1.2 Defining the coastal area Defin

1.2 Defining the coastal area
Defining the boundaries of a coastal area is of more than academic interest to coastal planners and managers. Governments often create administrative systems, or set out policies to guide decision-making, that operate within a
defined coastal policy area. The variety of ways in which such areas may be delineated in order to serve the purposes of particular policies are outlined in this section.
1.2.1 Scientific definitions of a coastal area
The coast is where land and ocean meet. If this line of meeting did not move, defining the coast would be easy-it would simply be a line on the map-but the natural processes that shape the coast are highly dynamic, varying in both space and time. Thus the line that joins land and ocean is constantly moving, with the rise and fall of tides and the passing of storms,
creating a region of interaction between land and sea.
There are parts of the coastal environment that clearly have strong interactions between land and ocean, including beaches, coastal marshes, mangroves and fringing coral reefs; other parts may be more distant from the immediate coast (inland or out to sea) but they nevertheless play an important role in shaping it. One of the most important of these is the
rivers that bring freshwater and sediment to the coastal environment. In this case, the inland limit to the coast is catchment boundaries that can be thousands of kilometers inland at the head of catchments. For example, the Ganges-Brahmaputra river system whose sediments form much of Bangladesh rises far inland in the Himalayas.
Therefore, the coast may be thought of as the area that shows a connection between land and ocean, and a coastal area defined (Ketchum, 1972) as:
the band of dry land and adjacent ocean space (water and submerged land) in which terrestrial processes and land uses directly affect oceanic processes and uses, and vice versa.
The key element of Ketchum’s definition is the interaction between oceanic and terrestrial processes and uses: coastal areas contain land which interacts with the ocean in some way, and ocean space which interacts with the land. Thus coastal areas:
• contain both land and ocean components;
• have land and ocean boundaries that are determined by the degree of influence of the land on the ocean and the ocean on the land; and
• are not of uniform width, depth, or height.

the nature of the actual transition, but what its implications are for defining a coastal area. Choosing the thresholds which define the landward and seaward limits of a coastal area depends to a large extent on why the definition is needed. This ‘need-driven’ approach to coastal area definition is discussed further in the next section.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.2 การกำหนดพื้นที่บริเวณชายฝั่งทะเล
การกำหนดขอบเขตของพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่มีความน่าสนใจมากขึ้นกว่าที่นักวิชาการที่จะวางแผนชายฝั่งทะเลและผู้จัดการ รัฐบาลมักจะสร้างระบบการบริหารหรือกำหนดนโยบายเพื่อเป็นแนวทางในการตัดสินใจที่ทำงานภายในพื้นที่ชายฝั่งทะเล
นโยบายที่กำหนดไว้ความหลากหลายของวิธีการที่พื้นที่ดังกล่าวอาจจะถูกเบี่ยงเพื่อที่จะตอบสนองวัตถุประสงค์ของนโยบายโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการระบุไว้ในส่วนนี้.
1.2.1 คำนิยามทางวิทยาศาสตร์ของพื้นที่ชายฝั่งทะเล
ชายฝั่งเป็นที่ที่ที่ดินและมหาสมุทรพบ ถ้าสายของการประชุมครั้งนี้ไม่ได้ย้ายกำหนดชายฝั่งจะง่ายมันก็จะเป็นเส้นบนแผนที่ แต่กระบวนการทางธรรมชาติที่รูปร่างชายฝั่งเป็นแบบไดนามิกสูงที่แตกต่างกันทั้งในพื้นที่และเวลา ทำให้สายที่รวมที่ดินและมหาสมุทรอย่างต่อเนื่องที่จะย้ายที่มีการเพิ่มขึ้นและลดลงของกระแสน้ำและการส่งผ่านของพายุ
การสร้างพื้นที่ของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างบกและทางทะเล.
มีเป็นส่วนหนึ่งของสภาพแวดล้อมชายฝั่งทะเลที่ชัดเจนมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีระหว่างที่ดินและมหาสมุทรรวมทั้งชายหาดบึงชายฝั่งป่าชายเลนและแนวปะการังแนวปะการังส่วนอื่น ๆ อาจจะอยู่ห่างไกลจากชายฝั่งได้ทันที (ภายในประเทศหรือออกไปในทะเล) แต่พวกเขายังคงเล่น มีบทบาทสำคัญในการสร้างมัน หนึ่งที่สำคัญที่สุดของเหล่านี้
แม่น้ำที่ทำให้น้ำจืดและตะกอนสภาพแวดล้อมบริเวณชายฝั่ง ในกรณีนี้ จำกัด การประมงชายฝั่งเป็นขอบเขตการเก็บกักน้ำที่สามารถเป็นหลายพันกิโลเมตรในประเทศที่หัวของลุ่มน้ำ ตัวอย่างเช่นระบบแม่น้ำคงคา-พรหมบุตรที่มีตะกอนมากรูปแบบของบังคลาเทศเพิ่มขึ้นลึกเข้าไปในแผ่นดินในเทือกเขาหิมาลัย. จึง
ชายฝั่งอาจจะคิดว่าเป็นพื้นที่ที่แสดงให้เห็นถึงการเชื่อมต่อระหว่างดินและมหาสมุทรและพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่กำหนดไว้ (เคตชูม, 1972) เป็นวงดนตรี
ที่ดินแห้งและพื้นที่ที่อยู่ติดทะเล (น้ำและจมอยู่ใต้น้ำที่ดิน) ซึ่งกระบวนการบก และการใช้ประโยชน์ที่ดินส่งผลโดยตรงต่อกระบวนการในมหาสมุทรและการใช้ประโยชน์และในทางกลับกัน.
องค์ประกอบสำคัญของการกำหนด Ketchum เป็นกระบวนการปฏิสัมพันธ์ระหว่างมหาสมุทรและพื้นดินและการใช้: พื้นที่ชายฝั่งทะเลมีที่ดินที่ติดต่อกับทะเลในบางวิธีและพื้นที่มหาสมุทรซึ่งติดต่อกับที่ดิน พื้นที่ชายฝั่งทะเลดังนี้:
•มีทั้งชิ้นส่วนที่ดินและมหาสมุทร;
•มีที่ดินและมหาสมุทรขอบเขตที่ถูกกำหนดโดยระดับของอิทธิพลของที่ดินในทะเลและวิวทะเลบนบก. และ
•ไม่สม่ำเสมอของความกว้างความลึกหรือความสูง

ธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจริงที่ แต่สิ่งที่เป็นผลกระทบของมันสำหรับการกำหนดพื้นที่บริเวณชายฝั่งทะเลการเลือกเกณฑ์ที่กำหนดขีด จำกัด แผ่นดินและทะเลของพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่ขึ้นอยู่กับขอบเขตขนาดใหญ่เกี่ยวกับเหตุผลที่ความละเอียดเป็นสิ่งจำเป็น นี้วิธีการ 'ความต้องการที่ขับเคลื่อนด้วย' ความหมายพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่จะกล่าวถึงต่อไปในส่วนถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.2 กำหนดพื้นที่ชายฝั่งทะเล
กำหนดขอบเขตของพื้นที่ชายฝั่งเป็นชายฝั่งวางแผนและจัดการศึกษามากกว่าสนใจ รัฐบาลมักจะสร้างระบบการจัดการ หรือกำหนดนโยบายการตัดสิน คำแนะนำที่มีภายในเป็น
กำหนดพื้นที่ชายฝั่งทะเลนโยบาย หลากหลายวิธีอาจ delineated พื้นที่ดังกล่าวเพื่อใช้วัตถุประสงค์ของนโยบายเฉพาะระบุไว้ในส่วนนี้
1.2.1 คำนิยามทางวิทยาศาสตร์ของพื้นที่ชายฝั่งทะเล
ชายฝั่งเป็นที่การตอบสนองของแผ่นดินและมหาสมุทร ถ้าบรรทัดนี้ประชุมไม่ย้าย กำหนดชายฝั่งจะง่ายมันก็จะสายในแผนที่- แต่กระบวนการธรรมชาติที่ชายฝั่งรูปร่างแบบสูง แตกต่างกันทั้งพื้นที่และเวลา ดังนั้น บรรทัดที่รวมแผ่นดินและมหาสมุทรมีตลอดเวลาย้าย เพิ่มขึ้นและลดลงของกระแสน้ำและผ่านของพายุ,
สร้างภูมิภาคของปฏิสัมพันธ์ระหว่างแผ่นดินและทะเล
มีชิ้นส่วนของสิ่งแวดล้อมชายฝั่งทะเลที่ชัดเจนมีโต้แข็งแกร่งระหว่างแผ่นดินและมหาสมุทร ชายหาด marshes ชายฝั่งทะเล ป่าชายเลน และ ปะการัง fringing รวมทั้ง ส่วนอื่น ๆ อาจจะห่างไกลมากจากฝั่งทันที (ในประเทศ หรือออกทะเล) แต่อย่างไรก็ตามพวกเขาเล่นมีบทบาทสำคัญในการกำหนดทิศจะได้ หนึ่งสำคัญสุดของเหล่านี้เป็นการ
แม่น้ำที่น้ำจืดและตะกอนสิ่งแวดล้อมชายฝั่ง ในกรณีนี้ การจำกัดบริเวณชายฝั่งคือ ขอบเขตลุ่มน้ำที่สามารถพันกิโลเมตรในที่หัวของ catchments ตัวอย่าง ระบบแม่น้ำคงคา-Brahmaputra ตะกอนที่มีฟอร์มมากเทศมาไกลเข้าในเทือกเขาหิมาลัย
ดังนั้น ชายฝั่งอาจคิดเป็นพื้นที่ที่แสดงการเชื่อมต่อระหว่างแผ่นดินและมหาสมุทร และชายฝั่งพื้นที่กำหนด (Ketchum, 1972) เป็น:
วงแผ่นดินแห้งและอยู่ติดทะเลพื้นที่ (น้ำและน้ำท่วมที่ดิน) ในกระบวนการภาคพื้นและที่ดินที่ใช้โดยตรงต่อกระบวนการมหาสมุทรและใช้ และในทางกลับกันได้
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างมหาสมุทร และภาคพื้นกระบวนการและใช้เป็นองค์ประกอบสำคัญของนิยามของ Ketchum: พื้นที่ชายฝั่งทะเลประกอบด้วยการโต้ตอบกับทะเลในบางวิธี และที่ดินพื้นที่มหาสมุทรที่โต้ตอบกับดิน ดังนั้นพื้นที่ชายฝั่งทะเล:
•ประกอบด้วยส่วนประกอบของแผ่นดินและมหาสมุทร;
•มีขอบเขตของแผ่นดินและมหาสมุทรซึ่งถูกกำหนด โดยระดับของอิทธิพลของแผ่นดินมหาสมุทรและมหาสมุทรแผ่นดิน และ
•ไม่สม่ำเสมอความกว้าง ความลึก หรือสูง

ธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจริง แต่ผลของที่อยู่สำหรับการกำหนดพื้นที่ชายฝั่งทะเล เลือกขีดจำกัดที่กำหนดวงเงิน landward และ seaward ของพื้นที่ชายฝั่ง ขึ้นอยู่กับขอบเขตขนาดใหญ่ได้กับทำไมต้องนิยาม วิธีนี้ 'ขับเคลื่อนจำเป็น' จะกำหนดพื้นที่ชายฝั่งจะกล่าวถึงเพิ่มเติมในส่วนถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1.2 กำหนดพื้นที่ชายฝั่ง
ตามมาตรฐานกำหนดขอบเขตของพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่มีมากกว่าดอกเบี้ยเพื่อการศึกษาให้กับผู้จัดการและผู้ที่วางแผนตามแนวชายฝั่ง รัฐบาลมักจะสร้างระบบศาลปกครองหรือตั้งค่านโยบายในการนำทางการตัดสินใจที่ทำงานอยู่ ภายใน พื้นที่ชายฝั่งนโยบาย
ซึ่งจะช่วยกำหนดไว้ความหลากหลายของรูปแบบในที่พื้นที่ดังกล่าวอาจมีขึ้นในการสั่งซื้อในการให้บริการการใช้งานที่มีนโยบายจะกล่าวถึงในหัวข้อนี้.
1.2.1 คำนิยามของทางวิทยาศาสตร์ของพื้นที่ชายฝั่ง
ชายฝั่งคือสถานที่ซึ่งของมหาสมุทรและแผ่นดินตรงกับ ถ้าสายนี้ในการประชุมไม่ได้ย้ายการกำหนดแนวชายฝั่งที่จะมีการทำงานที่ง่าย - จะเป็นสายบนแผนที่แบบเรียบง่ายแต่กระบวนการทางธรรมชาติที่รูปทรงแนวชายฝั่งที่เป็นแบบไดนามิกที่หลากหลายเป็นอย่างสูงในพื้นที่และเวลาทั้งสอง ทำให้สายที่เชื่อมต่อเข้ากับของมหาสมุทรและที่ดินที่ตั้งอยู่อย่างต่อเนื่องด้วยการย้ายขึ้นมาและการล่มสลายของกระแสน้ำและการลงมติของพายุฝนฟ้าคะนอง
การสร้างพื้นที่ของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างทะเลและที่ดิน.
ก็มีบางส่วนของ สภาพแวดล้อม ชายฝั่งทะเลที่เห็นได้ชัดว่ามีการปฏิสัมพันธ์ระหว่างทะเลและการใช้ที่ดินรวมถึงชายหาดต่างๆแอ่งน้ำชายฝั่งทะเลและป่าชายเลนแนวปะการังเขตร้อนปะการังส่วนพื้นที่อื่นๆอาจมีมากอยู่ห่างจากชายฝั่งได้ทันที( ภายใน ประเทศหรือออกไปยังทะเล)แต่พวกเขาก็มีบทบาทสำคัญในการโกนขน หนึ่งในความสำคัญอย่างสูงสุดของเหล่านี้เป็น
ตามมาตรฐานแม่น้ำหลายสายที่นำตะกอนและน้ำจืดเพื่อ สภาพแวดล้อม ชายฝั่ง. ในกรณีนี้การจำกัดเข้าสู่พื้นที่ด้านในเพื่อไปยังชายฝั่งแม่น้ำที่มีขอบเขตที่สามารถหลายพันกิโลเมตรพื้นที่ ภายใน ที่หัวของ catchments ตัวอย่างเช่นระบบแม่น้ำ ganges-brahmaputra ที่มีตะกอนรูปแบบของบังกลาเทศเพิ่มขึ้นในประเทศที่อยู่ห่างไกลในเทือกเขาหิมาลัย.
ดังนั้นแนวชายฝั่งที่อาจได้รับการคิดว่าเป็นพื้นที่ที่แสดงการเชื่อมต่อระหว่างดินและมีวิวทิวทัศน์ของมหาสมุทรและพื้นที่ชายฝั่งที่กำหนด( ketchum 1972 )เป็นคลื่นความถี่
ของพื้นที่มหาสมุทรบริเวณใกล้เคียงและดินแห้ง(น้ำและที่ดินอยู่ใต้น้ำ)ในที่ดินและกระบวนการของโลกใช้มีผลกระทบต่อกระบวนการแห่งท้องมหาสมุทรโดยตรงและใช้และในทางกลับกัน.
เป็นส่วนประกอบที่สำคัญของความละเอียดของ ketchum มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างกระบวนการแห่งท้องมหาสมุทรและของโลกและการใช้พื้นที่แนวชายฝั่งมีที่ดินซึ่งพร้อมด้วยวิวทิวทัศน์ของมหาสมุทรได้โต้ตอบในทางใดก็ทางหนึ่งของมหาสมุทรและพื้นที่ซึ่งมีที่ดิน ดังนั้นพื้นที่แนวชายฝั่ง:
•ประกอบด้วยส่วนประกอบและที่ดินของมหาสมุทรทั้ง
•ขอบเขตมีที่ดินและมหาสมุทรที่ถูกกำหนดโดยระดับที่มีอิทธิพลของแผ่นดินที่อยู่บนมหาสมุทรและวิวทิวทัศน์ของมหาสมุทรที่อยู่บนบกและ
•ไม่ได้ของความลึกความกว้างของสม่ำเสมอหรือความสูง.

ธรรมชาติของการเปลี่ยนไปจริงแต่สิ่งที่มีความเกี่ยวพันกับการกำหนดพื้นที่แนวชายฝั่งที่.การเลือกเกณฑ์ขั้นต่ำที่กำหนดขีดจำกัดแนวและไปทางฝั่งของพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่ขึ้นอยู่กับในขอบเขตที่กว้างใหญ่ที่ว่าทำไมความละเอียดที่ต้องการ "ต้อง - ขับรถ'วิธีนี้เพื่อความละเอียดพื้นที่ชายฝั่งทะเลคือมีประเด็นเพิ่มเติมในส่วนถัดไป