Laos has a tropical monsoon climate

Laos has a tropical monsoon climate, with a pronounced rainy season from May through October, a cool dry season from November through February, and a hot dry season in March and April. Generally, monsoons occur at the same time across the country, although that time may vary significantly from one year to the next. Rainfall also varies regionally, with the highest amounts-- 3,700 millimeters annually--recorded on the Bolovens Plateau in Champasak Province. City rainfall stations have recorded that Savannakh้t averages 1,440 millimeters of rain annually; Vientiane receives about 1,700 millimeters, and Louangphrabang (Luang Prabang) receives about 1,360 millimeters. Rainfall is not always adequate for rice cultivation, however, and the relatively high average precipitation conceals years where rainfall may be only half or less of the norm, causing significant declines in rice yields. Such droughts often are regional, leaving production in other parts of the country unaffected. Temperatures range from highs around 40ฐC along the Mekong in March and April to lows of 5ฐC or less in the uplands of Xiangkhoang and Ph๔ngsali in January.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลาวมีอากาศมรสุมเขตร้อน มีฝนออกเสียงพฤษภาคมจนถึงตุลาคม แห้งหนาวพฤศจิกายน-กุมภาพันธ์ และแล้งร้อนในเดือนมีนาคมและเมษายน ทั่วไป มรสุมเกิดขึ้นพร้อมกันทั่วประเทศ ถึงแม้ว่าเวลานั้นอาจแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากปีหนึ่งไป ปริมาณน้ำฝนยังแตกต่างกันไปเรื่อง สูงสุดยอด-3ปี - 700 มิลลิเมตรบันทึกบนราบสูง Bolovens จังหวัดจำปาศักดิ์ เมืองปริมาณน้ำฝนสถานีที่ได้บันทึกไว้ว่า Savannakh้t หาค่าเฉลี่ย 1,440 มิลลิเมตรฝนปี เวียงจันทน์ได้รับประมาณ 1700 มิลลิเมตร และ Louangphrabang (หลวงพระบาง) ได้รับประมาณ 1,360 มิลลิเมตร ปริมาณน้ำฝนมักจะไม่เพียงพอสำหรับการเพาะปลูกข้าว อย่างไรก็ตาม และปีที่ฝนตกอาจจะเพียงครึ่งหนึ่ง หรือน้อยกว่าปกติ ทำให้ลดอัตราการสำคัญในผลผลิตข้าวของ conceals ฝนเฉลี่ยค่อนข้างสูง Droughts ดังกล่าวมักมีภูมิภาค ทิ้งผลกระทบการผลิตในส่วนอื่น ๆ ของประเทศ อุณหภูมิช่วงจากหน้าสถาน 40ฐC ริมแม่น้ำโขงในเดือนมีนาคมและเมษายนแนว 5ฐC หรือน้อยในชาย Xiangkhoang และ Ph๔ngsali ในเดือนมกราคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลาวมีสภาพภูมิอากาศลมมรสุมเขตร้อนกับฤดูฝนชัดตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคมเป็นฤดูแล้งเย็นจากเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนกุมภาพันธ์และฤดูแล้งร้อนในเดือนมีนาคมและเมษายน โดยทั่วไปมรสุมเกิดขึ้นในเวลาเดียวกันทั่วประเทศแม้ว่าเวลานั้นอาจแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากหนึ่งปีถัดไป ปริมาณน้ำฝนที่ยังแตกต่างกันในระดับภูมิภาคท​​ี่มีจำนวนสูงสุด - 3,700 มิลลิเมตรต่อปี - บันทึกไว้ใน Bolovens ที่ราบสูงในจำปาศักดิ์ ปริมาณน้ำฝนที่สถานีเมืองที่ได้รับการบันทึกว่า Savannakh ้ทีค่าเฉลี่ย 1,440 มิลลิเมตรฝนเป็นประจำทุกปี; เวียงจันทน์ได้รับประมาณ 1,700 มิลลิเมตรและ Louangphrabang (หลวงพระบาง) ได้รับประมาณ 1,360 มิลลิเมตร ปริมาณน้ำฝนที่ไม่เคยเพียงพอสำหรับการเพาะปลูกข้าวอย่างไรและฝนเฉลี่ยที่ค่อนข้างสูงปกปิดปีที่ปริมาณน้ำฝนที่อาจจะเพียงครึ่งหนึ่งหรือน้อยกว่าบรรทัดฐานที่ก่อให้เกิดการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในผลผลิตข้าว ภัยแล้งดังกล่าวมักจะเป็นภูมิภาคท​​ี่ผลิตออกมาในส่วนอื่น ๆ ของประเทศได้รับผลกระทบ จากช่วงอุณหภูมิสูงสุดประมาณ 40 ฐ C ตามแม่น้ำโขงในเดือนมีนาคมและเดือนเมษายนถึงต่ำจาก 5 ฐ C หรือน้อยกว่าในที่สูงของแขวงเชียงขวางและ Ph4ngsali ในเดือนมกราคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลาวมีภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน กับออกเสียง ฤดูฝน ระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม เย็นฤดูแล้งตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนถึงเดือนกุมภาพันธ์ ฤดูร้อน และในเดือนมีนาคมและเมษายน โดยทั่วไป มรสุมเกิดขึ้นในเวลาเดียวกันทั่วประเทศ ถึงตอนนั้นอาจจะแตกต่างกันอย่างมากจากหนึ่งปีถัดไป ฝนยังแตกต่างกันไปในระดับภูมิภาค ด้วยยอดสูงสุด -- 3700 มิลลิเมตรต่อปี -- บันทึกบน bolovens ที่ราบสูงในจังหวัดจำปา . เมืองฝนสถานีได้บันทึกไว้ว่า savannakh ? t ค่าเฉลี่ย 1440 มิลลิเมตรฝนปี เวียงจันทน์ได้รับประมาณ 1 , 700 มิลลิเมตร และ louangphrabang ( หลวงพระบาง ) ได้รับ 1360 มิลลิเมตร ฝนมักจะไม่เพียงพอสำหรับการเพาะปลูกข้าว อย่างไรก็ตามและปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยค่อนข้างสูงปกปิดปีที่ฝนอาจจะเพียงครึ่งหนึ่งหรือน้อยกว่าปกติ ทำให้ผลผลิตข้าวลดลงอย่างมีนัยสําคัญใน . เช่นความแห้งแล้งมักภูมิภาค จากการผลิตในส่วนอื่น ๆของประเทศเลยอุณหภูมิสูงสุดประมาณ 40 องศาเซลเซียส จากริมโขงในเดือนมีนาคมและเมษายน scientific ( nws ) 5 องศาเซลเซียสหรือน้อยกว่าในโกรก xiangkhoang และ pH ของโตเกียว ngsali ในเดือนมกราคม