Within the Xiao Clan mountain villa

Within the Xiao Clan mountain village, Xiao Chang’en’s face was filled with enthusiasm as he gazed at Meng Hao. His fellow clansmen stared with similar fanaticism. Meng Hao nodded toward them, but said nothing. He entered his shielded room next to the lake, holding Sang Luo by the neck. The lightning mist appeared.

He sat down cross-legged and loosened his grip on Sang Luo. He didn’t fight back, but instead stood there pale-faced in front of Meng Hao, a look of respect shining in his eyes. Inside, however, he was nervously waiting for his older brother to arrive and save him. His tiny eyes darted around, eventually falling upon the hat, which still stood next to the lake. He heard the hat’s garrulous voice, but didn’t dare to stare. He suddenly got the feeling that this place was incredibly bizarre, even more ghastly than his own remote, lonely mountain.

Meng Hao looked at Sang Luo for a moment, trying to decide what to do with him. Finally, he lifted his hand into the air and made a grasping motion. The aura emanating from Sang Luo’s body condensed into Meng Hao’s palm. It seemed invisible, but to Meng Hao, it was very prickly and irritating in nature.

He frowned, looking closer at the aura. His eyes flickered.

“Could this be Demonic Qi….?” he murmured to himself. He let the aura disperse, and then looked closely over Sang Luo. Sang Luo felt goosebumps underneath Meng Hao’s gaze.

“Fellow Daoist….” he said, but was interrupted by Meng Hao.

“There’s an evildoing Cultivator here who needs to be converted….” he said and then coughed lightly. Hearing this, Sang Luo gaped in astonishment. Suddenly, the meat jelly, which had been talking to the fish in the lake just now, leaped up and seemed to stare fixedly at Sang Luo.

“Who? Who is it?” said the meat jelly excitedly, rushing over. “You? My poor evildoer, you can’t do that! It’s immoral. In the name of Justice, allow me to convert you….” Before Sang Luo could even react, Meng Hao flicked his sleeve, pushing him backward and snatching his bag of holding. At the same time, the black net shot out and wrapped up Sang Luo tightly.

Then Meng Hao shot backward, putting some space between himself and Sang Luo, who watched stupefied as all of this happened. At that instant, the meat jelly hat landed onto Sang Luo’s head.

It sighed. “Child, there’s no need to fear. Just behave, and allow the mighty embodiment of Justice to lead you back from the path of wickedness….” It seemed to be fairly leaping with excitement. “What a well-behaved little child. There’s no need to resist, no need fight back, no need to feel perplexed. I will help you. Listen, the first thing you need to do is….” As the meat jelly prattled on, Sang Luou’s body began to tremble. However, he didn’t dare to fight back.

Meng Hao felt a bit sorry for Sang Luo. He erased the branding within Sang Luo’s bag of holding. When he opened it, his eyes shined brightly. There was quite an accumulation of Spirit Stones inside, many times more than that which had been given to him by the Xiao Clan.

“This should be just about the amount I need for duplication purposes. Plus, I have a handful of bags of holding that I acquired in the Black Sieve Sect’s Blessed Land. There are a few Sieve Earth Pills in those. Not many, but a few.” He waved his hand, causing the lightning mist to condense so that no one in the area could see inside. Then, he pulled out the copper mirror and began to duplicate.

Time passed, and soon dusk fell. From outside the lightning mist, enraged shouting could be heard coming out of Sang Luo’s mouth. It seemed to be filled with an indescribable torment and misery.

“Be quiet! Let me go! Aaahhhhhh! You damned hat! Shut up!!”

“Ai, don’t be like that, child. You know… you interrupted me. I forgot where I left off. Oh well, I’ll just start over. Listen well, okay? The path of evil is filled with thistles and thorns. But don’t worry, child, I’m here. I definitely will not allow the thistles and thorns to stab into your tender buttocks….”

Meng Hao glanced outside, feeling a bit sympathetic for Sang Luo. Then he looked down at the several dozen or so Sieve Earth Pills in front of him. He took a deep breath, and then picked one up and placed it into his mouth.

It dissolved as soon as it entered, turning into a wave of spiritual power that Meng Hao had not felt enter his body in a long time. His body was like a parched desert suddenly inundated with nourishing water; his face lit up, and he closed his eyes to begin doing breathing exercises.

Slowly, he filtered out the sounds of the outside world and sank into Cultivation. One pill. Two pills. Three pills…. As he swallowed the pills, beams of moonlight in the night sky began to twist and turn. The descended down toward the earth, and onto Meng Hao.

From a distance, it had the appearance of a massive sheet of silk descending upon the Xiao Clan.

The Sieve Earth Pill really did deserve to be called a divine pill of the Black Sieve Sect, and one o

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายในหมู่บ้านบนภูเขาเสี่ยวแซ่เสี่ยวใบหน้าของ Chang'En ก็เต็มไปด้วยความกระตือรือร้นในขณะที่เขาจ้องมองเม้งเฮา เพื่อนผู้ดีของเขาจ้องมองด้วยความคลั่งคล้ายกัน เม้งเฮาพยักหน้าไปทางพวกเขา แต่ไม่พูดอะไร เขาเข้ามาในห้องของเขาป้องกันติดกับทะเลสาบถือ Sang Luo คอ หมอกฟ้าผ่าปรากฏ. เขานั่งลงไขว่ห้างและคลายจับของเขาใน Sang Luo เขาไม่ได้กลับมาต่อสู้ แต่แทนที่จะยืนอยู่ที่นั่นซีดเผือดในด้านหน้าของเม้งเฮาลักษณะของการเคารพส่องแสงในดวงตาของเขา ภายใน แต่เขาก็ประหม่ารอให้พี่ชายของเขาที่จะมาถึงและช่วยเขา ดวงตาของเขาเล็ก ๆ พุ่งไปรอบ ๆ ในที่สุดก็ตกลงมาบนหมวกซึ่งยังคงยืนอยู่ติดกับทะเลสาบ เขาได้ยินเสียงพูดพล่ามหมวก แต่ไม่กล้าที่จะจ้องมอง เขาก็มีความรู้สึกว่าสถานที่นี้เป็นที่แปลกประหลาดอย่างไม่น่าเชื่อมากยิ่งขึ้นน่ากลัวกว่าระยะไกลของเขาเองภูเขาเหงา. เม้งเฮามองที่ Sang Luo สำหรับช่วงเวลาที่พยายามที่จะตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรกับเขา ในที่สุดเขายกมือของเขาไปในอากาศและทำให้การเคลื่อนไหวโลภ ออร่าเล็ดลอดออกมาจากร่างกาย Sang Luo ของข้นลงบนฝ่ามือเม้งเฮาส์ ดูเหมือนว่ามันจะมองไม่เห็น แต่เม้งเฮาก็เป็นอย่างมากที่เต็มไปด้วยหนามและระคายเคืองในธรรมชาติ. เขาขมวดคิ้วมองใกล้ที่ออร่า ดวงตาของเขา flickered. "นี่อาจจะเป็นปีศาจฉี ... .?" เขาพากันบ่นกับตัวเอง เขาปล่อยให้แยกย้ายกันกลิ่นอายแล้วมองอย่างใกล้ชิดกว่า Sang Luo Sang Luo รู้สึกขนลุกอยู่ภายใต้สายตาของเม้งเฮา. "เพื่อนร่วม Daoist ... ." เขากล่าว แต่ถูกขัดจังหวะโดยเม้งเฮา. "มีการกระทำชั่วเกษตรกรที่นี่ที่จะต้องมีการแปลงเป็น ... ." เขากล่าวและจากนั้นไอเบา ๆ ได้ยินอย่างนี้แล้ว Sang Luo อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ ทันใดนั้นเนื้อวุ้นซึ่งได้รับการพูดคุยกับปลาในทะเลสาบเพียงแค่ตอนนี้กระโดดขึ้นและดูเหมือนจะจ้องเป๋งที่ Sang Luo. "ใคร? มันเป็นใคร? "กล่าวว่าเนื้อวุ้นพล่านวิ่งมากกว่า "เธอ? ผู้ร้ายที่น่าสงสารของฉันคุณจะไม่สามารถทำอย่างนั้น! มันเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรม ในนามของความยุติธรรมให้ผมแปลงคุณ ... . "ก่อน Sang Luo ยังสามารถตอบสนองเม้งเฮาสะบัดแขนเสื้อของเขาผลักดันให้เขากลับไปและคว้ากระเป๋าของเขาในการถือครอง ในเวลาเดียวกัน, สุทธิสีดำยิงออกและห่อขึ้น Sang Luo แน่น. แล้วเม้งเฮายิงย้อนหลังวางพื้นที่บางส่วนระหว่างตัวเขาและร้องเพลง Luo, คนที่เฝ้าดูมึนงงเป็นทั้งหมดของเรื่องนี้เกิดขึ้น ในทันทีที่หมวกเนื้อวุ้นที่ดินบน Sang หัวของ Luo. มันถอนหายใจ "เด็กไม่มีความจำเป็นที่จะต้องกลัว เพียงประพฤติและอนุญาตให้มีศูนย์รวมที่ยิ่งใหญ่ของผู้พิพากษาที่จะนำคุณกลับมาจากเส้นทางของความชั่วร้าย ... . "มันดูเหมือนจะเป็นธรรมกระโดดด้วยความตื่นเต้น "สิ่งที่เด็กเล็ก ๆ มีความประพฤติดี ไม่มีความจำเป็นที่จะต่อต้านไม่จำเป็นต้องกลับมาต่อสู้ของไม่จำเป็นต้องรู้สึกงง ฉันจะช่วยให้คุณ. ฟังสิ่งแรกที่คุณต้องทำคือ ... . "ในฐานะที่เป็นเจลลี่เนื้อ prattled บน Sang ร่างกาย Luou เริ่มสั่น แต่เขาไม่กล้าที่จะกลับมาต่อสู้. เม้งเฮารู้สึกบิตขอโทษสำหรับ Sang Luo เขาลบการสร้างตราสินค้าภายในถุง Sang Luo การถือหุ้น เมื่อเขาเปิดตาของเขาส่องสว่างสดใส มีค่อนข้างการสะสมของหินวิญญาณภายในหลายครั้งมากกว่านั้นซึ่งได้รับมอบให้กับเขาโดยเสี่ยวแซ่. "นี้ควรจะเป็นเพียงเกี่ยวกับจำนวนเงินที่ฉันต้องการเพื่อวัตถุประสงค์ในการทำสำเนา นอกจากนี้ผมได้หยิบถุงของการถือครองที่ผมได้มาในสีดำตะแกรงนิกายสุขที่ดิน มีเพียงไม่กี่ยาตะแกรงโลกในพื้นที่ที่มี ไม่มาก แต่ไม่กี่. "เขาโบกมือก่อให้เกิดหมอกฟ้าผ่ารวมตัวเพื่อให้ไม่มีใครในพื้นที่จะได้เห็นภายใน จากนั้นเขาดึงออกมาจากกระจกทองแดงและเริ่มที่จะทำซ้ำ. เวลาผ่านไปและเร็ว ๆ นี้โพล้เพล้ จากนอกหมอกฟ้าผ่าตะโกนแค้นอาจจะได้ยินออกมาจากปากของ Sang Luo ของ มันดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมานและความทุกข์ยากสุดจะพรรณนา. "เงียบ! ปล่อยฉันไป! Aaahhhhhh! คุณหมวกไอ้! หุบปาก !! " " ไอไม่ได้เป็นเช่นนั้นเด็ก คุณจะรู้ว่า ... คุณขัดจังหวะฉัน ฉันลืมที่ฉันซ้ายปิด โอ้ดีฉันเพิ่งจะเริ่มต้น ฟังกันได้ไหม เส้นทางของความชั่วร้ายเต็มไปด้วยหนามและหนาม แต่ไม่ต้องกังวลเด็กฉันอยู่ที่นี่ แน่นอนฉันจะไม่อนุญาตให้มีหนามและหนามจะแทงเข้าไปในก้นซื้อของคุณ ... . " เม้งเฮาชำเลืองมองออกไปข้างนอกรู้สึกบิตขี้สงสารสำหรับ Sang Luo จากนั้นเขาก็มองลงไปที่หลายโหลหรือดังนั้นยาตะแกรงโลกในด้านหน้าของเขา เขาเอาหายใจลึก ๆ แล้วหยิบขึ้นมาและวางมันลงไปในปากของเขา. มันละลายเร็วที่สุดเท่าที่มันเข้ามากลายเป็นคลื่นของพลังทางจิตวิญญาณที่เม้ง Hao ไม่ได้รู้สึกว่าเข้าสู่ร่างกายของเขาในระยะเวลานาน ร่างกายของเขาเป็นเหมือนทะเลทรายแห้งจู่ ๆ น้ำท่วมด้วยน้ำบำรุง; ใบหน้าของเขาสว่างขึ้นและเขาปิดตาของเขาที่จะเริ่มต้นการทำแบบฝึกหัดการหายใจ. ช้าเขากรองออกเสียงของโลกภายนอกและจมลงไปในการเพาะปลูก หนึ่งเม็ด สองเม็ด สามเม็ด ... ในขณะที่เขากลืนกินยาคานของแสงจันทร์ในท้องฟ้ากลางคืนเริ่มบิดและเปิด ลงลงไปบนแผ่นดินโลกและเข้าสู่เม้งเฮา. จากระยะไกลมันมีลักษณะของแผ่นขนาดใหญ่ของผ้าไหมลงอยู่เหนือเสี่ยวแซ่. the ตะแกรงโลกยาจริงๆไม่สมควรที่จะถูกเรียกว่าเป็นยาของพระเจ้าสีดำตะแกรงนิกาย และหนึ่ง o

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายในเสี่ยวเผ่าภูเขาหมู่บ้าน ใบหน้าของเสี่ยว chang"en เต็มไปด้วยความกระตือรือร้นที่เขาจ้องมอง เมิ่งฮ่าว clansmen เพื่อนของเขาจ้องกับความบ้าที่คล้ายคลึงกัน เมิ่งเฮ่าพยักหน้าไปทางพวกเขา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เขาเข้าไปในห้องของเขาหรือติดกับทะเลสาบ ถือ ซาง หลัวจากคอ สายฟ้าหมอกปรากฏเขานั่งไขว้ขา และคลายมือของเขาบนซังหลอ . เขาไม่ได้ตอบโต้ แต่ยืนหน้าซีด เจอหน้าเมิงเฮาดูเคารพส่องแสงในสายตาของเขา ภายใน อย่างไรก็ตาม เขากระสับกระส่ายรอพี่ชายของเขาที่จะมาถึงและช่วยเขา ตาเล็กๆของเขาเคลื่อนไหวไปรอบๆ ในที่สุดก็ตกลงมาบนหมวก ซึ่งยังคงยืนอยู่ข้างๆทะเลสาบ เขาได้ยินเสียงหมวกจ้อ แต่ไม่กล้ามอง จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่าสถานที่นี้อย่างประหลาด น่ากลัวยิ่งกว่าของตัวเองระยะไกล , ภูเขาที่โดดเดี่ยวเมิ่งฮ่าวมองซางหลัว สักครู่ พยายามที่จะตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรกับเขา ในที่สุดพระองค์ก็ทรงยกพระหัตถ์ขึ้นในอากาศและทำให้การจับการเคลื่อนไหว ออร่ากระจายจากซังหลัวตัวย่อเป็น เหม็ง ห่าว ปาล์ม ดูเหมือนจะมองไม่เห็น แต่เมิงเฮา มันค่อนข้างเรื่องมาก และน่ารำคาญในธรรมชาติเขาขมวดคิ้ว มองใกล้ที่ออร่า ดวงตาของเขาริบหรี่ลง ." นี่อาจเป็นปีศาจฉี . . . . . . . ? " เขาพึมพำกับตัวเอง เขาปล่อยออร่ากระจาย แล้วมองอย่างใกล้ชิดในช่วงร้องหลอ . ซางหลัวรู้สึกขนลุกใต้ เหม็ง เฮาการเพ่งมอง" เพื่อน daoist . . . . . . . " เขาพูด แต่ก็ถูกขัดจังหวะโดยเมิ่งเฮ่า" มีการกระทำผิดมีที่นี่ที่ต้องเปลี่ยน . . . . . . . " เขาพูดแล้วกระแอมเบาๆ ได้ยินแบบนี้ ซัง หลัว gaped ในความประหลาดใจ ทันใดนั้น เนื้อวุ้น ซึ่งได้คุยกับปลาในทะเลสาบแล้วกระโดดขึ้นและดูเหมือนจะจ้องเป๋งที่ร้องหลอ ." ใคร ? มันเป็นใคร ? " บอกว่า เนื้อวุ้น อย่างตื่นเต้น รีบจบ " คุณ คนที่ทำสิ่งที่ชั่วร้ายที่น่าสงสารของฉัน , เธอทำอย่างนั้นไม่ได้นะ มันผิดศีลธรรม ในนามแห่งความยุติธรรม ให้ผมแปลงคุณ . . . . . . . " ก่อนที่ซังหลัวจะตอกกลับ เมิ่งฮ่าวสะบัดแขนของเขา เขาผลักเขาถอยหลังและแย่งกระเป๋าไว้ ในเวลาเดียวกัน , ตาข่ายสีดำยิงออกและห่อขึ้นร้องเพลงลูแน่นจากนั้นเมิ่งฮ่าวยิงไปข้างหลัง วางระยะห่างระหว่างตัวเองและซางหลัวที่ดูมึนงง ทั้งหมดนี้เกิดขึ้น ตอนนั้น เนื้อวุ้นหมวกลงบนศีรษะหลัวร้องเพลงของมันก็ถอนหายใจ " ลูก ไม่ต้องไปกลัว แค่ทำตัวดีๆ และให้รวมผู้ทรงความยุติธรรมที่จะนำคุณกลับมาจากเส้นทางของความชั่วร้าย . . . . . . . " ดูเหมือนจะค่อนข้างกระโดดด้วยความตื่นเต้น " สิ่งที่ประพฤติดีเด็กน้อย ไม่ต้องฝืน ไม่ต้องต่อสู้ ไม่ต้องรู้สึกงงงวย ผมจะช่วยคุณ ฟังนะ สิ่งแรกที่คุณต้องทำคือ . . . . . . . " เป็นเนื้อวุ้น prattled , ซัง luou ร่างกายเริ่มสั่น อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าที่จะต่อสู้กลับเมิ่งฮ่าวรู้สึกผิดนิดหน่อยที่ร้องหลอ . เขาลบตราสินค้าภายในซังหลัวเป็นกระเป๋าถือ เมื่อเขาเปิดมัน ดวงตาของเขาส่องประกายเจิดจ้า มีค่อนข้างการทับถมของหินวิญญาณภายใน มากกว่าที่เคยให้กับเขาโดยเสี่ยวเผ่าหลายครั้ง" นี้ควรเป็นเพียงเกี่ยวกับจำนวนเงินที่ฉันต้องการเพื่อวัตถุประสงค์ในการทำซ้ำ แล้วฉันก็หยิบกระเป๋าถือ ที่ฉันได้มาในตะแกรงสีดำนิกายของแผ่นดินที่ได้รับพระพร มีไม่กี่ตัวยาในแผ่นดินนั้น ไม่มาก แต่ไม่กี่ . " เขาโบกมือ ก่อให้เกิดสายฟ้าหมอกบีบเพื่อให้หนึ่งในพื้นที่สามารถเห็นภายใน แล้วเขาก็ดึงออก กระจกทองแดง และเริ่มที่จะเลียนแบบเวลาผ่านไป และในไม่ช้า มืดลง จากภายนอกสายฟ้าหมอกโมโหตะโกนอาจจะได้ยินออกมาจากปากหลัวร้องเพลงของ มันดูเหมือนจะเต็มไป ด้วยการลงโทษสุดจะพรรณนาและความทุกข์ยาก" เงียบ ! ! ! ปล่อยข้าไป ! aaahhhhhh ! ไอ้หมวก หุบปาก ! ! "" ไอ อย่าเป็นแบบนั้น เด็ก คุณรู้ . . . . . . . คุณมาขัดจังหวะผม ฉันลืมที่ฉันซ้ายปิด โอ้ ดี ฉันก็จะเริ่มต้นใหม่ ฟังให้ดีนะ , โอเค ? เส้นทางแห่งความชั่วร้ายที่เต็มไปด้วยขวากหนาม . แต่ไม่ต้องห่วงนะลูก ฉันอยู่นี่ แน่นอนผมจะไม่อนุญาตให้ขวากหนามแทงเข้าไปที่อ่อนโยนของคุณก้น . . . . . . . "เมิ่งฮ่าวมองภายนอกรู้สึกสงสารนิดๆ ซาง หลัว . แล้วเขาก็มองลงมาที่หลายโหลหรือดังนั้นตะแกรงโลกยาต่อหน้าเขา เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และจากนั้นเลือกหนึ่งขึ้นและใส่มันเข้าไปในปากของเขามันละลายทันทีที่เข้ากลายเป็นคลื่นพลังทางจิตวิญญาณ ที่เมิ่งเฮ่าไม่ได้รู้สึกใส่ร่างกายของเขามานานแล้ว ร่างกายของเขาเป็นเหมือนแห้งแล้งทะเลทรายก็เจิ่งนอง ด้วยคุณค่าน้ำ ใบหน้าของเขาสว่างขึ้น เขาหลับตาลงเพื่อเริ่มต้นทำแบบฝึกหัดหายใจอย่างช้าๆ มันกรองออกเสียงของโลกภายนอก และจมลงในการเพาะปลูก หนึ่งเม็ด เม็ด สามเม็ด . . . . . . . เขากลืนยาเม็ด คานของแสงจันทร์ในคืนที่ท้องฟ้าเริ่มบิดและเปลี่ยน ที่ตกทอดลงมาสู่พื้นโลก และเข้าสู่เมิ่งเฮ่าจากระยะไกล มีลักษณะเป็นแผ่นขนาดใหญ่ของผ้าลงบนเสี่ยวเผ่า