Japan had already been at war in Ma

Japan had already been at war in Manchuria (1931) and China (1937) long before the Second World War started in Europe when Germany invaded Poland on September 1, 1939. By 1941, Japanese military expansion in the Asia-Pacific region had made confrontation and war with the United States increasingly certain.

In preparation for war, on July 26, 1941, General Douglas MacArthur brought the 12,000 strong Philippine Scouts under his command with the 16,000 American soldiers stationed in the Philippines. Even these combined forces were poorly trained and equipped for an adequate defence of the islands against a Japanese invasion.

The attack on the Philippines started on December 8, 1941 ten hours after the attack on Pearl Harbour in Hawaii. As at Pearl Harbour, the American aircraft were entirely destroyed on the ground. Lacking air cover, the American Asiatic Fleet in the Philippines withdrew to Java on December 12, 1941.

Japanese troops landed at the Lingayen Gulf on December 22, 1941 and advanced across central Luzon towards Manila. On the advice of President Quezon, General MacArthur declared Manila an open city on December 25, 1941 and removed the Commonwealth government to Corregidor. The Japanese occupied Manila on January 2, 1942.

MacArthur concentrated his troops on the Bataan peninsula to await the relief of reinforcements from the United States that, after the destruction at Pearl Harbour, could never come. The Japanese succeeded in penetrating Bataan's first line of defense and, from Corregidor, MacArthur had no alternative but to organize a slow and desperate retreat down the peninsula. President Quezon and Vice-President Osmena left Corregidor by submarine to form a government in exile in the United States. General MacArthur escaped Corregidor on the night of March 11, 1942 in PT-41 bound for Australia; 4,000 km away through Japanese controlled waters.

The 76,000 starving and sick American and Filipino defenders in Bataan surrendered to the Japanese on April 9, 1942. The Japanese led their captives on a cruel and criminal Death March on which 7-10,000 died or were murdered before arriving at the internment camps ten days later.

The 13,000 survivors on Corregidor surrendered on May 6, 1942.

For over three years and right to the day of Japan's surrender, the Philippines were to suffer grievously under the depredations of military occupation.

General MacArthur discharged his promise to return to the Philippines on October 20, 1944. The landings on the island of Leyte were accomplished massively with an amphibious force of 700 vessels and 174,000 army and navy servicemen. Through December 1944, the islands of Leyte and Mindoro were cleared of Japanese.

On January 9, 1945 the Americans landed unopposed at the Lingayen Gulf on Luzon and closed on Manila. The Japanese fought desperately, street by street, to hold the city. From February 3 to 23, its liberation took almost a month. When at last the fighting ended in the old Spanish citadel of Intramuros, Manila was in ruins.

Even after the capture of Manila, the Japanese fought on to the bitter end. The Americans made landings to remove the Japanese garrisons on Palawan, Mindanao, Panay and Cebu. The Japanese made their last stand entrenched in northern Luzon. General Yamashita, the Tiger of Malaya, did not surrender in Baguio until September 2, 1945; the same day as General Umezu surrendered formally for Japan on board the USS Missouri in Tokyo Bay.

The liberation of the Philippines was costly. In the Philippines alone, the Americans lost 60,628 men and the Japanese an estimated 300,000. Filipino casualties are estimated at over a million and, sadly, these occurred mainly in the last months of the war when the final outcome had long been decided in any event.

The most serious long term consequence of World War II on the Philippines was to aggravate and embitter its internal social divisions. Prior to his departure for exile in the United States, President Quezon had advised Dr. Jose Laurel to stay behind and cooperate in the civil administration of the Japanese occupation. Whether it was good advice or not, President Quezon had hoped that with the cooperation of Filipinos, the occupation might be less severe. Following Laurel's morally ambiguous example, the Philippine elite, with regrettably few exceptions, collaborated extensively with the Japanese in their harsh exploitation of the country. President Laurel and his wartime government was despised.

On the contrary, the great majority of the Philippine people mounted a remarkably effective resistance to the Japanese occupation. Investigations after the war showed that 260,000 Filipinos had been actively engaged in guerrilla organizations and an even larger number operated covertly in the anti-Japanese underground. By the end of the war, the Japanese had effective control in only twelve of the country's forty-eight provinces.

The largest guerrilla organization was the Hukbalahap (People's Anti-Japanese Army) led by Luis Taruc. He had armed some 30,000 guerrillas who controlled most of Luzon.

By war's end, the members of the resistance firmly believed that the widespread collaboration and corruption of the well-to-do had discredited the ruling elite and that they had thereby forfeited any moral authority to govern.

The United States intended to restore the pre-war Commonwealth government. Luis Taruc and the Huks had well known socialist sympathies and communist associations. Despite their political affiliations, the Huks fully expected the American forces to treat them as allies and war heroes in recognition of their resistance and contribution to the war effort. Instead, the U.S. Army military police set out to disarm them as dangerous insurgents. MacArthur had Taruc arrested and jailed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ญี่ปุ่นได้รับอยู่แล้วที่สงครามในแมนจูเรีย (1931) และจีน (1937) นานก่อนที่สงครามโลกครั้งที่สองเริ่มขึ้นในยุโรปเมื่อเยอรมนีบุกโปแลนด์เมื่อ 1 กันยายน 1939 โดยในปี 1941 การขยายตัวของทหารญี่ปุ่นในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกได้ทำเผชิญหน้าและสงครามกับสหรัฐอเมริกาบางอย่างมากขึ้น.

ในการเตรียมความพร้อมสำหรับการทำสงครามใน 26 กรกฎาคม 1941, นายพลดักลาสแมคอาเธอนำ 12,000 ลูกเสือฟิลิปปินส์ที่แข็งแกร่งภายใต้คำสั่งของเขากับทหารอเมริกัน 16,000 ประจำการในฟิลิปปินส์ แม้เหล่านี้รวมพลังได้รับการฝึกอบรมไม่ดีและพร้อมสำหรับการป้องกันที่เพียงพอของหมู่เกาะกับญี่ปุ่นบุก.

การโจมตีในฟิลิปปินส์เริ่มต้นใน 8 ธันวาคม 1941 สิบชั่วโมงหลังจากการโจมตีที่อ่าวเพิร์ลในฮาวาย ณ ท่าเรือมุกเครื่องบินอเมริกันถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงบนพื้นดิน ขาดอากาศอย่างรวดเร็วเอเซียอเมริกันในฟิลิปปินส์ถอยออกไป java ที่ 12 ธันวาคม 1941.

ทหารญี่ปุ่นลงจอดที่อ่าวกาเยนที่ 22 ธันวาคม 1941 และก้าวข้ามไปยังเกาะลูซอนกลางกรุงมะนิลา ตามคำแนะนำของประธานเควซอน, อาร์เทอทั่วไปประกาศมะนิลาเมืองที่เปิดให้บริการในวันที่ 25 ธันวาคม1941 และออกรัฐบาลเครือจักรภพที่จะคอร์รี ญี่ปุ่นยึดครองกรุงมะนิลาเมื่อ 2 มกราคม 1942.

แมคอาเธอเข้มข้นกองกำลังของเขาบนคาบสมุทร Bataan เพื่อรอการบรรเทาเสริมจากประเทศสหรัฐอเมริกาว่าหลังจากการทำลายที่ท่าเรือมุกที่ไม่เคยได้มา ญี่ปุ่นประสบความสำเร็จในการเจาะบรรทัดแรก Bataan ของการป้องกันและจากคอร์รีแมคอาเธอไม่มีทางเลือกอื่น แต่การจัดระเบียบช้าและหมดหวังหนีลงคาบสมุทร เควซอนประธานและรองประธาน Osmena ทิ้งคอร์รีโดยเรือดำน้ำที่จะจัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นในประเทศสหรัฐอเมริกา แมคอาเธอทั่วไปหนีคอร์รีในคืนวันที่ 11 มีนาคม 1942 ใน pt-41 มุ่งหน้าออสเตรเลีย. 4,000 กิโลเมตรไปผ่านน่านน้ำญี่ปุ่นควบคุม

76,000 หิวโหยและฝ่ายอเมริกันและฟิลิปปินส์ป่วยใน Bataan ยอมจำนนต่อญี่ปุ่นที่ 9 เมษายน 1942 ญี่ปุ่นนำเชลยของพวกเขาในการเสียชีวิตที่โหดร้ายและอาญาในเดือนมีนาคมที่ 7-10,000 ตายหรือถูกฆ่าตายก่อนที่จะเดินทางมาถึงค่ายกักกันสิบวันต่อมา.

13,000 รอดชีวิตบนคอร์รียอมจำนนต่อ 6 พฤษภาคม 1942.

นานกว่าสามปีและสิทธิในการวันของการยอมจำนนของญี่ปุ่น, ฟิลิปปินส์จะประสบสาหัสภายใต้การปล้นสะดมของทหารอาชีพ.

แมคทั่วไปสัญญาของเขาออกจากโรงพยาบาลเพื่อกลับไปยังฟิลิปปินส์ที่ 20 ตุลาคม 1944 เพลย์บนเกาะเลย์เตได้ประสบความสำเร็จอย่างหนาแน่นด้วยกำลังสะเทินน้ำสะเทินบก 700 เรือและกองทัพ 174,000 และน้ำเงิน servicemenธันวาคม 1944 ผ่านหมู่เกาะเลย์เตและโดโรได้รับการล้างของญี่ปุ่น.

ที่ 9 มกราคม 1945 ชาวอเมริกันที่เป็นเจ้าของที่ดินค้านอ่าวกาเยนบนเกาะลูซอนและปิดให้บริการในมะนิลา ญี่ปุ่นต่อสู้หมดท่าถนนโดยถนนที่จะถือเมือง จาก 03-23​​ กุมภาพันธ์ปลดปล่อยมันใช้เวลาเกือบเดือน เมื่อที่ผ่านมาการต่อสู้สิ้นสุดลงในป้อมปราการเก่าแก่ของสเปน Intramuros,มะนิลาเป็นอยู่ในซากปรักหักพัง.

แม้หลังจากการจับกุมของมะนิลา, ญี่ปุ่นต่อสู้เพื่อสิ้นสุดขม อเมริกันที่ทำเพล​​ย์ที่จะเอาสำราญญี่ปุ่นในปาลาวัน, มินดาเนา panay และเซบู ญี่ปุ่นทำขายึดที่มั่นสุดท้ายของพวกเขาในภาคเหนือของเกาะลูซอน ทั่วไป yamashita เสือของแหลมมลายูที่ไม่ยอมแพ้ใน Baguio จนถึง 2 กันยายน 1945;วันเดียวกับ Umezu ทั่วไปยอมจำนนอย่างเป็นทางการกับญี่ปุ่นบนเรือเรือรบมิสซูรีในอ่าวโตเกียว.

ปลดปล่อยฟิลิปปินส์เป็นค่าใช้จ่าย ในฟิลิปปินส์คนเดียวที่ชาวอเมริกันสูญเสีย 60,628 ชายและญี่ปุ่นประมาณ 300,000 การบาดเจ็บล้มตายฟิลิปปินส์อยู่ที่ประมาณกว่าล้านและเศร้าเหล่านี้เกิดขึ้นส่วนใหญ่ในช่วงเดือนสุดท้ายของสงครามเมื่อผลสุดท้ายมานานแล้วตัดสินใจในกรณีใด ๆ .

ผลในระยะยาวที่ร้ายแรงที่สุดของสงครามโลกครั้งที่สองในฟิลิปปินส์คือการทำให้รุนแรงขึ้นและขมขื่นหน่วยงานทางสังคมภายใน ก่อนการเดินทางของเขาถูกเนรเทศในประเทศสหรัฐอเมริกาประธานเควซอนได้แนะนำดรjose ลอเรลที่จะอยู่เบื้องหลังและความร่วมมือในการบริหารราชการพลเรือนของการยึดครองของญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นคำแนะนำที่ดีหรือไม่ประธานเควซอนหวังว่าด้วยความร่วมมือของชาวฟิลิปปินส์อาชีพอาจจะรุนแรงน้อยลง ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างที่ไม่ชัดเจนทางศีลธรรมลอเรลของยอดฟิลิปปินส์มีข้อยกเว้นบางอย่างน่าเศร้าร่วมมืออย่างกว้างขวางกับญี่ปุ่นในการแสวงหาผลประโยชน์ของพวกเขาที่รุนแรงของประเทศ ลอเรลประธานและรัฐบาลในช่วงสงครามของเขาถูกดูหมิ่น.

ในทางตรงกันข้ามส่วนใหญ่ของคนฟิลิปปินส์ติดตั้งต้านทานที่มีประสิทธิภาพอย่างน่าทึ่งในการยึดครองของญี่ปุ่น การตรวจสอบหลังสงครามแสดงให้เห็นว่า 260000 ชาวฟิลิปปินส์ได้รับการทำงานอย่างแข็งขันในการรบแบบกองโจรและองค์กรขนาดใหญ่จำนวนมากดำเนินการซ่อนเร้นในใต้ดินต่อต้านญี่ปุ่น โดยการสิ้นสุดของสงครามที่ญี่ปุ่นมีการควบคุมที่มีประสิทธิภาพในเวลาเพียงสิบสองของประเทศที่สี่สิบแปดจังหวัด.

องค์กรกองโจรที่ใหญ่ที่สุดเป็น hukbalahap (กองทัพต่อต้านญี่ปุ่นของผู้คน) นำโดย luis taruc เขาได้ติดอาวุธบางส่วนที่ 30000 การรบแบบกองโจรที่ควบคุมส่วนใหญ่ของเกาะลูซอน.

โดยสงครามสิ้นสุดสมาชิกของความต้านทานความเชื่อมั่นว่าการทำงานร่วมกันอย่างกว้างขวางและความเสียหายของดีที่ต้องทำก็น่าอดสูยอดปกครองและว่าพวกเขาได้จึงริบใดอำนาจทางศีลธรรมในการปกครอง .

ประเทศสหรัฐอเมริกามีเจตนาที่จะเรียกคืนรัฐบาลเครือจักรภพก่อนสงครามluis taruc และ huks ได้รู้จักกันดีในความเห็นอกเห็นใจและสมาคมสังคมนิยมคอมมิวนิสต์ แม้จะมีความผูกพันทางการเมืองของพวกเขาที่คาดว่าจะ huks อย่างเต็มที่กองกำลังอเมริกันในการรักษาพวกเขาเป็นพันธมิตรและสงครามวีรบุรุษในการรับรู้ของความต้านทานและมีส่วนร่วมในสงครามของพวกเขา แทนสหรัฐอเมริกา กองทัพทหารตำรวจที่กำหนดไว้ที่จะลดอาวุธพวกก่อการร้ายเป็นอันตรายแมคอาเธอได้ taruc จับกุมและถูกตัดสินจำคุก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ญี่ปุ่นมาแล้วที่สงครามในแมนจูเรีย (1931) และจีน (1937) นานก่อนสงครามโลกครั้งสองเริ่มต้นในยุโรปเมื่อเยอรมนีบุกโปแลนด์ในวันที่ 1 กันยายน 1939 โดย 1941 ขยายกองทัพญี่ปุ่นในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกมีการเผชิญหน้าและสงครามกับสหรัฐอเมริกามากขึ้นบาง

เตรียมพร้อมสำหรับสงคราม บน 26 กรกฎาคม 1941 ทั่วไปดักลาสแมกอาเธอร์นำ 12ลูก 000 แข็งฟิลิปปินส์เสือภายใต้คำสั่งของพระองค์กับทหารอเมริกัน 16000 อยู่ในฟิลิปปินส์ กองกำลังเหล่านี้ได้รวมงานฝึกอบรม และพร้อมสำหรับการป้องกันเพียงพอเกาะกับญี่ปุ่นบุกรุก

การโจมตีในฟิลิปปินส์เริ่มต้นบน 8 ธันวาคม 1941 สิบชั่วโมงหลังการโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ในฮาวาย ณเพิร์ลฮาร์เบอร์ เครื่องบินอเมริกันทั้งหมดถูกทำลายบนพื้นดิน ต้องขาดฝาครอบเครื่อง เรือบกอเมริกันฟิลิปปินส์ถอนการ Java บน 12 ธันวาคม 1941

ที่ดินที่อ่าว Lingayen บน 22 ธันวาคม 1941 กองทัพญี่ปุ่น และขั้นสูงข้ามเซ็นทรัลลูซอนไปทางมะนิลา ในคำแนะนำของประธานซอน แมคอาเธอร์ทั่วไปประกาศมะนิลาที่เปิดเมืองบน 25 ธันวาคม 1941 และเอา Corregidor รัฐบาลเครือจักรภพ ญี่ปุ่นครอบครองมะนิลาบน 2 มกราคม พ.ศ. 2485

พลบนคาบสมุทรบาตันเพื่อรอการปลดปล่อยเพิ่มกำลังจากสหรัฐอเมริกาที่ หลังจากทำลายที่เพิร์ลฮาร์เบอร์ อาจไม่ เข้มข้นแมคอาเธอร์ ญี่ปุ่นประสบความสำเร็จในการเจาะบาตันของบรรทัดแรก ของการป้องกัน และ Corregidor แมคอาเธอร์ไม่มีทางเลือกการจัดการพักผ่อนช้า และหมดหวังลงคาบสมุทร ซอนประธานและรองประธาน Osmena ซ้าย Corregidor โดยเรือดำน้ำแบบรัฐบาลพลัดถิ่นในสหรัฐอเมริกา แมคอาเธอร์ทั่วไปหนี Corregidor ในคืนปีเดือน 11 มีนาคม 1942 ใน PT-41 สำหรับออสเตรเลีย 4000 km ไปผ่านญี่ปุ่นควบคุมน้ำ

76กอง 000 starving และป่วยอเมริกัน และฟิลิปปินส์หลังในบาตัน surrendered ญี่ปุ่นบน 9 เมษายน ปี 1942 ญี่ปุ่นนำเชลยของพวกเขาในความโหดร้าย และร้ายตายมีนาคมซึ่งตาย หรือถูกฆาตกรรมก่อนมาถึงที่ค่าย internment สิบวันต่อมา 7-10000

ผู้ 13,000 บน Corregidor surrendered บน 6 พ.ค. ปี 1942

กว่าสามปีและขวาวันยอมจำนนของญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์ถูกเจ็บถูกลภายใต้ depredations ของทหารอาชีพ

ทั่วไปแมคอาเธอร์ออกเขาสัญญาว่าจะกลับไปยังฟิลิปปินส์ในวันที่ 20 ตุลาคม 1944 Landings ในเกาะเลเตได้สำเร็จอย่างหนาแน่น ด้วยแรงการสะเทินเรือ 700 174,000 กองทัพบก และกองทัพเรือเล็ง ถึง 1944 ธันวาคม เกาะเลย์เตและมินโดโรได้ถูกล้างของญี่ปุ่น

บน 9 มกราคม 1945 ชาวอเมริกันที่ดิน unopposed ที่อ่าว Lingayen ในลูซอน และปิดมะนิลา ญี่ปุ่นสู้หมด ถนนโดย ถนน กุมเมือง จาก 3 กุมภาพันธ์ถึง 23 ปลดปล่อยมันใช้เวลาเกือบเดือน เมื่อในที่สุดการต่อสู้จบในป้อมสเปนเก่าของอินทรามูรอส มะนิลาอยู่ในซากปรักหักพัง

คู่หลังจับมะนิลา ญี่ปุ่นสู้บนท้ายขม ชาวอเมริกันทำ landings เอาวางญี่ปุ่นพาลาวัน มินดาเนา ปาเนย์ และเซบูซิตี้ ญี่ปุ่นทำสุดท้ายยืน entrenched ในลูซอนเหนือ ยอมทั่วไปยามาชิตะ มาลาเสือของยา ได้ไม่แพ้ในเกียจนถึง 2 กันยายน 1945 วันเดียวกันเป็น Umezu ทั่วไป surrendered อย่างเป็นกิจจะลักษณะในญี่ปุ่นบนเรือยูเอสเอสมิสซูรีในโตเกียวเบย์

การปลดปล่อยฟิลิปปินส์มีค่าใช้จ่าย ในฟิลิปปินส์คนเดียว ชาวอเมริกันหายชาย 60,628 และญี่ปุ่น 300,000 การประเมิน คนฟิลิปปินส์มีประมาณที่กว่าล้าน และ เศร้า เหล่านี้เกิดขึ้นส่วนใหญ่ในเดือนสุดท้ายของสงครามเมื่อผลสุดท้ายได้จึงได้ตัดสินใจในเหตุการณ์ใด ๆ

สัจจะระยะยาวร้ายแรงที่สุดของสงครามโลกครั้งที่สองในฟิลิปปินส์ถูกซ้ำเติม และ embitter ของหน่วยงานทางสังคมภายใน ก่อนเขาเดินพลัดถิ่นในสหรัฐอเมริกา ประธานาธิบดีซอนมีแนะนำ Dr โฮเซลอเรลจะอยู่เบื้องหลัง และร่วมมือในการจัดการประมวลกฎหมายแพ่งของญี่ปุ่นยึดครอง ไม่ว่าจะมีคำแนะนำดี หรือไม่ ประธานซอนมีหวังว่า ด้วยความร่วมมือของ Filipinos อาชีพอาจจะรุนแรงน้อยกว่า ลอเรลต่อคุณธรรมชัดเจนอย่าง อีไลท์ฟิลิปปินส์ มีข้อยกเว้นล้วนไม่กี่ ร่วมมืออย่างกว้างขวางกับญี่ปุ่นในการใช้ประโยชน์จากความรุนแรงของประเทศ ลอเรลประธานาธิบดีและรัฐบาลความโหดร้ายของเขาถูกชิง

ดอก คนฟิลิปปินส์ส่วนใหญ่ดีติดต้านทแบบมีประสิทธิภาพเพื่อการสงคราม สอบสวนหลังสงครามพบว่า 260000 Filipinos มีการหมั้นในองค์กรโจรและหมายเลขขนาดใหญ่กว่าที่ประสงค์ดำเนินในใต้ดินต่อต้านญี่ปุ่นอย่างแข็งขัน โดยตอนท้ายของสงคราม ญี่ปุ่นมีประสิทธิภาพควบคุมเฉพาะ twelve ของจังหวัดสี่สิบแปดของประเทศ

องค์กรโจรที่ใหญ่ที่สุดได้อย่างไร Hukbalahap (ของคนญี่ปุ่นต่อต้านกองทัพ) นำ โดย Luis Taruc เขามีอาวุธบาง 30พวก 000 ที่ควบคุมส่วนใหญ่ของลูซอน

โดยตอนท้ายของสงคราม สมาชิกของผู้ต่อต้านอย่างมั่นคงเชื่อว่า ความร่วมมืออย่างกว้างขวางและความเสียหายของ well-to-do ที่มี discredited ปกครองชนชั้นสูง และพวกเขาจึง forfeited อำนาจทางศีลธรรมใด ๆ เพื่อควบคุม

สหรัฐอเมริกาใช้คืนรัฐบาลเครือจักรภพก่อนสงคราม Luis Taruc และ Huks ที่ได้รู้จัก sympathies สังคมนิยมและคอมมิวนิสต์สมาคม แม้จะเป็นพันธมิตรทางการเมืองของพวกเขา Huks คาดว่ากองกำลังอเมริกันจะถือว่าพวกเขาเป็นพันธมิตรและวีรบุรุษสงครามรับความต้านทานและมีส่วนทำให้ความพยายามของสงครามทั้งหมด แทน ตำรวจทหารกองทัพบกสหรัฐฯ ได้ออกอาวุธพวกเขาเป็นพวกก่อการร้ายอันตราย แมคอาเธอร์ Taruc ถูกจับกุม และถูกตัดสินจำคุกได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ญี่ปุ่นได้รับการที่สงครามในลัทธิคอมมิวนิสต์( 1931 )และจีน( 1937 )มานานก่อนสงครามโลกครั้งที่สองเริ่มในยุโรปเมื่อเยอรมนีบุกเข้าไปในประเทศโปแลนด์วันที่ 1 กันยายน 1939 อยู่แล้ว ในปี 1941 การขยายตัวทางทหารญี่ปุ่นใน ภูมิภาค เอเชีย - แปซิฟิกที่ได้ทำให้การเผชิญหน้าและสงครามกับสหรัฐอเมริกาที่บางอย่างเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ.

ในการเตรียมการสำหรับการทำสงครามในวันที่ 26 กรกฎาคมปี 1941 โดยทั่วไปดักลาส, MacArthur นำ 12000 ฟิลิปปินส์ลูกเสือแข็งแกร่งตามคำสั่งของเขาด้วย 16,000 ทหารอเมริกันที่ประจำการอยู่ในประเทศฟิลิปปินส์ได้. แม้แต่กองทัพรวมเหล่านี้ได้ถูกฝึกมาและได้รับการจัดให้บริการด้วยการป้องกันที่เหมาะสมในเกาะที่จากการรุกรานญี่ปุ่นที่ได้ไม่ดีนัก.

การโจมตีในฟิลิปปินส์ได้เริ่มใช้งานในวันที่ 8 ธันวาคมปี 1941 สิบชั่วโมงหลังจากการจู่โจม Pearl Harbor ในฮาวาย เป็นที่ Pearl Harborอากาศยานแบบอเมริกันทั้งหมดที่ถูกทำลายลงบนพื้น ฝาครอบขาดอากาศแบบอเมริกันหมีควาย Fleet ที่ในประเทศฟิลิปปินส์ที่ถอนไปยังเกาะชวาบนวันที่ 12 ธันวาคมปี 1941 .

ทหารญี่ปุ่นลงจอดที่ lingayen อ่าวในวันที่ 22 ธันวาคมปี 1941 และขั้นสูงในด่วน South Luzon ในส่วนกลางไปยัง Manila ในคำแนะนำของประธาน quezon ทั่วไป, MacArthur ประกาศเปิดให้บริการที่เมืองมะนิลาในวันที่ 25 ธันวาคมปี 1941 และการติดต่อนี้จะถูกย้ายออกของรัฐบาลอังกฤษที่จะ corregidor . อาหารญี่ปุ่นที่อยู่ในบริเวณกรุงมะนิลาในวันที่ 2 มกราคม 1942 .

, MacArthur กระจุกตัวอยู่ทหารของเขาบนคาบสมุทร bataan ที่รอคอยท่านอยู่เพื่อช่วยบรรเทาการเสริมกำลังทหารเข้ามาจากประเทศสหรัฐอเมริกาว่าหลังจากการทำลายที่ Pearl Harbor ไม่มา ญี่ปุ่นประสบความสำเร็จในการเจาะตลาดบรรทัดแรกของ bataan ของการป้องกันและจาก corregidorMacArthur ก็ไม่มีทางเลือกอื่นแต่ในการจัดระเบียบที่พักช้าลงและสิ้นหวัง Peninsula กรรมการผู้จัดการใหญ่ quezon และรองประธานจากอาคารหน่วยงานรัฐบาลส่วนท้องถิ่น Fuente Osmena ทางด้านซ้าย corregidor โดยเรือดำน้ำในรูปแบบของรัฐบาลในการเนรเทศตัวเองไปอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกา ทั่วไป, MacArthur corregidor หนีไปในคืนที่วันที่ 11 มีนาคม 1942 ใน PT -41 ผูกพันสำหรับประเทศออสเตรเลีย 4 , 000 กิโลเมตรอยู่ห่างออกไปโดยผ่านผืนน้ำควบคุมญี่ปุ่น.

76000 ผู้เล่นกองหลังชาวอเมริกันและชาวฟิลิปปินส์ป่วยและหิว bataan สถานพยาบาลในญี่ปุ่นที่อยู่บนวันที่ 9 เมษายน 1942 ญี่ปุ่นที่นำจับไปเป็นเชลยของพวกเขาในการตายมีนาคมโหดร้ายและทางอาญาที่ 7-10000 ตายหรือถูกฆาตกรรมก่อนเดินทางมาถึงที่ค่ายกักกันที่สิบวันต่อมา.

13,000 ผู้รอดชีวิตที่อยู่บน corregidor ปล่อยตัวในวันที่ 6 พฤษภาคม 1942 .

สำหรับช่วงเวลามากกว่าสามด้านขวาและปีในวันนี้ของผู้ยอมจำนนของญี่ปุ่นฟิลิปปินส์จะมีอาการสาหัสตามการเซาะที่ยึดครองของทหาร.

ทั่วไป, MacArthur หมดสัญญาของเขาเพื่อกลับไปยังประเทศฟิลิปปินส์ที่วันที่ 20 ตุลาคมค.ศ. 1944 ส่วนเว้าที่อยู่บนเกาะ leyte ก็ทำได้อย่างมหาศาลด้วยการใช้กำลังสะเทินน้ำสะเทินบก 700 และเครื่องใช้ 174,000 กองทัพและทหารหาญสีกรมท่าถึงเดือนธันวาคมค.ศ. 1944 ที่เกาะของ leyte mindoro และมีปริมาณเช็คเรียกเก็บของญี่ปุ่น.

บนวันที่ 9 มกราคม 1945 ชาวอเมริกันที่ลงจอดคว่ำบาตรที่ lingayen อ่าวที่อยู่บนด่วน South Luzon และปิดทำการใน Manila ญี่ปุ่นได้ต่อสู้สุดชีวิตบนถนนโดยถนนเมืองที่ค้างไว้ จากวันที่ 3 กุมภาพันธ์ ถึง 23 แห่งการปลดปล่อยของมันก็เกือบจะเดือนหนึ่ง ในที่สุดเมื่อการต่อสู้ที่สิ้นสุดในป้อมปราการเก่าตามแบบสเปน Intramuros แหล่งท่องเที่ยวManila อยู่ในซากปรักหักพัง.

แม้หลังจากถ่าย ภาพ ของ Manila แบบญี่ปุ่นที่ต่อสู้กับส่วนเว้าปลายชาวอเมริกันที่ทำให้ขมที่จะถอดออกทหารประจำป้อมญี่ปุ่นที่อยู่บน Palawan panay มินดาเนาและ Cebu เพื่อมาถึงได้ ญี่ปุ่นทำให้ขาตั้งครั้งสุดท้ายของพวกเขาเข้มแข็งขึ้นด่วน South Luzon ในทางตอนเหนือ โดยทั่วไป Yamashita เสือของ, Malaya Hotel ,ไม่ยอมจำนนใน baguio จนกว่าวันที่ 2 กันยายน 1945ในวันเดียวกันที่เป็น umezu ปล่อยตัวอย่างเป็นทางการสำหรับประเทศญี่ปุ่นบนบอร์ด, USS Missouri ในการปลดปล่อย Tokyo Bay .

ของประเทศฟิลิปปินส์ที่มีราคาแพง ในประเทศฟิลิปปินส์ที่อยู่ตามลำพังคนอเมริกันที่หายไป 60,628 คนและชาวญี่ปุ่นโดยประมาณ 300 , 000 ที่ ผู้เสียหายชาวฟิลิปปินส์มีการประเมินที่มากกว่าหนึ่งล้านและเศร้าสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในเดือนที่ผ่านมาของสงครามเมื่อผลลัพธ์สุดท้ายก็ตัดสินใจในกรณีที่ยาว.

ผลระยะยาวรุนแรงที่สุดของสงครามโลกครั้งที่สองที่ประเทศฟิลิปปินส์จะทำให้อาการรุนแรงยิ่งขึ้นและทำให้ขมขึ้นฝ่ายสังคม ภายใน ของ ก่อนถึงเวลาออกเดินทางของท่านสำหรับการเนรเทศตัวเองไปอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกาที่ประธาน quezon แนะนำให้ดร.Jose Laurel เพื่อการเข้าพักทางด้านหลังและให้ความร่วมมือในการบริหารงานพลเรือนในการประกอบอาชีพแบบญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นคำแนะนำที่ดีหรือไม่ประธาน quezon ก็หวังว่าที่ว่าด้วยความร่วมมือของสำคัญอาชีพที่อาจจะรุนแรงน้อยลง ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างไม่ชัดเจนทางศีลธรรมให้เกียรติผู้นำฟิลิปปินส์ที่พร้อมด้วยเป็นที่น่าเสียดายว่าข้อยกเว้นเพียงไม่กี่แห่งทำงานร่วมกันอย่างกว้างขวางกับชาวญี่ปุ่นในการตักตวงประโยชน์ที่มี สภาพแวดล้อม ที่รุนแรงของประเทศ กรรมการผู้จัดการใหญ่ให้เกียรติและรัฐบาลในช่วงสงครามของเขาถูกสบประมาท.

ในทางตรงกันข้ามโดยส่วนใหญ่ที่ดีเยี่ยมของคนฟิลิปปินส์ที่ติดตั้งการต่อต้านที่ได้ผลอย่างเห็นได้ชัดที่การยึดครองญี่ปุ่น การสอบสวนหลังจากที่สงครามที่แสดงให้เห็นว่า 260000 สำคัญได้รับการพัฒนาแล้วในองค์กร(คิด)และจำนวนมากขึ้นเพื่อใช้งานการป้องกันการลอบ(มอง)ในชั้นใต้ดิน - ญี่ปุ่น ในช่วงปลายของการทำสงครามที่ประเทศญี่ปุ่นที่มีการควบคุมได้อย่างมี ประสิทธิภาพ ในเพียงสิบสองของประเทศที่สี่สิบแปดจังหวัด.

องค์กรกองโจรที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเป็น hukbalahap ( anti-japanese กองทัพของประชาชน)ที่นำโดย Luis taruc เขาได้ติดอาวุธ 30 บางส่วน000 ร่วงลงอย่างที่มีการควบคุม Luzon .

มากที่สุดในช่วงปลายของสงครามโลกครั้งที่สมาชิกการต่อต้านอย่างแน่นหนาเชื่อว่าการทุจริตและการประสานการทำงานร่วมกันอย่างแพร่หลายของดีที่ต้องทำให้ได้ความเชื่อถือผู้นำพรรคและว่าพวกเขาได้จึงยอมแพ้อำนาจทางศีลธรรมใดๆในการควบคุม.

ประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งมีจุดมุ่งหมายในการคืนอำนาจให้รัฐบาลอังกฤษก่อนสงครามที่.Luis taruc และ huks ได้เห็นใจพรรคสังคมนิยมที่มีชื่อเสียงและการเชื่อมโยงพรรคคอมมิวนิสต์ แม้ว่าจะมีไมโครซอฟท์ huks ทางการเมืองของตนได้อย่างเต็มที่คาดว่าจะได้รับพลังชาวอเมริกันในการบำบัดเป็นวีรบุรุษสงครามและพันธมิตรในการยอมรับของชุดสนับสนุนและต่อต้านการทำสงครามของพวกเขาได้ แทนกองทัพตำรวจทหารที่ตั้งค่าออกมาเพื่อปิดการทำงานเป็นกลุ่มผู้ก่อเหตุอันตรายtaruc , MacArthur ได้ถูกจับกุมและถูกจำคุก