All yeast isolates were tested for

All yeast isolates were tested for antagonistic activity against A.
tubingensis (dominant species in Cyprus vineyards, unpublished
data) in a detached berry test as described previously
(Dimakopoulou et al., 2008). The yeasts were grown in liquid culture
of Yeast Malt extract (YM, containing 3 g yeast extract, 3 g
malt extract, 5 g bactopeptone and 10 g glucose per lt) in a rotary
shaker at 140 rpm for 48 h at 25 C. The yeast cells were centrifuged
at 3000 rpm for 3 min at 4 C and a suspension of cells
of each isolate was prepared (107 cells ml1) in SDW containing
0.01% Agral Syngenta (a wetting and spreading agent). Mature
grape berries of the Red Globe variety (available throughout the
year) were detached from bunches and surface-sterilized with 1%
commercial sodium hypochlorite for 5 min and rinsed three times
in SDW. Then the berries were immersed for 3 min in the yeast
suspension. Control berries were treated with SDW containing
0.01% Agral. The next day, a calibrated wound (about 2 mm diameter)
was made on each berry with a sterile needle. The wound was
spot-inoculated with 20 ll conidial suspension (104 conidia ml1)of A. tubingensis or SDW containing 0.01% Agral as negative control.
The A. tubingensis isolate was grown for 7 days on potato dextrose
agar (PDA) at 25 C and the conidial suspension was obtained
by washing plates with SDW containing 0.02% Tween-20 (Sigma–
Aldrich). The berries were incubated at 25 C for 7 days in plastic
boxes under 100% relative humidity that was maintained by the
addition of 30 ml sterile water to each box. Each yeast isolate test
consisted of fifteen berries and the experiments were repeated at
least twice. The percentage of fungal growth inhibition was determined
7 days after A. tubingensis inoculation, using the formula:
100  [(diameter of fungal colony growth on berry treated with
yeast/without yeast)  100].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แยกยีสต์ทั้งหมดได้รับการทดสอบสำหรับกิจกรรมที่เป็นปรปักษ์กับก.tubingensis (โดดเด่นชนิดในไร่องุ่นไซปรัส ยกเลิกประกาศข้อมูล) ในการทดสอบเดี่ยวเบอร์ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้(Dimakopoulou et al. 2008) ยีสต์มีปลูกในวัฒนธรรมของเหลวของยีสต์มอลต์สกัด (YM ที่ประกอบด้วยสารสกัดจากยีสต์ 3 จี 3 จีมอลต์สกัด กลูโคส bactopeptone และ 10 กรัม 5 กรัมต่อลิตร) ในการหมุนปั่นที่ 140 rpm สำหรับ 48 ชั่วโมงที่ 25 c เซลล์ยีสต์ได้ผลิตภัณฑ์ที่ 3000 rpm เป็นเวลา 3 นาทีที่ 4 C และการระงับของเซลล์ของแต่ละ isolate คือเตรียม (เซลล์ 107 ml 1) ใน SDW ประกอบด้วย0.01% agral Syngenta (ที่เปียกและแพร่ตัวแทน) แก่ ๆเบอร์รี่องุ่นแดงโลกหลากหลาย (ตลอดการปี) ถูกแยกออกจากช่อ และฆ่า เชื้อพื้นผิวกับ 1%พาณิชย์การติดฉลากสำหรับ 5 นาทีและกระเด็นเมื่อจะสามเวลาใน SDW แล้ว เบอร์รี่ถูกแช่อยู่เป็นเวลา 3 นาทีในยีสต์ระงับ เบอร์รี่ควบคุมได้รับการรักษากับ SDW ประกอบด้วย0.01% Agral ในวันถัดไป แผลเทียบ (ประมาณ 2 มม.)ทำในแต่ละเบอร์ ด้วยเข็มปลอดเชื้อ แผลถูกจุด inoculated กับ 20 ll conidial ระงับ (104 conidia มิลลิลิตร 1) A. tubingensis หรือ SDW ประกอบด้วย 0.01% Agral เป็นตัวควบคุมค่าลบIsolate A. tubingensis ถูกปลูก 7 วันบนมันฝรั่งเดกซ์โทรสวุ้น (PDA) ที่ 25 C และระงับ conidial ได้รับซักจาน SDW ประกอบด้วย 0.02% โลก-20 (Sigma –Aldrich) ผลเบอร์รี่ได้รับการกกที่ 25 C 7 วันในพลาสติกกล่อง 100% ภายใต้ความชื้นสัมพัทธ์ที่ถูกเก็บรักษาโดยการนอกจากนี้ของแต่ละกล่องน้ำหมัน 30 มล. ทดสอบแต่ละแยกยีสต์สิบห้าที่ประกอบด้วยผลเบอร์รี่และการทดลองซ้ำกันที่อย่างน้อยสองครั้ง กำหนดเปอร์เซ็นต์ของการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อรา7 วันหลังจากกักบริเวณ A. tubingensis ใช้สูตร:100 [(เส้นผ่าศูนย์กลางของโคโลนีเชื้อราเจริญเติบโตของเบอร์รี่ด้วยยีสต์/ไม่มียีสต์) 100]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายพันธุ์ยีสต์ทั้งหมดได้รับการทดสอบว่าเป็นกิจกรรมที่เป็นปฏิปักษ์กับเอ
tubingensis (สายพันธุ์ที่โดดเด่นในไร่องุ่นไซปรัสที่ไม่ได้เผยแพร่
ข้อมูล) ในการทดสอบ Berry แฝดตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้
(Dimakopoulou et al., 2008) ยีสต์มีปลูกในวัฒนธรรมของเหลว
ของสารสกัดจากยีสต์มอลต์ (YM ที่มีสารสกัดจาก 3 กรัมยีสต์ 3 กรัม
สารสกัดจากมอลต์ 5 กรัม bactopeptone และ g น้ำตาลกลูโคส 10 ต่อ LT) ในแบบหมุน
ปั่นที่ 140 รอบต่อนาทีเป็นเวลา 48 ชั่วโมงที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส เซลล์ยีสต์ถูกหมุนเหวี่ยง
ที่ 3000 รอบต่อนาทีเป็นเวลา 3 นาทีที่ 4 องศาเซลเซียสและระงับของเซลล์
ของแต่ละแยกถูกจัดทำขึ้น (107 มล. เซลล์? 1) ใน SDW ที่มี
0.01% Agral? ซินเจนทา (เป็นตัวแทนเปียกและการแพร่กระจาย) ผู้ใหญ่
เบอร์รี่องุ่นของความหลากหลายลูกโลกสีแดง (ให้บริการตลอดทั้ง
ปี) ถูกถอดออกจากช่อและพื้นผิวที่ผ่านการฆ่าเชื้อด้วย 1%
โซเดียมไฮโปคลอไรต์ในเชิงพาณิชย์เป็นเวลา 5 นาทีและล้างสามครั้ง
ใน SDW แล้วผลเบอร์รี่แช่เป็นเวลา 3 นาทีในยีสต์
ระงับ ผลเบอร์รี่ควบคุมได้รับการรักษาด้วย SDW ที่มี
0.01% Agral ?. วันรุ่งขึ้นแผลสอบเทียบ (ประมาณ 2 มิลลิเมตรเส้นผ่าศูนย์กลาง)
ถูกสร้างขึ้นมาในแต่ละ Berry ด้วยเข็มผ่านการฆ่าเชื้อ แผลถูก
จุดเชื้อด้วย 20 LL เชื้อราระงับ (104 มล. สปอร์? 1) ของเอ tubingensis หรือ SDW ที่มี 0.01% Agral? เป็นตัวควบคุมเชิงลบ.
เชื้อเอ tubingensis ปลูกเป็นเวลา 7 วันใน potato dextrose
agar (PDA) ที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียสและระงับเชื้อราที่ได้รับ
โดยการล้างจานด้วย SDW ที่มี 0.02% Tween-20 (Sigma-
ดิช) ผลเบอร์รี่ถูกบ่มที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 7 วันในถุงพลาสติก
กล่องภายใต้ความชื้นสัมพัทธ์ 100% ที่ได้รับการดูแลโดย
นอกเหนือจาก 30 มล. น้ำหมันแต่ละกล่อง การทดสอบแต่ละยีสต์แยก
ประกอบด้วยสิบห้าเบอร์รี่และการทดลองที่ถูกซ้ำอย่าง
น้อยสองครั้ง ร้อยละของการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราถูกกำหนด
7 วันหลังจากที่เอ tubingensis ฉีดวัคซีนโดยใช้สูตร:
100 [(เส้นผ่าศูนย์กลางของการเจริญเติบโตของเชื้อราอาณานิคมบนแบล็กเบอร์รับการรักษาด้วย
ยีสต์ / ไม่มียีสต์)? 100]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดยีสต์ไอโซเลท มาทดสอบกิจกรรมปฏิปักษ์กับ ก.tubingensis ( ชนิดเด่นในไซปรัสสวนองุ่น อาคิโอะข้อมูลในการทดสอบตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ : เบอร์รี่( dimakopoulou et al . , 2008 ) ส่วนยีสต์เติบโตในอาหารเหลวสารสกัดจากข้าวมอลต์ยีสต์ ( YM ที่มี 3 กรัมยีสต์สกัด , 3 จีสารสกัดจากข้าวมอลต์ , 5 กรัมและ 10 กรัม bactopeptone กลูโคสต่อมัน ) ในโรตารีเครื่องปั่นที่ 140 รอบต่อนาทีเป็นเวลา 48 ชั่วโมง ที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียสที่ระดับเซลล์ยีสต์คือที่ 3 , 000 รอบต่อนาที เป็นเวลา 3 นาที ที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียส และระงับเซลล์ในแต่ละแยกที่เตรียมไว้ ( 107 เซลล์ ml1 ) ใน sdw ที่มี0.01 % agral ซินเจนต้า ( เปียกและการแพร่กระจายของตัวแทน ) ผู้ใหญ่องุ่นไวน์แดงที่หลากหลายของโลก ( ใช้ได้ตลอดปี ) ถูกแยกออกจากพวง และฆ่าเชื้อที่ผิวด้วย % 1โซเดียมไฮโปคลอไรต์พาณิชย์เป็นเวลา 5 นาทีและล้าง 3 ครั้งใน sdw . แล้วผลเบอร์รี่ถูกแช่นาน 3 นาทีในยีสต์ระงับ ผลเบอร์รี่ที่ได้รับการรักษาด้วย sdw ที่มีการควบคุม0.01 % agral . วันต่อมา มีขนาดแผล ( ประมาณ 2 มม. เส้นผ่าศูนย์กลาง )ถูกสร้างในแต่ละเบอร์ มีเข็มปลอดเชื้อ บาดแผลจุดที่ใส่ 20 จะระงับ ( 104 โคนิเดีย ml1 ) ของ tubingensis หรือ sdw ที่มี 0.01 % agral ควบคุมลบเอ. tubingensis แยกปลูก 7 วันใน potato dextroseAgar ( PDA ) ที่อุณหภูมิ 25 C และช่วงล่างจากที่ได้รับด้วยการล้างแผ่น sdw ประกอบด้วย 0.02% tween-20 ( Sigma )อัลดริช ) ผลเบอร์รี่ที่อุณหภูมิ 25 C เป็นเวลา 7 วัน พลาสติกกล่องใต้ 100 % ความชื้นที่ถูกเก็บรักษาโดยเพิ่ม 30 ml น้ำหมันไปแต่ละกล่อง ทดสอบแยกแต่ละยีสต์จำนวน 15 เบอร์รี่ และการทดลองซ้ำที่อย่างน้อยสองครั้ง ร้อยละของการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อรา คือ กำหนด7 วัน หลัง ก. tubingensis เชื้อโดยใช้สูตร :100 [ ( เส้นผ่าศูนย์กลางของการเจริญเติบโตของโคโลนีเชื้อราในการรักษาด้วยเบอร์รี่โดยไม่ใช้ยีสต์ยีสต์ / 100 ]