Loren had been surreptitiously movi

Loren had been surreptitiously moving money from the accounts of
his bank’s wealthiest clients to one he created for himself in the Cayman
Islands for over 8 years. He had every reason to believe that no one
suspected a thing, and he knew the money would be safe in an offshore
account.
He had been prudent with all the money he had embezzled from Signet Bank. He
wore secondhand suits to his job as a bank teller there. He rode his bike from
Anacostia— the squalid, blighted neighborhood he called home— to his Dupont
Circle branch each day.
He rarely traveled outside of the Washington, DC area. He did nothing at all
to raise a red flag. He appeared as nothing more than an 18-dollar-an-hour bank
employee in a town where many made millions.
No one, he was sure, had ever scrutinized the myriad of transactions that had
taken place – dozens, sometimes hundreds of small transfers that amounted to
$9,000 every other week. Otherwise, the truth would have surely come to light a
long time ago.
“Nine thousand dollars every other week is just a drop in the bucket to these
rich folks,” Loren reasoned. This assuaged his guilt.
In Loren’s mind, it was the greedy people who got caught doing these things. It
was the ostentatious ones, too. It was the guys who built multi-million dollar
homes with 24 rooms on a pauper’s salary.
To him, the bank was fraught with idiots; no one was capable of unraveling his
master plan. No – it was too late for them.
Today was the day Loren would begin reaping the benefits of all his patience and
cunning and begin living in blissful obscurity.
After an ordinary day at work, Loren got on his bike and road over the river to
National Airport.
As the plane lifted off the runway for the Caribbean, Loren watched intently out
the window. He had close to $2 million collecting interest in the bank and had
managed to pull it off, unnoticed.
As the plane landed, Loren finally allowed himself to fully dream of the carefree life he was about to begin. He moved down the airplane steps, across the tarmac
and headed toward the airport. The balmy air felt comforting to his skin.
He breathed in slowly and deeply with anticipation, and then he was surprised to
hear a familiar voice.
“Hey, Loren. Not so fast.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลอเรนได้รับ surreptitiously การย้ายเงินจากบัญชีของธนาคารของเขาร่ำรวยลูกค้าเขาสร้างตนในเคย์แมนเกาะกว่า 8 ปี เขามีเหตุผลสมควรเชื่อว่าไม่มีใครสงสัยว่าสิ่ง และเขารู้ว่า เงินจะมีความปลอดภัยในการต่างประเทศบัญชีเขามีการระมัดระวังกับเงินทั้งหมดที่เขาได้ยักยอกธนาคาร Signet เขาสวมชุดมือสองการงานของเขาเป็นพนักงานรับจ่ายเงินที่มี เขาขี่จักรยานของเขาจากAnacostia — ย่านปรองดอง ทำลาย เขาเรียกหน้าแรก — การของดูปองท์สาขาวงเวียนแต่ละวันเขาไม่ค่อยเดินทางนอกพื้นที่วอชิงตัน DC เขาไม่ได้อะไรเลยยกธงแดง เขาปรากฏเป็นอะไรมากไปกว่าการธนาคาร 18 ดอลลาร์ อันชั่วโมงพนักงานในเมืองที่หลายคนทำล้านไม่มีหนึ่ง กำลังใจ ได้เคย scrutinized มายธุรกรรมที่มีสถานที่ถ่าย – นับสิบ ร้อยบางครั้งของการส่งขนาดเล็กที่มี$9000 ทุกสัปดาห์ มิฉะนั้น ความจริงจะได้ย่อมมาแสงคำเวลานานมาแล้ว"เก้าพันดอลลาร์ทุกสัปดาห์เป็นเพียงในกลุ่มไปรวยคน ลอเรน reasoned นี้ assuaged ของเขาในจิตใจของลอเรน เป็นคนตะกละที่ได้จับสิ่งเหล่านี้ มันมีอยู่ เกินไป มันเป็นพวกที่สร้างหลายล้านดอลลาร์บ้านกับเงินเดือนของยาจก 24 ห้องเขา ธนาคารเต็มไป ด้วยปัญญา ไม่มีใครสามารถรอบเขาแผนหลัก ไม่ไม่สายเกินไปสำหรับพวกเขาวันนี้เป็นวันที่ลอเรนจะเริ่มผลประโยชน์ของความอดทนของเขา และไหวพริบ และเริ่มอยู่อาศัยใน obscurity ความสุขวันธรรมดาที่ทำงาน ลอเรนได้บนถนนและจักรยานของเขามากกว่าแม่สนามบินแห่งชาติเป็นยกเครื่องบินออกจากรันเวย์สำหรับคาริเบียน ลอเรนดู intently ออกหน้าต่าง เขามีใกล้กับดอกเบี้ยสะสม $2 ล้านในธนาคาร และมีจัดการดึงออก จำเริญขณะเครื่องบินร่อน ลอเรนจนสามารถตัวเองเต็มความฝันของชีวิตทุกที่จะเริ่มต้น เขาย้ายบันไดเครื่องบิน ระหว่าง tarmacและมุ่งหน้าไปทางสนามบิน อากาศชื่นใจรู้สึกพบผิวของเขาเขาหายใจในช้า ๆ และลึก ด้วยความคาดหมาย และจากนั้น เขาก็แปลกใจได้ยินเสียงที่คุ้นเคย"เฮ้ ลอเรน ไม่อย่างรวดเร็วด้วย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลอเรนถูก surreptitiously ย้ายเงินจากบัญชีธนาคารของลูกค้าที่ร่ำรวย
ของเขาที่เขาสร้างเองในเกาะเคย์แมน
มานานกว่า 8 ปี เขามีทุกเหตุผลที่จะเชื่อว่าไม่มีใคร
สงสัยอะไรเลย และเขารู้ว่าเงินจะปลอดภัยในบัญชี offshore
.
เขาถูกรอบคอบกับเงินทั้งหมดที่เขาได้ยักยอกเงินจากธนาคารประทับตรา . เขา
สวมสูทมือสองงานของเขาเป็นพนักงานธนาคารมี เขาขี่มอเตอร์ไซค์จาก
anacostia - แถวบ้านเขาเรียกบ้านซอมซ่อลีบ , - เขาดู

วงสาขาในแต่ละวัน เขาไม่ค่อยเดินทางออกนอกของ Washington , DC พื้นที่ เขาไม่ได้ทำอะไรเลย
เพิ่มธงสีแดง เขาปรากฏตัวขึ้นในขณะที่ไม่มีอะไรมากกว่า 18 ดอลลาร์ต่อชั่วโมงธนาคาร
พนักงานในเมืองที่มากมายทำให้ล้าน .
ไม่มีใครเขาได้เคยพิจารณามากมายของรายการที่มี
ถ่ายสถานที่–หลายสิบหลายร้อยเล็กๆ บางครั้งโอนส่วน
$ 9000 ทุกสัปดาห์ มิฉะนั้น ความจริงก็ย่อมมาไฟ

" มานาน เก้าพันดอลลาร์ทุกสัปดาห์เป็นเพียงหยดในถังเหล่านี้
คนรวย " ลอเรน มีเหตุผล นี้ระงับความรู้สึกผิดของเขา .
ในลอเรน ใจมันโลภคนที่โดนจับทำสิ่งเหล่านี้ มัน
เป็นคนที่โอ้อวดเกินไป มันเป็นพวกที่สร้างหลายล้านดอลลาร์
บ้าน 24 ห้องในเงินเดือนของยาจก .
เขาธนาคารเต็มไปด้วยคนโง่ ไม่มีใครมีความสามารถในการแก้ไขแผนแม่บทของเขา

ไม่ - มันสายไปแล้วสำหรับพวกเขา .
วันนี้เป็นวันใหม่จะเริ่มต้นที่ผลประโยชน์ของความอดทนและ
ของเขาเจ้าเล่ห์ และเริ่มใช้ชีวิตในความสุขความสับสน .
หลังจากที่วันธรรมดาทำงาน ลอเรนได้บนจักรยานของเขาและถนนข้ามแม่น้ำไปยังสนามบินแห่งชาติ
.
เป็นเครื่องบินยกออกจากรันเวย์สำหรับแคริบเบียน , ลอเรนดูอย่างตั้งใจ ออก
หน้าต่าง เขาได้ใกล้ชิดกับ $ 2 ล้านเก็บดอกเบี้ยในธนาคารและมี
จัดการดึงมันออก สังเกต
เป็นเครื่องบินลงจอดลอเรนก็อนุญาตตัวเองให้เต็มฝันสรวลเสชีวิต เขาจึงได้เริ่มต้นขึ้น เขาย้ายลงเครื่องบินก้าวข้ามแอสฟัลต์
และมุ่งหน้าไปยังสนามบิน อากาศปลอดโปร่ง รู้สึกอบอุ่นกับผิวของเขา
เขาเข้าอย่างช้าๆ และลึกๆ กับการรอคอย และเขาก็ประหลาดใจที่ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย
.
" เฮ้ ลอเรน . ไม่เร็ว "
.