We investigated the effects of an e

We investigated the effects of an exotic snail, the golden apple snail (Pomacea canaliculata) on biodiversity and ecosystem functioning in tropical wetland ecosystems. This large snail (up to 80-mm shell height) has invaded large parts of Southeast Asia during recent decades. A survey of natural wetlands in Thailand showed that high densities of the snail were associated with almost complete absence of aquatic plants, high nutrient concentrations, and high phytoplankton biomass, that is, a complete shift in both ecosystem state and function. A field experiment demonstrated that grazing by the snail can cause the loss of aquatic plants, a change toward dominance of planktonic algae, and thereby a shift toward turbid water. Estimates of biologically fixed nutrients released through snails grazing on aquatic plants revealed that phosphorus releases were sufficient to explain the recorded increase in phytoplankton biomass. Hence, our study demonstrates how an herbivore may trigger a shift from clear water and macrophyte dominance to a turbid state dominated by planktonic algae. This shift and the continuing aggressive invasion of this exotic species are detrimental to the integrity and functioning of wetland ecosystems, and to the services these provide in Southeast Asia.


Read More: http://www.esajournals.org/doi/abs/10.1890/03-3146

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราตรวจสอบผลกระทบของความแปลกใหม่ทาก หอยทากแอปเปิ้ลทองคำ (หอยเชอรี่) ความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศที่ทำงานในระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำเขตร้อน นี้หอยทากขนาดใหญ่ (สูงสุด 80 มม.เปลือกสูงได้บุกส่วนใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุด พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติในประเทศไทยจากการสำรวจพบว่า ความหนาแน่นสูงของหอยทากได้เกี่ยวข้องกับการขาดงานเกือบสมบูรณ์ของพืชน้ำ ความเข้มข้นของธาตุอาหารสูง และชี วมวลสูง phytoplankton คือ กะสมบูรณ์ทั้งระบบนิเวศและฟังก์ชัน ทดลองฟิลด์แสดงว่า grazing โดยการลงโทษอาจทำให้เกิดการสูญเสียของพืชน้ำ การเปลี่ยนแปลงต่อการครอบงำของสาหร่าย planktonic และดังนั้นจึงกะไป turbid น้ำ การประเมินสารอาหารชิ้นคงปล่อยผ่าน grazing บนพืชน้ำหอยเปิดเผยว่า รุ่นฟอสฟอรัสเพียงพอที่จะอธิบายเพิ่มชีวมวล phytoplankton บันทึก ดังนั้น การศึกษาของเราแสดงให้เห็นถึงวิธีการ herbivore อาจทริกเกอร์กะจากล้างน้ำและ macrophyte ครอบงำไปยังสถานะ turbid ครอบงำ โดยสาหร่าย planktonic นี้กะและรุกรานก้าวร้าวต่อพันธุ์นี้แปลกใหม่ผลดีเพื่อความสมบูรณ์และการทำงานของระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำ และการบริการ เหล่านี้มีในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้


อ่านต่อ: http://www.esajournalsorg/doi/abs/10.1890/03-3146

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราตรวจสอบผลกระทบของหอยทากที่แปลกใหม่, หอยเชอรี่ (เชอรี่) ความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศการทำงานในระบบนิเวศของพื้นที่ชุ่มน้ำเขตร้อน นี้หอยทากขนาดใหญ่ (ถึง 80 มมความสูงเปลือก) ได้บุกส่วนใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ การสำรวจของพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติในประเทศไทยแสดงให้เห็นว่ามีความหนาแน่นสูงของหอยทากที่เกี่ยวข้องกับการขาดเกือบเสร็จสมบูรณ์ของพืชน้ำ, ความเข้มข้นของสารอาหารสูงและแพลงก์ตอนพืชชีวมวลสูงนั่นคือการเปลี่ยนแปลงที่สมบูรณ์ในระบบนิเวศทั้งของรัฐและการทำงานของ ทดลองแสดงให้เห็นว่าทุ่งเลี้ยงสัตว์โดยหอยทากอาจทำให้เกิดการสูญเสียของพืชน้ำ, การเปลี่ยนแปลงไปสู่การปกครองของสาหร่าย planktonic และจึงเปลี่ยนไปน้ำขุ่น ประมาณการของสารอาหารชีวภาพคงปล่อยผ่านหอยที่เลี้ยงพืชน้ำพบว่าฟอสฟอรัสออกมาเพียงพอที่จะอธิบายการเพิ่มขึ้นของการบันทึกในแพลงก์ตอนพืชชีวมวล ดังนั้นการศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่ามังสวิรัติอาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงจากน้ำที่ชัดเจนและ macrophyte การปกครองของรัฐขุ่นครอบงำโดยสาหร่าย planktonic การเปลี่ยนแปลงนี้และการรุกรานก้าวร้าวอย่างต่อเนื่องของสายพันธุ์ที่แปลกใหม่นี้เป็นอันตรายต่อความสมบูรณ์และการทำงานของระบบนิเวศของพื้นที่ชุ่มน้ำและการให้บริการเหล่านี้ให้อยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อ่านเพิ่มเติม: http://www.esajournals.org/doi/abs/10.1890 / 03-3146

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้ตรวจสอบผลของหอยทากที่แปลกใหม่ , หอยเชอรี่ ( หอยเชอรี่ ) เกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศเขตร้อนระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำในการทํางาน . หอยทากขนาดใหญ่ถึง 80 มม. ความสูงของเปลือก ) ได้บุกชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงทศวรรษล่าสุดการสำรวจพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติในประเทศไทย พบว่ามีความหนาแน่นสูงของหอยทากที่สัมพันธ์กับการขาดเกือบสมบูรณ์ของพรรณไม้น้ำที่มีความเข้มข้นของธาตุอาหารและปริมาณแพลงก์ตอนพืชชีวมวลสูง นั่นคือ การเปลี่ยนแปลงในระบบนิเวศที่สมบูรณ์ทั้งรัฐและฟังก์ชัน การทดลองภาคสนามพบว่าหญ้าโดยหอยทากสามารถทำให้เกิดการสูญเสียพืชทางน้ำการเปลี่ยนแปลงที่มีต่อการปกครองของสาหร่ายสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำ แล้วจึงเปลี่ยนไปทางขุ่นน้ำ ประมาณการของสารอาหารชีวภาพคงปล่อยผ่านหอยทากแทะเล็มพืชน้ำเปิดเผยว่ารุ่นฟอสฟอรัสได้เพียงพอที่จะอธิบายการบันทึกเพิ่มในมวลชีวภาพของแพลงก์ตอนพืช . ดังนั้นการศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าเป็นสัตว์ที่กินพืชเป็นอาหารอาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนจากน้ำที่ชัดเจน และมาโครไฟต์การปกครองให้ขุ่นรัฐครอบงำโดยสาหร่ายสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำ . การเปลี่ยนแปลงและการก้าวร้าวรุกรานนี้แปลกใหม่ชนิดที่เป็นอันตรายต่อความสมบูรณ์และการทำงานของระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำ และ ให้บริการเหล่านี้ให้ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้


อ่านเพิ่มเติม : http://www.esajournals .org / ดอย / ABS / 10.1890/03-3146