The influence of linoleic acid cont

The influence of linoleic acid content and tocopherol isomeric composition on the frying performance of
high oleic sunflower oil was evaluated during a 14-day restaurant style frying operation. At equal linoleic
acid content, no significant difference was observed between high oleic sunflower oil containing only atocopherol
and the sample containing a mixture of a-, c-, and d-isomers as measured by the amount of
total polar components, oligomers, anisidine value, and free fatty acids. On the contrary, at similar
tocopherol isomeric composition, high oleic sunflower oil containing lower amount of linoleic acid
showed superior frying stability compared to the sample with a higher content of linoleic acid, suggesting
that the frying performance of high oleic sunflower oil is dictated primarily by the level of linoleic acid,
with the tocopherol isomeric composition of the oil having no significant influence. In all oil samples, the
loss of c-tocopherol was higher than the corresponding loss of a-tocopherol.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิทธิพลของกรด linoleic เนื้อหาและ tocopherol isomeric ประกอบกับประสิทธิภาพของทอดน้ำมันดอกทานตะวันโอเลอิคสูงถูกประเมินในลักษณะ 14 วันอาหารทอดการดำเนินงาน ที่ linoleic เท่ากรดเนื้อหา ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่สังเกตระหว่างสูงโอเลอิคน้ำมันดอกทานตะวันประกอบด้วย atocopherol เท่านั้นและตัวอย่างที่ประกอบด้วยส่วนผสมของการ ซี- และ d-isomers วัดจากจำนวนรวมขั้วประกอบ oligomers ค่า anisidine และกรดไขมันอิสระอีกครั้ง ดอก ที่คล้ายกันtocopherol isomeric ประกอบ สูงโอเลอิคน้ำมันดอกทานตะวันประกอบด้วยจำนวนกรด linoleic ต่ำแสดงให้เห็นว่าเสถียรภาพทอดเหนือกว่าเมื่อเทียบกับตัวอย่างที่ มีเนื้อหาที่สูงของกรด linoleic แนะนำว่า ประสิทธิภาพของน้ำมันดอกทานตะวันโอเลอิคสูงทอดจะบอกเป็นหลัก โดยระดับของกรด linoleicมี tocopherol isomeric ส่วนประกอบของน้ำมันที่มีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญไม่ ในตัวอย่างทั้งหมดของน้ำมัน การสูญเสียซี-tocopherol สูงกว่าสูญเสีย a tocopherol ที่สอดคล้องกันได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อิทธิพลของปริมาณกรดไลโนเลอิกและโทโคฟีรอองค์ประกอบ isomeric
กับประสิทธิภาพของทอดน้ำมันดอกทานตะวันโอเลอิกสูงถูกประเมินในระหว่างการดำเนินการทอดสไตล์ร้านอาหาร14 วัน ไลโนเลอิกที่เท่ากับปริมาณกรด, ไม่แตกต่างกันพบว่าระหว่างน้ำมันดอกทานตะวันโอเลอิกสูงที่มีเพียง atocopherol และตัวอย่างที่มีส่วนผสมของ a- ที่ c- และ d-isomers โดยวัดจากปริมาณของส่วนประกอบขั้วโลกรวมoligomers ค่า anisidine และกรดไขมันอิสระ ในทางตรงกันข้ามที่คล้ายกันองค์ประกอบ isomeric โทโคฟีรอน้ำมันดอกทานตะวันโอเลอิกสูงที่มีจำนวนที่ลดลงของกรดไลโนเลอิกที่แสดงให้เห็นความมั่นคงทอดที่เหนือกว่าเมื่อเทียบกับกลุ่มตัวอย่างที่มีปริมาณที่สูงขึ้นของกรดไลโนเลอิกบอกว่าประสิทธิภาพการทอดน้ำมันดอกทานตะวันโอเลอิกสูงเป็นdictated หลักโดย ระดับของกรดไลโนเลอิกที่มีโทโคฟีรอisomeric องค์ประกอบของน้ำมันไม่มีอิทธิพล ในตัวอย่างน้ำมันที่สูญเสียของโทโคฟีรอคสูงกว่าการสูญเสียที่สอดคล้องกันของโทโคฟีรอ