‘‘Duration’’ is defined as the time

‘‘Duration’’ is defined as the time spent on a sub-function, i.e., the
difference between the requested time of two adjacent entries in
a session. We conjecture that, as the time spent on a sub-function
increases, the likelihood of the elder becoming interested in the
sub-function increases. Typically, an elder quickly jumps to another
sub-function if a sub-function is not useful. However, a quick jump
might also result from the short operating length of a sub-function.
Hence, normalizing ‘‘Duration’’ by the operating length of the subfunction,
that is, by the basic operating time of the sub-function,
is more appropriate. Eq. (2) is used to measure the ‘‘Duration’’ of
a sub-function,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

''เวลา '' ถูกกำหนดเป็นเวลาที่ใช้ในฟังก์ชันย่อย เช่น การความแตกต่างระหว่างสองรายการติดกันเวลาร้องขอเซสชัน เรานึกว่า เป็นเวลาที่ใช้ในฟังก์ชันย่อยเพิ่มขึ้น โอกาสของผู้สูงอายุที่เป็นความสนใจในการฟังก์ชันย่อยที่เพิ่มขึ้น โดยปกติ ผู้สูงอายุกระโดดไปอีกอย่างรวดเร็วฟังก์ชันย่อยถ้าฟังก์ชันย่อยที่ไม่มีประโยชน์ อย่างไรก็ตาม กระโดดอย่างรวดเร็วอาจยังผลจากระยะการดำเนินงานยาวของฟังก์ชันย่อยนั้นดังนั้น normalizing ''เวลา '' โดยปฏิบัติการ subfunctionคือ เวลาการทำงานพื้นฐานของฟังก์ชันย่อยไม่เหมาะสม Eq. (2) ใช้สำหรับวัด ''ระยะเวลา ''ฟังก์ชันย่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'' ระยะเวลา '' ถูกกำหนดให้เป็นเวลาที่ใช้ในการย่อยทำงานกล่าวคือ
ความแตกต่างระหว่างเวลาที่ร้องขอของสองรายการติดกันใน
เซสชั่น เราคาดว่าเป็นเวลาที่ใช้ในการย่อยฟังก์ชั่น
ที่เพิ่มขึ้นน่าจะเป็นของพี่ที่กลายเป็นที่สนใจใน
การเพิ่มขึ้นของฟังก์ชั่นย่อย โดยปกติผู้สูงอายุอย่างรวดเร็วกระโดดไปยังอีก
ย่อยฟังก์ชัน IF ย่อยฟังก์ชั่นที่ไม่เป็นประโยชน์ อย่างไรก็ตามกระโดดอย่างรวดเร็ว
นอกจากนี้ยังอาจเป็นผลมาจากความยาวของการดำเนินงานในระยะสั้นของย่อยฟังก์ชั่น.
ดังนั้น normalizing '' ระยะเวลา '' โดยความยาวการดำเนินงานของ subfunction ที่
ว่าคือโดยระยะเวลาการทำงานพื้นฐานของการย่อยฟังก์ชั่น
คือ ที่เหมาะสมมากขึ้น อีคิว (2) ถูกนำมาใช้ในการวัด '' ระยะเวลา '' ของ
ย่อยฟังก์ชั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

'duration ' ' ' หมายถึง เวลาที่ใช้ในฟังก์ชันย่อย ได้แก่ความแตกต่างระหว่างสองรายการติดกันในเวลาที่ร้องขอเซสชัน เราเดาว่า เป็น เวลา ที่ใช้ในฟังก์ชันย่อยเพิ่มโอกาสของผู้เฒ่ากลายเป็นที่สนใจในฟังก์ชันย่อยเพิ่มขึ้น โดยทั่วไปแล้ว ท่านผู้เฒ่าอย่างรวดเร็วกระโดดไปอีกฟังก์ชันฟังก์ชันย่อยย่อย ถ้าไม่ได้ประโยชน์ อย่างไรก็ตาม การกระโดดอย่างรวดเร็วอาจเป็นผลมาจากปฏิบัติการย่อยสั้นความยาวของฟังก์ชันดังนั้น 'duration normalizing ' ' ' โดยความยาวของ subfunction ปฏิบัติการ ,นั่นคือโดยพื้นฐานของฟังก์ชันงานซับจะเหมาะกว่า อีคิว ( 2 ) ใช้วัด ' 'duration ' ' ของแทนฟังก์ชัน