hypothesised that the chronic psychotic patients who received the self-esteem improvement intervention would show improvements on a measure of self-esteem. Our secondary hypothesis was that there would be clinical benefits as a result of receiving the experimental treatment in terms of improvement in psychotic symptoms and social functioning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แทรกแซงที่หนึ่ง ซึ่งได้กำหนดเป้าหมายเฉพาะนับถือตนเองในหมอ มีการรายงานโดย Lecomte et al. (1999) การศึกษานี้พบว่า การขัดจังหวะโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมการนับถือตนเอง มาทำงานกับเด็กนักเรียน ให้การเพิ่มในการใช้งานฝรั่งลดลงอาการบวกในกลุ่มทดลอง อย่างไรก็ตาม นักวิจัยพบไม่มีผลโดยตรงของการแทรกแซงตามระดับความนับถือตนเอง เนื่องจากปัญหา persisting ความนับถือตนเองต่ำในผู้ป่วย psychotic แม้ว่าการรักษาประสบความสำเร็จรับรู้พฤติกรรม วิธีการรักษาเพื่อเพิ่มการนับถือตนเองได้รับการพัฒนาที่เน้น eliciting งบเกี่ยวกับคุณภาพที่ดีที่ผู้ป่วยอาจมี และจากนั้น ตรวจสอบหลักฐานเพื่อสนับสนุนคำสั่งบวกเหล่านี้ (Tarrier, 2001) นี้หลักฐานเล็ก ๆ จากคลินิก ว่า แทรกแซงนี้เป็นประโยชน์ต่อการศึกษานี้รายงานในเบื้องต้นเป็นrandomised ทดลองควบคุมเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของวิธีการนี้ โดยเฉพาะเรา hypothesised ให้ผู้ป่วย psychotic เรื้อรังที่ได้รับการแทรกแซงปรุงนับถือตนเองจะแสดงการปรับปรุงในการวัดความนับถือตนเอง สมมติฐานรองของเราไม่ว่า จะมีประโยชน์ทางคลินิกจากการได้รับการทดลองรักษาในแง่ของการปรับปรุงใน psychotic อาการและการทำงานสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งการแทรกแซงซึ่งไม่กำหนดเป้าหมายโดยเฉพาะภาคภูมิใจในตนเองในโรคจิตได้รับรายงานจาก Lecomte และคณะ (1999) การศึกษาครั้งนี้พบว่าการแทรกแซงมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมความภาคภูมิใจในตนเองที่ได้มาจากการทำงานกับเด็กนักเรียนก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของการใช้กลวิธีการเผชิญปัญหาการใช้งานและการลดลงของอาการในเชิงบวกในกลุ่มทดลอง อย่างไรก็ตามนักวิจัยพบว่าไม่มีผลกระทบโดยตรงจากการแทรกแซงเมื่อระดับของความนับถือตนเอง เพราะปัญหาเรื้อรังของความนับถือตนเองต่ำในผู้ป่วยโรคจิตทั้งๆที่ประสบความสำเร็จในการรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรม, วิธีการรักษาเพื่อเพิ่มความนับถือตนเองได้รับการพัฒนาที่เน้นทึ่งคำสั่งเกี่ยวกับคุณภาพในเชิงบวกว่าผู้ป่วยอาจจะมีแล้วตรวจสอบหลักฐาน ที่จะสนับสนุนงบในเชิงบวกเหล่านี้ (Tarrier, 2001) ในแง่ของหลักฐานจากการปฏิบัติทางคลินิกว่าการแทรกแซงนี้เป็นประโยชน์นี้รายงานการศึกษาเบื้องต้น
การทดลองแบบสุ่มเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของวิธีการนี้ โดยเฉพาะเราสมมุติฐานว่าผู้ป่วยโรคจิตเรื้อรังที่ได้รับการแทรกแซงการปรับปรุงภาคภูมิใจในตนเองจะแสดงการปรับปรุงในวัดของความนับถือตนเอง สมมติฐานที่สองของเราคือว่าจะมีประโยชน์ทางคลินิกเป็นผลจากการที่ได้รับการรักษาที่ทดลองในแง่ของการปรับปรุงในอาการโรคจิตและการทำงานทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในการแทรกแซง ซึ่งทำโดยเฉพาะเป้าหมาย การเห็นคุณค่าในตนเอง โรคจิต ได้รับรายงาน lecomte et al . ( 1999 ) ผลการศึกษาพบว่า การแทรกแซงเพื่อส่งเสริมความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ที่ได้มาจากการทำงานกับเด็กโรงเรียนให้สูงขึ้นเพื่อเพิ่มในการใช้งาน การเผชิญความเครียด และลดอาการทางบวก ในกลุ่มทดลอง อย่างไรก็ตามนักวิจัยพบว่าไม่ตรงผลของการแทรกแซง เมื่อระดับของการเห็นคุณค่าในตนเอง . เพราะการ persisting ปัญหาน้อย ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของผู้ป่วยทางจิต ทั้งๆ ที่ประสบความสำเร็จ ความรู้ความเข้าใจพฤติกรรม , การรักษาวิธีการรักษา เพื่อเสริมสร้างการเห็นคุณค่าในตนเอง เป็นการพัฒนาที่เน้น eliciting แถลงการณ์เกี่ยวกับบวกคุณภาพที่ผู้ป่วยอาจต้อง และจากนั้น ตรวจสอบหลักฐานสนับสนุนงบบวกเหล่านี้ ( tarrier , 2001 ) ในแง่ของหลักฐานจากการปฏิบัติทางคลินิกที่การแทรกแซงนี้เป็นประโยชน์ในการศึกษานี้รายงานในเบื้องต้น
สามารถควบคุมการทดลองเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของวิธีการนี้ โดยเฉพาะวิชาที่เราโรคจิตเรื้อรัง ผู้ป่วยที่ได้รับการปรับปรุงในการแทรกแซงจะแสดงการปรับปรุงในการวัดคุณค่าในตัวเองสมมติฐานที่สองของเราก็จะมีประโยชน์ทางคลินิก ผลจากการทดลองในแง่ของการปรับปรุงในอาการทางจิตและหน้าที่ทางสังคม