WELCOME TO THE ERA OF THE ARTSCAPEI

WELCOME TO THE ERA OF THE ARTSCAPE
Imagine a gallery with no walls, no spot lights, no crowds, no tickets. Then think its polished concrete floors have been replaced with a landscape of stepped rice fields, lush pine forests and blanketing green plains to the horizon. This ‘gallery’ is so huge it requires transport and nearly a whole week to see all of the artworks and it certainly does not close come rain, hail or shine. Artworks dot the landscape for as far as the eye can see.
Welcome to the era of the ‘Artscape’.
The art gallery has been in society for nearly as long as art itself. It is a space displaying art for others. While visionary artists push boundaries and extend art as the world around them changes, so too is the concept of the art gallery changing. ¬¬
The Echigo-Tsumari Region of Japan is, like most rural regional areas, going through a process of decline. Changes in economic livelihoods have seen farming demand fall and its youth population permanently relocating to larger cities.
Amidst all this negativity, the empty buildings of the region made a lasting impression on art entrepreneur, Fram Kitagawa from the Tokyo Art Front Gallery. He noticed an increasing lack of connection between art, place and people and that artworks were losing their identity in large cities. In a desperate attempt to restore these, Kitagawa and his gallery created the stage for the largest art festival in the world, the Echigo-Tsumari Triennial (ETT).
One profound piece easily seen from the road is German Thomas Eller’s Human Re-entering Nature (2000). Displaying his proposal of human relationships with the landscape, this mixed media piece is very confronting. He has placed a four metre high figure at the base of a hill and time has allowed vines to slowly wind their way over the man’s arms, chest and face. By the next triennial, in 2015, the figure will stand completely strangled by strong green vines. On a more conceptual level, from the side, Eller has positioned boards and poles to form the calligraphy character for ‘human’, which will also cover with vegetation over the following years. By hovering the word human over the lush scenery, Eller forces people to acknowledge the continuous cycle of matter. The fertile landscape is only possible through our eventual decomposition and its respect should therefore be incorporated into our lives.
It is unclear how many hundreds of works are in the festival as the permanent collection is constantly being complemented with new temporary pieces. With no hope of seeing every artwork positioned throughout the 760 square kilometre art ‘gallery’, the distance between the artworks is just as prominent and beautiful as the works themselves. Winding throughout land and communities, you cannot help but see community performances and regional vitality. The 200 villages open their homes as overnight accommodation and they are abuzz, selling fresh food and produce to passersby. Ubusana House opens its doors with smells of steamed ‘wild plant’ dumplings and boiled local rice, all served on pottery made by local craftsmen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยินดีต้อนรับสู่ยุคของ ARTSCAPEคิดเก็บผนังไม่ ไม่จุดไฟ ไม่วุ่นวาย ไม่มีตั๋ว แล้ว คิดว่า พื้นคอนกรีตขัดมันได้ถูกแทนที่ ด้วยภูมิทัศน์ก้าวข้าว ป่าสนอันเขียวขจี และราบ blanketing สีเขียวกับฟ้า 'เก็บ' นี้เป็นอย่างมากเพื่อให้ขนส่งและเกือบทั้งสัปดาห์เพื่อดูงานทั้งหมด และแน่นอนไม่ปิดมาฝน hail หรือขัด งานศิลปะจุดภูมิทัศน์สำหรับเป็นที่ตายินดีต้อนรับสู่ยุคของ 'Artscape'ศิลป์ได้รับในสังคมเกือบเป็นนานเป็นศิลปะตัวเอง พื้นที่แสดงงานศิลปะอื่น ๆ ได้ วิสัยทัศน์ศิลปินผลักดันขอบเขต และขยายศิลปะเป็นโลกล้อมรอบ การเปลี่ยนแปลงมากเกินไป เป็นแนวคิดของแกลอรี่ศิลปะที่เปลี่ยนแปลง ¬¬ภูมิภาค Echigo Tsumari ของญี่ปุ่นได้ เช่นสุดภูมิภาคชนบท ไปขั้นตอนการปฏิเสธ การเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตทางเศรษฐกิจได้เห็นเกษตรลดลงความต้องการและประชากรเยาวชนย้ายไปเมืองใหญ่อย่างถาวรท่ามกลาง negativity นี้ทั้งหมด อาคารว่างภาคทำความประทับใจที่ยั่งยืนในศิลปะประกอบการ คิตะงะวะติดจากโตเกียวศิลป์หน้า เขาสังเกตเห็นขาดการเพิ่มขึ้นของการเชื่อมต่อระหว่างศิลปะ สถานที่ และคนงานที่ได้สูญเสียตัวในเมืองใหญ่ ในความพยายามที่หมดหวังที่จะคืนค่าเหล่านี้ คิตะงะวะและแกลเลอรี่ของเขาสร้างเวทีสำหรับเทศกาลศิลปะที่ใหญ่ที่สุดในโลก Echigo Tsumari Triennial (ETT)ชิ้นส่วนหนึ่งที่เห็นได้จากถนนลึกซึ้งเป็นธรรมชาติ Re-entering มนุษย์เยอรมัน Thomas Eller (2000) แสดงข้อเสนอของเขาความสัมพันธ์ของมนุษย์กับภูมิทัศน์ สื่อผสมชิ้นนี้เป็น confronting มาก เขาได้นำเมตรเป็นสี่รูปสูงที่ฐานเขาและเวลาที่ได้รับอนุญาตนำช้าลมคนชายแขน หน้าอก และหน้า โดย triennial ถัดไป ใน 2015 ตัวเลขจะยืน strangled โดยนำสีเขียวแข็งแรงสมบูรณ์ ในระดับแนวคิดมากขึ้น จากด้านข้าง Eller ได้วางแผงและเสาเพื่อประดิษฐ์อักขระสำหรับ 'มนุษย์' ซึ่งจะครอบคลุมนอกจากนี้ยัง มีพืชในปีต่อไปนี้ โดยเลื่อนไปเหนือคำว่ามนุษย์ทิวทัศน์เขียวชอุ่ม Eller กองกำลังประชาชนเพื่อรับทราบวงจรการต่อเนื่องของเรื่อง ภูมิทัศน์อุดมจะได้แยกส่วนประกอบของเราเก็บ และความเคารพควรจึงรวมอยู่ในชีวิตของเรามันไม่ชัดเจนจำนวนหลายร้อยผลงานเป็นในเทศกาลเก็บถาวรตลอดเวลามีครบครัน ด้วยชิ้นใหม่ชั่วคราว ไม่หวังเห็นงานศิลปะทุกตำแหน่งตลอด 760 ตารางกิโลเมตร 'ศิลป์' ระยะห่างระหว่างงานมีเพียงความโดดเด่น และสวยงามเป็นผลงานตัวเอง คดเคี้ยวตลอดทั้งชุมชนและที่ดิน คุณไม่สามารถช่วย แต่เห็นแสดงชุมชนและพลังภูมิภาค หมู่บ้าน 200 เปิดบ้านเป็นสถานที่พักค้างคืน และพวกเขาเป็น abuzz ขายอาหารสด และทำมา Ubusana House เปิดประตู ด้วยกลิ่นของเกี๊ยวนึ่ง 'ป่าพืช' และเฉพาะข้าวต้ม อาหารบนเครื่องปั้นดินเผาที่ทำ โดยช่างฝีมือท้องถิ่นทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยินดีต้อนรับสู่ยุคของ Artscape
ลองนึกภาพแกลเลอรี่โดยไม่มีกำแพงกั้นไฟจุดไม่มีฝูงชนไม่มีไม่มีตั๋ว แล้วคิดว่าพื้นคอนกรีตขัดมันได้ถูกแทนที่ด้วยภูมิทัศน์ของนาข้าวขั้นบันได, ป่าสนที่เขียวชอุ่มและที่ราบปกคลุมสีเขียวขอบฟ้า นี้ 'แกลเลอรี่' เป็นอย่างมากจึงต้องใช้การขนส่งและเกือบทั้งสัปดาห์เพื่อดูทั้งหมดของงานศิลปะและมันแน่นอนไม่ได้ใกล้มาฝนลูกเห็บหรือเงา งานศิลปะ dot ภูมิทัศน์สำหรับเท่าที่ตาสามารถมองเห็น.
ยินดีต้อนรับสู่ยุคของ 'Artscape'.
อาร์ตแกลเลอรี่ที่ได้รับในสังคมเกือบตราบเท่าที่ศิลปะของตัวเอง มันเป็นพื้นที่แสดงงานศิลปะสำหรับคนอื่น ๆ ในขณะที่ศิลปินจินตนาการผลักดันขอบเขตและขยายงานศิลปะในขณะที่โลกรอบตัวพวกเขามีการเปลี่ยนแปลงดังนั้นก็เป็นแนวคิดของศิลปะการเปลี่ยนแปลงแกลเลอรี่ ¬¬
ภาค Echigo-Tsumari ญี่ปุ่นชอบมากที่สุดในภูมิภาคพื้นที่ชนบทจะผ่านขั้นตอนของการลดลง การเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตทางเศรษฐกิจได้เห็นความต้องการในฤดูใบไม้ร่วงการเกษตรและประชากรเยาวชนอย่างถาวรย้ายไปเมืองใหญ่.
ท่ามกลางการคัดค้านนี้อาคารที่ว่างเปล่าของภูมิภาคทำให้ประทับใจกับผู้ประกอบการศิลปะ Fram Kitagawa จากโตเกียวหอศิลป์ด้านหน้า เขาสังเกตเห็นการขาดที่เพิ่มขึ้นของการเชื่อมต่อระหว่างศิลปะสถานที่และผู้คนและงานศิลปะที่กำลังจะสูญเสียความเป็นตัวตนของพวกเขาในเมืองใหญ่ ในความพยายามที่จะเรียกคืนเหล่านี้ Kitagawa และแกลเลอรี่ของเขาสร้างเวทีสำหรับการจัดงานเทศกาลศิลปะที่ใหญ่ที่สุดในโลก Echigo-Tsumari สามปี (ETT).
ชิ้นหนึ่งที่ลึกซึ้งมองเห็นได้ง่ายจากถนนเป็นภาษาเยอรมันโทมัสเลอร์ของมนุษย์เรื่องเข้าสู่ธรรมชาติ (2000) แสดงข้อเสนอของเขาของความสัมพันธ์ของมนุษย์กับสภาพภูมิทัศน์, ชิ้นนี้สื่อผสมจะเผชิญมาก เขาได้วางไว้เป็นตัวเลขที่สูงสี่เมตรที่ฐานของเนินเขาและเวลาที่ได้รับอนุญาตให้เถาช้าลมทางของพวกเขาผ่านแขนของชายคนนั้นที่หน้าอกและใบหน้า โดยสามปีถัดไปในปี 2015 ตัวเลขจะยืนรัดคออย่างสมบูรณ์โดยองุ่นสีเขียวที่แข็งแกร่ง ในระดับความคิดเพิ่มเติมจากด้านข้างเลอร์ได้วางตำแหน่งโต๊ะและเสาในรูปแบบตัวอักษรประดิษฐ์ตัวอักษรสำหรับ 'มนุษย์' ซึ่งจะครอบคลุมกับพืชในช่วงหลายปีต่อไปนี้ โดยโฉบมนุษย์คำทัศนียภาพอันเขียวชอุ่มเลอบังคับให้คนที่จะรับทราบวงจรอย่างต่อเนื่องของเรื่อง ภูมิทัศน์ที่อุดมสมบูรณ์เป็นไปได้เพียงผ่านการสลายตัวในที่สุดของเราและความเคารพของตนดังนั้นจึงควรจะรวมอยู่ในชีวิตของเรา.
มันยังไม่ชัดเจนว่าหลายร้อยผลงานที่อยู่ในงานเทศกาลเป็นเก็บถาวรอยู่ตลอดเวลาการครบครันด้วยชิ้นใหม่ชั่วคราว ด้วยความหวังที่จะเห็นทุกงานศิลปะไม่มีตำแหน่งตลอด 760 ตารางกิโลเมตรศิลปะ 'แกลเลอรี่', ระยะห่างระหว่างงานศิลปะเป็นเพียงเป็นที่โดดเด่นและสวยงามเป็นผลงานของตัวเอง คดเคี้ยวไปทั่วทั้งแผ่นดินและชุมชนคุณไม่สามารถช่วย แต่ดูการแสดงพลังของชุมชนและในระดับภูมิภาค 200 หมู่บ้านเปิดบ้านของพวกเขาเป็นที่พักค้างคืนและพวกเขาจะ abuzz ขายอาหารสดและผลิตเพื่อคนที่เดินผ่าน Ubusana บ้านเปิดประตูที่มีกลิ่นของนึ่ง 'พืชป่า' เกี๊ยวและข้าวต้มท้องถิ่นเสิร์ฟบนเครื่องปั้นดินเผาที่ทำโดยช่างฝีมือท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอต้อนรับสู่ยุคของ artscape
จินตนาการแกลเลอรี่ที่ไม่มีผนัง ไม่มีไฟ จุดไม่มีฝูงชน ไม่มีตั๋ว แล้วคิดว่าเป็นคอนกรีตขัดมันพื้นได้ถูกแทนที่ด้วยภูมิทัศน์ของก้าวข้ามทุ่งนาป่าสนเขียวชอุ่มและปิดที่ราบสีเขียวกับฟ้า' หอศิลป์ ' ใหญ่มากมันต้องมีการขนส่ง และเกือบทั้งสัปดาห์เพื่อดูทั้งหมดของงานศิลปะ และแน่นอนมันไม่ปิด มา ฝน ลูกเห็บ หรือส่องแสง งานศิลปะจุดแนวนอนสำหรับเท่าที่ตาสามารถมองเห็น
ยินดีต้อนรับสู่ยุค ' artscape ' .
แกลเลอรีศิลปะที่ได้รับในสังคมเกือบตราบเท่าที่ศิลปะนั่นเอง มันคือ พื้นที่แสดงศิลปะสำหรับคนอื่น ๆในขณะที่ศิลปินที่ผลักดันขอบเขตและขยายจินตนาการศิลปะ โลกเปลี่ยนแปลง ดังนั้นด้วยแนวคิดของศิลปะที่เปลี่ยนแปลง ¬¬
echigo tsumari ภูมิภาคของญี่ปุ่นคือ เช่นในพื้นที่ชนบทส่วนใหญ่จะผ่านกระบวนการของการปฏิเสธ การเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตทางเศรษฐกิจได้เห็นการล้มของประชากรและความต้องการของเยาวชนอย่างถาวร ย้ายไปอยู่เมืองใหญ่
ท่ามกลางทั้งหมดนี้ปฏิเสธอาคารว่างของภูมิภาค ทำให้ประทับใจกับผู้ประกอบการศิลปะเฟรม คิตากาว่า จากโตเกียวหน้าหอศิลป์ เขาสังเกตเห็นการขาดความเชื่อมโยงระหว่างศิลปะ และคนและงานศิลปะได้สูญเสียเอกลักษณ์ของพวกเขาในเมืองใหญ่ ในความพยายามที่จะเรียกคืนเหล่านี้คิตากาว่า และแกลเลอรี่ของเขาสร้างเวทีสำหรับเทศกาลศิลปะที่ใหญ่ที่สุดในโลก echigo tsumari ซึ่งมีขึ้นทุกสามปี ( a )
1 ชิ้นลึกซึ้งเห็นได้ง่ายๆ จากถนนโทมัส หรือ เยอรมัน มนุษย์กำลังเข้าสู่ธรรมชาติ ( 2000 ) แสดงข้อเสนอของความสัมพันธ์ของมนุษย์กับภูมิทัศน์สื่อผสมกับชิ้นนี้มาก .เขาได้วางไว้สี่เมตรสูงรูปที่ฐานของเนินเขาและเวลามีให้เลื้อยช้าๆ ลมไปที่ชายแขน หน้าอก และใบหน้า โดยในปี 2015 ซึ่งมีขึ้นทุกสามปีถัดไป ตัวเลขจะถูกรัดด้วยเถาวัลย์สีเขียวยืนอย่างสมบูรณ์แข็งแรง ในระดับแนวคิดเพิ่มเติม จากด้านข้าง หรือมีตําแหน่งบอร์ดและเสาเป็นรูปตัวอักษรตัวอักษร ' มนุษย์ 'ซึ่งจะครอบคลุมกับพืชข้ามปี ดังนี้ โดยโฉบคำว่ามนุษย์ผ่านวิวทิวทัศน์ที่เขียวชอุ่ม , หรือบังคับให้คนอื่นยอมรับวงจรอย่างต่อเนื่องของเรื่อง ภูมิประเทศที่อุดมสมบูรณ์เป็นเพียงเป็นไปได้ผ่านการสลายตัวสุดท้ายของเราและเคารพ จึงควรถูกรวมเข้าไปในชีวิตของเรา .
มันเป็นที่ชัดเจนว่าหลายร้อยของงานที่อยู่ในงานรวบรวมถาวรตลอดเวลาจะถูกเติมเต็มด้วยชิ้นชั่วคราวใหม่ ไม่ต้องหวังเห็นงานศิลปะแต่ละชิ้นวางตลอด 760 ตารางกิโลเมตรศิลปะ ' หอศิลป์ ' ระยะห่างระหว่างงานศิลปะอย่างโดดเด่นและสวยงามเหมือนงานตัวเอง คดเคี้ยวตลอดทั้งชุมชน ที่ดิน และคุณไม่สามารถช่วย แต่ได้ดูการแสดงพลังชุมชนและภูมิภาค 200 หมู่บ้านเปิดบ้านที่พักค้างคืน และจะจัดที่ขายอาหารสดและผลิตปลอดคน . ubusana บ้านเปิดประตูที่มีกลิ่นของป่าและพืช ' ' เกี๊ยวนึ่งต้มข้าวท้องถิ่น เสิร์ฟบนเครื่องปั้นดินเผาที่ทำโดยช่างฝีมือท้องถิ่น .