Hou Ge, give me a ticket!”“Brother

Hou Ge, give me a ticket!”

“Brother Fei, are there still any tickets? Just one will do.”

“Sister Xiao Lu, please just give me one. My friend really wants to come. If I don’t get one for him, how can I show my face!”

Xiao Lu did not know whether to laugh or to cry, “But I don’t have any.”

“Help me to find one, please. Thank you.”

“Oh, alright then. Teacher Zhang, can you give me two of your tickets?” Xiao Lu could only turn to Zhang Ye for help.

The 50 tickets from before were already handed out to the team earlier. Zhang Ye had received ten tickets himself. Since he did not know many people in the station, he handed them to Xiao Lu, “Take them.”

This afternoon, Hu Fei’s program team had become highly sought after. It was difficult to get ahold of a ticket from them!

Later on, the people from the advertising section who knew Zhang Ye from before also wanted some tickets. But Zhang Ye had none left. He was practically empty.

Xiao Lu wiped off her sweat, “So our program is this popular?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hou Ge ค่ะตั๋ว"พี่เฟย มียังตั๋วใด ๆ เพียงหนึ่งจะทำ""น้อง Xiao Lu เพียงข้าพเจ้าหนึ่ง เพื่อนของฉันจริง ๆ อยากจะมา ถ้าไม่ได้รับหนึ่งสำหรับเขา ว่าฉันจะแสดงใบหน้าของฉัน"Xiao Lu ไม่รู้ว่า จะหัวเราะ หรือร้องไห้ "แต่ฉันไม่ได้ใดๆ""ช่วยฉันเพื่อค้นหา กรุณา ขอบคุณค่ะ""โอ้ ไรแล้ว ครูจาง คุณสามารถให้ฉันสองตั๋วของคุณ" Xiao Lu อาจหันไปจางเยเท่านั้นสำหรับความช่วยเหลือตั๋ว 50 จากก่อนถูกแล้วแจกทีมก่อนหน้านี้ จางเย่ได้รับสิบตั๋วเอง เพราะเขาไม่รู้จักหลายคนในสถานี เขามอบพวกเขาให้ Xiao Lu "ใช้ได้"บ่ายนี้ ทีมโปรแกรม Hu Fei ได้กลายเป็นที่ต้องการ ก็ยาก ahold ของบัตรจากพวกเขาภายหลังเมื่อ คนจากโฆษณาส่วนที่รู้จางเย่จากก่อนยัง ต้องตั๋วบาง แต่จางเยไม่มีเหลือ เขาได้จริงเปล่าXiao Lu เช็ดออกเหงื่อของเธอ "เพื่อให้โปรแกรมของเราคือยอดนิยมนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hou Ge ให้ฉันตั๋ว! "

" น้องเฟยจะยังคงมีตั๋วใด ๆ เพียงหนึ่งจะทำ. "

" น้องสาว Xiao Lu โปรดให้ฉันหนึ่ง เพื่อนของฉันจริงๆต้องการที่จะมา ถ้าฉันไม่ได้รับหนึ่งสำหรับเขาว่าฉันสามารถแสดงใบหน้าของฉัน! "

Xiao Lu ไม่ทราบว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้" แต่ผมไม่ได้ใด ๆ . "

" ช่วยฉันจะหาคนโปรด ขอบคุณ. "

" โอ้ไม่เป็นไรแล้ว ครูเหวยคุณสามารถให้ฉันสองตั๋วของคุณ? "Xiao Lu เพียงจะหันไปจางเจ้าเพื่อขอความช่วยเหลือ.

50 ตั๋วจากก่อนที่จะถูกส่งออกไปแล้วมาร่วมทีมก่อนหน้านี้ Zhang ท่านได้รับตั๋วสิบตัวเอง นับตั้งแต่ที่เขาไม่ได้รู้ว่าคนจำนวนมากในสถานีที่เขามอบให้พวกเขา Xiao Lu, "พาพวกเขา."

บ่ายวันนี้ทีมงานโปรแกรม Hu เฟได้กลายเป็นที่แสวงหาอย่างหลัง มันเป็นเรื่องยากที่จะได้รับเอโฮลด์ของตั๋วจากพวกเขา!

ต่อมาผู้คนจากส่วนการโฆษณาที่รู้ว่าเจ้าจางจากก่อนยังต้องการตั๋วบาง แต่จางท่านทั้งหลายได้มีใครเหลือ เขาเป็นจริงที่ว่างเปล่า.

Xiao Lu เช็ดออกเหงื่อของเธอ "ดังนั้นโปรแกรมของเราเป็นที่นิยมเช่นนี้?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หูเกอ เอาตั๋วให้ฉัน ! "" น้องเฟย ยังมีตั๋วใด ๆ ? เพียงหนึ่งจะทำ . "" พี่เสี่ยวลู่ ได้โปรดเอามาให้ฉันตัวนึงค่ะ เพื่อนของฉันต้องการที่จะมา ถ้าฉันไม่ได้รับหนึ่งสำหรับเขา แล้วฉันจะเอาหน้า ! "เสี่ยวลู่ ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ แต่ฉัน ไม่ มี ใด ๆ . "" ช่วยผมหาหน่อย ขอบคุณ . . . "" อ๋อ งั้นไม่เป็นไร ครูจาง , คุณสามารถให้ฉันสองของตั๋วของคุณ " เสี่ยวลู่ก็เปิดเจ้าจาง ช่วย50 ใบ ก่อนจากก็ให้มาร่วมทีมก่อนหน้านี้ จาง ท่านได้รับสิบบัตรตัวเอง เพราะเขาไม่ได้รู้จักคนมากมายในสถานีรถไฟ เขายื่นให้เสี่ยวลู่ " ใช้เวลา " .บ่ายนี้ทีมของหูเฟยโปรแกรมได้กลายเป็นขออย่างหลัง มันเป็นเรื่องยากที่จะได้รับ ahold ของตั๋วจากพวกเขาต่อมา ผู้คนจากโฆษณาส่วนที่รู้ว่าจางเย ก่อนจากยังต้องการตั๋ว แต่จางเย ไม่มีเหลือ เขาเกือบจะว่างเปล่าเสี่ยวลู่เช็ดออกเหงื่อของเธอ , " เพื่อให้โปรแกรมของเรานี้เป็นที่นิยม ? "