Chili (Capsicum annuum L.) is an im

Chili (Capsicum annuum L.) is an important vegetable and spice crop belonging to the nightshade family Solanaceae, cultivated in about 130 countries, mostly in the tropical regions of the world (Anonymous, 2003a). These are full of vitamin C and vitamin A containing beta-carotenoids which are potent antioxidant. It is very high in potassium, magnesium, calcium, and iron (Serra et al., 2002). Major producers of chili include Asia, Latin America, Africa, Europe, and North America (Anonymous, 2003b). In Pakistan; chili production has great contribution in its economy (Khalid et al., 2000). Its total area under cultivation is about 91800 hectare, with total annual production of 115,000 tons (Govt. of Pak., 2001). Worldwide yield of chili is now decreased up to 50%. There are many biotic and abiotic factors which are decreasing chili production. Among these factors the most devastating are fungal diseases which lower the yield per acre annually. Chili plants are liable to attack by several fungal diseases among which damping-off, root rots and wilt are widespread (Abada, 1994). The chili wilt has been found as the most frequently encountered disease problem (Skaggs et al., 2000; Siddiqui & Akhtar, 2007). Wilt of chili is a fungal disease caused by the Fusarium oxysporum also known as Fusarium wilt. In Pakistan Fusarium wilt of chili causes 15 to 20% yield losses in dry areas during the last few years (Siddiqui & Akhtar, 2007). In order to reduce the economic loss and to protect the crop from pathogen different control methods are used. One very common method is to use a resistant cultivar. Besides, soil fumigants and solarization are practiced to minimize pathogens in soil. Carbendazim and Bordeaux mixture are also the most commonly used chemicals but increasing use of pesticides in past has led to several problems, such as environmental degradation, health hazards, pest resistance and decrease in population of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พริก (พริกหวาน annuum L.) เป็นผักที่สำคัญและเป็นสมาชิกของครอบครัว nightshade Solanaceae ปลูกในประมาณ 130 ประเทศทั่วโลก ส่วนใหญ่ในภูมิภาคเขตร้อนของโลก (ไม่ระบุชื่อ 2003a) พืชเครื่องเทศ เหล่านี้จะเต็มไป ด้วยวิตามินซีและวิตามินเอที่มีเบต้า-carotenoids ซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพ มันจะสูงมากในโพแทสเซียม แมกนีเซียม แคลเซียม และเหล็ก (Serra et al., 2002) แหล่งผลิตที่สำคัญของพริกรวมเอเชีย สหรัฐอเมริกา แอฟริกา ยุโรป และอเมริกาเหนือ (ไม่ระบุชื่อ 2003b) ในปากีสถาน ผลิตพริกได้ผันแปรมากในเศรษฐกิจของประเทศ (คาลิดและ al., 2000) ของพื้นที่เพาะปลูกรวมเป็นประมาณ 91800 hectare กับการผลิตรวม 115,000 ตัน (govt.ของ Pak., 2001) ผลผลิตทั่วโลกของพริกจะลดลงถึง 50% มีหลาย biotic และ abiotic ปัจจัยซึ่งจะลดการผลิตพริก ปัจจัยเหล่านี้ทำลายล้างมากที่สุดในหมู่โรคเชื้อราซึ่งต่ำกว่าผลผลิตต่อเอเคอร์เป็นประจำทุกปี พริกพืชจะต้องถูกโจมตีจากหลายโรคเชื้อราที่ลดลง rots รากและเหี่ยวหมู่แพร่หลาย (Abada, 1994) เหี่ยวพริกพบเป็นส่วนใหญ่มักพบปัญหาโรค (Skaggs et al., 2000 มีดศิดดีกีย์และ Akhtar, 2007) เหี่ยวของพริกเป็นโรคเชื้อราสาเหตุ Fusarium oxysporum เหี่ยว Fusarium หรือที่เรียกว่า ในปากีสถาน Fusarium เหี่ยวของพริกทำให้สูญเสียผลผลิต 15-20% ในบริเวณแห้งแล้งในช่วงไม่กี่ปี (มีดศิดดีกีย์และ Akhtar, 2007) เพื่อลดการสูญเสียทางเศรษฐกิจ และ เพื่อปกป้องพืชจากการศึกษาวิธีการควบคุมที่แตกต่างกันใช้ กันมากวิธีหนึ่งคือการ ใช้ cultivar ทน นอกจาก fumigants ดินและ solarization ทุกเพื่อลดโรคในดิน Carbendazim และบอร์โดซ์ผสมเป็นสารเคมีที่ใช้บ่อยที่สุดแต่การใช้สารกำจัดศัตรูพืชเพิ่มขึ้นในอดีตได้นำปัญหาต่าง ๆ เช่นการย่อยสลายของสิ่งแวดล้อม สุขภาพอันตราย ต้านทานศัตรูพืช และลดประชากรของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พริก (พริก annuum L. ) เป็นพืชที่สำคัญและพืชเครื่องเทศเป็นของครอบครัว nightshade Solanaceae ปลูกในประมาณ 130 ประเทศส่วนใหญ่ในภูมิภาคเขตร้อนของโลก (ไม่ประสงค์ออกนาม, 2003a) เหล่านี้จะเต็มไปด้วยวิตามินซีและวิตามินที่มีเบต้า carotenoids ซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพ. มันเป็นที่สูงมากในโพแทสเซียมแมกนีเซียมแคลเซียมและธาตุเหล็ก (Serra et al., 2002) ที่สำคัญผู้ผลิตพริกรวมถึงเอเชียละตินอเมริกา, แอฟริกา, ยุโรปและอเมริกาเหนือ (ไม่ประสงค์ออกนาม, 2003b). ในปากีสถาน พริกมีการผลิตที่ดีในการมีส่วนร่วมของเศรษฐกิจ (ป et al., 2000). รวมพื้นที่เพาะปลูกมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 91,800 เฮกตาร์กับการผลิตประจำปีรวม 115,000 ตัน (Govt. ปาก., 2001) ผลผลิตทั่วโลกของพริกจะลดลงในขณะนี้ได้ถึง 50% มีหลายสิ่งมีชีวิตและ abiotic ปัจจัยที่ลดลงการผลิตพริก. ปัจจัยเหล่านี้ทำลายล้างมากที่สุดคือโรคเชื้อราซึ่งต่ำกว่าอัตราผลตอบแทนต่อไร่เป็นประจำทุกปี พืชพริกจะรับผิดชอบต่อการถูกโจมตีจากโรคเชื้อราหลายหมู่ที่หมาด ๆ ออกรากเน่าและเหี่ยวเป็นที่แพร่หลาย (Abada, 1994) เหี่ยวพริกได้รับพบว่าเป็นปัญหาโรคที่พบบ่อยที่สุด (Skaggs et al, 2000;. Siddiqui & Akhtar 2007) เหี่ยวของพริกเป็นโรคเชื้อราที่เกิดจากเชื้อรา Fusarium oxysporum ยังเป็นที่รู้จักกันเป็นเชื้อรา Fusarium เหี่ยว. ใน Fusarium ปากีสถานเหี่ยวของพริกที่ทำให้เกิด 15 ถึง 20% สูญเสียผลผลิตในพื้นที่แห้งในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา (Siddiqui & Akhtar 2007) เพื่อลดการสูญเสียทางเศรษฐกิจและเพื่อป้องกันการติดเชื้อจากการเพาะปลูกที่แตกต่างกันวิธีการควบคุมจะใช้. หนึ่งในวิธีการที่พบมากคือการใช้พันธุ์ที่ทน. นอกจากนี้ดินรม solarization และมีความชำนาญในการลดเชื้อโรคในดิน. carbendazim และมีส่วนผสมบอร์โดซ์นอกจากนี้ยังมีสารเคมีที่ใช้กันมากที่สุด แต่การเพิ่มการใช้สารกำจัดศัตรูพืชในอดีตที่ผ่านมาได้นำไปสู่​​ปัญหาหลายประการเช่นความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม, อันตรายต่อสุขภาพ, ความต้านทานศัตรูพืชและการลดลงของประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พริก ( พริก annuum L . ) เป็นพืชที่สำคัญและเครื่องเทศพืชเป็นของมะแว้งครอบครัว Solanaceae เพาะปลูกประมาณ 130 ประเทศส่วนใหญ่ในภูมิภาคเขตร้อนของโลก ( นิรนาม , 2003a ) เหล่านี้จะเต็มไปด้วยวิตามินซีและเบต้าคาโรทีน ซึ่งเป็นวิตามินที่มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ . มันเป็นสิ่งที่สูงในโพแทสเซียม แมกนีเซียม แคลเซียม และเหล็ก ( Serra et al . , 2002 )ผู้ผลิตรายใหญ่ของชิลี ได้แก่ เอเชีย , ละตินอเมริกา , แอฟริกา , ยุโรป , และอเมริกาเหนือ ( นิรนาม , 2003b ) ในปากีสถาน ; การผลิตพริกได้มีส่วนร่วมที่ดีในการประหยัด ( Khalid et al . , 2000 ) ของพื้นที่ทั้งหมดภายใต้การเพาะปลูกประมาณ 91800 เฮกตาร์ ด้วยการผลิตรวม 115 , 000 ตัน ( Govt . ของปาก . , 2001 ) ผลผลิตทั่วโลกของพริกคือตอนนี้ลดลงถึง 50%มีปัจจัยการผลิตที่ลดลงมาก ไร่พริก ของปัจจัยเหล่านี้ที่แรงที่สุดคือโรคเชื้อราซึ่งต่ำกว่าผลผลิตต่อไร่ต่อปี พริก พืชจะต้องโจมตีด้วยหลายโรคเชื้อราในที่แบบปิด รากเน่าและจะเป็นที่แพร่หลาย ( abada , 1994 )พริกจะถูกพบว่าเป็นปัญหาที่พบบ่อยที่สุดของโรค ( Skaggs et al . , 2000 ; siddiqui & Akhtar , 2007 ) " พริก คือ โรคเชื้อราที่เกิดจาก Fusarium oxysporum เรียกว่า Fusarium เหี่ยว ในปากีสถานจะเน่าแห้งพริกสาเหตุ 15 ถึง 20 % การสูญเสียผลผลิตในพื้นที่แห้งในช่วงไม่กี่ปีสุดท้าย ( siddiqui & Akhtar , 2007 )เพื่อลดความสูญเสียทางเศรษฐกิจและเพื่อปกป้องพืชจากเชื้อโรคต่าง ๆการควบคุมวิธีการที่ใช้ ที่พบบ่อยมาก วิธีหนึ่งคือการใช้พันธุ์ต้านทาน นอกจากนี้ fumigants ดินและ solarization จะฝึกเพื่อลดเชื้อโรคในดิน ปลาผสมบอร์โดซ์ยังนิยมใช้สารเคมี แต่การใช้ยาฆ่าแมลงในที่ผ่านมาได้นำไปสู่ปัญหาต่างๆเช่นสิ่งแวดล้อมการย่อยสลาย อันตรายต่อสุขภาพ , ต้านทานศัตรูพืชและการลดลงของประชากรของ