ข้อดีข้อเสียของเครื่องครัวแสตนเลสเค

ข้อดีข้อเสียของเครื่องครัวแสตนเลส
เครื่องครัวที่เราใช้กันไม่ว่าจะเป็นกระทะ,หม้อซุป,หม้ออบความดัน,มีดแบบ ต่างๆ,ที่ขูดผิวมะนาว ก็ล้วนแต่นำสแตนเลสสตีลมาทำ
การที่โลหะเกิดออกไซด์ทำให้เกิดการกัดกร่อนของเนื้อโลหะ ในกรณีที่วัสดุนั้นเป็นเหล็ก จะทำให้เกิดสิ่งที่เราเรียกกันว่า สนิมเหล็ก(Stain) มีลักษณะเป็นเนื้อพรุน ทำให้เหมาะที่จะกักเก็บไอน้ำ ออกซิเจน และสารเคมีอื่น ทั้งจากอากาศและอาหาร สอดแทรกเข้าไปทำปฏิกิริยากับเนื้อเหล็กที่อยู่ใต้ชั้นออกไซด์ต่อได้ ทำให้เนื้อเหล็กที่อยู่ใต้ชั้นออกไซด์สามารถถูกกัดกร่อน
ต่อมาจึงได้มีการพัฒนาโลหะผสม(Alloy,อัลลอย) ที่เรารู้จักกันดี คือ สแตนเลส สตีล(Stainless Steel) มีความหมายตรงตัว คือ เหล็กกล้าไร้สนิม เป็นเหล็กที่มีปริมาณคาร์บอนต่ำ(น้อยกว่า 2%)ของน้ำหนัก มีส่วนผสมของโครเมียม อย่างน้อย 10.5% กำเนิดขึ้นในปี พ.ศ.1903 และมีการเติม นิเกิล,โมบิดินัม,ไททาเนียม,ไนโอเนียม หรือโลหะอื่นแตกต่างกันไปตามชนิด ของคุณสมบัติเชิงกล และการใช้ลงในเหล็กกล้าธรรมดา ทำให้เหล็กกล้ามีความต้านทานการเกิดสนิมได้และการนำความร้อนได้ดีขึ้น
ซึ่งการที่มีโครเมียมผสมอยู่ในโลหะจะทำให้เกิดคุณสมบัติของฟิล์มออกไซต์บน พื้นผิวเปลี่ยนแปลงไป กลายเป็นฟิล์มปกป้อง หรือพลาสซิฟเล เยอร์(Passive Layer) ที่เหมือนเกราะป้องกันการกัดกร่อนให้กับสแตนเลสสตีล
ฟิล์มปกป้องนี้จะมีขนาดบางมาก(สำหรับแผ่นสเตนเลสบางขนาด 1 มม. ฟิล์มหรือพาสซีฟ เลเยอร์นี้ จะมีความบางเทียบเท่ากับวางกระดาษ 1 แผ่น บนตึกสูง 20 ชั้น) และมองตาเปล่าไม่เห็นฟิล์มนี้จะเกาะติดแน่น และทำหน้าที่ปกป้องสเตนเลส สตีล จากการกัดกร่อน หากนำไปผลิตแปรรูปหรือใช้งานในสภาพเหมาะสม เมื่อเกิดมีการขีดข่วน ฟิล์มปกป้องนี้จะสร้างขึ้นใหม่ได้เองตลอดเวลา
แต่โดย ส่วนใหญ่สแตนเลสสตีล ที่นำมาทำเครื่องครัวที่ใช้กันจะประกอบด้วย
โครเมียม 0% นิเกิล (Nickel) 0% เรียกว่า 18/0
โครเมียม 8% นิเกิล (Nickel) 18% เรียกว่า 18/8
โครเมียม 10% นิเกิล 18% เรียกว่า 18/10 เป็นสแตนเลสสตีล จึงที่นิยมใช้ในการทำเครื่องครัวคุณภาพดี
โดยสังเกตุยิ่งค่าของนิกเกิลยิ่งสูง จะเป็นแสตนเลสสตีลที่มีคุณภาพสูง จะยิ่งทนต่อการกัดกร่อน การเกิดสนิมและสวยงามแวววาวมากขึ้น
เครื่องครัวที่ทำจากสเตนเลสสตีล มีข้อดีและข้อเสีย หลายอย่างเช่น
ข้อดีของการใช้สแตนเลสสตีล
ความต้านทานการกัดกร่อนสูง
ไม่มีปฏิกริยาต่อกรดและด่าง
ไม่กระเทาะหรือแตกหักเสียหาย ง่าย ทนทานต่อการนำมาใช้งาน
ข้อเสียของการใช้สแตนเลสสตีล
มีค่าการนำความร้อนต่ำ
ไม่เก็บกักความร้อนเอาไว้นาน
ราคาสูง
จึงมักจะใช้ทำเครื่องครัวโดยผสมกับทองแดง(Copper) หรืออะลูมิเนียม(Aluminum) ซึ่งเป็นโลหะที่มีค่าการนำความร้อนสูง เรียกได้ว่าเป็นการผสมผสานข้อดีของวัสดุต่างๆ เพื่อนำมาใช้ทำเครื่องครัวที่เหมาะสมกับผู้ที่รักการทำอาหารไม่ว่าจะเป็น กระทะ, กระทะกลม, กระทะแบน,หม้อซุป, หม้อซอส, ถาดอบ, ที่ขูดชีส, ที่ขูดผิวส้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อดีข้อเสียของเครื่องครัวแสตนเลสเครื่องครัวที่เราใช้กันไม่ว่าจะเป็นกระทะ หม้อซุป หม้ออบความดัน มีดแบบต่าง ๆ ที่ขูดผิวมะนาวก็ล้วนแต่นำสแตนเลสสตีลมาทำ การที่โลหะเกิดออกไซด์ทำให้เกิดการกัดกร่อนของเนื้อโลหะในกรณีที่วัสดุนั้นเป็นเหล็กจะทำให้เกิดสิ่งที่เราเรียกกันว่า สนิมเหล็ก(Stain) มีลักษณะเป็นเนื้อพรุนทำให้เหมาะที่จะกักเก็บไอน้ำออกซิเจนและสารเคมีอื่นทั้งจากอากาศและอาหารสอดแทรกเข้าไปทำปฏิกิริยากับเนื้อเหล็กที่อยู่ใต้ชั้นออกไซด์ต่อได้ทำให้เนื้อเหล็กที่อยู่ใต้ชั้นออกไซด์สามารถถูกกัดกร่อน ต่อมาจึงได้มีการพัฒนาโลหะผสม(Alloy,อัลลอย) ที่เรารู้จักกันดีคือสแตนเลสสตีล (สแตนเลส) มีความหมายตรงตัวคือเหล็กกล้าไร้สนิมเป็นเหล็กที่มีปริมาณคาร์บอนต่ำ (น้อยกว่า 2%) ของน้ำหนักมีส่วนผสมของโครเมียมอย่างน้อยกำเนิดขึ้นในปี 10.5% พ.ศ.1903 และมีการเติมนิเกิล โมบิดินัม ไททาเนียม ไนโอเนียมหรือโลหะอื่นแตกต่างกันไปตามชนิดของคุณสมบัติเชิงกลและการใช้ลงในเหล็กกล้าธรรมดาทำให้เหล็กกล้ามีความต้านทานการเกิดสนิมได้และการนำความร้อนได้ดีขึ้น ซึ่งการที่มีโครเมียมผสมอยู่ในโลหะจะทำให้เกิดคุณสมบัติของฟิล์มออกไซต์บนพื้นผิวเปลี่ยนแปลงไปกลายเป็นฟิล์มปกป้องหรือพลาสซิฟเลที่เหมือนเกราะป้องกันการกัดกร่อนให้กับสแตนเลสสตีลเยอร์ (Passive Layer) ฟิล์มปกป้องนี้จะมีขนาดบางมาก (สำหรับแผ่นสเตนเลสบางขนาด 1 มม. ฟิล์มหรือพาสซีฟเลเยอร์นี้จะมีความบางเทียบเท่ากับวางกระดาษ 1 แผ่นบนตึกสูง 20 ชั้น) และมองตาเปล่าไม่เห็นฟิล์มนี้จะเกาะติดแน่นและทำหน้าที่ปกป้องสเตนเลสสตีลจากการกัดกร่อนหากนำไปผลิตแปรรูปหรือใช้งานในสภาพเหมาะสมเมื่อเกิดมีการขีดข่วนฟิล์มปกป้องนี้จะสร้างขึ้นใหม่ได้เองตลอดเวลาแต่โดยส่วนใหญ่สแตนเลสสตีลที่นำมาทำเครื่องครัวที่ใช้กันจะประกอบด้วย เรียกว่า 0% นิเกิล (นิกเกิล) 0% โครเมียม 18/0 โครเมียม 8% นิเกิล (นิกเกิล) 18% เรียกว่า 18/8 โครเมียม 10% นิเกิล 18% เรียกว่า 18/10 เป็นสแตนเลสสตีลจึงที่นิยมใช้ในการทำเครื่องครัวคุณภาพดี โดยสังเกตุยิ่งค่าของนิกเกิลยิ่งสูงจะเป็นแสตนเลสสตีลที่มีคุณภาพสูงจะยิ่งทนต่อการกัดกร่อนการเกิดสนิมและสวยงามแวววาวมากขึ้นเครื่องครัวที่ทำจากสเตนเลสสตีลมีข้อดีและข้อเสียหลายอย่างเช่นข้อดีของการใช้สแตนเลสสตีล ความต้านทานการกัดกร่อนสูง ไม่มีปฏิกริยาต่อกรดและด่าง ไม่กระเทาะหรือแตกหักเสียหายง่ายทนทานต่อการนำมาใช้งานข้อเสียของการใช้สแตนเลสสตีล มีค่าการนำความร้อนต่ำ ไม่เก็บกักความร้อนเอาไว้นาน ราคาสูง จึงมักจะใช้ทำเครื่องครัวโดยผสมกับทองแดง(Copper) หรืออะลูมิเนียม(Aluminum) ซึ่งเป็นโลหะที่มีค่าการนำความร้อนสูงเรียกได้ว่าเป็นการผสมผสานข้อดีของวัสดุต่าง ๆ เพื่อนำมาใช้ทำเครื่องครัวที่เหมาะสมกับผู้ที่รักการทำอาหารไม่ว่าจะเป็นกระทะ กระทะกลม กระทะแบน หม้อซุป หม้อซอส ถาดอบ ที่ขูดชีส ที่ขูดผิวส้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต่างๆ, ที่ขูดผิวมะนาว
ในกรณีที่วัสดุนั้นเป็นเหล็กจะทำให้เกิดสิ่งที่เราเรียกกันว่าสนิมเหล็ก (Stain) มีลักษณะเป็นเนื้อพรุนทำให้เหมาะที่จะกักเก็บไอน้ำออกซิเจนและสารเคมีอื่นทั้งจากอากาศและอาหาร
ที่เรารู้จักกันดีคือสแตนเลสสตีล (สแตนเลส) มีความหมายตรงตัวคือเหล็กกล้าไร้สนิม 2%) ของน้ำหนักมีส่วนผสมของโครเมียมอย่างน้อย 10.5% กำเนิดขึ้นในปี พ.ศ. 1903 และมีการเติม หรือโลหะอื่นแตกต่างกันไปตามชนิดของคุณสมบัติเชิงกลและการใช้ลงในเหล็กกล้าธรรมดา
พื้นผิวเปลี่ยนแปลงไปกลายเป็นฟิล์มปกป้องหรือพลาสซิฟเลเยอร์ (Passive Layer)
1 มม ฟิล์มหรือพาสซีฟเลเยอร์นี้จะมีความบางเทียบเท่ากับวางกระดาษ 1 แผ่นบนตึกสูง 20 ชั้น) และทำหน้าที่ปกป้องสเตนเลสสตีลจากการกัดกร่อน เมื่อเกิดมีการขีดข่วน
ส่วนใหญ่สแตนเลสสตีล
0% นิเกิล (Nickel) 0% เรียกว่า 18/0
โครเมียม 8% นิเกิล (Nickel) 18% เรียกว่า 18/8
โครเมียม 10% นิเกิล 18% เรียกว่า 18/10 เป็นสแตนเลสสตี ล
จะเป็นแสตนเลสสตีลที่มีคุณภาพสูงจะยิ่งทนต่อการกัดกร่อน
มีข้อดีและข้อเสีย ง่าย หรืออะลูมิเนียม (อลูมิเนียม) กระทะ, กระทะกลม, กระทะแบน, หม้อซุป, หม้อซอส, ถาดอบ, ที่ขูดชีส, ที่ขูดผิวส้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อดีข้อเสียของเครื่องครัวแสตนเลส
เครื่องครัวที่เราใช้กันไม่ว่าจะเป็นกระทะหม้อซุปหม้ออบความดันมีดแบบต่างๆ , , , ,
ที่ขูดผิวมะนาวก็ล้วนแต่นำสแตนเลสสตีลมาทำการที่โลหะเกิดออกไซด์ทำให้เกิดการกัดกร่อนของเนื้อโลหะในกรณีที่วัสดุนั้นเป็นเหล็กจะทำให้เกิดสิ่งที่เราเรียกกันว่าสนิมเหล็ก ( คราบ ) มีลักษณะเป็นเนื้อพรุนทำให้เหมาะที่จะกักเก็บไอน้ำออกซิเจนและสารเคมีอื่นสอดแทรกเข้าไปทำปฏิกิริยากับเนื้อเหล็กที่อยู่ใต้ชั้นออกไซด์ต่อได้ทำให้เนื้อเหล็กที่อยู่ใต้ชั้นออกไซด์สามารถถูกกัดกร่อน
ต่อมาจึงได้มีการพัฒนาโลหะผสม ( สัมฤทธิ์ อัลลอย ) ที่เรารู้จักกันดีความสแตนเลสสตีล ( สแตนเลส ) มีความหมายตรงตัวความเหล็กกล้าไร้สนิมเป็นเหล็กที่มีปริมาณคาร์บอนต่ำ ( น้อยกว่า 2% ) ของน้ำหนักมีส่วนผสมของโครเมียมอย่างน้อย 105 % กำเนิดขึ้นในปีพ . ศ . 1903 และมีการเติมนิเกิลโมบิดินัมไททาเนียม , , ,ไนโอเนียมหรือโลหะอื่นแตกต่างกันไปตามชนิดของคุณสมบัติเชิงกลและการใช้ลงในเหล็กกล้าธรรมดาทำให้เหล็กกล้ามีความต้านทานการเกิดสนิมได้และการนำความร้อนได้ดีขึ้น
ซึ่งการที่มีโครเมียมผสมอยู่ในโลหะจะทำให้เกิดคุณสมบัติของฟิล์มออกไซต์บนพื้นผิวเปลี่ยนแปลงไปกลายเป็นฟิล์มปกป้องหรือพลาสซิฟเลเยอร์ ( เรื่อยๆชั้น ) ที่เหมือนเกราะป้องกันการกัดกร่อนให้กับสแตนเลสสตีล
ฟิล์มปกป้องนี้จะมีขนาดบางมาก ( สำหรับแผ่นสเตนเลสบางขนาด 1 มม .ฟิล์มหรือพาสซีฟเลเยอร์นี้จะมีความบางเทียบเท่ากับวางกระดาษ 1 แผ่นบนตึกสูง 20 ชั้น ) และมองตาเปล่าไม่เห็นฟิล์มนี้จะเกาะติดแน่นและทำหน้าที่ปกป้องสเตนเลสสตีลจากการกัดกร่อนเมื่อเกิดมีการขีดข่วนฟิล์มปกป้องนี้จะสร้างขึ้นใหม่ได้เองตลอดเวลา