Chapter 3[redigera]Part 1[redigera]

Chapter 3[redigera]
Part 1[redigera]
---That night, the [No Name] held a small party.

The table was laden with lots of special dishes that weren’t seen normally and the children of the Senior group had also joined in the ranks of those who toasted[1] their cups, celebrating with joy.

Kuro Usagi prepared the fish that was caught in the river. After lightly grilling it and frying it, she used a sauce to thicken and coat the fish before plating it up. Looks like she’s spent quite some time preparing the dish and was quite satisfied with her work as well. Needless to say, everyone from the main players to the children were full of praise about the dish but Izayoi…

“Kuro Usagi. I reckon that if you used a vinegar-based sauce instead of this starchy sauce, the fish will taste better.”

---And with that, he effectively killed the mood.


When the party finished, Kasukabe Yō and her Calico cat went to their room to rest.

It was late into the night and Yō sat down beside the window where cool air could be felt brushing in from the outside.

“Hu.” Yō sighed as the night breeze bushed pass her cheeks.

“Calico cat, I can only participate after the start of the Harvest Festival now. Though it is a pity, but I won’t be able to go for the Eve of the Harvest Festival after all.”

“…Is that so. That’s really a pity, Oujo.”

“Un. But it can’t be helped. Izayoi-san really is amazing. He had solved the water shortage and saved Leticia from bondage[2]. Just like the other time, he had also earned my respect from the solving of the previous Demon Lord’s riddles and it was that time that I felt that he really is an amazing guy.”

That’s why—there’s no helping it.

Seeming to have convinced herself Yō gave a slight smile as she gazed upon the starry skies.

However, she had immediately averted her gaze to the ground, seeming to have noticed something.

………How ironic. Originally wanting to seek comfort while stargazing.…..But the brightest one is the full moon on the sixteenth night.[3]

“……However, Izayoi’s not the only one who’s amazing. Asuka as well, to be able to change a barren and desolated wasteland to fertile ground within a month is truly unbelievable.”

“Hmph. That sort of thing isn’t much. We had lived in an era where there’s nothing remarkable about it.”

“That’s because of our advanced technology. If we relied upon the strength of Man to turn the land into a farm…it should have taken at least a few generations to achieve that sort of revival.”

But Asuka's able to finish the ploughing of the land in a month, it was truly a miracle that could be called a [Gift].

Though Yō was also proud of the outstanding results that her friends had achieved, the smile on her face seemed to be a lonely one.

Noticing it, Calico cat purred.

“Is there something wrong, Oujo?”

“…No, it’s nothing.”

It’s just that——Yō paused for a while before casting her gaze towards the direction of the farmlands.

“…Calico cat, that farm…... Izayoi-san provided the water while Asuka provided the land. So I had thought that if only I could prepare the saplings for the last step……I can lift my head high and say words like “Hooray! We three made the farm together!” or something like that…So for that end, I had worked hard this time to obtain the rights to participate in the Harvest Festival for a few more days. ”

But it wasn’t enough. Despite having achieved great prizes from the gift game that she was confident of, defeat was still evident.

The friend, who’s the most powerful among them all, even with the initial handicap, had easily achieved a result that far exceeded her own.

And it’s not just the first time. Yō wasn’t able to get the most important achievements in Gift games. Even in the Gift games by the demon lord previously, it was an unsightly defeat before she could even start fighting.

For the aim of fighting alongside the others that aspired to [Defeat the Demon Lords], Yō had wanted to have more time to interact with the Eudemons that inhabited the South Side to befriend more of them as much as possible.

Normal gift games aside, Yō truly understood it from experience that to challenge a Demon Lord in a game, she was still insufficient in her current state.

“Calico cat.”

“Hmm?”

“Izayoi and Asuka. They’re both amazing.”

“I see.”[4]

Calico cat gave a short reply.

Yō then gazed upon the bright Moon on the 16th Night.

“But I ……ain’t as strong.”

“………”

“Sure enough, carrying half-baked feelings when joining the Community isn’t going to work out fine. It’s just by chance that I met great friends……yet I am unable to maintain and support this relationship.”

“……Oujo……”

Unable to find the right words, Calico cat could only silently nuzzle Yō’s hand.

In response to his action, Yō gave Calico cat a light scratch under the chin before carrying him into her arms and curling into a ball while hugging her knees as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 3 [redigera]ส่วนที่ 1 [redigera]---คืน [ไม่มีชื่อ] จัดปาร์ตี้เล็ก ๆตารางรับภาระของอาหารที่ไม่ได้เห็นตามปกติ และเด็กของกลุ่มอาวุโสก็ยังเข้าร่วมในยศที่นม [1] ถ้วยของพวกเขา ฉลองความสุขซางิบอร์กเตรียมปลาที่ถูกจับได้ในแม่น้ำ Grilling เบา ๆ และทอดนั้น เธอใช้เป็นซอส thicken และ coat ปลาก่อนชุบขึ้น ดูเหมือนเธอได้ใช้เวลาอันเตรียมจาน และค่อนข้างพอใจกับการทำงานของเธอด้วย จำเป็นต้องพูด ผู้เล่นหลักที่เด็กทุกคนได้สรรเสริญเกี่ยวกับจานแต่ Izayoi เต็ม..."บอร์กซางิ ฉันคิดว่า ถ้าคุณใช้ซอสที่ใช้น้ำส้มสายชูแทนซอสนี้ฟูม ปลาจะรสชาติดีขึ้น"--- ก ที่เขามีประสิทธิภาพฆ่าอารมณ์เมื่อพรรค Kasukabe Yō และแมวของเธอคาลิโคไปห้องพักที่เหลือมันสายไปคืนและ Yō นั่งลงข้างหน้าต่างที่อากาศเย็นอาจรู้สึกแปรงในจากภายนอก"หู" Yō ถอนหายใจเป็นลม bushed ผ่านแก้มของเธอคืน"คาลิโคแมว สามารถเพียงเข้าร่วมหลังจากเริ่มต้นของเทศกาลเก็บเกี่ยวขณะนี้ แต่ ก็สงสาร แต่ฉันไม่ได้ไปในวันเทศกาลเก็บเกี่ยว"“… มีที่ให้ ที่นั้นจริง ๆ สงสาร Oujo""สหประชาชาติ แต่ไม่สามารถช่วย Izayoi ซังจริง ๆ ได้ตื่นตาตื่นใจ เขาได้แก้ปัญหาการขาดแคลนน้ำ และบันทึกเลทิเซียจากชาย [2] เช่นเดียวกับเวลาอื่น ๆ เขายังได้รับความเคารพของฉันจากการแก้ปริศนาของพระเจ้าปีศาจก่อนหน้านี้ และมันเป็นเวลาที่ผมรู้สึกว่า จริง ๆ เป็นผู้ชายที่น่าทึ่ง"จึง — มีไม่ช่วยก็ด้วยการ มีความเชื่อมั่นตัวเอง Yō ให้รอยยิ้มเล็กน้อยขณะที่เธอจ้องตามท้องฟ้าดาวอย่างไรก็ตาม เธอได้ทันที averted สายตาของเธอไปพื้นดิน ด้วยการ ได้สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่าง……… เรื่องวิธีการ ตอนแรก อยากหาใน stargazing ... แต่สว่างมากที่สุดคือ พระจันทร์เต็มดวงในคืน sixteenth [3]“…… อย่างไรก็ตาม Izayoi ของไม่ผู้วิเศษ อาสึกะเป็นอย่างดี สามารถเปลี่ยน wasteland หมุน และแห้งแล้งพื้นดินอุดมสมบูรณ์ภายในเดือนนั้นไม่น่าเชื่ออย่างแท้จริง""Hmph การเรียงลำดับของสิ่งที่ไม่มาก เรามีชีวิตอยู่ในยุคไม่มีอะไรโดดเด่นเกี่ยวกับมัน ""นั่นเป็น เพราะเทคโนโลยีของเรา ถ้าเราอาศัยตามแรงของคนพลิกแผ่นดินในฟาร์ม...มันจะได้น้อยไม่กี่รุ่นให้เรียงลำดับที่ของการฟื้นฟู"แต่อาสุกะของสามารถที่จะจบมงคลของแผ่นดินในเดือน ก็อย่างมหัศจรรย์ที่สามารถเรียก [ของขวัญ]แม้ Yō ยังเป็นความภาคภูมิใจของผลลัพธ์ที่ดีที่เพื่อนของเธอประสบความสำเร็จ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอดูเหมือน จะโดดเดี่ยวสังเกตเห็นมัน แมวคาลิโค purred"มีบางอย่างผิดปกติ Oujo"“… ไม่ มันคืออะไร"มันเป็นเพียงที่ — — Yō หยุดชั่วขณะก่อนหล่อสายตาเธอต่อทิศทางของการถี“… แมวคาลิโค ฟาร์มที่... Izayoi ซังให้น้ำในขณะที่อาสึกะให้แผ่นดิน ดังนั้น ฉันมีความคิดว่า ถ้าเพียงแต่ฉันไม่สามารถเตรียมกล้าไม้และประสงค์ที่ในขั้นตอนสุดท้าย... ฉันสามารถยกศีรษะสูง และพูดคำเช่น "Hooray เราสามทำฟาร์มกัน "หรือบางคนที่... ดังนั้น ในที่สุด ฉันได้ทำงานหนักเวลานี้รับสิทธิ์ในการเข้าร่วมในเทศกาลเก็บเกี่ยวกี่วันเพิ่มเติม ”แต่มันไม่ได้เพียงพอ แม้จะไม่ได้รับรางวัลยอดเยี่ยมจากเกมของขวัญที่เธอมั่น พ่ายแพ้ยังเห็นได้ชัดเพื่อน ที่ถูกที่สุดมีประสิทธิภาพในหมู่พวกเขาทั้งหมด แม้จะ มีแต้มต่อเริ่มต้น ได้ประสบผลที่ไกลเกินตนเองและไม่เพียงเป็นครั้งแรก Yō ไม่ได้รับความสำเร็จที่สำคัญที่สุดในเกมส์ของขวัญ แม้ในเกมของขวัญโดยเจ้าปีศาจไว้ก่อนหน้านี้ มันเป็นความพ่ายแพ้ไม่น่าดูก่อนเธอสามารถเริ่มต้นคู่ต่อสู้สำหรับจุดมุ่งหมายของการต่อสู้กับผู้อื่นที่ aspired [กำจัดลอร์ดปีศาจ], Yō มีต้องให้เวลาในการโต้ตอบกับ Eudemons ที่อาศัยอยู่ด้านใต้ผูกมิตรของพวกเขา มากที่สุดของขวัญปกติเกมเฉย Yō อย่างแท้จริงเข้าใจได้จากประสบการณ์ว่า การท้าทายเจ้าปีศาจในเกม เธอยังคงไม่เพียงพอในสถานะปัจจุบันของเธอ"คาลิโคแมว""อืมม""Izayoi และอาสึกะ พวกเขากำลังทั้งตื่นตาตื่นใจ""อืมม" [4]คาลิโคแมวให้ตอบสั้น ๆYō จ้องเมื่อดวงจันทร์สดใสในคืน 16"แต่... ain't แรงเท่านั้น"“………”"นั่นเอง แบกความรู้สึก half-baked เมื่อเข้าร่วมชุมชนไม่ได้ไปออกปรับ ความบังเอิญที่ฉันได้พบเพื่อนที่ดี... แต่ฉันไม่สามารถรักษา และสนับสนุนความสัมพันธ์นี้"“…… Oujo..."ไม่สามารถหาคำถูก คาลิโคแมวอาจนิ่งเฉยอยู่เท่า nuzzle มือของ Yōเพื่อตอบสนองการกระทำของเขา Yō ให้แมวคาลิโคลบไฟใต้คางก่อนแบกเขาในอ้อมแขนของเธอ และดัดผมเป็นลูกขณะกอดเข่าของเธอเช่นกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 3 [redigera]
ส่วนที่ 1 [redigera]
--- คืนนั้น [ไม่มีชื่อ] จัดงานปาร์ตี้เล็ก ๆ . ตารางเป็นภาระที่มีจำนวนมากของอาหารจานพิเศษที่ไม่ได้เห็นได้ตามปกติและเด็กของกลุ่มอาวุโสยังมี เข้าร่วมในการจัดอันดับของผู้ที่ toasted [1] ถ้วยของพวกเขาเฉลิมฉลองด้วยความสุข. Kuro Usagi เตรียมปลาที่ถูกจับได้ในแม่น้ำ หลังจากเบา ๆ ย่างและทอดนั้นเธอใช้ซอสข้นและเสื้อปลาก่อนที่จะชุบขึ้น ดูเหมือนว่าเธอใช้เวลาค่อนข้างบางเวลาเตรียมอาหารและค่อนข้างพอใจกับผลงานของเธอได้เป็นอย่างดี จำเป็นต้องพูดทุกคนจากผู้เล่นหลักให้กับเด็กได้เต็มรูปแบบของการสรรเสริญเกี่ยวกับจาน แต่ Izayoi ... "Kuro ยูซากิ ฉันคิดว่าถ้าคุณใช้ซอสน้ำส้มสายชูที่ใช้แทนของซอสแป้งนี้ปลาจะได้ลิ้มรสดีกว่า. " --- และด้วยการที่เขาถูกฆ่าตายอย่างมีประสิทธิภาพอารมณ์. เมื่อพรรคเสร็จแล้ว Kasukabe Yōและแมวผ้าดิบของเธอไป ห้องพักของพวกเขาในส่วนที่เหลือ. มันเป็นจนดึกและYōนั่งลงข้างหน้าต่างที่อากาศเย็นอาจจะรู้สึกว่าการแปรงฟันจากภายนอก. "Hu." โยถอนหายใจเป็นสายลมคืนเหนื่อยผ่านแก้มของเธอ. "แมวผ้าดิบผม เท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมหลังจากที่เริ่มต้นของเทศกาลเก็บเกี่ยวในขณะนี้ แม้ว่ามันจะเป็นที่น่าเสียดาย แต่ผมจะไม่สามารถที่จะไปสำหรับวันแห่งเทศกาลเก็บเกี่ยวหลังจากทั้งหมด. " "... นั่นคือเพื่อ ที่จริงสงสาร Oujo. " "อู แต่มันก็ช่วยไม่ได้ Izayoi ซังจริงๆเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ เขาได้รับการแก้ไขปัญหาการขาดแคลนน้ำและบันทึกเลติเซียจากการเป็นทาส [2] เช่นเดียวกับเวลาอื่นเขาก็ยังได้รับความเคารพของฉันจากการแก้ปริศนาปีศาจพระเจ้าที่ผ่านมาและมันก็เป็นเวลาที่ผมรู้สึกว่าเขาจริงๆเป็นคนที่แต่งตัวประหลาดที่น่าตื่นตาตื่นใจ. " นั่นเป็นเหตุผลที่-ไม่มีการช่วยให้มัน. ดูเหมือนจะมีความเชื่อมั่น ตัวเองYōยิ้มเล็กน้อยขณะที่เธอจ้องมองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวเมื่อ. อย่างไรก็ตามเธอได้หันไปจ้องมองเธอทันทีกับพื้นดินที่ดูเหมือนจะมีบางสิ่งบางอย่างสังเกตเห็น. ......... วิธีแดกดัน แต่เดิมต้องการที่จะแสวงหาความสะดวกสบายในขณะ stargazing. ... ..But หนึ่งที่มีความสว่างเป็นดวงจันทร์เต็มดวงในคืนที่สิบหก. [3] "...... แต่ Izayoi ไม่ใช่เพียงคนเดียวที่เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ อะซึกะเป็นอย่างดีเพื่อให้สามารถที่จะเปลี่ยนความสูญเปล่าที่แห้งแล้งและรกร้างไปที่พื้นดินที่อุดมสมบูรณ์ภายในเดือนไม่น่าเชื่ออย่างแท้จริง. " "Hmph เรียงลำดับของสิ่งที่เป็นไม่มาก เราได้อาศัยอยู่ในยุคที่ไม่มีอะไรที่น่าทึ่งเกี่ยวกับมัน. " "นั่นเป็นเพราะเทคโนโลยีขั้นสูงของเรา ถ้าเราเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของผู้ชายที่จะเปิดแผ่นดินนั้นไว้ในฟาร์ม ... มันควรจะมีการดำเนินการอย่างน้อยไม่กี่รุ่นที่จะบรรลุการจัดเรียงของการฟื้นตัวที่. " แต่อะซึกะสามารถจบการไถที่ดินในเดือนมันเป็นอย่างแท้จริง มหัศจรรย์ที่อาจจะเรียกว่า [ของขวัญ]. แม้ว่าYōยังเป็นความภาคภูมิใจของผลที่โดดเด่นที่เพื่อน ๆ ของเธอประสบความสำเร็จรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอดูเหมือนจะเป็นหนึ่งเหงา. สังเกตเห็นมันผ้าดิบแมว purred. "มีบางอย่างผิดปกติ ? Oujo " "... ไม่มีก็ไม่มีอะไร." มันเป็นเพียงว่า -. Yōหยุดชั่วคราวในขณะที่ก่อนที่จะหล่อจ้องมองเธอที่มีต่อทิศทางของนา"... แมวผ้าดิบฟาร์มที่ ... ... Izayoi ซังให้น้ำ ในขณะที่อะซึกะให้แผ่นดิน ดังนั้นผมจึงมีความคิดว่าถ้าเดียวที่ฉันจะเตรียมต้นกล้าสำหรับขั้นตอนที่ผ่านมา ...... ผมสามารถยกหัวของฉันสูงและบอกว่าคำพูดเช่น "ไชโย! เราสามทำฟาร์มด้วยกัน! "หรือสิ่งที่ต้องการ ... ดังนั้นสำหรับสิ้นสุดที่ฉันได้ทำงานอย่างหนักในครั้งนี้จะได้รับสิทธิในการมีส่วนร่วมในเทศกาลเก็บเกี่ยวสำหรับอีกไม่กี่วัน " แต่มันก็ไม่เพียงพอ แม้จะมีความสำเร็จรางวัลใหญ่จากเกมที่ระลึกว่าเธอเป็นคนมีความมั่นใจในความพ่ายแพ้ก็ยังคงเห็นได้ชัด. เพื่อนผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดในหมู่พวกเขาทั้งหมดแม้จะมีแต้มต่อเริ่มต้นประสบความสำเร็จได้อย่างง่ายดายผลที่ไกลเกินของเธอเอง. และมันก็เป็น ไม่เพียง แต่เป็นครั้งแรก Yōก็ไม่สามารถที่จะได้รับความสำเร็จที่สำคัญที่สุดในเกมของขวัญ แม้จะอยู่ในเกมของขวัญจากพระเจ้าปีศาจก่อนหน้านี้มันเป็นความพ่ายแพ้ที่น่าเกลียดก่อนที่เธอจะยังสามารถเริ่มต้นการต่อสู้. สำหรับจุดมุ่งหมายของการต่อสู้เคียงข้างกับคนอื่น ๆ ที่สร้างแรงบันดาลใจที่ [พ่ายแพ้ปีศาจลอร์ด] โย่อยากจะมีเวลามากขึ้นในการโต้ตอบ ตื่นตาตื่นใจกับที่อาศัยอยู่ทางด้านทิศใต้ตีสนิทขึ้นของพวกเขามากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้. เกมปกติของที่ระลึกกันโย่เข้าใจอย่างแท้จริงได้จากประสบการณ์ที่จะท้าทายพระเจ้าปีศาจในเกมเธอก็ยังคงไม่เพียงพอในสถานะปัจจุบันของเธอ. "ผ้าดิบ แมว. " "อืม" "Izayoi และอะซึกะ พวกเขาทั้งสองที่น่าตื่นตาตื่นใจ. " "ผมเห็น." [4] ผ้าดิบแมวให้ตอบสั้น. Yōแล้วจ้องอยู่บนดวงจันทร์สว่างบนในคืนวันที่ 16. "แต่ผม ...... ไม่แข็งแรงเป็น." "......... " "พอแน่ใจว่าการดำเนินการความรู้สึกที่อ่อนหัดเมื่อเข้าร่วมชุมชนจะไม่ทำงานออกมาดี มันเป็นเพียงโอกาสที่ผมได้พบกับเพื่อนที่ดี ...... แต่ฉันไม่สามารถที่จะรักษาและสนับสนุนความสัมพันธ์นี้. " "...... Oujo ...... " ไม่สามารถหาคำพูดที่เหมาะสมแมวผ้าดิบสามารถเพียงเงียบซุกหัวมือโย่. ในการตอบสนองของเขา การกระทำโย่ให้แมวผ้าดิบรอยขีดข่วนแสงใต้คางก่อนที่จะดำเนินเขาเข้าไปในอ้อมแขนของเธอและดัดผมเป็นลูกในขณะที่กอดเข่าของเธอเช่นกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 3 [ redigera ]
[ ]
--- ตอนที่ 1 redigera คืนนั้น [ ชื่อ ] จัดปาร์ตี้เล็กๆ

โต๊ะคือภาระของอาหารจานพิเศษที่ไม่ได้เห็นปกติ และเด็กในกลุ่มอาวุโสยังได้เข้าร่วมในการจัดอันดับของผู้คั่ว [ 1 ] ของถ้วย ฉลองความสุข

คุโระ อุซางิเตรียมปลาที่จับได้ในแม่น้ำ หลังจากค่อย ๆย่าง และทอดแล้วเธอใช้ซอสข้นและขนปลาก่อนชุบขึ้น ดูเหมือนเธอจะใช้เวลาค่อนข้างบางเวลา การเตรียมอาหาร และค่อนข้างพอใจกับผลงานของเธอได้เป็นอย่างดี จำเป็นต้องพูดทุกคนจากผู้เล่นหลักเพื่อให้เด็กได้เต็มจาน แต่ซาโย สรรเสริญ . . . . . . .

" คุโระ อุซางิ ฉันคิดว่า ถ้าคุณใช้ซอสน้ำส้มสายชูที่ใช้แทนซอสแป้งนี้ปลาจะรสชาติดีกว่า "

. . . และด้วยความที่เขาได้อย่างมีประสิทธิภาพฆ่าอารมณ์


เมื่องานเลี้ยงเสร็จแล้ว Kasukabe Y โฮและแมวของเธอผ้าดิบไปในห้องพัก

มันดึกและ Y โฮนั่งลงข้างๆหน้าต่างที่อากาศเย็นจะรู้สึกได้ แปรงจากภายนอก

" หู " Y โฮถอนหายใจเป็นคืนที่สายลมช่องคลอดผ่านแก้มของเธอ

" งานแมวฉันเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมหลังจากที่เริ่มต้นของเทศกาลเก็บเกี่ยวในขณะนี้ แต่ก็สงสารนะ แต่ฉันไม่สามารถไปสำหรับวันของเทศกาลเก็บเกี่ยวหลังจากทั้งหมด . "

" . . . . . . . งั้นเหรอ นั่นมันน่าเสียดาย โอโจะ "

" ยูเอ็น แต่มันก็ช่วยไม่ได้ ซาโย ซัน สุดยอดจริงๆ เขาได้แก้ไขปัญหาการขาดแคลนน้ำและบันทึกไว้ เลทิเชีย จากความเป็นทาส [ 2 ] เหมือนครั้งก่อนเขายังได้รับความเคารพจากการแก้ไขของเดิมของเจ้าปีศาจปริศนา และมันคือเวลา ที่ผมรู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายที่วิเศษจริงๆ "

แล้วทำไมไม่มีการช่วย

ที่ได้เชื่อว่าตัวเอง Y โฮยิ้มเล็กน้อยขณะที่เธอจ้องมองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาว

แต่เธอทันทีหันไปจ้องมองเธอกับพื้นที่จะสังเกตเห็นบางอย่าง

. . . ช่างน่าขัน ตอนแรกอยากจะแสวงหาความสะดวกสบายในขณะที่ไปดูดาว . . . . . . . แต่ที่เป็นพระจันทร์เต็มดวงในคืน 16 . [ 3 ]

" . . . . . . . อย่างไรก็ตาม ซาโย ไม่ใช่คนเดียวที่น่าตื่นตาตื่นใจ อาสึกะได้เป็นอย่างดี สามารถเปลี่ยนเป็นดินแดนแห้งแล้งและว่างเปล่าให้พื้นดินอุดมสมบูรณ์ ภายในหนึ่งเดือน มันไม่น่าเชื่อเลยจริง ๆ "

" . . . แบบนี้ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่เราอยู่ในยุคที่ มีอะไรที่น่าทึ่งเกี่ยวกับมัน . "

" เพราะของเทคโนโลยีขั้นสูง ถ้าเราพึ่งพาความแข็งแรงของผู้ชายเปิดที่ดินในฟาร์ม . . . . . . . มันก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยไม่กี่รุ่นที่จะบรรลุการเรียงลำดับของการฟื้นฟู . "

แต่กะจะจบละ ของแผ่นดิน ในหนึ่งเดือน มันเป็นปาฏิหาริย์จริงๆที่ไม่สามารถเรียก [ ของขวัญ ]

แม้ว่า Y โฮก็ภูมิใจกับผลที่โดดเด่นที่เพื่อนของเธอก็สำเร็จ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอที่ดูเหมือนจะอยู่คนเดียว

สังเกตผ้าดิบแมว purred

" มีอะไรเหรอ โอโจะ ? "

" . . . . . . . ไม่มีอะไรหรอก "

มันก็แค่ . . . Y โฮหยุดไปสักพักก่อนหล่อสายตาของเธอที่มีต่อทิศทางของนา

" . . . . . . . . . . . . . งานที่ฟาร์มแมวซาโย ซันให้น้ำ กะให้แผ่นดิน ดังนั้น ฉันคิดว่าถ้าฉันได้เตรียมกิจกรรมสำหรับขั้นตอน . . . . . . . สุดท้ายผมสามารถยกศีรษะสูงของฉันและพูดว่า " เย้ ! ! ! ! เราทั้งสามทำฟาร์มด้วยกัน " อะไรทำนองนั้น . . . . . . . ดังนั้น ที่ จบ ผมทำงานหนักในครั้งนี้จะได้รับสิทธิเข้าร่วมในเทศกาลเก็บเกี่ยวในอีกไม่กี่วัน "

แต่มันก็ยังไม่พอ แม้จะได้รับรางวัลยอดเยี่ยมจากเกมของขวัญที่เธอมั่นใจว่าจะเอาชนะเขายังคงเห็นได้ชัด

เพื่อนที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของพวกเขาทั้งหมด , แม้จะมีแต้มต่อเริ่มต้นได้ง่ายได้ผลที่ไกลเกินของเธอเอง

และก็ไม่ใช่ครั้งแรก Y โฮไม่สามารถได้รับความสำเร็จที่สำคัญที่สุดในเกมส์ของขวัญแม้ในเกมส์ของขวัญโดยปีศาจก่อนหน้านี้ มันเป็นการต่อสู้น่าดู ก่อนที่เธอจะเริ่มต่อสู้กัน

สำหรับเป้าหมายของการต่อสู้ร่วมกับผู้อื่นที่ aspired เพื่อเอาชนะปีศาจลอร์ด [ ] , Y โฮต้องการมีเวลามากขึ้นในการโต้ตอบกับ eudemons ที่อาศัยอยู่ด้านใต้ไปตีสนิทมากขึ้น ของพวกเขาให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

ปกติของขวัญเกมส์เฉยY โฮอย่างแท้จริงเข้าใจจากประสบการณ์ที่ท้าทายปีศาจในเกม ก็ยังไม่เพียงพอ ในสถานะปัจจุบันของเธอ

" คาลิโก้แมว "

" หือ ? "

" ซาโย กับอาสุกะ พวกเขาทั้งคู่ที่น่าตื่นตาตื่นใจ . "

" เห็น " [ 4 ]

ผ้าดิบแมวให้สั้นตอบ

Y โฮแล้วจ้องมองแสงของดวงจันทร์ที่ 16 คืน

" แต่ฉัน . . . . . . . ไม่แข็งแรง . "

" . . . "

" นั่นเองแบกครึ่งอบความรู้สึกเมื่อเข้าร่วมในชุมชนไม่ต้องไปทำงานก็ได้ มันก็แค่บังเอิญว่าฉันเจอเพื่อนที่ดี . . . . . . . แต่ผมไม่สามารถที่จะรักษาและสนับสนุนความสัมพันธ์นี้ . "

" . . . . . . . . . . . . .

โอโจะ " ไม่สามารถค้นหาคำได้ถูกต้อง ผ้าดิบ แมวอาจเพียงอย่างเงียบ ๆกระแซะ Y โฮมือ

ในการตอบสนองต่อการกระทำของเขาY โฮให้ผ้าดิบแมวไฟเกาที่ใต้คาง ก่อนที่จะแบกเขาเข้าไปในอ้อมแขนของเธอและม้วนเป็นลูกในขณะที่กอดเข่าของเธอเช่นกัน