We walked down the long street that

We walked down the long street that continued to the entertainment district in the city from the front of the station.
This district could be called a portion of Chiba’s main street which was aligned with restaurants, entertainment facilities, and commerce establishments. Since it’s a weekend, there were numerous people coming and going. Students often stopped by here during their weekdays and evenings and it’s also happened to be a very familiar place to me.
If we were to continue further, we’d arrive at an area I’d usually go to that had a concentration of movie theaters, book stores, and arcades.
Furthermore, if we made a left, we’d arrive at the PARCO store, and if we were to stroll around Chiba, there’d be passing streets and then some. Today was seeing crowded pedestrian traffic as if everyone all carried the same thoughts.
Although I was used to traveling down these streets, things just felt different when you were with a girl. Walking side by side was supposed to be natural, but unless I was conscious of my hurrying feet, I might’ve ended up leaving Isshiki behind. I let out a shallow breath, regained my composure, and dropped my speed more than usual, walking a half step ahead while keeping Isshiki in mind.
As I walked ahead while avoiding people passing by me, Isshiki slightly hurried her pace from behind and walked beside me. Pitching her upper body forward by a little, she looked up at my face from below.
“Senpai, where do you usually go?”
“Home.”
“Try again.”
“R-Right…”
Isshiki’s tone turned sharper than normal and she glared at me with half-closed eyes. You’re kind of scaring me, Iroha-chan. With Isshiki’s silent intensity pressuring me, I coughed and corrected myself.
“Either the library or the book store. I can kill plenty of time and it’s typically fun for me when I go to either of them.”
“A library date…” Isshiki whispered with a doubtful look and then moved her gaze to the sky. After a moment of seemingly thinking, she promptly bowed her head.
“I’m sorry, something that intellectual seems more like something Hayama-senpai would do, so I’d like something more junk-oriented from you, senpai.”
Oh hoh, this little girl… There were plenty of things about me that were intellectual in regards to my grades, you know? Then again, it’s not like I wanted to go to the library with Isshiki either, so it’s not a big deal.
I mean, right now, I was pretty darn nervous, so even if I were to go somewhere quiet with Isshiki, I don’t think I’d be able to calm down. I felt like a dad who wanted to relax on the weekends, but was forced into taking care of the kids instead. So following that logic, it’s likely I’d be able to read in peace if I were to go to the library with Hayama. Oh my gosh! Didn’t I, like, just totally imagine going on a date with Hayama-kun to the library!? Hawawa!3 Could you imagine how problematic things would get if Ebina-san knew I was imagining something like that!? No, seriously.
But since I didn’t care the slightest about Hayama, let’s just chase him out of the corners of my head for all of eternity. I racked my brains over other general places people would go to.
“There’s karaoke, darts, billiards, bowling, table tennis… Batting centers work too, but there aren’t any around Chiba Station…”
I asked Isshiki with a look as to whether any of those options were to her liking, and she opened her mouth with an earnest countenance. “I don’t really care, but billiards don’t suit you at all, senpai.”
“Buzz off.”
“Oh, but table tennis definitely does!”
“You really didn’t need to add that…”
Actually, aren’t you being a little malicious by saying it like that…? Table tennis is awesome, you know? Ever heard of “Ping Pong”? The manga and anime were really cool.
In having that exchange, we arrived at the large Gosaro intersection and were stopped by the traffic lights.
We’d be heading to PARCO if we turned left here and we’d be going to the movie theaters if we went straight. The choice was between left and straight since there wasn’t anything to note to the right.
“…How about we check out the movies then? We can kill two hours.”
“Why are we going to kill time…? Well, you’re the one in charge here, senpai…”
“Alright, movie it is.”
Isshiki seemed a bit reluctant, but since I managed to get her consent, I moved my legs towards the direction of the movie theaters.
Given that it’s a weekend, the movie theaters were thriving.
As I looked at the movie showtimes and the seat availability, Isshiki pointed at an extraordinary, Hollywood-esque poster. It was gaudily labeled as an “Academy Award nominee.”
“I want to watch this.”
“Alright, I’ll watch this one.”
I, on the other hand, chose a movie that had no relevance to Academy Awards. Both movies ended at nearly the same time, so the both of us should be out of the theater almost simultaneously.
“Now we just need a place to meet afterwards. You okay with the Starbucks below?”
My nature didn’t place me in the habit of watching movies with other people, so I decided on something that seemed reasonable. As a matter of fact, I even took into account the length of both movies, so why was Iroha-chan making such a dumbfounded face?
“…Huh? What?” I asked.
Isshiki nodded her head, finding something convincing. “I see. So things turn out that way because you respond like that.”
I have no idea what light bulb turned on for you, but I’m glad you understand. Isshiki let out a sigh of disbelief and looked away from the display of movie showtimes. Her gaze then stopped.
When I followed her gaze, there was a bowling alley signboard. At the bottom, there were words about table tennis tables.
After checking that, Isshiki turned towards me. “Okay, scratch the movie, why don’t we play table tennis instead?”
“That’s fine with me, but won’t those shoes make it a bit hard?” I said, while looking at Isshiki’s boots. Isshiki stopped, made fixated looks at her feet, and then directed her gaze at my face.
Her cherubic appearance with her mouth agape from surprise or shock made me realize again that Isshiki was a girl younger than me.
Her curious face that was looking my way was on the verge of saying something.
“Wh-What?”
“Nothing… I just thought it was a little unexpected for you to be so observant…”
“I can tell without looking since I’m looking at a different height than usual,” I said.
Isshiki took a step towards me as if purposely confirming that and faced me. In taking a step back to open up our distance, Isshiki would raise her eyebrow and close that step again. Apparently, she was telling me to stay still. I slightly leaned backwards and Isshiki looked up at me. And with breaths spilling out through her smiling lips, she weaved her words.
“Oh, that’s true. Your height’s much closer than before.”
Due to the close proximity of our faces compared to normal, I instinctively swallowed my breath when I noticed her glossy, smiling lips.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเดินลงถนนนานที่ต่อจากหน้าสถานีย่านสถานบันเทิงในเมืองอำเภออาจสามารถเรียกส่วนของถนนสายหลักของชิบะซึ่งไม่สอดคล้องกับร้านอาหาร ความบันเทิง และสถานประกอบการพาณิชย์ เนื่องจากเป็นวัน มีคนจำนวนมากที่มา และ นักเรียนมักจะหยุดโดยที่นี่ในระหว่างวันทำงานของพวกเขา และเย็น และยังเกิดเป็นคุ้นเคยกับผมถ้าเราดำเนินต่อไป เราจะถึงที่พื้นที่จะมักจะไปที่มีความเข้มข้นของโรงภาพยนตร์ ร้านค้า และล่งนอกจากนี้ ถ้าเรากลายเป็นซ้าย เราจะมาที่ร้านค้าพาร์ และถ้าเราเดินเล่นรอบ ๆ ชิบะ จะมีถนนผ่าน แล้วบาง วันนี้ได้เห็นจราจรแออัดคนเดินเท้าเหมือนกับว่าทุกคนทั้งหมดดำเนินความคิดเดียวกันแม้ว่าไม่เคยเดินลงถนนเหล่านี้ สิ่งเพียงรู้สึกแตกต่างเมื่อคุณอยู่กับผู้หญิง เดินเคียงข้างที่ควรจะเป็นธรรมชาติ แต่ถ้าผมใส่ของเท้าของฉัน hurrying ฉันอาจได้สิ้นสุดออก Isshiki อยู่เบื้องหลัง ฉันให้ออกหายใจตื้น จากความสงบของฉัน และลดลงความเร็วของฉันมากกว่าปกติ เดินครึ่งก้าวหน้าขณะรักษา Isshiki ในจิตใจขณะที่ฉันเดินไปข้างหน้าขณะที่คนที่ผ่านมาผมหลีกเลี่ยง Isshiki รีบก้าวของเธอจากด้านหลังเล็กน้อย และเดินข้างฉัน ขว้างเธอร่างกายส่วนบนไปข้างหน้าโดยน้อย เธอมองขึ้นที่ใบหน้าของฉันจากด้านล่าง"Senpai คุณมักจะไปไหน""บ้าน""ลองอีกครั้ง""R-ขวา..."เสียงของ Isshiki เปิดคมกว่าปกติ และเธอ glared ที มีครึ่งปิดตา คุณกำลังชนิดของ scaring ฉัน จังฮะ มีของ Isshiki เงียบความเข้ม pressuring ฉัน ฉันไอ และแก้ไขตัวเอง"ห้องสมุดหรือร้านหนังสือ สามารถฆ่าเวลามากมาย และมันจะสนุกสำหรับฉันเมื่ออย่างใดอย่างหนึ่งของพวกเขา""ห้องสมุดวัน..." Isshiki กระซิบกับดูหนี้สงสัยสูญแล้ว ย้ายสายตาของเธอไปยังท้องฟ้า หลังจากครู่ดูเหมือนคิดได้ เธอทันทีลงศีรษะของเธอ"ฉันขอ สิ่งทรัพย์สินทางปัญญาที่ดูเหมือนบางสิ่งบางอย่างที่จะทำยา senpai เพื่อต้องการอะไรเพิ่มเติมขยะแปลกจากคุณ senpai"โอ้ หอ สาวน้อยนี้... มีมากมายสิ่งเกี่ยวกับฉันที่มีปัญญาในการให้เกรดของฉัน คุณรู้หรือไม่ อีก มันจะไม่เหมือนอยากจะไปที่ไลบรารีมี Isshiki อย่างใดอย่างหนึ่ง ดังนั้นมันไม่ได้ใหญ่ผมหมายถึง ตอนนี้ ผมสวยอย่างประสาท ดังนั้นแม้ถ้าไปไหนเงียบ Isshiki ฉันไม่คิดว่า ฉันจะสามารถสงบสติอารมณ์ ผมรู้สึกเหมือนพ่อที่ต้องการพักผ่อนในวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ถูกบังคับในการดูแลเด็ก ๆ แทน ดัง ต่อไปนี้ว่า ตรรกะ เป็นไปได้ผมจะได้อ่านในความสงบถ้าไปรีกับยา โอ้ ฉันพุทโธ่ ไม่ได้ เช่น เพียงทั้งหมดคิดที่ยา-kun วันเกิดขึ้นในไลบรารี Hawawa ! 3 สามารถคุณจินตนาการสิ่งที่เป็นปัญหาว่าจะได้รับเอบีน่าซังรู้ฉันถูก imagining อะไรเช่นนั้น ไม่ อย่างจริงจังแต่เนื่องจากผมไม่ได้ดูแลเพียงน้อยนิดเกี่ยวกับยา ลองเพียงไล่เขาออกจากมุมของหัวของฉันนิรันดร์ ฉัน racked สมองของฉันมากกว่าสถานอื่น ๆ ทั่วไปที่คนจะไป"มีคาราโอเกะ ปาเป้า สนุกเกอร์ โบว์ลิ่ง เทนนิส... ตีศูนย์ทำงานมากเกินไป แต่มีไม่ใด ๆ ใกล้สถานีจิบะ..."ถาม Isshiki ด้วยมองเป็นว่าตัวเลือกเหล่านั้นเธอชื่นชอบ แล้วเธอเปิดปากของเธอ ด้วยการสนับสนุนคนได้ความ "ฉันไม่จริง ๆ ดูแล แต่สนุกเกอร์ไม่เหมาะกับคุณทั้งหมด senpai""Buzz ปิด""โอ้ แต่ปิงปองไม่แน่นอน! ""คุณจริง ๆ ไม่จำเป็นต้องเพิ่มที่..."จริง ไม่ได้คุณอันตรายน้อย ด้วยว่า มันเช่นนั้น... ปิงปองจะน่ากลัว คุณรู้หรือไม่ "ปิงปอง" เคยได้ยินหรือไม่ มังงะและอะนิเมะได้เย็นจริง ๆมีที่แลกเปลี่ยน เรามาถึงสี่แยก Gosaro ขนาดใหญ่ และได้หยุดตามสัญญาณไฟจราจรเราจะมีหัวข้อการพาร์ถ้าเราเปิดด้านซ้ายที่นี่ และเราจะไปโรงภาพยนตร์ถ้าเราไปตรง เลือกได้ระหว่างด้านซ้ายและตรงเนื่องจากไม่มีอะไรให้สังเกตทางด้านขวา“… วิธีการเกี่ยวกับเราเช็คหนังแล้ว เราสามารถฆ่าสองชั่วโมง""ทำไมเราจะฆ่าเวลา... ดี คุณจะได้ดูแลที่นี่ senpai...""ครับ ภาพยนตร์ได้"Isshiki ดูเหมือนเกรงใจเล็กน้อย แต่เนื่องจากผมได้รับความยินยอมของเธอ ฉันย้ายขาของฉันต่อทิศทางของโรงภาพยนตร์ระบุว่าเป็นวัน โรงภาพยนตร์ได้เจริญรุ่งเรืองขณะที่ฉันมองที่รอบภาพยนตร์และที่นั่งพร้อมใช้ Isshiki ชี้ที่โปสเตอร์ที่ฮอลลีวูด-esque พิเศษ Gaudily ถูกติดป้ายเป็นการ "รางวัลออสการ์แทน""ฉันต้องการดูนี้""ครับ ผมจะชมคนนี้"บนมืออื่น ๆ เลือกภาพยนตร์ที่ไม่เกี่ยวข้องกับประกาศผลรางวัลออสการ์ ภาพยนตร์ทั้งสิ้นสุดที่เกือบเวลาเดียวกัน ดังนั้นทั้งสองของเราควรจะออกจากโรงเกือบพร้อมกัน"ตอนนี้เราเพียงทำตามภายหลัง คุณโอเควันกับสตาร์บัคส์ที่ด้านล่างหรือไม่"ธรรมชาติของฉันไม่ทำฉันในนิสัยของการชมภาพยนตร์ด้วยกัน ดังนั้นฉันตัดสินใจในสิ่งที่ดูเหมือนสมเหตุสมผล เป็นเรื่องของความจริง ฉันแม้เอาเข้าบัญชีจำนวนภาพยนตร์ทั้งสอง ดังนั้นทำไมถูกจังฮะทำหน้า dumbfounded หรือไม่“… อะไรนะ อย่างไร" ถามIsshiki nodded หัวของเธอ ค้นหาสิ่งกระตุ้น "อืมม ดังนั้น สิ่งที่เปิดออกวิธีเนื่องจากคุณตอบสนองเช่นนั้น"ฉันมีความคิดว่าหลอดไฟที่เปิดอยู่สำหรับคุณ แต่ฉันดีใจที่คุณเข้าใจ Isshiki ให้ออกแยกกันของ disbelief และดูจากการแสดงภาพยนตร์รอบ หยุดสายตาของเธอแล้วเมื่อผมตามสายตาของเธอ มีป้ายโบว์ลิ่ง ที่ด้านล่าง มีคำเกี่ยวกับตารางปิงปองหลังจากตรวจสอบที่ Isshiki เปิดต่อฉัน "เอาล่ะ ขูดหนัง ทำไมไม่เราเล่นปิงปองแทน""ก็ดีกับฉัน แต่ไม่รองเท้าเหล่านั้นทำให้บิตยาก" ฉันกล่าวว่า ขณะที่รองเท้าของ Isshiki Isshiki หยุด ทำลักษณะ fixated ที่เท้าของเธอ และจากนั้น นำสายตาของเธอที่ใบหน้าของฉันลักษณะของเธอ cherubic กับอากาเป้ปากเธอแปลกใจหรือช็อกทำให้ฉันตระหนักอีกว่า Isshiki ถูกผู้หญิงอายุน้อยกว่าฉันใบหน้าของเธออยากรู้อยากเห็นที่ถูกต้องทางของฉันเจียนคำพูดบางอย่างได้"Wh-อะไร""อะไร... ฉันคิดว่า มันเป็นเล็กน้อยที่ไม่คาดคิดที่จะได้ให้ช่าง...""ผมสามารถบอกโดยไม่มองเนื่องจากกำลังที่สูงกว่าปกติแตกต่างกัน ฉันกล่าวIsshiki เอาการก้าวผมว่ายืนยันที่จงใจ และฉันต้องเผชิญกับ ในขั้นตอนหลังการเปิดระยะห่างของเรา Isshiki จะยกคิ้วของเธอ และปิดขั้นตอนอีกครั้ง เห็นได้ชัด เธอบอกฉันจะยังคงอยู่ ผมเล็กน้อยก็เอนไปข้างหลัง และ Isshiki มองที่ฉัน และ ด้วยหายใจออกออกผ่านริมฝีปากของเธอยิ้ม เธอ weaved คำของเธอ"โอ้ ที่เป็นความจริง ความสูงของคุณของมากยิ่งกว่าก่อน"เนื่องจากพักของใบหน้าของเราเมื่อเทียบกับปกติ ฉัน instinctively กลืนกินลมหายใจของฉันเมื่อฉันพบเธอแบบเงา ยิ้มริมฝีปาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเดินไปตามถนนมานานแล้วว่ายังคงย่านบันเทิงในเมืองจากด้านหน้าของสถานี.
เขตนี้อาจเรียกได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของถนนสายหลักของชิบะซึ่งสอดคล้องกับร้านอาหาร, สิ่งอำนวยความสะดวกความบันเทิงและสถานประกอบการพาณิชย์ เนื่องจากเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์มีคนจำนวนมากที่มาและไป นักเรียนมักจะหยุดที่นี่ในช่วงวันธรรมดาของพวกเขาและตอนเย็นและก็ยังเกิดขึ้นจะเป็นสถานที่ที่คุ้นเคยมากให้ฉัน.
ถ้าเราจะยังคงต่อไปเราจะมาถึงที่บริเวณฉันมักจะไปที่ที่มีความเข้มข้นของโรงภาพยนตร์ ร้านหนังสือและร้านค้า.
นอกจากนี้ถ้าเราทำด้านซ้ายเราจะมาถึงที่ร้าน PARCO และถ้าเราจะเดินเล่นรอบชิบะมีต้องการจะผ่านถนนแล้วบางส่วน วันนี้ได้เห็นคนเดินถนนที่แออัดเช่นถ้าทุกคนดำเนินการความคิดเดียวกัน.
ถึงแม้ว่าผมจะถูกใช้ในการเดินทางลงถนนเหล่านี้สิ่งที่แตกต่างกันเพียงแค่รู้สึกว่าเมื่อคุณอยู่กับหญิงสาวคนหนึ่ง เดินด้านข้างก็ควรจะเป็นไปตามธรรมชาติ แต่ถ้าผมเป็นสติของเท้ารีบฉันฉันอาจจะได้จบลงด้วยการออกจากที่อยู่เบื้องหลัง Isshiki ฉันให้ออกลมหายใจตื้นคืนความสงบของฉันและฉันลดลงความเร็วมากขึ้นกว่าปกติเดินขั้นตอนครึ่งข้างหน้าขณะที่การรักษา Isshiki ในใจ.
ขณะที่ผมเดินไปข้างหน้าขณะที่หลีกเลี่ยงคนเดินผ่านฉัน Isshiki เล็กน้อยรีบก้าวเธอจากด้านหลังและเดิน ข้างฉัน ทอยร่างกายส่วนบนของเธอไปข้างหน้าโดยเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เธอมองมาที่ใบหน้าของฉันจากด้านล่าง.
"Senpai ที่คุณมักจะไป?"
"บ้าน."
"ลองอีกครั้ง".
"R-ขวา ... "
เสียง Isshiki หันคมชัดกว่าปกติและ เธอจ้องที่ผมด้วยดวงตาครึ่งปิด คุณกำลังกลัวชนิดของฉัน Iroha จัง ที่มีความรุนแรงเงียบ Isshiki กดดันของฉันฉันไอและแก้ไขตัวเอง.
"ทั้งห้องสมุดหรือร้านหนังสือ ฉันสามารถฆ่าเวลาอีกมากและมันก็สนุกโดยทั่วไปสำหรับฉันเมื่อฉันไปอย่างใดอย่างหนึ่งของพวกเขา. "
"วันที่ห้องสมุด ... " Isshiki กระซิบด้วยรูปลักษณ์และหนี้สงสัยจะสูญจากนั้นก็ย้ายสายตาของเธอขึ้นไปบนฟ้า หลังจากช่วงเวลาของความคิดที่ดูเหมือนเธอทันทีก้มศีรษะของเธอ.
"ฉันขอโทษสิ่งที่ดูเหมือนว่าทางปัญญามากขึ้นเช่นบางสิ่งบางอย่าง Hayama-รุ่นพี่จะทำเพื่อฉันต้องการอะไรบางอย่างที่มุ่งเน้นขยะจากคุณรุ่นพี่."
โอ้ hoh สาวน้อยนี้ ... มีมากมายของสิ่งที่เกี่ยวกับผมว่ามีปัญญาในการไปถึงเกรดของฉันคุณรู้หรือไม่? แล้วอีกครั้งก็ไม่เหมือนที่ผมอยากจะไปที่ห้องสมุดมี Isshiki อย่างใดอย่างหนึ่งดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่.
ผมหมายถึงตอนนี้ผมเป็นคนน่ารักประสาทสาปดังนั้นแม้ว่าผมจะไปที่ไหนสักแห่งที่เงียบสงบกับ Isshiki ผมสวม t 'คิดว่าฉันจะสามารถที่จะสงบลง ฉันรู้สึกเหมือนพ่อที่อยากจะพักผ่อนวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ถูกบังคับให้เข้าสู่การดูแลเด็กแทน ดังนั้นต่อไปนี้ตรรกะที่เป็นไปได้ฉันจะสามารถที่จะอ่านในความสงบถ้าผมจะไปที่ห้องสมุดมี Hayama โอ้เอ้ย! ฉันไม่ชอบทั้งหมดเพียงแค่จินตนาการที่เกิดขึ้นในวันที่มี Hayama คุงที่ห้องสมุด !? Hawawa 3 คุณสามารถจินตนาการว่าสิ่งที่มีปัญหาจะได้รับถ้า Ebina ซังรู้ว่าผมกำลังจินตนาการสิ่งที่ต้องการที่ !? ไม่มีอย่างจริงจัง.
แต่เนื่องจากผมไม่ได้ดูแลน้อยเกี่ยวกับ Hayama ให้เพียงไล่เขาออกจากมุมของหัวของฉันสำหรับทุกนิรันดร์ ฉัน racked สมองของฉันมากกว่าคนอื่น ๆ ทั่วไปที่จะไป.
"มีคาราโอเกะ, ปาเป้า, บิลเลียด, โบว์ลิ่ง, ปิงปอง ... ศูนย์แม่นทำงานมากเกินไป แต่มีไม่ใด ๆ รอบ ๆ สถานีชิบะ ... "
ฉันถาม Isshiki ด้วยรูปลักษณ์ที่เป็นไปได้ ไม่ว่าจะเป็นตัวเลือกใด ๆ เหล่านั้นเป็นที่ชื่นชอบของเธอและเธอเปิดปากของเธอด้วยสีหน้าจริงจัง "ผมไม่สนใจจริงๆ แต่บิลเลียดไม่เหมาะกับคุณเลยรุ่นพี่."
"ข่าวลือออก."
"โอ้ แต่ปิงปองแน่นอนไม่!"
"จริงๆคุณไม่จำเป็นต้องเพิ่มว่า ... "
ที่จริงแล้ว คุณไม่เป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เป็นอันตรายด้วยการบอกว่ามันเหมือนว่า ... ? เทเบิลเทนนิสเป็นที่น่ากลัวคุณรู้หรือไม่? ได้ยินเสียงของ "ปิงปอง" เคย? มังงะและอะนิเมะเป็นเย็นจริงๆ.
ในการมีการแลกเปลี่ยนที่เรามาถึงที่จุดตัด Gosaro ขนาดใหญ่และได้รับการหยุดสัญญาณไฟจราจร.
เราต้องการจะมุ่งหน้าไปยัง PARCO ถ้าเราเลี้ยวซ้ายที่นี่และเราต้องการจะไปโรงภาพยนตร์ ถ้าเราเดินตรง ทางเลือกระหว่างซ้ายและตรงไปตรงมาตั้งแต่ไม่มีสิ่งใดที่จะต้องทราบไปทางขวา.
"... วิธีการเกี่ยวกับที่เราตรวจสอบดูหนังแล้ว? เราสามารถฆ่าสองชั่วโมง. "
"ทำไมเราจะไปฆ่าเวลา ... ? ดีคุณเป็นหนึ่งในค่าใช้จ่ายที่นี่รุ่นพี่ ... "
"เอาล่ะมันเป็นหนัง."
Isshiki ดูเหมือนบิตลังเล แต่ตั้งแต่ผมจัดการเพื่อให้ได้รับความยินยอมของเธอฉันย้ายขาของฉันที่มีต่อทิศทางของโรงภาพยนตร์.
ป.ร. ให้ไว้ ว่ามันเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์, โรงภาพยนตร์ได้เจริญรุ่งเรือง.
ขณะที่ผมมองไปที่เวลาฉายภาพยนตร์และความพร้อมที่นั่ง Isshiki ชี้ไปที่พิเศษโปสเตอร์ฮอลลีวู้ดฟีเจอร์ มันได้รับการระบุว่าเป็น gaudily "ผู้ท้าชิงรางวัลออสการ์."
"ผมต้องการที่จะดูนี้."
"เอาล่ะฉันจะดูคนนี้."
ผมในมืออื่น ๆ ที่เลือกหนังที่มีความเกี่ยวข้องกับรางวัลออสการ์ไม่มี ภาพยนตร์ทั้งสองสิ้นสุดวันที่เกือบเวลาเดียวกันดังนั้นทั้งสองของเราควรจะออกจากโรงละครเกือบจะพร้อมกัน.
"ตอนนี้เราเพียงแค่ต้องการที่จะตอบสนองความต้องการนั้น คุณโอเคกับสตาร์บัด้านล่าง "
ธรรมชาติของฉันไม่ได้วางฉันในนิสัยของการชมภาพยนตร์กับคนอื่น ๆ ดังนั้นฉันตัดสินใจในสิ่งที่ดูเหมือนสมเหตุสมผล เป็นเรื่องของความเป็นจริงผมก็เอาเข้าบัญชีความยาวของภาพยนตร์ทั้งสองดังนั้นทำไมถูกจัง Iroha ทำเช่นใบหน้าตะลึง?
"... หือ? อะไร? "ฉันถาม.
Isshiki พยักหน้าเธอหาบางสิ่งบางอย่างที่น่าเชื่อ "ผมเห็น ดังนั้นสิ่งที่หันออกทางนั้นเพราะคุณตอบสนองเช่นนั้น. "
ผมมีความคิดว่าหลอดไฟเปิดอยู่สำหรับคุณ แต่ฉันดีใจที่คุณเข้าใจ Isshiki ให้ออกถอนหายใจเชื่อและมองออกไปจากการแสดงผลของเวลาฉายภาพยนตร์ สายตาของเธอแล้วก็หยุด.
เมื่อผมทำตามสายตาของเธอมีป้ายโบว์ลิ่ง ที่ด้านล่างมีคำเกี่ยวกับตารางปิงปอง.
หลังจากตรวจสอบว่า Isshiki หันมาทางผม "โอเคเกาหนังทำไมเราไม่เล่นปิงปองแทน?"
"นั่นคือดีกับฉัน แต่จะไม่รองเท้าเหล่านั้นทำให้มันเป็นบิตยาก?" ผมพูดในขณะที่กำลังมองหาที่รองเท้าของ Isshiki Isshiki หยุดทำรูปลักษณ์ที่จับจ้องอยู่ที่เท้าของเธอและแล้วกำกับการจ้องมองเธอที่ใบหน้าของฉัน.
ลักษณะเอ็นดูเธอกับปากของเธออ้าปากค้างจากความประหลาดใจหรือช็อตทำให้ฉันรู้อีกครั้งว่า Isshiki เป็นเด็กผู้หญิงอายุน้อยกว่าผม.
อยากรู้อยากเห็นใบหน้าของเธอที่มองฉัน วิธีที่กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง.
"Wh-อะไร?"
"ไม่มีอะไร ... ฉันคิดว่ามันเป็นเพียงเล็กน้อยที่ไม่คาดคิดสำหรับคุณที่จะสังเกตดังนั้น ... "
"ผมสามารถบอกได้โดยไม่ต้องมองตั้งแต่ฉันกำลังมองหาที่มีความสูงที่แตกต่างกันมากกว่า ปกติ "ผมพูด.
Isshiki เอาขั้นตอนต่อฉันเป็นถ้ายืนยันว่าจงใจและเผชิญหน้ากับฉัน ในการกลับขั้นตอนที่จะเปิดขึ้นระยะทางของเรา Isshiki จะยกคิ้วของเธอและปิดขั้นตอนอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าเธอก็บอกฉันจะอยู่ยังคง ผมโน้มตัวไปข้างหลังเล็กน้อยและ Isshiki มองมาที่ฉัน และมีลมหายใจทะลักออกผ่านริมฝีปากยิ้มของเธอเธอทอคำพูดของเธอ.
"โอ้ว่าเป็นความจริง ความสูงของคุณมากยิ่งกว่าที่เคย. "
เนื่องจากใกล้ใบหน้าของเราเมื่อเทียบกับปกติผมกลืนกินสัญชาตญาณลมหายใจของฉันเมื่อฉันสังเกตเห็นเงางามของเธอริมฝีปากยิ้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเดินลงถนนสายยาวที่ต่อเนื่องกับย่านบันเทิงในเมืองจากหน้าสถานี
เขตนี้อาจจะเรียกว่าส่วนของชิบะ ถนนเมน ซึ่งสอดคล้องกับร้านอาหาร ความบันเทิงต่างๆ และสถานประกอบการพาณิชย์ ตั้งแต่สุดสัปดาห์นี้ มีคนมากมายมาและไปนักเรียนมักจะแวะมาที่นี่ในช่วงวันธรรมดาและเย็นและมันยังเกิดขึ้นจะเป็นสถานที่ที่คุ้นเคยกับผม .
ถ้าพวกเรายังคงต่อไปเราก็มาถึงพื้นที่ฉันมักจะไปที่มีความเข้มข้นของโรงภาพยนตร์ , ร้านค้า , หนังสือ และร้านค้า .
ถ้าเราทำแล้วเราก็มาถึงที่ร้าน อิตาลี และถ้าพวกเราไปเดินเล่นรอบเมืองชิบะก็ต้องผ่านถนนบ้างแล้ว วันนี้เห็นแออัด การจราจรทางเท้า ถ้าทุกคนถือความคิดเดียวกัน
ถึงแม้ว่าผมเคยเดินทางลงถนนเหล่านี้มันรู้สึกแตกต่างเมื่อคุณอยู่กับผู้หญิง และเดินเคียงข้างควรจะเป็นธรรมชาติ แต่ถ้าฉันมีสติฉันรีบเร่งเท้าผมอาจจะกลายเป็นออกจากชิกิ เบื้องหลังผมปล่อยลมหายใจตื้น ฟื้นความสงบของฉัน และลดลงความเร็วมากกว่าปกติ เดินครึ่งก้าวในขณะที่รักษาชิกิ ในใจ
ขณะที่ฉันเดินข้างหน้าในขณะที่หลีกเลี่ยงคนผ่านไปมา ชิกิ เล็กน้อยรีบก้าวของเธอจากด้านหลังและเดินข้างฉัน ทอยบนร่างกายของเธอไปข้างหน้าโดยเล็กน้อย เธอมองหน้าฉันจากด้านล่าง .
" รุ่นพี่ที่เธอมักจะไป "

" บ้าน " ." ลองอีกครั้ง "

" ชะ ใช่ . . . . . . . " เสียงชิกิ คมชัดมากกว่าปกติ และทำให้เธอถลึงตาใส่ผมปิดครึ่งตา คุณกำลังหลอกฉัน เป็น ชาน กับชิกิ ยังเงียบเข้มกดดันฉัน ฉันไอและแก้ไขตัวเอง .
" ทั้งห้องสมุด หรือร้านหนังสือ ฉันสามารถฆ่าเวลามากมาย และมันมักจะสนุกสำหรับฉันเมื่อฉันไปให้พวกเขา "
." ห้องสมุด วันที่ . . . . . . . " ชิกิ กระซิบกับสงสัยดูแล้วย้ายเธอจ้องมองไปยังท้องฟ้า หลังจากช่วงเวลาที่ดูเหมือนจะคิดว่าเธอทันทียอมก้มหัวให้ .
" ขอโทษนะ เรื่องทรัพย์สินทางปัญญา ดูเหมือนมากขึ้นเช่นสิ่งที่ฮายามะ รุ่นพี่จะทำดังนั้นฉันต้องการบางสิ่งบางอย่างมากขึ้นและขยะจากรุ่นพี่ "
โอ้ ทำไมนี่สาวน้อย . . . . . . . มีหลายอย่างที่ผมมีปัญญาเกี่ยวกับการเรียนของฉัน แกรู้มั้ย ? แล้วมันก็ไม่ได้อยากไปห้องสมุดกับชิกิ เหมือนกัน ดังนั้นมันไม่ใช่เรื่องใหญ่ .
ผมหมายถึง ตอนนี้ผมค่อนข้างบ้าประสาท ดังนั้นถ้าผมต้องไปที่ไหนสักแห่งที่เงียบสงบกับชิกิ ผมไม่คิดว่า ผมจะสามารถที่จะสงบลงฉันรู้สึกเหมือนเป็นพ่อที่อยากผ่อนคลายในวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ถูกบังคับให้เข้าสู่การดูแลเด็กแทน ดังนั้นตามตรรกะ ก็มีแนวโน้มว่าจะได้อ่านอย่างสงบ ถ้าฉันไปห้องสมุดกับฮายามะ โอ้ พระเจ้า ผมไม่ได้ชอบแค่ทั้งหมดคิดจะเดทกับฮายามะคุงกับห้องสมุด ? hawawa !3 คุณสามารถจินตนาการสิ่งที่ปัญหาจะได้รับหากเอนาบิ ซาน รู้ว่าฉันคิดอะไรแบบนั้น ? ไม่นะ .
แต่ผมไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อยว่า ฮายามะ เราก็ไล่เขาออกไปจากมุมของหัวฉัน . . . ชั่วนิรันดร์ ฉัน racked สมองของฉันมากกว่าสถานที่อื่น ๆประชาชนทั่วไปจะไป .
" มีห้องคาราโอเกะ , สนุกเกอร์ , โบว์ลิ่งปิงปอง . . . . . . . ศูนย์การทำงานเช่นกัน แต่ไม่มีรอบๆ Chiba สถานี . . . . . . . "
ฉันถามชิกิ กับดูว่าใด ๆของตัวเลือกเหล่านั้นจะเธอชอบ เธอเปิดปากของเธอด้วยสีหน้าจริงจัง . " ฉันไม่สนหรอก แต่สนุกเกอร์ไม่เหมาะกับคุณเลย รุ่นพี่ "
" ไปให้พ้น "
" โอ้ แต่ปิงปองแน่นอนไม่ ! "
" คุณไม่จำเป็นต้องเพิ่มว่า "
. . . . . . .ที่จริงแล้ว คุณไม่ใช่คนที่เป็นอันตรายน้อยอย่างนั้นได้ไง . . . . . . . ? ปิงปองจะน่ากลัว คุณรู้มั้ย ? เคยได้ยินว่า " ปิงปอง " มังงะและอะนิเมะเท่ห์จริงๆ .
มีการแลกเปลี่ยน เราเดินทางมาถึงสี่แยก gosaro ขนาดใหญ่และถูกหยุดโดยสัญญาณไฟจราจร .
เราจะมุ่งหน้าไปยัง อิตาลี ถ้าเราเปิดทิ้งไว้ที่นี่ และเราก็จะไปโรงหนัง ถ้าเราเดินตรงเลือกระหว่างซ้ายและตรงเนื่องจากไม่มีอะไรให้สังเกตทางขวา .
" . . . . . . . แล้วเราจะเช็คหนังล่ะ ? เราสามารถฆ่าสองชั่วโมง . "
" ทำไมเราต้องฆ่าเวลา . . . . . . . ? แหม คุณเป็นหนึ่งในค่าใช้จ่ายที่นี่ รุ่นพี่ . . . . . . . "
" เอาล่ะ หนังมัน . . . "
ชิกิ ดูลังเลนิดหน่อย แต่ผมจัดการให้ได้รับความยินยอมจากเธอผมย้ายขาของฉันที่มีต่อทิศทางของโรงภาพยนตร์ .
ระบุว่าเป็นวันหยุด โรงภาพยนตร์มีฤทธ์ .
ผมดูเวลาฉายภาพยนตร์ และที่นั่งว่าง ชิกิ ชี้ที่ไม่ธรรมดา , Hollywood รูปแบบโปสเตอร์ มัน gaudily ติดป้ายว่าเป็น " ออสการ์เสนอชื่อเข้าชิงรางวัล "
" ชั้นอยากดูเรื่องนี้ "
" เอาล่ะ ฉันจะดูเรื่องนี้ "
ผมในมืออื่น ๆเลือกหนังที่ไม่มีความเกี่ยวข้องโรงเรียนรางวัลได้ ทั้งภาพยนตร์จบลงที่เกือบเวลาเดียวกัน ดังนั้นเราควรจะออกจากโรงเกือบพร้อมกัน .
" ตอนนี้เราเพียงต้องการที่จะตอบสนองหลังจากนั้น คุณโอเคกับสตาร์บัคส์ข้างล่าง ? "
ของฉันธรรมชาติไม่ได้วางฉันในนิสัยของการดูหนังกับคนอื่น ๆดังนั้นฉันตัดสินใจในบางสิ่งที่ดูสมเหตุสมผลอันที่จริงแล้ว ผมยังเอาเข้าบัญชี ความยาวของหนัง แล้วทำไมต้องทำหน้าอึ้งเป็น ชาน ?
" . . . หือ ? อะไร ? " ฉันถาม
ชิกิ พยักหน้า หัว หาอย่างน่าเชื่อถือ " ผมเห็น เลยออกมาเป็นแบบนั้น เพราะว่าเธอตอบแบบนั้น "
ไม่รู้ว่าหลอดไฟเปิดสำหรับคุณ แต่ผมดีใจที่คุณเข้าใจชิกิ ถอนหายใจออกมามองห่างจากการแสดงภาพยนตร์ฉาย . สายตาเธอหยุดแล้ว .
เมื่อฉันมองตาม มีโบว์ลิ่ง signboard ที่ก้น มีคำเกี่ยวกับปิงปองตาราง
หลังจากตรวจสอบว่า ชิกิ หันมาทางผม " โอเค ขูดหนัง ทำไมเราไม่เล่นปิงปองแทน "
" ตามใจฉันแต่ไม่ได้รองเท้าที่ทำให้มันยากนิดหน่อย " ฉันพูดขณะที่มองชิกิ ของรองเท้า ชิกิ หยุดทำ สนใจดูที่เท้าของเธอ , และกำกับแล้วจ้องมองเธอที่หน้าผม หน้าตาบ๊องแบ๊วของเธอกับปากของเธอ
เป้ จากประหลาดใจหรือตกใจ ทำให้ฉันตระหนักได้อีกครั้งว่า ชิกิ เป็นผู้หญิงอายุน้อยกว่าฉัน .
หน้าขี้สงสัยของเธอ ที่กำลังมา กำลังพูดอะไร .
" ก. อะไร ?"
" ไม่มีอะไร . . . . . . . ฉันแค่คิดว่ามันเล็ก ๆน้อย ๆที่ไม่คาดคิดคุณต้องช่างสังเกตุ . . . . . . . "
" ฉันบอกโดยไม่มองตั้งแต่ผมมองที่แตกต่างกันสูงกว่าปกติ , " ผมกล่าว .
ชิกิ ก้าวต่อฉันราวกับจงใจ ระบุ และเผชิญหน้ากับผม ในการก้าวกลับไปเปิดระยะห่าง ชิกิ จะยกคิ้วของเธอ และปิดขั้นตอนอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังบอกให้ฉันอยู่นิ่งๆ ผมค่อยๆเอนตัวไปข้างหลัง และชิกิ มองมาที่ฉัน และด้วยลมหายใจที่ไหลล้นออกมาผ่านริมฝีปากยิ้มของเธอ เธอทอคำของเธอ .
" โอ้ จริงด้วย ความสูงของคุณมากใกล้กว่าก่อน "
เนื่องจากการใกล้ชิดของใบหน้า ของเรา เมื่อเทียบกับปกติ ฉันโดยสัญชาตญาณกลืนลมหายใจของฉันเมื่อฉันสังเกตเห็นเธอไฉไล ยิ้มริมฝีปาก